- Dit onderwerp bevat 166 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 08/01/2024 om 22:27 door Luka.
-
Reacties
-
HANNAH WERD OP JONGE LEEFTIJD MEERDERE KEREN SEKSUEEL MISBRUIKT: ‘IK WAS ALLES KWIJT’
Hannah werd op jonge leeftijd meerdere keren slachtoffer van seksueel misbruik. Als baby, in haar tienerjaren en op negentienjarige leeftijd. Ze vertelt haar heftige verhaal in ‘Geraldine En De Vrouwen’.
“Ik heb zelfmoordpogingen gedaan en heb in het ziekenhuis gelegen. Maar ik ben er nog”, vertelt ze.SEKSUEEL MISBRUIK
In Geraldine En De Vrouwen reist Geraldine Kemper samen met zes vrouwen die te maken hebben gehad met seksueel geweld naar Kroatië. Daar volgen de vrouwen intense therapiesessies. Ook Hannah is mee op reis. Volgens sommige artsen is ze uitbehandeld. “Maar ik ga 1000 procent geven.”Aan Geraldine vertelt ze wat er in haar jeugd is gebeurd. “Ik was een baby toen het voor het eerst gebeurde, maar daar wil ik verder niet op ingaan. Ik weet wat er is gebeurd en de dader heeft bekend. Op latere leeftijd ben ik opnieuw misbruikt, door iemand uit onze familie. Ik ben daarna uit huis geplaatst.”
GERALDINE EN DE VROUWEN
“Ik heb veel moeite met hechten aan mensen en heb verlatingsangst. In mijn hoofd heb ik plaatjes van het misbruik en daar heb ik veel last van”, vertelt Hannah. “Ik heb mezelf niet kunnen ontwikkelen zoals ik had gewild. Ik had het idee dat iemand anders de macht had over mijn lichaam, dat ik zelf niet mocht bepalen wat ik wilde. Als iemand iets van me wilde, moest ik het gewoon geven.”Bron: Linda.NL >>
ANNE (22) WERD VIER JAAR LANG SEKSUEEL MISBRUIKT DOOR HAAR KICKBOKSTRAINER
Vier jaar lang werd Anne (22) seksueel misbruikt door haar kickbokstrainer. In ‘Geraldine en de vrouwen’ doet Anne haar verhaal en volgt ze intensieve therapiesessies om van haar trauma af te komen.
In het programma reist Geraldine Kemper samen met zes vrouwen naar Kroatië. Deze vrouwen hebben allemaal seksueel misbruik meegemaakt en lijden aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS).MISBRUIKT
“Vanaf mijn veertiende tot mijn achttiende ben ik seksueel misbruikt door mijn kickbokstrainer”, vertelt Anne aan Geraldine. “Ik weet nog heel goed dat ik thuiskwam en dat ik dacht: ik wist niet zo goed wat hier nu is gebeurd. Ik wist dat het niet klopte, maar ik wist ook niet wat ik moest doen”Aan haar omgeving vertelt Anne dat ze een relatie heeft met haar trainer, en niet dat ze misbruikt is. Haar trainer is dan 52 jaar oud. “Ik dacht op dat moment dat het een gelijkwaardige relatie was. Dat heeft hij zo in mijn hoofd gestampt.”
KICKBOKSEN
Anne vindt het moeilijk om dit te delen, omdat het een gevoel van schaamte oproept. “Ik krijg het gevoel: dan heb je het toch zelf gedaan? Daar voel ik me heel schuldig over. Dat ik zelf dacht dat het een relatie was, daar schaam ik me voor.”Tijdens haar tienerjaren is Anne fanatiek kickbokser en wordt ze zelfs vijf keer wereldkampioen, maar het misbruik zorgt ervoor dat ze jarenlang stopt met de sport. Doordat ze weer begonnen is met trainen, wordt ze geconfronteerd met haar trauma, vertelt Anne. “Er gaat geen dag voorbij dat ik er niet mee bezig ben.”
Bron: Linda.nl >>
“Ondanks een verleden van seksueel kindermisbruik kunnen we ons leven zelf in handen nemen”
Zo’n 3 weken geleden zoomde ‘De Wereld van Sofie’ in op seksueel misbruik bij kinderen. Cynthia vertelde toen heel moedig over haar eigen ervaringen met misbruik. Er volgde een golf aan berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Goele was één van hen.
Tijdens de uitzending schreef Goele ons toen : “Heftig en confronterend om te horen. Dit triggert een trauma waarvan ik dacht dat ik het onder controle had, maar ik typ hier met trillende vingers en tranen, die blijven vloeien.”
