- Dit onderwerp bevat 68 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 28/12/2022 om 21:47 door Luka.
-
Reacties
-
‘Seks is aandacht, en een pak slaag eigenlijk ook’
Met een meldpunt hoopt Payoke begin volgend jaar al een beter zicht te krijgen op het fenomeen van de tienerpooiers. Hoe gaan die ‘loverboys’ tewerk en wie zijn hun slachtoffers?
Een mensenhandelaar die tieners aanhankelijk maakt om hen vervolgens uit te buiten in de prostitutie. Dat is de definitie van een tienerpooier. Volgens Child Focus en Payoke bevinden minstens een honderdtal meisjes zich op dit moment in de klauwen van zo’n tienerpooier. ‘Maar mijn gut feeling zegt dat het er veel meer zijn’, waarschuwt Klaus Vanhoutte, directeur van Payoke.
Lees dit een premium artikel verder op standaard.be of als lid van LSG in het ledendeel.
Lees ook het premium artikel “Ik heb nooit durven tellen hoeveel handen mijn lichaam hebben betast”: een slachtoffer (19) van loverboys getuigt op demorgen.be of als lid van LSG in het ledendeel.
Brabants slachtoffer loverboy roept mannen ter verantwoording: ‘Ook als een prostituee ‘nee’ zegt, moet je stoppen’
De Brabantse Sandra (18) werd twee jaar geleden ingepalmd door een loverboy en gedwongen tot prostitutie. Toen ze haar klanten zei dat de seks tegen haar zin in gebeurde, negeerden ze haar. Dat moet veranderen, hoerenlopers kunnen niet langer wegkijken bij misstanden.
Het verhaal van de Brabantse past in dat van de klassieke loverboy. Sandra is in haar jeugd jarenlang gepest, terwijl thuis de problemen zich opstapelen. Als ze door een vriendin wordt voorgesteld aan een jongen, valt ze al snel voor zijn charmes. ,,Hij zei lieve dingen tegen me, dat ik knap was. Ik kreeg van hem de aandacht die ik thuis miste. We werden verliefd op elkaar, ik tenminste wel op hem…”
–
–
‘Dit is geen uitbuiting, maar een gezin’
SLACHTOFFERS VAN TIENERPOOIERS ZIEN ZICHZELF ZELDEN ZO
Het parket ziet een pooier en een slachtoffer. Zij ziet geen pooier, maar haar vriend, die ze bezoekt en zakgeld geeft in de cel, en van wie ze zoveel houdt dat ze uit liefde voor hem ‘uit het raam zou springen’. En dan bevalt ze van een kind.
Lees dit premium artikel op standaard.be of als lid van LSG in het ledendeel.
Hoe Amanda werd gered uit de handen van een pooier
Als minderjarige werd Amanda slachtoffer van mensenhandel. Ze werd gedwongen te werken in de prostitutie. Nu, ruim 15 jaar later, heeft ze weer uitzicht op een normaal leven. Door keihard te werken, en een intensief hulptraject.
De hulp die vanaf komend jaar aan Twentse prostituees wordt geboden, heeft de afgelopen periode al gezorgd voor een radicale omslag in het leven van Amanda*. Want waar ze jarenlang gedwongen werd om in de prostitutie te werken, leert ze nu weer op eigen benen te staan. „Ik denk eindelijk weer dat ik een mooie toekomst voor me heb.”
