Medicijnen

[LukaModerator]

Niet meer lam van de oxazepam

Niet kunnen slapen, niet willen eten, continu onrust en paniek in je lijf. Het gevoel dat het helemaal mis gaat, terwijl er geen directe dreiging is. Na een rustige periode van bijna een jaar raasde ik weer op een depressie af. Daar gaan we weer, dacht ik. Mijn familie sleepte me mee naar de dokter en die koos voor het volgende: oxazepam. Ik had er nog een probleem bij.

Oxazepam is een pilletje van de familie benzodiazepinen. Het middel remt de hyperactiviteit in de hersenen. De flitsende piekergedachten worden lam gelegd. Daarnaast hebben ze een slaapverwekkend en angstremmend effect. ‘Prettig toch?’ hoor ik je denken.

Zeg maar gerust heerlijk!

Ik weet het nog goed, het moment dat ik mijn eerste oxazepam had genomen

Ik lag op de bank en voelde alle stress en spanning uit mijn lijf wegvloeien. Nu komt het allemaal weer goed, dacht ik.
Ik voelde me lekker wegdoezelen en viel in een diepe slaap. Twee uur later werd ik wakker en het besef dat de wereld onveranderd was kwam keihard aan. ‘Nee!’ dacht ik, ‘Ik wil niet terug naar dat klotegevoel!’
Gelukkig had ik een strip met tien pillen gekregen.

Bijwerkingen van oxazepam zijn sufheid en een afname van het concentratievermogen. Eigenlijk voel je je hetzelfde als met een paar biertjes achter de kiezen. Je mag dan ook niet autorijden. Iets wat door veel oxazepamgebruikers tóch word gedaan, onder het motto: tja wat is nou gevaarlijker: een hoofd vol afleidende gedachten of een roesje?

Daarbij vlakt het middel je emoties af; gevoelens worden onderdrukt en je hebt eigenlijk het gevoel dat je niet meer helemaal deelneemt aan de wereld om je heen

Een andere bijwerking van het middel is dat het verslavend kan werken en dat je steeds meer pillen nodig hebt om hetzelfde resultaat te bereiken.

Soms lag ik dagen in bed. De meeste tijd sliep ik en wanneer ik wakker werd slikte ik een volgende oxazepam, zodat ik het gevoel vast bleef houden. Ik hoefde nergens meer aan te denken en niemand meer te zien. Ik had mijn oplossing gevonden.

Mijn familie dacht daar anders over, en probeerde me te motiveren om ook zonder oxazepam dingen te ondernemen. Maar bij onthouding krijg je last van ontwenningsverschijnselen, in mijn geval gingen die gepaard met angstaanvallen.

Ik heb mensen gesmeekt om nog een pilletje, wilde de pijn en negatieve gedachten niet verdragen

Uiteindelijk ben ik bij een kliniek terecht gekomen waar ik bij binnenkomst direct moest afbouwen. Hun argument hiervoor was dat ze op dit moment niet de ware Kim zagen, en me zo ook niet goed konden behandelen.

Ik zag enorm op tegen de slapeloze nachten en wilde eigenlijk liever naar huis. Lekker terug in bed en we zien wel. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om toch te blijven. Ik moest door alle pijn heen en er was geen makkelijke en verdovende uitweg meer. Gelukkig ben ik langzaamaan opgeknapt, en heb sindsdien geen pilletje meer aangeraakt.

Als ik nu terug kijk besef ik me pas wat voor impact de oxazepam op mij had

Bizar hoe ik in korte tijd zo afhankelijk was geworden van medicijnen. Pillen, die je van de dokter krijgt!
Gelukkig kan ik inmiddels ook lachen om het gedrag van toen, maar aan de andere kant maakt het me verdrietig omdat ik weet dat er in behandelingen regelmatig teveel op medicatie wordt gestuurd.

Wanneer medicatie niet wordt ondersteund door een vorm van therapie is het grote nadeel dat de echte problemen onaangeroerd blijven. De mogelijkheid om anders met je kwetsbaarheid om te gaan wordt je door alleen pillen slikken ontnomen. Terwijl naar mijn ervaring juist daarin de kern van echt herstel ligt.

Na jaren van pieken en dalen heb ik het geluk gehad dat ik de juiste behandeling heb gevonden, waarin ik samen met professionals en mede-cliënten samen een nieuw begin hebben gemaakt.

Ik heb me eenvoudige beginselen zoals rust en regelmaat weer eigen gemaakt. Gezond eten, bewegen en ritme in de dag gaven me het eerste houvast om op verder te bouwen.

Geen pillen of verdoving meer, maar het doen met mijn eigen middelen.

Een verschuiving van focus welke veel tijd en geduld heeft gekost, maar in mijn geval vele malen natuurlijker en houdbaarder is gebleken.

