Lichamelijke klachten door seksueel geweld

[LukaModerator]

Kinder- en jeugdtrauma’s verhogen risico op MS, blijkt uit grootschalig onderzoek

Kinder- en jeugdtrauma’s zouden het risico op multiple sclerose (MS), een invaliderende auto-immuunziekte die wereldwijd miljoenen mensen treft, kunnen verhogen. Dat blijkt uit een nieuwe studie uit Noorwegen. “Misbruik, verwaarlozing en disfunctioneren van het huishouden zijn extreme vormen van stress, een van de grootste oorzaken van MS”, leggen de onderzoekers uit.

Uit onderzoek bleek eerder al dat chronische stress in verband kan worden gebracht met een slechte geestelijke en lichamelijke gezondheid. Stressvolle levensgebeurtenissen kunnen dan weer opflakkeringen uitlokken bij MS-patiënten. Bij de auto-immuunziekte valt het immuunsysteem van het lichaam ten onrechte zenuwcellen aan en vernietigt de beschermende myelinelaag die hen omringt, wat kan leiden tot chronische pijn, spierkrampen, gevoelloosheid en zelfs verlies van gezichtsvermogen.

Een studie van bijna 78.000 Noorse vrouwen heeft nu ontdekt dat jeugdtrauma’s, in het bijzonder blootstelling aan emotioneel, seksueel en fysiek misbruik tijdens de kindertijd, het risico op MS kunnen verhogen. “Misbruik, verwaarlozing en disfunctioneren van het huishouden zorgen allemaal voor extreme vormen van stress. Een van de oorzaken van MS”, legt een team van medische onderzoekers, geleid door Karine Eid van het Haukeland University Hospital in Noorwegen, uit in een nieuw artikel dat werd gepubliceerd in het Journal of Neurology Neurosurgery & Psychiatry.

Verband aandoeningen en jeugdtrauma’s
Uit een baanbrekend onderzoek uit 2009 van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) bleek al dat hoe meer misbruik mensen als kind hadden meegemaakt, hoe groter de kans was dat ze tientallen jaren later in het ziekenhuis zouden belanden voor een van de 21 auto-immuunziekten.

Om de verbanden tussen de aandoening en jeugdtrauma’s te onderzoeken, kruisten de onderzoekers gegevens van een landelijke Noorse studie die zwangere vrouwen volgde van 1999 tot 2018 met ziekenhuisregisters en een nationaal register van MS-diagnoses in Noorwegen. Vrouwen die blootgesteld waren aan emotioneel en seksueel misbruik vóór de leeftijd van 18 jaar hadden een verhoogd risico op het ontwikkelen van MS in het latere leven, zo bleek uit de analyse. Van de 300 vrouwen in de studie die MS ontwikkelden, meldde bijna één op de vier een geschiedenis van misbruik in de kindertijd toen ze werden gerekruteerd voor de studie.

Het verband tussen trauma en MS was het meest uitgesproken bij vrouwen die seksueel misbruik hadden meegemaakt (65 procent verhoogd risico op het ontwikkelen van MS), en bij degenen die aan meer dan één soort trauma waren blootgesteld (tussen 66 en 93 procent verhoogd risico).

Raadselachtige ziekte
Een manier om de gegevens te interpreteren is dat jeugdtrauma’s en latere stress het risico op MS kunnen vergroten bij mensen met een onderliggende vatbaarheid voor de aandoening, hetzij genetisch bepaald, hetzij door levensstijlfactoren. Onderzoekers denken dat trauma de stressrespons van het lichaam kan overprikkelen of het immuunsysteem kan verstoren, waardoor het lichaam in een verhoogde staat van chronische stress en ontsteking terechtkomt die tot ziekte leidt. Gezien het verband tussen jeugdtrauma’s en chronische gezondheidsproblemen zoals hartaandoeningen, diabetes, depressie en zwaarlijvigheid – waarbij ook ontstekingen een rol spelen – is dit zeker aannemelijk.

Maar het ontwarren van het effect van trauma en stress bij MS wordt bemoeilijkt door het feit dat er veel mogelijke oorzaken voor de raadselachtige ziekte zijn, bijvoorbeeld een gebrek aan zonlicht of te veel luchtvervuiling. Wel suggereren de onderzoekers dat onze kinder- en jeugdjaren een belangrijke periode kunnen zijn, ongeacht de risicofactoren die een rol spelen. “Een beter begrip van de risicofactoren en de timing van blootstelling aan risico’s kan deuren openen voor preventie en meer inzicht geven in de ziektemechanismen”, zegt Eid.

