- Dit onderwerp bevat 152 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 17/01/2023 om 23:00 door Luka.
-
Reacties
-
Aan intimidatie op straat van vrouwen en homo’s moet zo snel mogelijk een einde komen. Dat vinden PvdA’er Lodewijk Asscher en Madeleine van Toorenburg van het CDA, die daarover vandaag (10 maart 2018) een initiatiefwet indienen.
De wet regelt dat seksuele intimidatie als overtreding wordt opgenomen in het wetboek van strafrecht en dat de politie boetes kan gaan uitdelen aan daders.
‘s Avonds niet de straat op
“De vrijheid om onszelf te zijn is een groot goed en het verdedigen waard. Die vrijheid wordt aangetast door seksuele intimidatie en dat mogen we niet accepteren”, zegt Asscher.“Vrouwen bekennen ’s avonds toch liever niet de straat op te gaan. Of zich anders te kleden. Natuurlijk is er meer nodig, maar deze wet biedt meer mogelijkheden tot handhaving en legt de norm helder vast: seksuele intimidatie is niet normaal. Je wilt er zeker van zijn dat je veilig en ongestoord over straat kan lopen.”
Boete: 8200 euro
Als de wet wordt aangenomen, komt er een maximale boete van 8200 euro te staan op seksuele intimidatie.Volgens Van Toorenburg kan het ‘niet langer zo zijn dat onverlaten heersen over de straten, anderen serieus intimideren en daar gewoon mee weg kunnen komen’. “Laat maar duidelijk zijn wat niet getolereerd wordt”, zegt zij. “En dan hebben we het beslist niet over wat nagefluit, hoe hinderlijk soms ook. Nee, het gaat hier om lieden die anderen vrees aanjagen.”
Bron: RTL Nieuws >>
Hoe zorg je dat iedereen zich veilig voelt op werk?
Sinds de #MeToo-discussie losbarstte staat het voorkomen van seksuele intimidatie bij veel bedrijven hoog op de agenda. Maar wat is goed beleid? „Zorg dat altijd duidelijk is wát er met een melding gebeurt.”
3 STAPPEN – ZO GA JE INTIMIDATIE OP DE WERKVLOER TEGEN
1. Breng in kaart welke risico’s werknemers lopen.
Werken werknemers ook buiten kantooruren, werken ze regelmatig in het buitenland of hebben ze een flexcontract? Dat zijn allemaal omstandigheden die de kans op ongewenst gedrag verhogen. Breng die in kaart en bedenk hoe je ze kunt vermijden of inperken. In de schoonmaaksector werken medewerkers om die reden bijvoorbeeld steeds vaker alleen nog maar overdag.
2. Zorg voor betrokkenheid van leidinggevenden.
De vertrouwenspersoon of bedrijfsarts kan pleisters plakken, maar het zijn bovenal leidinggevenden die moeten zorgen voor een veilig sociaal klimaat. Dat is niet iets voor ‘erbij’, want als zij niet intrinsiek gemotiveerd zijn om ongewenst gedrag tegen te gaan, voelen werknemers dat aan. Cursussen voor leidinggevenden kunnen helpen om signalen te leren herkennen.
3. Zet in je plan van aanpak hoe je met meldingen omgaat.
Onderzoek vooraf hoe je met meldingen om wilt gaan en zorg dat die gespeend zijn van willekeur en rechtsongelijkheid. Hiermee voorkom je dat een melder met een zwakke positie het veld ruimt, en een invloedrijk persoon een vertrekregeling meekrijgt. Een goed begin is om zwart op wit te benoemen welke gedrag ongewenst is en welke sancties er volgen bij overtreding.
‘De dader kon het niet weten’, zegt de rechter
Rechters oordelen veel te mild als het gaat om seksuele intimidatie op het werk, betoogde een drietal advocaten onlangs. Klopt dat? Blijft grensoverschrijdend gedrag inderdaad onbestraft? Zes arbeidsrecht advocaten delen hun ervaring.
Het eerste signaal kwam niet van een collega, maar van een patiënt. Zijn gedrag ontstond „geleidelijk aan”, laat ze de zorginstelling op 30 november 2008 weten. Haar vader is bij het gesprek aangeschoven, net als de leidinggevende van haar begeleider. Ze is lichamelijk gehandicapt en wordt begeleid in een Zeeuwse instelling. Over haar begeleider, dan 54 jaar oud en twaalf jaar in dienst, vertelt ze die dag dat hij haar al ruim een jaar betast. Hij knuffelde haar, raakte haar billen aan, merkte op dat ze een mooi kontje had in een nieuwe broek. Na een vakantie begroette hij haar met een zoen op de mond. Ze heeft al maanden onrustige dromen en wordt misselijk als hij in de dezelfde ruimte is. Ze is bang om hem te zien, negeert hem waar mogelijk, maar nu is het genoeg.
Creëert awareness over (seksuele) intimidatie tijdens concerten en festivals
Ons verhaal
(Seksuele) intimidatie terwijl je bij een band, artiest of DJ staat te dansen: teveel mensen maken dit nog dagelijks mee. Zelfs zo vaak dat een dergelijk incident vaak wordt weggewuifd want zoiets gebeurt nou eenmaal, toch?Tijd om deze instelling te veranderen, vinden wij! Concerten en festivals horen een veilige plek te zijn waar je, zonder risico op een billengrijper of een andere vorm van (seksuele) intimidatie, moet kunnen genieten van muziek.
Dit is ons doel. NO THANKS! wil bewustzijn creëren over dit probleem en het gevoel van veiligheid in concertzalen en op festivalvelden vergroten. Deze veiligheid bereiken we alleen als meerdere partijen samenwerken. Duidelijke maatregelen vanuit podia en festivals, samenwerking tussen organisaties én het bewustzijn vergroten van het publiek. Jij hebt als omstander of slachtoffer een belangrijke stem die je kunt gebruiken om het probleem van (seksuele) intimidatie tegen te gaan.