Kim Vos is ervaringsdeskundige en ambassadrice van Samen Sterk Zonder Stigma. Kim schrijft op haar eigen website over haar ervaringen met de hulpverlening en de inzichten die ze op deed op haar weg naar herstel.

Bron: Psychosenet.NL >>

[LukaModerator]

Benzodiazepinen

Anxiolyse betekent angstreductie. Medicijnen die de angst kunnen verminderen worden anxiolytica genoemd. Een belangrijke groep medicijnen met een rustgevende en ontspannende werking zijn de benzodiazepines, met middelen zoals diazepam (valium) en oxazepam (seresta).

Wat zijn benzodiazepines?
Benzodiazepinen, in spreektaal benzo’s genoemd, zijn medicijnen met een rustgevende en ontspannende werking. Benzodiazepinen worden in de volksmond ook aangeduid als: slaappillen, kalmeringsmiddelen, pammetjes (de naam eindigt meestal op ‘pam’), of met de merknamen Seresta of Valium. Benzodiazepinen worden vaak voor een korte periode voorgeschreven wanneer je veel last hebt van angst of onrust, of wanneer je slaapproblemen hebt.

De problematiek die schuilgaat achter deze symptomen wordt met medicatie niet opgelost. Het is van belang om hier aandacht aan te schenken en zicht te krijgen op de onderliggende oorzaken. Hiermee aan de slag gaan is meestal een langdurig en ingewikkeld persoonlijk proces, waarbij veel factoren in het leven een rol spelen. Tegelijkertijd is hiermee aan het werk gaan, al of niet met professionele ondersteuning, de sleutel in het omgaan met de spanningsklachten en het weer af kunnen bouwen van deze medicatie. Hierin is het steeds zoeken naar de balans tussen comfortabel voelen, uit de comfortzone durven stappen met nieuwe uitdagingen en daarna met het aangeleerde nieuwe gedrag weer comfortabel leren voelen.

Verslavende werking
Benzodiazepinen hebben een verslavende werking. Dat betekent dat het lichaam er afhankelijk van wordt, dat er steeds meer medicatie nodig is voor hetzelfde effect en/of dat bij het stoppen met de medicatie ontwenningsverschijnselen ontstaan. Gebruik deze medicijnen altijd in goed overleg met een arts en bouw zorgvuldig af. Lees de bijsluiter om de nadelige gevolgen en de bijwerkingen goed in beeld te hebben.

Benzodiazepinen bij slaapproblemen
Sommige benzodiazepinen werken versuffend en ontspannen de spieren. Deze kunnen in een kortdurende of langdurende variant voorgeschreven worden bij slaapproblemen. Door gewenning neemt de werking van de medicatie na verloop van tijd af. Het is belangrijk deze middelen niet langer dan 2 weken te gebruiken omdat er afhankelijkheid op kan treden.

Kortwerkende benzodiazepinen
Bij problemen met het in slaap komen worden kortdurende benzodiazepinen voorgeschreven. Ze beginnen meestal binnen een half uur te werken en werken zo’n 2 tot 6 uur door. Hieronder de meest voorkomende kortdurende benzodiazepinen, met tussen haakjes hun (soms oude) merknaam:

• Brotizolam (Lendormin)
• Loprazolam (Dormonoct)
• Midazolam (Dormicum)
• Nitrazepam (Mogadon)
• Temazepam (Normison)
• Zolpidem (Stilnoct)
• Zopiclon (Imovane)

Nota bene: Zolpidem (Stilnoct) en Zopiclon (Imovane) zijn wel slaapmiddelen maar geen benzodiazepinen.
Het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS) gaat hier ook anders mee om.
Zopiclon en Zolpidem worden ook wel Z drugs genoemd en worden door het GVS vergoed.
Benzodiazepinen worden niet door het GVS gedekt tenzij ze worden voorgeschreven met een zgn. B2 codering.

Langwerkende benzodiazepinen
Bij problemen met doorslapen worden langwerkende benzodiazepinen voorgeschreven. Deze medicijnen werken meestal na een uur en de werking houdt zo’n 8 tot 12 uur aan.
Ze beginnen meestal na een uur te werken en de werking houdt 8 tot 12 uur aan.
Hieronder de meest voorkomende langwerkende benzodiazepinen, met tussen haakjes hun merknaam:

• Diazepam (Valium, Stesolid)
• Flurazepam (Dalmadorm)
• Lorazepam (Temesta)
• Lormetazepam (Noctamid)
• Nitrazepam (Mogadon)
• Oxazepam (Seresta)

Benzodiazepinen bij angst of onrust

Benzodiazepinen werken kalmerend en vlakken emoties af. Ze werken vooral bij meer chronische angst of spanning. Bij paniekaanvallen werken ze minder goed. Ook hier geldt dat na verloop van tijd gewenning op treedt en afhankelijkheid kan ontstaan. Het is advies is om bij angst benzodiazepinen niet langer dan twee maanden te gebruiken en het afbouwen en stoppen met de medicatie in goed overleg met een arts te doen.