Delicate nuances
Natuurlijk is het belangrijk op te merken dat observationele studies zoals deze geen oorzaken kunnen vaststellen, maar alleen kunnen wijzen op associaties tussen vroege levensomstandigheden en ziekte. Toch zou een groter bewustzijn bij medisch personeel van de rimpeleffecten van jeugdtrauma’s een wereld van verschil kunnen maken in het leven van mensen.

De onderzoekers stellen dat er heel wat delicate nuances in het spel zijn, maar zeggen dat gezien de groeiende wereldwijde last van MS en de levenslange gevolgen van jeugdtrauma’s, de bevindingen van de studie zeker verder onderzoek naar de verbanden tussen de twee rechtvaardigen.

Bron: HLN.be >>

[LukaModerator]

Stress
Iedereen ervaart weleens stress, maar wat als het langer aanhoudt, hevig is of je stressklachten ervaart? Ernstige stressklachten kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een burn-out, depressie of angststoornis. Dat wil je voorkomen.

Wat is stress?
Stress betekent dat de draaglast groter is dan de draagkracht. Je hebt het gevoel dat je niet aan de eisen kunt voldoen die aan jou gesteld worden en voelt hierdoor spanning en druk. Een bepaalde mate van stress is nodig om goed te kunnen functioneren. Stress zorgt er namelijk voor dat jouw lichaam in beweging komt. Dat je hart sneller gaat kloppen en je ademhaling versnelt, zodat er zuurstof binnen komt. Maar het versterkt ook je focus en zet je lichaam (en geest) ‘op scherp’. Het zorgt er dus voor dat je dingen kunt doen, maar het moet niet te heftig zijn of te lang aanhouden. Dan wordt ook wel ongezonde stress genoemd.

Situaties waarin je een beetje/’gezonde’ stress kunt ervaren zijn als je bijvoorbeeld nog bergen werk te verzetten hebt en de deadline steeds dichterbij komt. Of je ervaart vakantiestress omdat je morgen naar de zon vertrekt en de koffers nog niet zijn ingepakt. Of als er over een uur visite op de stoep staat en je moet nog beginnen met het huis opruimen. Maar er zijn een hele hoop situaties te bedenken waarin je ‘ongezonde’ stress kunt ervaren, zoals bij aanhoudende druk vanuit werk of school, stress bij financiële problemen of het overlijden van een naaste.

Acute en chronische stress
Stress kun je onderscheiden tussen acute en chronische stress. Ook wel gezonde of ongezonde stress. Het is normaal om in bepaalde situaties spanning te krijgen, zoals bij een belangrijke presentatie of bij een (rij)examen. Dat noemen we ook wel acute stress en dit zorgt ervoor dat je ‘op scherp staat’. Acute stress zorgt ervoor dat je zo goed mogelijk functioneert in een noodsituatie, zoals bij gevaar of een intense inspanning. Je bloeddruk en hartslag stijgt, je ademhaling versnelt en je lichaam maakt adrenaline aan. Als het ‘gevaar’ voorbij is, of je hebt de taak voltooid komt je lichaam weer tot rust en moet je herstellen. Na de situatie herstelt de balans tussen de draagkracht en draaglast weer. Deze ontspanning zorgt ervoor dat de gevolgen van stress wegzakken, waardoor je een nieuwe situatie weer goed aankunt.

Maar er zijn ook situaties waarin je langdurig onder stress staat, zoals bij stress door je relatie of een scheiding, trauma, verlies, een hoge werkdruk of studiestress. Als je continu het gevoel hebt dat je onder spanning staat, of moet ‘vechten’ of ‘vluchten’ spreken we van chronische stress. Ook als je niet uit een stresstoestand raakt als het gevaar voorbij is dreigt chronische stress. Als dit het geval is, dan is er geen balans tussen inspanning en ontspanning en herstelt je lichaam niet. Dit is ongezonde stress.

Als je continu het gevoel hebt dat je onder spanning staat, of moet ‘vechten’ of ‘vluchten’ spreken we van chronische stress. Ook als je niet uit een stresstoestand raakt als het gevaar voorbij is dreigt chronische stress.