Horrorfilm
Het levensverhaal van Amanda, op het oog een doodnormale Hollandse vrouw van inmiddels 30 jaar, klinkt als het script van een horrorfilm. Tot haar 13de verliep haar leven in het westen van het land betrekkelijk rustig. Maar toen kwam ze in contact met twee ‘foute mannen’. „Het waren twee jongens, die mij en een vriendin veel aandacht gaven. Heel spannend en leuk, zo voelde het.”Naaktfoto‘s
Maar de ogenschijnlijke vriendschap kende desastreuze gevolgen: al op 13-jarige leeftijd werd Amanda gedwongen om seks te hebben met een onbekende man. „Mijn zogenaamde vriend had naaktfoto’s van mij gemaakt, en als ik niet met die man naar bed zou gaan, zou hij die foto’s verspreiden.” Het begin van een jarenlange, ongewenste carrière als prostituee was geboren.Ik vertelde daar over een vriendin die gedwongen werd tot prostitutie. Eigenlijk ging het over mij, en hoopte ik dat ze dat zouden herkennen
Amanda*
Illegale circuit
In de jaren die volgden werkte de minderjarige Amanda in het illegale circuit. „Ik moest zeggen dat ik 18 was, en zag er ook wel ouder uit dan ik in werkelijkheid was. Ik kwam terecht op afspraken in garageboxen en appartementen. Toen ik meerderjarig werd, kwam ik in seksclubs terecht. Daar vertelde ik dat ik vrijwillig werkte, maar de waarheid was dat ik al mijn inkomsten moest afstaan.”Anorexia
Het contact met haar omgeving – ouders, familie en vrienden – verslechterde, en ook op persoonlijk vlak ging het met Amanda bergafwaarts. Ze kreeg anorexia en kwam daarvoor bij jeugdzorg terecht. „Ik vertelde daar over een vriendin die gedwongen werd tot prostitutie. Eigenlijk ging het over mij, en hoopte ik dat ze dat zouden herkennen. Maar ik schaamde me zo dat ik niet durfde te zeggen dat het over mij ging.”Zelfbeeld
Op haar 18de werkte Amanda fulltime in de prostitutie, en na een opname in een anorexiakliniek ging ze op haarzelf wonen. Het destructieve karakter van haar werk, en de dwang van de pooier die haar te werk stelde, had een vernietigende uitwerking op haar karakter. „Naar buiten toe ontkende ik alles, maar tegenover mezelf wist ik dat het fout zat. Maar mijn zelfbeeld was zo laag, dat ik dacht dat het toch niet meer goed zou komen. Uit angst dat er iemand anders in mijn plaats zou moeten werken als ik hulp zou zoeken, bleef ik het maar doen.”Seksclub
Jaren later, tijdens haar werk in een seksclub, kwam Amanda in contact met een hulpverlener. Die is in de club voor een reguliere controle op de werkomstandigheden in de seksbranche. Het begin van haar redding was daar. „Ik denk eigenlijk dat al langer bekend was dat ik gedwongen werkte, maar omdat ik meerderjarig was en alle dwang ontkende, kon niemand iets voor me doen.”Mensenhandel
Na omzwervingen langs psychologen, hulpverleners en instellingen – waarin ze nog steeds niet durfde uit te spreken dat ze gedwongen werkte – kwam ze in de zomer van 2017 in contact met Terwille. De instelling die vanaf januari ook Twentse prostituees in nood gaat helpen. „De arts waarmee ik sprak zei vertrouwen in me te hebben. Vertrouwen dat we er samen uit zouden kunnen komen. Nooit had iemand dat op die manier tegen me gezegd. Ik voelde dat ik niet meer alleen stond. Daarom durfde ik te zeggen: ik ben slachtoffer van mensenhandel.”Geheime plek
Amanda ging in op het hulpaanbod en kwam drie weken lang op een geheime plek te wonen. Op die manier werden de banden met haar ‘netwerk’ radicaal doorgesneden. „Ik moest mijn telefoon en laptop afstaan en zat op een plek die ik niet kende. Ik wist dat het goed voor me was, maar toch was het heel moeilijk. Het gevoel dat het met mij niet goed zou komen was zo sterk, dat ik terugverlangde naar de enige zekerheid die ik had: werken.”Frankrijk