Hieronder de meest voorkomende benzodiazepinen die bij angst en onrust worden voorgeschreven, met tussen haakjes hun merknaam:

• Alprazolam (Xanax)
• Bromazepam (Lexotanil)
• Chloordiazepoxide (Librium)
• Clobazepam (Frisium)
• Clorazepinezuur (Tranxène)
• Diazepam (Valium)
• Lorazepam (Temesta)
• Oxazepam (Seresta)
• Prazepam (Reapam)

Bijwerkingen van Bbenzodiazepinen
Sommige mensen ervaren bijwerkingen door het gebruik van benzodiazepinen. Dit zijn de meest voorkomende bijwerkingen:

• sufheid, slaperigheid
• minder alert, concentratieproblemen
• slappe spieren
• somberheid
• geen zin in contact
• problemen met het geheugen
• minder zin hebben in seks
• een leeg gevoel
• gevaarlijke situaties onderschatten
• weinig zin hebben om iets te ondernemen
• snel geïrriteerd zijn door de omgeving
• benauwdheid
• sneller struikelen, vallen
• coördinatieproblemen

Neem contact op met je arts/psychiater/apotheker als je veel last hebt van bijwerkingen en je je zorgen maakt.

Afbouwen en stoppen
Om afhankelijkheid te voorkomen is het belangrijk benzodiazepinen niet te lang te gebruiken. Overleg met je arts of psychiater hoe je het best kunt stoppen. Het is het veiligst om rustig af te bouwen, zodat je niet te veel last krijgt van onttrekkingsverschijnselen.

Dit zijn een aantal veel voorkomende fysieke onttrekkingsverschijnselen:

• stijfheid
• maagproblemen
• je grieperig voelen
• visuele problemen
• duizeligheid

Dit zijn een aantal veel voorkomende psychische onttrekkingsverschijnselen:

• angst
• slapeloosheid
• nachtmerries
• geheugen- en concentratieproblemen
• depressieve klachten
• hallucinaties
• overgevoeligheid voor licht, geluid of aanraking

Onttrekkingsverschijnselen verdwijnen doorgaans na een aantal weken. Soms duurt het langer, soms krijg je er helemaal geen last van. Bespreek je klachten en zorgen altijd met je arts of apotheker. Levert afbouwen veel problemen op? Taperingstrips kunnen een uitkomt bieden. Lees er meer over op taperingstrip.nl.

Hebben benzodiazepinen effect op andere medicatie?
Bespreek altijd met je arts welke medicatie je allemaal slikt voor je start of stopt met een nieuw medicijn. Benoem ook eventuele supplementen die je slikt, of homeopathische middelen. Het kan gebeuren dat medicatie die je al slikt niet goed samen gaat met een nieuw middel. Benzodiazepinen kunnen je slaperig maken, andere medicatie kan dit verergeren, zoals:

• sommige pijnstillers
• antidepressiva
• antipsychotica
• valeriaan
• antihistamine / anti-allergie tabletten
• beta-blockers

Heeft alcohol invloed op benzodiazepinen?
Alcohol en benzodiazepines (ofwel slaap- en kalmeringsmiddelen) vormen geen goede combinatie. Ze versterken elkaars verdovende werking, met soms onvoorspelbare gevolgen. Naast enorme slaperigheid kan het ook agressie en vijandigheid bevorderen. Alcohol drinken als je benzo’s slikt wordt dus sterk afgeraden.

Mag je autorijden als je benzodiazepinen slikt?
Het gebruik van slaap- en kalmeringsmiddelen leidt tot een verminderd reactie- en beoordelingsvermogen en kan er voor zorgen dat je slaperig wordt. Of je mag autorijden, hangt af van de dosering en van de tijd die is verstreken na de laatste inname. Kijk voor advies op de website Rij veilig met medicijnen.nl.

Mag je benzodiazepinen gebruiken als je zwanger bent?
Bespreek medicijngebruik altijd met een arts en/of verloskundige als je zwanger bent of wilt worden. Benzodiazepinen kunnen in principe worden gebruikt tijdens zwangerschap, bij een normale dosering zijn er geen speciale maatregelen nodig. Bij hoge doseringen, langdurig gebruik of in combinatie met andere medicijnen kan het ongeboren kindje gewend raken aan de medicatie. Na de geboorte kan het dan last krijgen van ontwenningsverschijnselen.
In de folder Benzodiazepinen bij de zwangerschap en in het kraambed van het Radboud umc lees je meer informatie.