MEER MELDINGEN BIJ DE VERTROUWENSINSPECTEURS
In het schooljaar 2016-2017 hebben de vertrouwensinspecteurs van de Inspectie van het Onderwijs in totaal 2074 meldingen ontvangen. Dat is een stijging van 6 procent ten opzichte van het schooljaar ervoor. De meeste meldingen (1004) gingen over psychisch geweld, gevolgd door 554 meldingen over fysiek geweld. Dat blijkt uit de factsheet meldingen vertrouwensinspecteurs over het schooljaar 2016-2017 die vandaag (29 maart 2018) is gepubliceerd. Dit meldt de onderwijsinspectie.
[…]
VERTROUWENSINSPECTEURS
Ouders, leerlingen, docenten, directies en besturen, maar ook vertrouwenspersonen kunnen de vertrouwensinspecteur van de Inspectie van het Onderwijs raadplegen wanneer zich in of rond de school problemen voordoen op het gebied van seksuele intimidatie en seksueel misbruik, psychisch en fysiek geweld of discriminatie en radicalisering.Meldingen hierover kunnen (en in geval van seksueel misbruik: moeten) worden voorgelegd aan de vertrouwensinspecteur. Deze zal luisteren, informeren en zo nodig adviseren. Als de vertrouwensinspecteur, al dan niet samen met het schoolbestuur concludeert dat er sprake is van een redelijk vermoeden van een zedenmisdrijf, dan is het schoolbestuur verplicht hiervan direct aangifte te doen bij de politie. De vertrouwensinspecteur ziet er op toe dat dit ook daadwerkelijk gebeurt.
Laat je nu horen!
Een onderzoek naar grensoverschrijdende seksuele ervaringen en gedragingen onder jongerenDit rapport bevat de uitkomsten van het door ZonMw gefinancierde onderzoek “Laat je nu horen: een onderzoek naar grensoverschrijdende seksuele ervaringen en gedragingen onder jongeren”. Het onderzoek is uitgevoerd door de Universiteit Utrecht en de Rutgers Nisso Groep. Het doel van het onderzoek was het vergoten van inzicht in de diversiteit aan grensoverschrijdende seksuele ervaringen en gedragingen van jongeren, de risico- en beschermingsfactoren voor deze ervaringen en gedragingen en de potentiële consequenties ervan.
“Uiteindelijk lagen we dus samen in haar bed en begon zij plots m’n arm te strelen… zoiets had ik al verwacht en ik maakte een opmerking in de richting ‘Is het normaal in Amsterdam om zoiets te doen bij een jongen die je nog maar zo lang kent?’. Ze zei dat het inderdaad normaal was (ligt er natuurlijk aan wie je het vraagt) en ging niet kort daarna verder met m’n buik te strelen. Vervolgens besloot ik zelf dus niets te doen en algauw begreep zij ook de ‘subtiele’ hints dat ik daar geen behoefte aan had.” (Man, 20 jaar)
“Ik had een nog al opdringerig vriendje wat seks betreft. En ik was nog maar 14. Maar we lagen een beetje in bed te zoenen en hij probeerde maar me broek uit te trekken maar ik wilde dat niet. en ik was ook nog es ongesteld. Toen die naar de wc ging en terug kwam deed die een beetje vreemd en zei van ‘ja je houd niet van me hè’. dus ik van ‘dat slaat nergens op’. hij van ‘nou, waarom wil je dan geen seks’. en toen had ik het uiteindelijk maar gedaan met hem terwijl ik er eigenlijk niet klaar voor was, en ik had ook nog is me tampon in, wist ik veel dat je die er uit moest halen. en na 5 minuten vond ik het wel weer genoeg en had ik onwijze pijn.” (Vrouw, 19 jaar)
“Na een eindje gewandeld te hebben begon hij mij aan te raken. Ik schrok hiervan en zei dat hij dat niet moest doen. Hij werd boos en sloeg mij. Ik werd bang en durfde niks meer te zeggen. We liepen verder en hij deed alsof er niks was gebeurd. Toen begon hij mij te zoenen en op andere plekken aan te raken. Ik verstijfde van angst en durfde niks meer te zeggen omdat ik bang was dat hij weer ging slaan. Hij ging steeds verder waarna hij mij uiteindelijk op de grond gooide en mij dwong handelingen bij hem te verrichten. Hij schold mij uit en zei dat ik er met niemand over mocht praten. Vervolgens drong hij bij mij naar binnen waarna hij mij alleen achterliet.” (Vrouw, 22 jaar)
Ouderenmishandeling
Lichamelijke mishandeling, psychische mishandeling, verwaarlozing, seksueel misbruik, financiële uitbuiting en schending van de rechten. Jaarlijks zijn minstens 1 op de 20 ouderen slachtoffer van mishandeling. Dit cijfer wordt echter gezien als het topje van de ijsberg. Lang niet alles is bekend, er wordt gezwegen over wat zich in de omgeving van veel ouderen afspeelt; er is veel verborgen leed. Ouderen melden zelf niet of nauwelijks grensoverschrijdend gedrag en mishandeling. Of kunnen dit simpelweg niet. Taboe en schaamte, loyaliteit, angst, ziekte, zwakte, kwetsbaarheid, sociaal isolement en het ontbreken van beleid rond (on)gewenste omgangsvormen zijn redenen.
De wilsonbekwame moeder van Sijtze en André werd op tweeënnegentigjarige leeftijd misbruikt in het verzorgingshuis waar ze woonde. Nu, een klein jaar na haar dood, doen ze hun verhaal.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