Misbruikt als kind
Goele werd ook misbruikt als kind. “Dat begon toen ik ongeveer 3, 4 jaar oud was. Ik zat toen in een leefwereld waarin fantasie en werkelijkheid heel dicht op elkaar zaten.” Ze werd 16 jaar lang misbruikt door haar oom. Hij woonde bij haar grootouders waar ze vaak ging logeren. “Het heeft geduurd tot mijn 19e ongeveer. Toen is hij gestorven aan kanker en daardoor is het gestopt. Het allermoeilijkste aan het verwerken van dat trauma is het onder ogen zien dat het zo lang geduurd heeft. Daar kwam heel veel schuldgevoel en schaamte bij kijken. Omdat ik dat zo lang heb toegelaten.”“Pas toen ik 27 was, heb ik het voor het eerst verteld”
Niemand wist al die jaren wat er aan de hand was. “Ik heb het voor de eerste keer verteld aan de papa van mijn dochter. Toen we een jaar samen waren. Omdat het toch moeilijkheden gaf. Hij voelde dat er blokkades zaten bij mij. Toen mijn dochtertje 3 jaar werd, overviel me de angst dat ik haar nooit zou kunnen beschermen. Ik herbeleefde het trauma dat ik jaren zwaar onderschat had, door haar te zien opgroeien.”“Ik voelde me waardeloos en nietig”
Op haar 27e scheurde haar loodzware rugzak en vertelde Goele over het misbruik aan haar familie. Die reageerde vol begrip. Door die erkenning viel er een enorme last van haar schouders. Ze is toen naar een psycholoog gestapt die haar een paar goede handvatten aanreikte voor de verwerking van het trauma. “Ik voelde me altijd waardeloos en nietig. Ik voelde me nooit goed genoeg en werd naar de afgrond geduwd.” Daar leerde ze anders naar kijken. Cruciaal waren haar familie en vrienden, hun begrip en erkenning gaven haar haar eigenwaarde terug.Ik werk nu met veel ambitie aan mijn eigen identiteit
“Het gaat nu eigenlijk heel goed. Ik werk met veel ambitie aan mijn eigen identiteit. Ik heb mijn vrouwelijkheid terug kunnen opeisen. Ik heb een nieuwe, gezonde betekenis kunnen geven aan seks. Ik heb ook geleerd om bevestiging te zoeken in mezelf. Ik kijk vaak terug naar de weg die ik heb afgelegd en krijg dan heel veel goesting om de volgende berg te beklimmen.”
Goele wil ook Cynthia moed inspreken. “Toen ik Cynthia hoorde vertellen dat ze op haar zesde levenslang kreeg, dacht ik : ‘Nee, dat is helemaal niet eerlijk. Je leven is van jou en van niemand anders. Niemand heeft het recht om dat van je af te nemen. De impact van het misbruik is immens en het verdriet zal er tot de laatste snik blijven. Maar dat hoeft je helemaal niet tegen te houden om je leven te leiden en je ding te doen. Ondanks het verleden hebben we de keuze om ons leven in handen te nemen.”
Ze vindt het heel belangrijk om te getuigen over seksueel kindermisbruik. Hoe meer mensen weten dat het een alledaags gegeven is in alle lagen van de bevolking, hoe sterker we daar als samenleving op kunnen reageren, het bespreekbaar kunnen maken om misbruik te voorkomen.
Bron: Radio 1 Be >>
Sex tegen mijn wil
LEGIEN SPRAK NA TWINTIG JAAR OVER HAAR ERVARING MET SEKSUEEL GEWELDEen ongewenste seksuele ervaring doet veel met je. In de nieuwe LINDA.original-serie ‘Sex tegen mijn wil’ gaat Tess Milne in gesprek met ervaringsdeskundigen.
In de tweede aflevering van Sex tegen mijn wil gaat Tess langs bij Legien (44). Zij zocht na twintig jaar hulp om te verwerken wat er met haar is gebeurd. Ze praat nu eindelijk over waar ze al die tijd niet over durfde te praten.
SEKSUEEL GEWELD
Inmiddels is Legien getrouwd en moeder van twee zonen. Ze noemt zichzelf ‘über-gelukkig’, maar dat is niet altijd zo geweest. Op zestienjarige leeftijd werd Legien verkracht door iemand die ze vertrouwde. Twee weken later gebeurde het nog een keer. “Mijn wereld was aan diggelen.”Legien voelde zich lange tijd schuldig en schaamde zich voor wat er was gebeurd. “Ik dacht: ik heb het uitgelokt, omdat ik zelf op zoek was naar vriendjes en contact.” Ze zag de gebeurtenis als een “seksuele activiteit” en bij haar thuis werd helemaal niet over seksualiteit gesproken. “Ik snapte toen nog niet dat dit niet mijn keuze was.”
OVERLEVINGSSTAND
Om uit te zoeken waarom sex voor veel mensen nog altijd zo privé is en wat het bespreken van nare ervaringen des te lastiger maakt, spreekt Tess Milne ook met Iva Bicanic (47). Zij is hoofd van het Landelijk Psychotraumacentrum van het UMC Utrecht. “Het zou heel erg helpen als mensen zouden begrijpen dat wanneer zoiets je overkomt, je in de overlevingsstand gaat”, legt Bicanic uit.In bovenstaande video vertelt Legien meer over wat zij heeft meegemaakt op het vlak van seksueel, en op welke manier ze twintig jaar later uiteindelijk haar verhaal heeft gedeeld met haar omgeving.