Bron: Psychosenet.nl >>

[LukaModerator]

Stemmingsstabilisatoren

Stemmingsstabilisatoren zijn een vorm van medicatie die ondersteuning kunnen bieden bij depressie, manie of snel veranderende stemmingswisselingen. De meest bekende stemmingsstabilisator is lithium en wordt vaak voorgeschreven in de behandeling van een bipolaire stemmingsstoornis of wel manisch-depressieve stoornis.

Stemmingsstabilisatoren kunnen stemmingswisselingen helpen beheersen en soms doen afnemen. Mensen die last hebben van zowel depressieve als manische en/of psychotische klachten, zijn vaak aangewezen op deze vorm van medicatie. Vaak wordt deze medicatie preventief voorgeschreven na een eerste acute ontregeling of crisis. Om te voorkomen dat zo’n crisis nog een keer plaatsvindt, wordt aangeraden deze medicatie langdurig te gebruiken.

Ter illustratie: mensen met psychosegevoeligheid in combinatie met stemmingsproblemen (bijvoorbeeld een diagnose bipolaire stemmingsstoornis of manisch-depressiviteit), kunnen baat hebben bij dergelijke medicatie. De euforie die kan ontstaan tijdens een (hypo)manie wordt geremd, waardoor een psychose wordt voorkomen. Stemmingsstabilisatoren werken als een soort ‘veiligheidsgordel’, zodat iemand in een manische fase niet doorschiet in een psychose.

Typen stemmingsstabilisatoren [merknaam] (en de werkzame stof)

• Lithium [Priadel, Camcolit, Litarex] (Lithiumcarbonaat)
• Carbamazepine [Tegretol, Carbymal]
• Valproaat [Depakine, Convulex, Propymal (Valproïnezuur)
• Lamictal [Lamictal] (Lamotrigine)

Lithiumvergiftiging
Te veel lithium in je bloed kan een lithiumvergiftiging (ook wel lithiumintoxicatie) veroorzaken. Dit is een ernstige toestand waardoor blijvende schade op kan treden. Direct maatregelen nemen is dan ook noodzakelijk. Een lithiumvergiftiging kan geleidelijk ontstaan. Soms heeft de omgeving het eerder in de gaten dan de persoon die de medicatie slikt. Bij een gelijkblijvende dosering is de oorzaak meestal een vocht- en zouttekort (of te veel vocht- en zoutverlies). Een vergiftiging kan ook optreden als iemand te veel lithium inneemt. Een lithiumvergiftiging is goed te voorkomen door zorgvuldig gebruik en regelmatige controle van de lithiumspiegel.

De kans op een lithiumvergiftiging neemt toe in de volgende situaties:

• Diarree en/of braken
• Overmatig vochtverlies door transpireren (bijvoorbeeld door intensief sporten, bezoek aan de sauna en warme weersomstandigheden) en onvoldoende drinken
• Extreem dieet of zoutarm dieet
• Eetlustverlies, bijvoorbeeld tijdens een acute ziekte of hoge koorts
• Gebruik van bepaalde medicijnen zoals plastabletten, bepaalde pijnstillers (niet bij paracetamol!), bepaalde medicijnen tegen hoge bloeddruk en bepaalde antibiotica

Wat zijn verschijnselen van een lithiumvergiftiging?
Bij een lithiumvergiftiging zie je een toename van ‘gewone’ bijwerkingen zoals:

• Beven, misselijkheid, braken, buikkramp en diarree
• Concentratieverlies, sloomheid, sufheid en slaperigheid
• Zwaar gevoel in armen en benen, spierzwakte
• ‘Dronkemans ‘ gang en/of ‘dronkemans’ spraak
• Verwardheid, spiertrekkingen en toevallen.

Als één of meer van deze verschijnselen optreden moet de inname van lithium tenminste tijdelijk gestopt worden en moet je een psychiater en/of huisarts waarschuwen. Daarnaast kun je alvast extra zout en vocht innemen, bijvoorbeeld in de vorm van een of twee koppen bouillon.

Controles bij lithiumgebruik
Bij het gebruik van lithium moet regelmatig (in het begin wekelijks, later elke maand en op de lange termijn elke 3 tot maximaal 6 maanden) de hoeveelheid lithium in het bloed bepaald worden om te zien of deze niet te hoog of te laag is. Waardes tussen 0,6 – 0,8 mmol/l worden als normaal aangehouden. Verder worden in het bloed de nier-en schildklierfunctie gecontroleerd en wordt je gewicht in de gaten gehouden.

Welke medicatie werkt het best?
Elk lichaam is anders en elk persoon reageert anders op medicatie. Door goed samen te werken met je psychiater, behandelaar en/of sociaal psychiatrische verpleegkundigen kan een steeds betere behandeling worden gegeven. Aan de ene kant gaat het erom dat de medicatie goed werkt. Aan de andere kant is het van belang dat de werkzaamheid opweegt tegen de nadelige gevolgen zoals de bijwerkingen die door het gebruik van de medicatie kunnen optreden.