Chronische stress heeft een negatieve invloed op hoe jij je voelt. Je spieren spannen zich constant aan, je bent vermoeid, kunt je moeilijk concentreren of heb last van veel (spannings)hoofdpijn. Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen en andere psychische klachten zoals een burn-out, angststoornis en depressie.

Stress symptomen
De meest voorkomende symptomen bij (chronische) stress zijn:

• versnelde hartslag en/of ademhaling
• veranderde/weinig eetlust
• vermoeidheid
• duizelingen
• hoofdpijn

De symptomen die je ervaart bij stress noemen we stressreacties. De één ervaart bepaalde symptomen meer dan de ander. Het is belangrijk dat je de signalen van stress herkent, maar wat zijn stress symptomen en welke komen vaak voor?

Stress symptomen op 4 niveaus

1. Lichamelijke stress symptomen

Stress veroorzaakt lichamelijke reacties. Lichamelijke klachten die bijvoorbeeld regelmatig voorkomen bij stress zijn:

• hoofdpijn
• misselijkheid
• maagklachten
• aangespannen spieren in bijvoorbeeld je nek, kaken of schouders
• duizelingen
• overmatig zweten
• versnelde hartslag en/of ademhaling
• trillen
• verhoogde bloeddruk
• (chronische) hyperventilatie
• huidaandoeningen
• slaapproblemen
• vermoeidheid

Door chronische stress raak je uitgeput waardoor jij je vermoeid kan voelen. Voldoende slapen is dus belangrijk, maar dit is lastig als je door stress slaapproblemen hebt. Ontdek hier hoe jij van je slaapproblemen afkomt.

2. Emotionele- en cognitieve stress symptomen

Onder invloed van stress komen bepaalde emoties meer voor, zoals frustratie, boosheid, prikkelbaarheid en angst. Dit komt door de stress hormonen die vrijkomen bij stress. Deze hormonen hebben een remmende werking op bepaalde gebieden in de hersenen. Angst is een natuurlijke stressreactie, maar chronische stress zorgt er ook voor dat jij je misschien constant angstig voelt, zonder dat daar een directe reden voor is.

Ook worden mentale processen, waaronder de informatieverwerking en emotieregulatie, verstoord door stress. Op cognitief gebied kun je hierdoor deze klachten herkennen:

• obsessieve gedachten
• geheugenproblemen
• concentratieproblemen
• piekeren

3. Stress symptomen in gedrag

Je kan ook stress symptomen op gedragsniveau ervaren. Op gedragsniveau komen onder andere de volgende stressreacties voor:

• vermijding
• agressie
• te veel/te weinig eten
• overmatig actief zijn
• te veel tegelijk doen
• meer roken
• meer alcohol of koffie drinken
• chaotisch zijn en het overzicht verliezen

Bij het gebruik maken van verslavende middelen maakt je lichaam steeds dopamine aan wat voor een genotsgevoel zorgt en je de stress even niet voelt. Het is daarom verleidelijk om (meer) te roken of om te vluchten in alcohol of drugs en zo kun je een verslaving of andere problemen ontwikkelen. Fysiek gezien werkt dit eigenlijk alleen maar averechts en zorgt het voor meer stress.

4. Stress symptomen in sociale omgeving

Als je stress ervaart kun je dit ook merken in de interactie met je omgeving. Stress kan bijvoorbeeld leiden tot verminderde belangstelling voor de omgeving en conflicten thuis of op werk. Dit komt doordat je prikkelbaarder bent en meer negatieve gedachten en emoties ervaart.

Wat zijn de oorzaken van stress?
Er zijn verschillende oorzaken van stress. De meest voorkomende oorzaken zijn ziekte of overlijden van een naaste en hoge werkdruk. Oorzaken van stress, oftewel stressoren. Deze verdelen we onder in twee verschillende categorieën: psychologische stressoren en fysiologische stressoren.

Psychologische en fysiologische oorzaken stress
Psychologische stressoren zijn situaties, opmerkingen, personen of gebeurtenissen die je negatief of bedreigend opvat. Waarbij je het idee hebt dat de omgeving meer van je vraagt dan je daadwerkelijk aan kunt. Voorbeelden hiervan zijn: scheiding, deadlines op werk, studiedruk. Fysiologische stressoren zijn vooral belastend voor je lichaam. Voorbeelden hiervan zijn: pijn, ziekte en verwondingen.