Bron: Linda.nl >>
Angela had seks tegen haar wil: ‘Hij was een ander type dan hij zich op de datingsite voordeed’
Anno 2021 heerst er nog altijd een levensgroot taboe op seksueel geweld. Dat moet anders en daarom doen vijf slachtoffers hun verhaal aan deze krant. Deel 5: Angela (41) uit Breda liet uit angst dingen toe die niet oké waren.,,Ik bleef hem van mij afduwen. Toen hij voor de zoveelste keer probeerde, heb ik toegegeven. Ik verstijfde en liet toe dat hij seks met mij had. Ik wil weg, dat is het enige waaraan ik dacht. Ik was zo boos op mezelf. Toen hij klaar was, vertrok ik meteen. Onderweg stopte ik op een parkeerplaats, omdat ik zo overstuur was. Ik dacht echt dat hij anders was. Hij kon mij uitdagen op intellectueel vlak.
Waarom heb ik na de derde keer niet mijn tas gepakt?
We hadden vier weken intensief gepraat via de chat van de datingsite. Toen we wilden afspreken, stelde ik voor om buiten af te spreken. Maar door corona konden we niet in een restaurant afspreken, het was ook slecht weer. Uiteindelijk heb ik voorgesteld om samen te koken, bij hem thuis. Want het voelde goed.Ik verstijfde, was bang voor een escalatie. Dus liet ik het maar gebeuren.
AngelaEenmaal bij hem voor de deur stuurde ik toch mijn locatie naar mijn zus. Ik voelde dat ik dat moest doen. Toen hij de deur opendeed met een flesje bier in zijn handen, merkte ik al dat het een ander type was dan hij zich op de datingsite voordeed.
Al snel ontstond wrijving in het gesprek. Hij was heel dominant, dronk veel. Ik paste mezelf aan en dacht: misschien is hij zenuwachtig. Hij wilde me zoenen, maar ik wilde dat niet en zei dat ook. Daarna probeerde hij het weer. Waarom heb ik na de derde keer niet mijn tas gepakt? Ik verstijfde, was bang voor een escalatie. Dus liet ik het maar gebeuren.
Uiteindelijk heb ik het toch laten gebeuren
Eigenlijk doe ik dat heel mijn leven al. Ik heb nooit geleerd om nee te zeggen als iets niet goed voelt. Op mijn 11de ging mijn vader apart wonen, waardoor een familiecrisis ontstond. Thuis werd niet gepraat en dus ging ik de straat op. Toen ik 12 was, ging ik al met oudere jongens om. Ik liet dingen gebeuren, uit angst om er anders niet meer bij te horen. Sindsdien is dat de basis voor meerdere situaties in mijn leven.Op mijn 15de raakte ik verslaafd aan alcohol en drugs. Tijdens mijn studie liep ik stage in het buitenland. Drugs had ik daar niet, dus compenseerde ik dat met alcohol. Ik kreeg een relatie, hij was ook alcoholverslaafd. Na een avond stappen kon zijn beste vriend geen bus meer pakken. Of hij bij ons mocht blijven slapen in het appartement. Ik wilde dat niet en zei dat tot wel drie keer toe.
Uiteindelijk heb ik het toch laten gebeuren. Ik sliep toen ik voelde dat iemand mijn kleren uittrok. Ik dacht dat het mijn vriend was en sliep nog half. Toen ik merkte dat het iemand anders was, die beste vriend, was het al te laat. Hij had seks met mij. Ik schrok me rot, was in één klap nuchter en duwde hem van mij af. Waarom overkwam mij dit? Van tevoren zei ik dat ik niet wilde dat hij bleef slapen. Toch is het mijn eigen schuld. Mijn vriend heeft twee weken niet tegen mij gepraat, want hij wist niet wie hij moest geloven.
Toen ik merkte dat het iemand anders was, die beste vriend, was het al te laat. Hij had seks met mij
AngelaKun je die mensen vertrouwen?
Op mijn 31ste ben ik in een afkickkliniek opgenomen. Sindsdien ben ik clean en ben ik patronen in mijn leven gaan ontdekken. Ik werd altijd snel afhankelijk van mensen en was bang om te worden verlaten waardoor ik dingen toeliet die niet oké waren.Nu heb ik geleerd wat zelfliefde en -acceptatie is. Inmiddels heb ik twee lange, gezonde relaties achter de rug. Ik was een jaar vrijgezel toen ik dit jaar voor het eerst naar een datingsite ging.
Ik was een beetje bang. Kun je die mensen vertrouwen? Na wat dates met mannen met wie ik geen klik had – én dat tegen ze durfde te vertellen – had ik het vertrouwen dat ik het wel kon. Ondanks de vele therapiesessies lukte het me opnieuw niet om te voorkomen dat mijn grenzen werden overschreden en gebeurde er iets wat ik niet wilde.