Bijwerkingen
Medicatie hebben het doel om symptomen te verminderen of weg te nemen. Tegelijkertijd kunnen door het gebruik van medicatie ook weer nieuwe symptomen en klachten ontstaan. Lees goed de bijsluiter om te weten welke mogelijke bijwerkingen er kunnen optreden. Voorbeelden van bijwerkingen bij stemmingsstabilisatoren zijn: gewichtstoename, misselijkheid, tremor (zoals trillende handen), irritaties aan de huid, problemen met lever en nieren, vermoeidheid, lusteloosheid, stijve spieren en soms zelfs depressiviteit en suicidaliteit.

Stoppen met het gebruik van stemmingsstabilisatoren
Wanneer je medicatie wilt afbouwen, is het van belang om dit in goed overleg te doen met de behandelaar die je medicatie voorschrijft. Om een terugval te voorkomen, dient er op een verantwoorde manier te worden afgebouwd. Ook is het belangrijk dat iemand (bijvoorbeeld je behandelaar) het afbouwproces volgt om risico’s op terugval te voorkomen. Bij plotseling stoppen, kunnen er ook ontwenningsverschijnselen optreden. Om zorgvuldig en nauwkeurig af te kunnen bouwen kan in overleg met de apotheek gezorgd worden voor aangepaste dosering van medicatie in de vorm van taperingstrip.

Bron: Psychosenet.nl >>

[LukaModerator]

Antidepressiva

Wanneer je last hebt van een sombere stemming of depressieve gevoelens en gedachtes, kan het zijn dat je een antidepressivum krijgt voorgeschreven. Antidepressiva hebben effect op bepaalde stoffen in de hersenen waardoor depressieve klachten vaak verminderen. Het duurt meestal twee tot zes weken voor de medicatie aanslaat.

Wat zijn antidepressiva?
Antidepressiva zijn medicijnen die worden ingezet om depressieve klachten te verminderen. Ze worden veelal toegediend in de vorm van tabletten en capsules, soms ook in vloeibare vorm. Dit type medicatie heeft effect op de neurotransmitters serotonine en noradrenaline, die betrokken zijn bij de regulatie van stemming en emoties. Uit onderzoek is bekend dat een tekort aan deze neurotransmitters kan leiden tot depressie- en angstklachten. Wat precies de oorzaak is van zo’n tekort is daarentegen een stuk complexer. Meerdere factoren, waaronder genetische-, sociale- én omgevingsfactoren, spelen hierbij een rol.

Antidepressiva genezen niet
Een antidepressivum is geen geneesmiddel in de zin dat het een depressie, of depressieve klachten, geneest. Dat kan ook niet, want een depressie heeft zelden maar één zuivere oorzaak, laat staan één biologische. Je kunt antidepressiva daarom beter beschouwen als een steuntje in de rug. Ze worden ingezet om je klachten te verminderen, zodat je weer meer energie hebt om met andere gebieden in je leven aan de slag te gaan. Vaak worden medicijnen daarom ook voorgeschreven in combinatie met therapie, waarin je kan werken aan de achterliggende oorzaken van jouw klachten.

Lees verder over antidepressiva:

Werking
Verschillen soorten: SSRI, SNRI, MAO
Medicijngebruik
Medicatie afbouwen
Bijwerkingen
Invloed op andere medicatie
Alcohol en drugs in combinatie met
Zwangerschap en borstvoeding

Bron: Psychosenet NL >>

[LukaModerator]

Antipsychotica

Wanneer je psychotische ervaringen hebt waar je veel last van ondervindt, kan je arts of psychiater adviseren om hiervoor medicatie te gebruiken. Antipsychotica kan soms helpen om weer uit de psychose te komen, de achterliggende problemen lossen ze alleen niet op.

Wanneer je een psychose hebt kan het zijn dat je dingen hoort of ziet die anderen niet zien (hallucinaties), of dat je ideeën of overtuigingen hebt die anderen om je heen niet hebben of niet lijken te begrijpen (wanen). Sommige mensen beschrijven het als een ‘breuk met de realiteit’. Artsen beschrijven het vaak als psychotische symptomen, een psychotische episode of een psychotische ervaring.

Wat zijn antipsychotica?
Je arts of psychiater kan adviseren om hiervoor medicatie, een antipsychoticum te gebruiken om je te helpen om weer uit de psychose te komen. Een antipsychoticum heeft geen genezende werking; het neemt de oorzaak van de psychose niet weg en lossen achterliggende problemen niet op. De medicatie zorgt ervoor dar angst en agitatie worden gedempt. Dit kan je helpen weer meer controle te krijgen op je leven, zeker als je merkt dat de psychotische symptomen voor veel stress en angst zorgen.

–

Hoe werken antipsychotica?
Je hersenen bevatten chemische boodschappers (neurotransmitters) die ervoor zorgen dat informatie van het ene deel van je hersenen naar het andere deel wordt gezonden. Eén van deze stoffen die hiervoor zorgt heet dopamine.