Hierdoor kun je terecht komen in een vicieuze cirkel. Doordat de stress je immuunsysteem aantast, kun je letterlijk ziek worden. Hierdoor kun je bijvoorbeeld last krijgen van maagpijn of hoofdpijn. Deze klachten zorgen dat weer voor meer stress en zo versterkt het elkaar steeds.

Voorbeelden van oorzaken stress
Stress kent veel verschillende oorzaken. Misschien herken jij je in één van deze voorbeelden.

Werkstress
1 op de 7 werknemers ervaart werkstress. Zij ervaren stress in hun werksituatie en vaak door een hoge werkdruk. Als jij je hierin herkent is de kans groot dat jouw werkdruk ook te hoog is en een te grote belasting voor je is. Vaak functioneer jij hierdoor slechter op werk en ook dat kan weer voor stress zorgen. Je gaat achter de feiten aanlopen. Neem werkstress altijd serieus want het kan een teken zijn dat je te veel hooi op je vork neemt en uiteindelijk leiden tot verzuim of ziekte.

Studiestress
Ook studenten hebben steeds vaker last van stress. Steeds meer studenten kampen met een burn-out doordat ze veel druk ervaren tijdens hun studententijd. Wil je weten wat je als student kan doen om stress te verminderen? Lees tips in onze blogs ‘Eerste hulp bij stress’ en ‘4 tips tegen studiestress’.

Stress na overlijden van een dierbare
Het verliezen van een dierbare is een ontzettend zwaar rouwproces wat samengaat met een hoop emoties. Dit proces vraagt ontzettend veel van je en zorgt vaak ook voor veel stress. Daarnaast kun je na het overlijden van een dierbare ook slechter slapen, kun je je moeilijker concentreren en gaan dingen soms simpelweg langs je heen. Ook dat kan weer zorgen voor de mogelijke frustraties en stress.

Stress bij (chronische) lichamelijke ziekte
Als je te maken krijgt met een (chronische) ziekte, kan dit een hoop onzekerheid met zich meebrengen. Je weet namelijk niet altijd meteen wat er gaat gebeuren en hoe de ziekte zich zal ontwikkelen. Ook dat kan voor mensen erg stressvol zijn.

Stress door relatie
Een goed relatie gaat niet vanzelf. Daar moet je iets voor doen. En de ene periode gaat dat heel makkelijk en weer andere periode is weer het keihard werken. Relatieproblemen kunnen dus zeker ook stress opleveren.

Stress bij financiële problemen
Geldproblemen kunnen ontzettend veel stress opleveren. Je ligt misschien wel nachten wakker, ervaart angst of het heeft invloed op je zelfvertrouwen of sociale kring. Daardoor kan het hebben van schulden zelfs de oorzaak zijn van psychische klachten. Helemaal als je (nog) niet weet hoe je uit de financiële problemen gaat komen.

Gevoeligheid voor stress
Iedereen ervaart stress anders. Misschien ervaar jij al snel (te veel) stress, of heb jij er juist minder snel last van. De manier waarop je stress ervaart is van een aantal factoren afhankelijk:

Karaktereigenschappen
Als je positief bent ingesteld ben je vaak minder gevoelig voor stress dan wanneer je pessimistisch bent ingesteld. Daarentegen maken eigenschappen als hoogsensitiviteit, moeite met grenzen aangeven, loyaliteit, laag zelfbeeld, faalangst en ambitie je juist gevoeliger voor stress.

Andere eigenschappen die een risico vormen voor stress zijn bijvoorbeeld perfectionisme, prestatiegerichtheid, competitiedruk, slecht in plannen en een groot verantwoordelijkheidsgevoel.

Je omgeving
Als je in je jeugd (de eerste vier levensjaren) wordt blootgesteld aan hevige stress, maakt dit je gevoeliger voor stressoren later in je leven. Dit kunnen bijvoorbeeld traumatische ervaringen en een instabiele omgeving zijn.

Als je juist een goed sociaal leven hebt, en bijvoorbeeld na een lange dag tijdens een gesprek met je partner alles kan ventileren, verlaagt dit de kans op stress. Sociale steun blijkt namelijk een goede ‘buffer’ te zijn.