Ondanks de vele therapiesessies lukte het me opnieuw niet om te voorkomen dat mijn grenzen werden overschreden en gebeurde er iets wat ik niet wilde
AngelaWel heb ik deze keer meteen met mensen erover gesproken en ben ik milder naar mezelf toe. Daarna heb ik nog wat dates gehad, gingen we op zaterdagmiddag wandelen in het bos of door de binnenstad. Inmiddels date ik met iemand die wel serieus is.”
Bron: bndestem.nl
Seksueel geweld is een groot probleem in de samenleving. Gemiddeld genomen duurt het 16 jaar voordat een slachtoffer onthult een slachtoffer te zijn van seksueel geweld. Hoe eerder slachtoffers onthullen, hoe groter de kans op adequate hulpverlening.
Bij hulpverleners heerst een grote mate van handelingsverlegenheid om seksueel geweld bespreekbaar te maken en te vragen naar negatieve seksuele ervaringen. Deze presentatie heeft als doel kennis over seksueel geweld te vergroten en handelingsverlegenheid te verminderen.
Anne werd jarenlang misbruikt door haar coach: ‘Hij verkrachtte me dagelijks en ik deed helemaal niets’
Anne Kamminga (22) werd van haar veertiende tot haar zeventiende vrijwel dagelijks seksueel misbruikt door haar kickbokscoach. Afgelopen jaar werd Hans T. veroordeeld tot 36 maanden celstraf en betaling van een schadevergoeding van vijfduizend euro. ‘Het voelde alsof mijn lichaam al die tijd niet van mij was geweest.’
‘Ik verstijfde volledig’
“Na de training reed hij met me naar een afgelegen parkeerplaats. De muziek schalde door de boxen van de autoradio. Oude soul. Toen hij op me kwam liggen en me verkrachtte, verstijfde ik volledig. Ik zei niks, deed niks en liet het gebeuren. Vanaf dat moment was dit een dagelijks ritueel, bijna vier jaar lang werd ik door hem misbruikt. En nog steeds als ik soulmuziek hoor, krijg ik het op slag zo benauwd dat het voelt alsof mijn keel wordt dichtgeknepen.”Vaderfiguur
“Vanaf het eerste moment dat ik via een vriend in aanraking kwam met kickboksen, was ik verkocht. Wát een sport, wát een adrenaline. Ook al was ik pas tien, ik wist dat ik dit veel vaker wilde doen. En hoewel mijn moeder me liever een meer ‘meisjesachtige’ sport had zien beoefenen, kreeg ik het toch voor elkaar om op kickboksles te mogen. Ik bleek er goed in te zijn, mijn toenmalige trainer zei dat ik talent had en dat ik kampioen zou kunnen worden. Dat klopte, want binnen vijf maanden won ik mijn eerste wedstrijd en binnen een jaar won ik mijn eerste Nederlandse titel. Toen ik veertien was, kwam ik via mijn toenmalige vriendje terecht bij zijn trainer, Hans.”Opgegroeid zonder vaderfiguur
“Ik groeide op zonder vaderfiguur in mijn leven. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik nog heel klein was. Mijn moeder had de zorg voor vijf kinderen en ik zag dat zij het daar vaak moeilijk mee had. Ik miste vooral een sterke man in mijn leven, iemand die me kon beschermen als dat nodig was en op wie ik terug kon vallen. Hans nam die rol steeds meer over. Hij luisterde naar me als ik thuis weer eens problemen had, ruzie met mijn moeder bijvoorbeeld.”‘Hij bleef zo vaak tegen me zeggen dat hij verliefd op me was en dat we iets bijzonders hadden, dat ik er in begon te geloven’
Verliefd
“Binnen een maand of vier begon Hans’ gedrag te veranderen. Hij werd steeds handtastelijker, legde steeds vaker een hand op mijn been, gaf me een knuffel en later zelfs een kus op mijn mond. Ik vond het vreemd, maar hij zei dat dit normaal was in zijn cultuur. Toen het zelfs tongzoenen werd, begreep ik wel dat hij dit vast niet met iedereen deed. Al wist ik totaal niet wat ik ermee aan moest en liet ik het gelaten over me heen komen. Ook toen hij vertelde: ‘Ik ben verliefd op je, daar kan ik niks aan doen’, reageerde ik niet. Vervolgens had hij seks met me. Het voelde alsof ik op dat moment uit mijn eigen lichaam trad, ik realiseerde me dat ik me toch niet kon verweren. Een condoom gebruikte hij niet, want hij wist denk ik dat ik aan de pil was. Ik liet het zwijgend gebeuren. Toen het klaar was, zette hij me thuis af en ben ik meteen naar mijn slaapkamer gegaan. Ik heb misschien wel een uur verdwaasd op de rand van mijn bed gezeten en dacht: wat moet ik hier in vredesnaam mee? Ik had echt geen idee, ik kon niet bevatten wat er was gebeurd en waarom.”Manipuleren