Hoge concentraties dopamine maken dat de hersenen anders gaan werken en dat informatie anders wordt doorgegeven. Hierdoor kunnen symptomen van een psychose ontstaan. Antipsychotische medicatie verminderen de signalen van dopamine in je hersenen, waardoor er meer kans is dat de informatie op de goede manier wordt doorgegeven.

Lees alles over antipsychotica:

Verschillende soorten
Toedieningsvormen: tabletten, druppels en injecties
Hoe je medicatie het best kunt gebruiken
Wat je moet weten over afbouwen
Bijwerkingen
Metabool syndroom
Invloed op andere medicijnen
Alcohol en drugs in combinatie met
Autorijden
Zwangerschap

Op apotheek.nl vind je informatie over specifieke medicijnen en de bijsluiter.

Bron: Psychosenet.nl >>

[LukaModerator]

 Een initiatief van het Instituut Verantwoord Medicijngebruik

RIJ VEILIG MET MEDICIJNEN.nl

Mag ik rijden met mijn medicijn? zoek op medicijn of werkbare stof

Eén op de zes Nederlanders gebruikt één of meer medicijnen waardoor je minder goed kunt rijden.
Op deze website kun je opzoeken of jouw medicijn invloed heeft op de rijvaardigheid. De adviezen zijn gemaakt door de beroepsorganisatie van apothekers KNMP.

Je vindt op deze website alleen de medicijnen die invloed hebben op het rijden. Van nieuwe medicijnen is soms nog geen advies beschikbaar. Staat jouw medicijn niet op deze website? Lees dan de bijsluiter, of vraag het je arts of apotheker.

[LukaModerator]

http://www.taperingstrip.nl

Taperingstrips
Bij het afbouwen van antidepressiva, antipsychotica, slaap- en kalmeringsmiddelen en andere medicijnen kunnen zich allerlei problemen voordoen. Problemen waar patiënten zoveel last van kunnen hebben dat stoppen met de medicatie niet lukt, of alleen met heel veel moeite en klachten. In 2010 werd Project Tapering opgezet door Cinderella Therapeutics om een oplossing te bieden voor problemen die zich kunnen voordoen bij het afbouwen.

Project Tapering
Het doel van het project tapering is om een oplossing te bieden voor problemen die zich kunnen voordoen bij het afbouwen van antidepressiva, antipsychotica, slaap en kalmeringsmiddelen en andere medicijnen. Problemen waar patiënten zoveel last van kunnen hebben dat stoppen niet lukt of alleen met heel veel moeite en klachten.

Wat
Een taperingstrip is ‘medicatie op rol’ voor een periode van 28 dagen waarmee de dagelijkse dosis van een medicijn in 28 dagen geleidelijk een stuk wordt verlaagd.

Hoe
Door gebruik te maken van één of meer taperingstrips kan iemand de dagelijkse dosis van een medicijn geleidelijk een stuk verlagen (dosisoptimalisatie), of helemaal naar nul afbouwen.

Voor wie
Taperingstrips worden ontwikkeld voor medicijnen die bij te snelle dosisverlaging onttrekkingsverschijnselen kunnen veroorzaken. Bekijk hier voor welke medicijnen al strips bestaan.

[LukaModerator]

Antipsychotica afbouwen – Doe het samen met je afbouwmaatje

Karin Groen is sinds september 2017 als Ypsilonvertegenwoordiger betrokken bij de HAMLETT studie naar het afbouwen van antipsychotica. Het idee voor het onderwerp ‘hulp bij afbouwen’ kwam van Ypsilon en is opgepakt door het HAMLETT-team.

Met als resultaat de praktische gids ‘Afbouwen doe je zo’
De gids ‘afbouwen doe je zo’ is toegankelijk geschreven en beschrijft de voor- en nadelen van doorgaan met of afbouwen van antipsychotica.

Afbouwen is een proces dat zorgvuldig moet worden begeleid door behandelaars in de GGZ-instellingen.

De gids is een nuttige leidraad voor mensen die meedoen aan de studie en hun familie- en naasten. Zij kennen de historie en kracht van de persoon en kunnen daarom samen met de deelnemer en behandelaar een plan maken voor ondersteuning tijdens afbouwen.

Vanuit HAMLETT wordt de deelnemers aangeraden om een naaste te kiezen die hen kan ondersteunen in het afbouw-proces: een ‘afbouwmaatje’
Een vragenlijst met mogelijke terugvalsignalen is opgenomen in de gids. Op tijd contact leggen met de behandelaar is belangrijk. In de afbouwgids zijn daarvoor handvatten gegeven onder het motto: ‘Afbouwen doe je samen’. Voor naasten is de gids een hulpmiddel om steun te geven en een vinger aan de pols te houden.