Na drie weken ging Amanda naar Frankrijk, waar Terwille op een geheime plek een woonplek heeft. Ze bleef er vijf maanden. Maanden waarin contact met Nederland nihil was, en contact met haar oude ‘vrienden’ verboden. Wel was er tijd voor gesprekken met behandelaars, en het opbouwen van een normaal levensritme. „Er werd heel wat behandeld, maar de echte behandeling is het normale leven. Boodschappen doen, bewegen, normaal eten.”Waardevol
Na vijf maanden stabiliseren keerde Amanda terug naar Nederland. Daar woont ze nu nog steeds in een huis van Terwille. „Ik heb er een eigen studio, zodat ik voor mezelf moet zorgen. Heel waardevol, maar het voelt als topsport voor mij. Maar het heeft me zover geholpen dat ik nu kan beginnen aan de volgende stap in mijn herstel: het verwerken van mijn trauma’s met EMDR-therapie.” EMDR is een behandelmethode gericht op de verwerking van trauma’s en nare herinneringen.Oude omgeving
Het duurde in totaal anderhalf jaar voor Amanda daartoe in staat bleek. „De krachten die je terugtrekken naar je oude omgeving zijn zo sterk. Ik heb zelfs na mijn terugkeer uit Frankrijk eens geprobeerd om terug te gaan. Daar moet ik nu niet meer aan denken, hoor.”Hbo-opleiding
Inmiddels durft Amanda weer vooruit te kijken. „Ik hoop ooit een hbo-opleiding te kunnen doen, geestelijke begeleiding of theologie. Maar ik ga echt niet als ervaringsdeskundige van mensenhandel aan de slag. Het liefst ga ik ooit ontwikkelingswerk doen in Afrika. En ik heb een ander doel: vanaf juni helemaal op mezelf wonen. Ik denk dat ik een mooie toekomst voor me heb.”* Amanda is een gefingeerde naam
Bron: Tubantia >>
Hoe een tbs-therapeut een 16-jarig meisje aanbood voor seks op de parkeerplaats
Arjan B. (49) werkt ruim vijftien jaar als therapeut in de Drentse tbs-kliniek Boschoord, waar onder anderen zedendelinquenten worden behandeld. Tot hij op een parkeerplaats langs de N375 een meisje van 16 voor seks aanbiedt. Justitie eist vijf jaar cel tegen hem.
De N375 bij Ruinen en Koekange, waar de parkeerplaats is waar Lucy voor seks werd aangeboden. ©Harry Cock‘Er is politie, kom snel hier, ik ben je nichtje.’ Ondanks haar paniek appt ‘Lucy’, zoals ze wordt genoemd, nog vlug een alibi naar de 48-jarige Arjan B. in Steenwijk. Het is zaterdagavond 7 juli 2018. Het loopt tegen middernacht als agenten haar aantreffen in de auto van B., voor de deur van zijn woning. Hij is binnen, zij is zijn nichtje helemaal niet. B. biedt Lucy aan voor parkeerplaatsseks. Op haar initiatief, zegt hij.
Lees dit artikel verder op volkskrant.nl of als lid van LSG in het ledendeel.
Jongeren geronseld voor prostitutie of drugshandel: hoe criminele bendes grip hebben op scholen in Nederland
Schoolmeisjes worden geronseld voor prostitutie, jongeren ingezet als drugskoeriers: criminele bendes zijn actief op scholen. Maar veel van die scholen kijken weg.
Is het waar dat scholen duiken? Wat weet de politie? Wat weten burgemeesters? Beeld Robert G Fresson‘Laatst hadden we een schoolfeest. Een van onze bewakers kwam naar me toe, hij zei: ‘Ik laat net een jongen binnen en die heeft een tiet met geld.’ Het bleek dat de leerling bankbiljetten bij zich had in een grote rol, ongelofelijk was het, geld in een enorme bundel. Het was zoals je het in de film ziet. Maar dan in het echt. Een joch van 15, 16 jaar.’
Lees verder: de Volkskrant >>
Twee jaar lang gedwongen tot seks: ‘Geef me de tijd om mijn verhaal te doen’
Steeds meer slachtoffers van seksuele uitbuiting verdwijnen in de anonimiteit, zo blijkt uit een rapport over mensenhandel in Nederland. Zo ook de 24-jarige Anna, die twee jaar lang door een jongen werd gedwongen om seks te hebben met andere mannen. Dankzij een anonieme chatbox durfde ze uiteindelijk hulp te vragen.
Het begon met dreigementen. Als Anna niet wilde dat haar naaktfoto’s en -video’s zouden worden verspreid, dan moest ze gehoorzamen. Dat gehoorzamen hield in: naar bed gaan met allerlei mannen die ze niet kende, waar haar pooier geld mee verdiende.