“Vanaf dat moment gebeurde het vrijwel dagelijks. In de auto op een parkeerplaats, in de sportschool als hij zeker wist dat er niet nog iemand anders aanwezig was. Hij verkrachtte me. En ik? Ik deed helemaal niets. Ik verstijfde elke keer als het gebeurde. Ik kon ook letterlijk niets. Hij was fysiek natuurlijk veel sterker en groter dan ik, maar hij was ook mijn trainer. Hij kreeg me steeds meer in zijn macht. En hij bleef ook zo vaak tegen me zeggen dat hij verliefd op me was en dat we iets bijzonders hadden, dat ik er in begon te geloven. Achteraf gezien was het geslepen natuurlijk, hij manipuleerde me zodat ik niets anders kon dan mijn mond houden. Bovendien gaf hij me het gevoel dat we een relatie hadden. Hij zei ook dat niemand anders dat met me zou willen. En dat hij de enige was die me verder zou kunnen brengen in de kickbokswereld. Zonder hem was ik niks waard, prentte hij me in.”Aangifte
“Vrouwen zeggen vaak dat ze zich vies voelen als er zoiets met ze is gebeurd. Ik heb dat eigenlijk pas zo gevoeld toen het was gestopt, omdat toen pas tot me doordrong wat er al die jaren aan de hand was. Het voelde alsof mijn lichaam al die tijd niet van mij was geweest. Dat was mijn zwaarste moment: me realiseren dat iemand vier jaar lang gebruik heeft gemaakt van mijn lichaam zonder dat ik dat wilde. Ik kon het niet bevatten. Ik heb me lang heel schuldig gevoeld omdat ik niks heb gezegd, geen hulp heb gevraagd en ook elke keer terug ben gegaan naar de sportschool. Achteraf is dat begrijpelijk, hij had me wijsgemaakt dat ik zonder hem niet verder zou komen in de kickbokswereld. Ik zou al mijn succes overboord gooien en kickboksen was mijn alles.”Nog steeds op vrije voeten
“Toen ik een tijd later toch aangifte deed, is hij opgepakt en heeft hij een paar dagen vastgezeten voor verhoor. Daarna kwam hij weer op vrije voeten en dat is hij tot op de dag van vandaag nog steeds. In januari was de uitspraak. Hij heeft een gevangenisstraf van 35 maanden en een schadevergoeding van vijfduizend euro opgelegd gekregen, maar is daartegen in hoger beroep gegaan. De consequentie is dat hij nog steeds vrij rondloopt en zelfs tot kortgeleden nog kickbokstrainingen heeft kunnen geven, in zijn eigen kickboksschool.”Bron: Flair >>
Kirsten (29) had seks tegen haar wil in: ’Die nacht achtervolgt mij nog steeds’
In de rubriek ’Tussen de lakens’ vertellen vrouwen over hun seksleven. Dit verhaal komt van Kirsten (29). Ze heeft diverse nare ervaringen met mannen achter de rug, waardoor ze haar vertrouwen kwijt is.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/76e8b792-9dfd-11eb-91d3-02d2fb1aa1d7.jpg)
@Getty Images„De eerste keer dat ik me op straat onveilig voelde was toen ik een jaar of 14 was. Ik fietste alleen naar huis na hockey en werd door een groepje jongens nagefloten en ze riepen misselijkmakende teksten. Ik was een hoertje, een sletje. Ze zouden me wel willen nemen, riepen ze. Het zijn misschien maar woorden, maar voor een meisje van 14 is dat heel intimiderend. Ik kwam huilend thuis en vanaf dat moment heeft mijn vader mij altijd gebracht en gehaald.”
Niet zo’n held
„In de loop der jaren ben ik ook op andere momenten nog talloze keren op straat lastiggevallen. De ene keer wordt er gesist, de andere keer alleen maar heel intimiderend gekeken. Het maakt me iedere keer weer bang. Ik ben niet zo’n held en ik ken ook de verhalen van aanranding en verkrachting wel. Wat als zoiets mij ooit overkomt? Ik kon daar echt van wakker liggen.”„Toen ik op een wat latere leeftijd uitging, kreeg ik te maken met handtastelijkheden. Jongens vinden het de normaalste zaak van de wereld in een kroeg even aan je kont te zitten. Of naar je borsten te grijpen. Mijn beste vriendin lachte zoiets weg. ’Ze zijn dronken’, zei ze dan. Het gebeurde haar ook, maar ze maalde er niet om. Sterker nog; zij genoot van die ’aandacht’. Het maakte mij alleen maar kwaad en bang.”