Afbouwen is een specifiek traject dat verschilt per medicijn, daarom is er per type antipsychoticum een afbouwschema
Dat geeft een beeld voor zowel de deelnemer als zijn maatje van wat men kan verwachten aan stappen in dosisvermindering. En ook voor het, in overleg met de behandelaar, stapsgewijs opbouwen als dat nodig is om de stabiliteit verbeteren. De studie gaat uit van wat het beste is voor een individuele persoon en is niet per se gericht op volledige afbouw. Door tijdens de studie een afbouwdagboek bij te houden is de deelnemer zelf actief betrokken bij het vastleggen van ervaringen om ze vervolgens te bespreken met de behandelaar.

Op deze manier kan tijdens deze studie veel informatie verkregen worden uit de individuele afbouwprocessen afgezet tegen de andere groep deelnemers voor wie het standaardprotocol van toepassing is en die ook regelmatig vragenlijsten invullen.

Speciaal voor naasten is een hoofdstuk opgenomen met praktische tips voor de steun aan degene die meedoet aan de HAMLETT-studie
Als resultaat van deze studie kunnen we meer te weten komen over de ideale dosis voor een individuele persoon die besluit medicijnen te blijven gebruiken om stabiel te blijven met behoud van persoonlijk en sociaal functioneren. Dit kan aanleiding zijn om protocollen voor behandeling flexibeler te maken en de nadruk te leggen op een gezamenlijke zoektocht naar het juiste medicijn en de optimale dosis.

Tijdens de HAMLETT-studie is er veel aandacht voor de groep deelnemers. Een heel team staat klaar om de deelnemers gedurende vier jaar regelmatig te zien, met hun naasten die als afbouwmaatje aan hun zijde staan.

Maar wat gebeurt er als deze studie is afgelopen?
Gaan er dan niet veel ongelukken gebeuren omdat dit team niet meer beschikbaar is? Gelukkig merken we tijdens de werving voor deze studie dat behandelaars open staan om hun cliënten te begeleiden bij geleidelijk afbouwen. De onderzoekers stimuleren nadrukkelijk om veranderingen in medicatie altijd te overleggen met de behandelaar.

Door een recent ontvangen beurs, OPHELIA, kunnen de HAMLETT-deelnemers nu zelfs nog zes jaar langer gezien worden door het onderzoeksteam, dus in totaal tien jaar.

De afbouwgids is voor iedereen die inzicht wil krijgen in het proces van afbouwen van medicijnen
De gids bevat literatuurverwijzingen en websites van organisaties die steun bieden. Om de afbouwgids breed toegankelijk te maken is er een digitale versie beschikbaar op de HAMLETT-website. Op deze website is daar meer over te vinden.

Bron: Psychosenet.nl >>

[LukaModerator]

Antidepressiva afbouwen: de een doet het fluitend, een ander krijgt terugval

Nieuw onderzoek moet duidelijker maken hoe mensen kunnen stoppen met antidepressiva. Jaarlijks slikken ruim een miljoen Nederlanders die middelen en een deel van hen komt daar lastig vanaf. Wetenschappers van het Amsterdam UMC en het Radboudumc krijgen nu subsidie voor onderzoek om meer inzicht te krijgen in hoe patiënten het beste kunnen stoppen.

De individuele verschillen zijn groot, zegt onderzoeker en psychiater Christiaan Vinkers van het Amsterdam UMC. “Sommige mensen stoppen fluitend, anderen doen meerdere stoppogingen maar krijgen het niet voor elkaar. Een deel valt tijdens het afbouwen terug in een depressie, anderen krijgen ontwenningsverschijnselen zoals een grieperig gevoel, duizeligheid of andere klachten.”

Niets is meer goed

Peter Oostelbos (66) heeft zijn hele leven al last van depressies en bouwt nu medicatie af. Negen jaar geleden deed hij dat ook, met vallen en opstaan. “Ik viel geregeld terug. Dan werd ik somberder en vulde mijn hoofd zich met negatieve gedachten waar ik geen controle over had. Die gedachten gaan over mezelf, over mijn vrouw, eigenlijk over alles. Niets is meer goed. Dat begint ‘s ochtends als ik wakker word en stopt pas als ik ‘s avonds in slaap val.”

Oostelbos vindt het spannend om nu weer af te bouwen. “Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn vrouw. Als ik weer terugval heb ik nergens zin, zonder ik me af, ben ik snel geïrriteerd en neem ik ook geen verantwoordelijkheid in het huishouden. Dan komt alles op mijn vrouw neer en dat levert spanning op. Daar lopen best wat relaties op stuk.”

“
We willen weten of meer patiënten de eindstreep halen als ze langzamer afbouwen en met lagere doseringen dan nu beschikbaar zijn.