Genetisch
Een moeder met een hoge stressgevoeligheid kan dit in de eerste acht weken van de zwangerschap al overdragen op haar kind. Haar eigen hoge cortisolspiegels (een stresshormoon) kunnen ervoor zorgen dat ze het kindje een levenslange bovengemiddelde stressgevoeligheid van het brein meegeeft. Hierdoor kan dat breintje eenmaal buiten de buik al bij milde stressoren flink reageren (ook in de volwassenheid).

Mate van controle
De mate van behoefte aan controle is ook mede bepalend voor wanneer je stress ervaart. Als je graag de touwtjes in handen houdt, bevind je jezelf in een situatie die gebaseerd is op angst. Je bent bang om zaken los te laten en voor het onbekende. Doordat je hiermee probeert dingen uit te weg te gaan, kan dit zorgen voor extra stress.

Wat zijn de gevolgen van stress?
Langdurige stress kan samengaan met of uitmonden in een burn-out, een depressie of angststoornis. Als je continue verhoogde stress ervaart en de balans tussen inspanning en ontspanning verstoord raakt heeft dat gevolgen.

Psychische gevolgen van stress
Door chronische stress kan je brein ontregeld raken, wat invloed heeft op je rationele en emotionele systeem. Verschillende hersengebieden werken door langdurige stress niet zoals normaal of kunnen zelfs beschadigd raken.

Stress kan uitmonden in een burn-out, maar ook een rol spelen bij het ontwikkelen van stemmingsstoornissen (zoals depressie), en angststoornissen. Ook kan stress een trigger zijn die tot psychotische klachten leidt.

Lichamelijke gevolgen van stress
Door de verminderde aanmaak van witte bloedcellen in jouw lichaam, is een verzwakt afweersysteem één van de gevolgen zijn van chronische stress. Als er minder witte bloedcellen in jouw lichaam aanwezig zijn kan jouw lichaam zich minder goed verdedigen tegen ‘indringers’ (bacteriën, parasieten en virussen). Hierdoor heb je meer kans op bijvoorbeeld griep en verkoudheid.

Ook het stresshormoon cortisol onderdrukt het immuunsysteem en dat kan het afweersysteem verzwakken. Want in een ‘noodsituatie’ is overleven belangrijker dan jouw (lange termijn) gezondheid.

Bij chronische stress blijft je afweersysteem kwetsbaar en dit maakt je gevoeliger voor verschillende ziektes. Zo wordt onder andere gezegd dat cortisol hierdoor een rol speelt bij het ontwikkelen van Diabetes 2, hart- en vaatziekten, spijsverteringsklachten en kanker. Ook zijn er tekenen dat het invloed heeft op ziektes als Alzheimer.

De invloed van chronische stress op jouw hersenen
Chronische stress heeft een negatieve invloed op het functioneren van jouw brein. Verschillende hersengebieden kunnen door chronische stress beschadigd raken.

Dit kan bijvoorbeeld leiden tot geheugenproblemen, het ontwikkelen van een depressie of angststoornis, of een stroom van negatieve emoties en/of gedachten. Ook blijft bij een slecht functionerende hippocampus jouw lichaam cortisol aanmaken. En dit kan de hippocampus weer beschadigen. Dat zorgt voor een vicieuze cirkel.

Stress tijdens zwangerschap
Als je veel stress ervaart tijdens je zwangerschap kan dit nadelige gevolgen hebben voor jou en jouw kindje. Zo is er een relatie gevonden tussen vroeggeboorte en stress. Daarnaast kan een verhoogd cortisolgehalte tijdens je zwangerschap het stressmechanisme van jouw kindje ontregelen en een rol spelen bij het ontwikkelen van verschillende gedragsproblemen. Maar ook kan stress tijdens je zwangerschap zich ontwikkelen tot een postnatale depressie.

Manieren om stress te verminderen
In onze samenleving worden we constant geprikkeld en staan we vaak onder veel druk. Al hebben we dit niet altijd door. Totdat de stressklachten de overhand (dreigen te) nemen en je een duidelijk signaal geven dat het tijd is om de dingen anders aan te pakken. En dat is belangrijk. Zo zorg je er namelijk voor dat de stress niet leidt tot andere psychische klachten, zoals een burn-out of depressie.

Maar kun je ook een fijnere relatie opbouwen met stress? Jazeker! Daar zijn gelukkig genoeg manieren voor. Op onze stress verminderen pagina geven we je tips tegen stress en lees je alles over stress verminderen.