Beste vrienden
„Op m’n 20ste kreeg ik een vriend. Een onwijs lieve jongen met wie ik zes jaar samen ben geweest. Hij was de eerste met wie ik naar bed ging en hoewel ik denk dat we seksueel gezien niet de allerbeste match waren, vond ik het wel altijd lekker met hem. Hij had niet zo’n enorme seksdrive. Toen hij het uitmaakte, snapte ik eindelijk waarom. Hij vertelde mij dat hij op jongens viel. Ik wond hem gewoonweg niet genoeg op. We zijn nog steeds beste vrienden.”Kater
„In de periode daarna heb ik veel gedate. Ik ging volop uit en zat vaak op Tinder: na zes jaar gezapigheid moest ik mijn wilde haren kwijt. Ik trof de ene na de andere mafkees. Het leek wel alsof ik het in mijn Tinderbio had staan: ’Heb je geen respect voor vrouwen, like mij dan’. De meeste mannen willen maar één ding en dat is seks met je. Ik ben daar een paar keer in meegegaan omdat het mij wel spannend leek. De kater komt daarna; zo’n man wil vervolgens zo snel mogelijk weer weg of er blijft van zijn vleierij als hij is klaargekomen niets meer over.”Teveel gedronken
„Iedere keer weer voelde ik me gebruikt als ik me had laten meeslepen in het moment. En laten we eerlijk zijn: ik was ook gewoon gebruikt, ondanks dat ik er zelf aan had meegewerkt. Diverse mannen drongen schaamteloos aan als ik zei dat ik niet met ze naar bed wilde. Dat maakte me bang. Net zo bang als ik destijds op straat of tijdens het uitgaan was geweest. Vrijwel alle keren heb ik mezelf uit de benarde situatie kunnen bevrijden. Dan ging ik er met een smoes vandoor. Tot de laatste keer, nu een half jaar geleden. Ik had net iets teveel gedronken en bood niet voldoende weerstand. Mijn ’nee’ was niet genoeg.”De klap
„Ik heb seks gehad tegen mijn zin in. Gek genoeg durf ik het nog steeds geen verkrachting te noemen, maar feitelijk is dat het wel. Ik heb meerdere keren nee gezegd, maar dat drong niet door. De klap kwam de ochtend erna pas. Toen ik me echt realiseerde wat er gebeurd was en hij weg was, kon ik alleen nog maar huilen. Ik heb mijn ex gebeld om er met hem over te praten. Hij was heel lief en kwam direct langs om me te troosten. Mijn beste vriendin was woest op die gast, maar ook op mij. Hoezo had ik hem niet gewoon in zijn gezicht geslagen?”Best lastig
„Die nacht achtervolgt mij nog steeds. Mijn Tinderaccount heb ik inmiddels verwijderd. En daten doe ik niet meer. Het heeft me meer beschadigd dan ik dacht. Mijn ex vindt dat ik aangifte moet doen, maar daar heb er absoluut geen zin in; het heeft tóch geen nut, lees je altijd. Ik wil het vooral vergeten en doorgaan, maar dat is heel lastig. Mijn vertrouwen in mannen zal echt hersteld moeten worden, maar hoe? Dat kan nog best eens lastig worden…”Bron: de Telegraaf >>
Waarom praten over seksueel ongewenst gedrag zo moeilijk is
Trustpunt: seksueel grensoverschrijdend gedrag
Wie seksueel grensoverschrijdend gedrag meemaakte, ervaart heel wat drempels om daarover te praten.
Velen schamen zich over wat hen overkwam. Eliane, die zelf grensoverschrijdend gedrag meemaakte, en onderzoekster Lotte De Schrijver kaderen waar dat vandaan komt.
“Je allereerste reactie is meestal heel onbewust.” Eliane maakte ooit grensoverschrijdend gedrag mee door een medestudent. “Ik had meteen door dat de situatie niet oké was. Maar ook al bedenk je op voorhand hoe je in zo’n geval zou reageren, toch lukt het niet altijd om dat op het moment zelf ook te doen. Sommigen zeggen er iets over of worden kwaad, anderen zijn net in shock en kunnen helemaal niets zeggen of doen.”
Lotte De Schrijver van het International Centre for Reproductive Health nam diepte-interviews af met meer dan 100 Belgen tussen 16 en 99 jaar die seksueel geweld meemaakten. “Sommigen beseffen pas dat het om seksueel geweld ging bij de vraag of iemand ooit iets tegen hun wil deed, of als ze het verhaal van anderen horen. Het cliché wil dat iemand zich hard verzet tegen een onbekende dader die fysiek veel sterker is. Terwijl seksueel geweld vaak een langzaam proces is waar telkens meer grenzen worden overschreden, evengoed door een partner of bekende.”