Verstand op nul
“In het begin weiger je”, zegt ze tegen RTL Nieuws. “Niemand wil zoiets. Pas als je denkt dat er geen andere uitweg meer is, dan doe je het. Verstand op nul en gaan.”Anonieme chat biedt hulp
Jonge slachtoffers van seksuele uitbuiting in Nederland raken steeds meer uit beeld. Dat zegt de rapporteur Mensenhandel in de nieuwe slachtoffermonitor mensenhandel.Er worden minder slachtoffers gemeld en geregistreerd, terwijl seksuele uitbuiting niet minder voorkomt. Een anonieme chat biedt slachtoffers nu hulp.
Niet aan terugdenken
In haar flatje op drie hoog vertelt Anna (niet haar echte naam) haar verhaal. Ze vertelt het rustig, duidelijk: ze weet precies wat ze wil zeggen. Dat kostte haar wel tijd en therapie. Want het is niet een wereldje waar je zomaar even uitstapt, als je er eenmaal in verzeild bent geraakt.“Er was niemand naar wie ik toe durfde te gaan voor hulp, ik schaamde me. Ik was heel angstig, ik voelde me eenzaam en onbegrepen.”
Hoge drempel
De drempel om hulp te zoeken was heel hoog, weet Anna nog, vooral door die eenzaamheid en schaamte. In totaal heeft ze dit gedwongen werk twee jaar lang gedaan.Hoe vaak, hoe veel? Dat weet ze niet meer. “Dat zijn dingen waar ik niet graag aan terugdenk.”
Trauma’s
Ze kreeg elke keer een adres van haar pooier, of ‘loverboy’ zoals ze zelf zegt, en als ze niet ging, dan volgden er mishandelingen. Of hij dreigde met haar foto’s, of zei dat haar familie haar iets aan wilde doen.Het is ook de reden dat Anna niet met haar echte naam genoemd wil worden.
Onvoorwaardelijk
Maar: het gaat wel weer goed met haar. “Ik heb mijn trauma’s verwerkt, veel therapie gehad, ik woon lekker op mezelf.”Dat heeft ze, zo zegt ze zelf, te danken aan CKM-Fier, een organisatie die is gespecialiseerd in onder andere mensenhandel, loverboyproblematiek en seksueel geweld. CKM-Fier biedt slachtoffers de mogelijkheid om te chatten met een medewerker. Anoniem. “De drempel is minder groot, en de schaamte daardoor ook”, zegt Anna.
“Ze zijn er onvoorwaardelijk voor mij geweest. Elke avond kwam ik terug thuis en sprak ik met chatmedewerkers. Ze hebben me nooit gepusht dingen te doen die ik niet wilde vertellen, ondanks dat ze wisten dat ik die volgende avond weer dat werk zou gaan doen.”
Míjn proces
Dat ze zelf haar tempo kon bepalen, was heel fijn. “Jongens en meiden in mijn situatie voelen zich vaak al zo gepusht”, zegt ze. “Die chat laat je er vrij in.”Uiteindelijk heeft ze zeven maanden lang met Fier-medewerkers gechat, voordat ze hulp durfde te zoeken. “Op mijn eigen manier kon ik uit die wereld komen. Want het was míjn proces.”
Eigen tempo
Dat wil Anna graag ook andere hulpverleners, en de politie, duidelijk maken. “Ik ben naar de politie gegaan, maar dat vond ik heel lastig vanwege die schaamte en omdat je in één keer heel veel moet vertellen. Zo’n gesprek gaat vaak niet op eigen tempo.”Voor Anna voelde het een beetje geforceerd, haar verhaal doen bij de politie was ‘onhaalbaar op dat moment’. “Mensen snappen niet altijd hoe moeilijk het voor ons is om ergens naartoe te gaan en in een keer alles open en bloot op tafel te leggen.”
Tijd, geduld, begrip. Dat hebben Anna’s lotgenoten die nu nog in soortgelijke situaties zitten, nodig. “Ik heb er zeven maanden voor nodig gehad.”
Vanwege haar privacy, is de naam Anna gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Bron: RTL Nieuws >>
Slachtoffers van loverboys en -girls worden steeds jonger. Dat blijkt uit onderzoek van het Jeugdjournaal. Hulporganisaties maken zich hier grote zorgen over. Wij spraken met de 15-jarige Loes. Zij werd ook op jonge leeftijd slachtoffer.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