Christiaan Vinkers, psychiater

Psychiater Vinkers en zijn collega Eric Ruhe van het Radboudumc krijgen een subsidie van 1,5 miljoen euro van wetenschapsfinancier ZonMw voor hun onderzoek. “Wij willen weten hoeveel mensen moeite hebben met afbouwen, wie die mensen zijn en wanneer in het proces zij in de problemen komen”, zegt Vinkers. “Ook willen we weten of meer patiënten de eindstreep halen als ze langzamer afbouwen en met lagere doseringen dan nu standaard beschikbaar zijn.”

Aan het zogeheten TAPER-AD onderzoek kunnen 200 mensen meedoen die de middelen paroxetine of venlafaxine slikken en ten minste zes maanden zijn hersteld van een depressie.

Lagere dosering
De helft bouwt de medicatie af volgens een protocol dat is gebaseerd op afbouwvoorbeelden van onder meer de verenigingen van huisartsen en psychiaters. De andere helft bouwt langzamer af, met kleinere stappen. Dat gebeurt met behulp van doseringen die nu niet regulier verkrijgbaar zijn.

De hamvraag is vervolgens of het beide groepen even goed lukt om te stoppen en om het zonder medicatie vol te houden. Ook kijken de onderzoekers hoeveel moeite de twee groepen hadden met het stoppen en of deelnemers na het afbouwen opnieuw in een depressie belanden.

Maatwerk
Hoogleraar psychiatrie Jim van Os van het UMC Utrecht is kritisch over het onderzoek. “Afbouwen is maatwerk. De ene persoon stopt makkelijk, de andere niet. Het is trial and error en de patiënt en de behandelaar moeten samen beoordelen wat er nodig is. Dit onderzoek heeft een vaststaand protocol waarin je geen maatwerk kunt leveren. Daar help je patiënten niet mee.”

Bovendien vindt hij het onderzoek overbodig. Hij deed zelf ook onderzoek naar het afbouwen van antidepressiva met zogeheten taperingstrips, die kleinere doseringen bevatten dan de pillen die regulier verkrijgbaar zijn. Zo’n twee derde van de deelnemers stopte minstens een jaar. “Wij hebben dus al laten zien dat die kleinere doseringen werken. Het probleem is alleen dat ze niet regulier verkrijgbaar zijn.”

Houvast in de spreekkamer

Vinkers beaamt dat Van Os liet zien dat patiënten succesvol kunnen stoppen met kleinere doseringen. “Het onderzoek vertelt ons echter niet of die kleinere doseringen beter werken dan de doseringen die nu bij de apotheek verkrijgbaar zijn. Ook weten we niet welk percentage van de patiënten een langzaam traject nodig heeft en hoe we hen kunnen herkennen. Die kennis willen we uit dit onderzoek halen om patiënten beter te helpen.”

En ook Vinkers pleit voor maatwerk. “Als ons onderzoek aantoont dat een deel van de patiënten baat heeft bij langzamer afbouwen, dan geeft ons dat meer houvast in de spreekkamer. Maar dan nog moet je per patiënt kijken wat er nodig is. Je wilt mensen niet sneller laten afbouwen dan ze aankunnen, maar je wilt mensen ook niet onnodig langzaam laten afbouwen.”

In 2019 hebben 1,1 miljoen Nederlanders antidepressiva gebruikt, stelt de Stichting Farmaceutische Kengetallen. Tot en met september dit jaar verstrekten de apotheken antidepressiva aan zo’n 1 miljoen mensen, laat de stichting desgevraagd weten. Antidepressiva worden niet alleen voorgeschreven bij depressies, maar ook bijvoorbeeld tegen zenuwpijn, angststoornissen en dwangstoornissen.

Bron: NOS.nl >>

[LukaModerator]

Zembla
Af van antidepressiva

Heel veel mensen slikken antidepressiva, maar ermee stoppen is vaak een lastig verhaal. Daarom blijven ze de pillen slikken, terwijl ze niet meer depressief zijn. Krijgt deze groep voldoende begeleiding?

Ruim een miljoen mensen gebruikt in Nederland antidepressiva. In 2016 werden meer dan drie keer zoveel recepten voorgeschreven als in 1997, een enorme stijging en een groeiend probleem.

Zembla onderzoekt of er de laatste jaren wel genoeg aandacht was voor deze patiënten, iets waar in 2018 door onder meer de Nederlandse verenigingen van huisartsen en psychiaters afspraken over werden gemaakt. Ze constateerden dat veel gebruikers van antidepressiva helemaal niet meer depressief waren, maar nog wel bleven doorslikken. Dat komt onder meer omdat het moeilijk is om ermee te stoppen. Om ontwenningsverschijnselen te voorkomen moet dit geleidelijk gebeuren. In hoeverre krijgen de gebruikers op dit moment de juiste begeleiding om ervan af te komen?

Link naar uitzending >>

[Auteur]

Reacties