Schrik voor de reacties
Eén van de meest voorkomende redenen om niet over seksueel geweld te praten is schaamte, zo bleek uit Lottes onderzoek. Die schaamte komt vaak door eerdere reacties waarin het eigen verhaal of dat van anderen niet geloofd of serieus genomen werd. Ook Eliane vreesde daarvoor: “Je vraagt je af hoe anderen zullen reageren. Gaan ze mij geloven of net als rotte appel zien en negeren? Wiens kant gaan ze kiezen? Dat eerste gesprek vind ik cruciaal. Als iemand dan niet goed luistert of het gevoel geeft dat jij iets verkeerd deed, kan je dichtklappen en verder niets meer ondernemen. Ik praat nochtans makkelijk over moeilijke ervaringen, dus voor introverten moet dat nog veel lastiger zijn.”Eliane nam haar zus en vriendinnen in vertrouwen. “Ik koos bewust mensen waar ik me goed bij voel en waarvan ik wist dat ze me zouden ondersteunen. Het helpt als je weet dat iemand al hetzelfde meemaakte. Na lang aarzelen begon ik erover tegen een vriendin uit de groep, omdat ik niet wou dat er nog slachtoffers vielen. “Jij ook al?”, reageerde ze meteen. Er bleken nog slachtoffers te zijn. Je wenst het niemand toe, maar ergens luchtte het op. Ik voelde me begrepen en niet meer alleen.” Al kunnen reacties ook tegenvallen. Eliane: “Sommige vrienden geven die medestudent nog steeds het voordeel van de twijfel en willen eerst en vooral hém helpen. Of durven er niets op zeggen uit schrik om vrienden kwijt te raken.”
De schuld van wie het overkomt
De omgeving weet niet altijd wat ze moet zeggen of doet onbewust aan victim blaming: de reactie die de schuld bij het slachtoffer legt, bijvoorbeeld dat je het uitlokte of had kunnen voorkomen. Eliane: “Ik voelde zelf geen schaamte over wat er gebeurd was, maar het werd mij door sommigen wel aangepraat. Als je dan niet stevig in je schoenen staat, begin je te twijfelen aan jezelf. Terwijl je niets verkeerd deed en je je nergens over hoeft te schamen, wat je ook deed, zei of droeg. Het feit dat je een slachtoffer bent, zegt niets over jou, enkel over de dader. Iederéén kan het meemaken.”Dat aanpraten van schaamte komt volgens Eliane vanuit een zwart-witdenken. “Zelfs als meerdere mensen met hetzelfde verhaal naar buiten komen, hebben sommigen het nog moeilijk om de waarheid aan te nemen. Een vriend of bekend figuur die sympathiek leek, wordt plots een monster waar iets mis mee is, waardoor ze hun beeld helemaal moeten bijsturen. Ik denk dat het zinvoller is om in een grijze zone te denken: ook mensen met wie je een goede band hebt, kunnen iets fout doen. Dat moet je onder ogen zien.”
Praten met professionelen
De drempel om je verhaal te doen lijkt nog groter bij formele instanties. “Toch is het soms makkelijker om je verhaal te doen aan iemand die er professioneel mee bezig is dan aan bekenden,” vindt Eliane. “Zij weten meteen hoe ze moeten reageren om je te ondersteunen. Het voelde goed om erover te praten met mijn therapeut, met Trustpunt en de politie. Die luisterden lang naar me, ik kreeg echt de indruk dat ze hun uiterste best deden om me te helpen.” Lotte: “Iedereen zou over seksueel geweld moeten kunnen praten in een veilige omgeving wanneer ze daar nood aan hebben.”Sara Drieghe creëert als vertrouwenspersoon en coördinator bij Trustpunt een omgeving waarin studenten zich veilig voelen om hun verhaal te doen: “Eerst en vooral stellen we mensen op hun gemak door een zorgzame, open en empathische houding. Fysieke gesprekken gebeuren in een rustige, discrete en comfortabele ruimte. We volgen het tempo als ze praten en laten ruimte voor stiltes. We proberen goed aan te voelen waar ze wel of niet op willen ingaan en vermijden waarom-vragen, zodat ze zich nergens voor hoeven verantwoorden. En vooral: we laten ons niet meeslepen door emoties, stellen niet in vraag wat gezegd wordt en oordelen niet. Zo creëren we een context waarin mensen zich gehoord en gerespecteerd voelen.”
Heb je er zelf nood aan om in een veilige omgeving over seksueel grensoverschrijdend gedrag te praten? Bel Trustpunt op 09 264 82 82 (in de voormiddag) of mail naar trustpunt@ugent.be.
Bron: UGent >>
TESSA (21) WERD VERKRACHT DOOR KLASGENOOT: ‘MIJN MENTOR ZEI DAT IK HET ZELF HAD UITGELOKT’
Uit onderzoek van I&O Research onder ruim duizend studenten blijkt afgelopen week dat 1 op de 9 vrouwelijke studenten tijdens haar studententijd slachtoffer is geworden van verkrachting.
Tessa* (21) wordt tijdens haar relatie met klasgenoot Max* herhaaldelijk verkracht, maar krijgt bij het melden hiervan geen steun of hulp van haar mentor.RELATIE
De eerste paar maanden van de relatie tussen Tessa en Max is er nog niets aan de hand. “Ik ontmoette hem drie jaar geleden tijdens mijn studie en werd snel verliefd op hem. Voor we elkaar echt goed kenden hadden we al een relatie.”Na een half jaar begint Max steeds vaker aan te dringen als Tessa aangeeft niet altijd sex te willen. “Ik was zijn eerste, hij niet de mijne. Op mijn dertiende had ik namelijk een relatie met een oudere jongen die, ondanks dat ik aangaf dit niet te willen, sex met me had. Ergens dacht ik daardoor dat sex tegen je wil in hebben normaal was als je een relatie had. Ook tegen Max zei ik dat ik het niet wilde. Toch bleef hij aandringen.”
AANDRINGEN
Na ongeveer een jaar merkt Tessa dat het opdringerige gedrag steeds vaker voorkomt. “Er waren moment waarop ik niet wilde dat hij doorging, maar als ik dat aangaf luisterde hij niet. Ik kreeg hem gewoon niet van me af. Doordat hij steeds agressiever werd durfde ik op een gegeven moment geen ‘nee’ meer te zeggen. Ik dacht: ‘Ik laat het wel gewoon gebeuren. Dan is het zo snel mogelijk voorbij’. Ik hoopte dat het bij die ene keer zou blijven, maar daarna is het nog heel vaak gebeurd.”Op een gegeven moment is het zelfs zo dat iedere seksuele handeling vanuit Max tegen de zin van Tessa in is. “Aan mijn vorige relatie had ik een depressie overgehouden. Ik merkte dat ik door wat Max me aandeed weer terug begon te vallen daarin. Ik besefte door de verhalen die ik om me heen hoorde steeds meer dat mijn seksleven niet normaal was.”
MENTOR
Uiteindelijk durft ze de stap te zetten om met iemand te gaan praten. Ze maakt een afspraak met haar mentor en vertelt hem wat haar op haar dertiende is overkomen en wat Max, die bekend is bij de mentor, haar nu aandoet. “Ik vertelde hem dat ik me misbruikt voelde, bang was en niet goed wist wat ik met de situatie aanmoest. Mijn mentor zei daarop: ‘Je hebt een relatie met hem, dus dat soort dingen gebeuren’. Volgens hem kon iemand binnen een relatie geen sex tegen zijn of haar wil hebben. Hij vond dat het mijn eigen schuld was en ik waarschijnlijk had aangegeven dat ik het wel zelf wilde.”“Door die reactie ben ik nog een half jaar met mijn relatie doorgegaan, omdat ik het gevoel had dat het toch mijn eigen schuld was. Dat is iets waar ik nog steeds moeite mee heb, al weet ik inmiddels heel goed dat het zeker niet mijn schuld was. Als ik ‘nee’ zeg en iemand gaat tóch tegen mijn wil bij mij naar binnen, dan is dat verkrachting. Het maakt het niet uit of dat binnen of buiten een relatie is.”
HUIDIGE PARTNER
Dankzij haar huidige vriend durft ze uiteindelijk de relatie met Max pas te verbreken. “Hij heeft me laten realiseren dat wat er binnen mijn relatie gebeurde niet normaal was. Als ik het met hem over sex had omschreef hij het als iets waarbij je je gewaardeerd en geliefd voelt. Ik voelde me daar bijna ongemakkelijk bij, omdat alle sex die ik had gehad nooit zo voelde.”AANGIFTE
Aangifte tegen haar verkrachter heeft Tessa nooit gedaan. “Wat voor bewijzen heb je als zoiets in een relatie gebeurt? Al zou ik naar de politie gaan met bij wijze van zijn zaad nog in me, dan zouden ze alsnog kunnen zeggen: ‘Het is je partner, daar kunnen we niets mee doen’. Hoe kan ik aantonen dat ik ‘nee’ heb gezegd en het niet wilde? Dat gevoel werd alleen maar versterkt door de verhalen van vrouwen die met veel geweld verkracht zijn en dán zelfs niet worden geloofd.”“Het is te bizar voor woorden dat zoveel vrouwen hiermee te maken krijgen. En dat de vrouwen bij wie dit in een relatie gebeurt het gevoel krijgen dat het hun eigen schuld is, is al helemaal verschrikkelijk. Een relatie hebben betekent niet automatisch dat je consent geeft aan je partner.”
Inmiddels gaat het, mede dankzij haar huidige relatie, goed met Tessa. Wel heeft ze nog steeds weleens paniekaanvallen als gevolg van de verkrachtingen. “Ik heb nog geen professionele hulp durven zoeken, omdat ik nog heel lang heb gedacht dat het mijn eigen schuld was. Zelfs nu ik diep van binnen weet dat het niet zo is. De buitenwereld heeft daar zoveel effect op gehad. Wel wil ik graag hulp zoeken, omdat ik soms ineens door herinneringen getriggerd kan worden. Daar heb ik de rest van de dag last van en dan voel ik me onveilig en bang. Het trauma is nog steeds heel erg actief.”
PRAAT EROVER
Tessa’s tip aan andere meiden is: “Laat andere mensen je helpen, hoe lastig het ook is. Merk je bijvoorbeeld dat jouw seksleven heel anders in dan dat van je vrienden en voelt wat er met je gebeurt niet goed? Praat erover. Alleen dan kom je erachter dat wat je meemaakt misschien niet normaal is.”*Deze namen zijn gefingeerd, maar wel bekend bij de redactie.
Bron: Linda.nl >>
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