Ontspannen bij stress
Als je onder (langdurige) stress staat, is ontspanning ontzettend belangrijk. Daarmee breng je je systeem weer in balans en krijg je lichaam de kans om te herstellen. De kans bestaat dat het je niet meteen lukt te ontspannen. Laat je daar niet door uit het veld slaan, maar blijf momenten van ontspanning creëren in je dagelijks leven. Het wordt steeds gemakkelijker! Denk aan:

• wandelen in de natuur
• de tijd ergens voor nemen, zoals koken, een boek lezen of luisteren, muziek luisteren, puzzelen of een andere hobby waar je jezelf nooit de tijd voor gunde
• yoga, mindfulness, mediteren of ademhalingsoefeningen.
• van je afschrijven in een (dag)boekje kan ontzettend veel ruimte geven, maar ook het opschrijven wat jou energie geeft en dat vervolgens gaan doen helpt bij het verminderen van stress
• een leuke dingen lijst maken met alle dingen (groot en klein) die je positieve energie opleveren. Zo heb je altijd iets om uit te kiezen.

Bron: Psyned >>

[LukaModerator]

Duidelijke conclusie helpt patiënt met conversie
Betere prognose na adequate diagnostiek en uitleg door neuroloog

Een conversiestoornis hangt – volgens de ­laatste inzichten – lang niet altijd samen met psychische factoren. Een heldere diagnose door de neuroloog en een goede uitleg aan de patiënt over deze aandoening kan een lange weg door de gezondheidszorg voorkomen.

Een conversiestoornis hangt – volgens de ­laatste inzichten – lang niet altijd samen met psychische factoren. Een heldere diagnose door de neuroloog en een goede uitleg aan de patiënt over deze aandoening kan een lange weg door de gezondheidszorg voorkomen.

Lange tijd associeerden artsen verlammingsverschijnselen, tremoren, gevoelsstoornissen en op epilepsie lijkende aanvallen in het kader van conversie met een psychische achtergrond, een ingrijpende gebeurtenis of traumatiserende ervaringen. Zo was een conversiestoornis ook gedefinieerd tot en met de DSM-IV. Maar sinds de DSM-5 is de vereiste veronderstelde samenhang met psychische factoren komen te vervallen.1 Uit onderzoek is namelijk gebleken dat van een dergelijke achtergrond lang niet altijd sprake is. In de DSM-5 kan een conversiestoornis (of func­tioneel-neurologisch-symptoomstoornis) gespecificeerd ­worden: met of zonder psychische stressor. Nu is de DSM een classificatiesysteem, maar het laten vallen van de samenhang met psychische factoren heeft gevolgen voor de diagnose. Waar het op neerkomt is dat patiënten met conversie onderscheiden moeten worden van (andere) neurologische aandoeningen, wat bij uitstek tot het vakgebied van de neurologen behoort. In het leerboek neurologie heet conversie nu functionele neuro­logische stoornis.2

Positieve conclusie
De huisarts zal de meeste patiënten met vermoedelijke conversieverschijnselen naar de neuroloog verwijzen. Wat daar in de spreekkamer gebeurt, blijkt van zeer groot belang voor de prognose. Is de conclusie: ‘Ik kan op mijn terrein geen afwijkingen vinden, u hebt geen neurologische aandoening, het moet iets ­psychisch zijn of met stress samenhangen’, dan kan dat het begin zijn van een lange weg in de gezondheidszorg met een slechte uitkomst. Patiënten zijn gebaat bij een duidelijke, positieve conclusie van de neuroloog: ‘U hebt een functionele neurologische stoornis, bij dit ziektebeeld gaat er iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. Er is geen schade aan de zenuwen.’ Begin liever niet met te zeggen wat de patiënt niet ‘heeft’. Vertel net als bij andere patiënten wat de diagnose is, gevolgd door een korte uitleg. Dat kan met gebruik van metaforen, bijvoorbeeld: de ‘hardware’ is intact, de ‘software’ werkt niet goed.

Het is van belang aan te sluiten bij wat de patiënt zelf denkt over wat er aan de hand is en te letten op verwijzingen daarnaar, zoals: ‘Ik kreeg een raar gevoel in mijn arm dat leek op wat mijn nichtje ook had en zij heeft MS.’ Dan uitleggen waarom de diagnose wel een functionele stoornis is en niet MS. Pak ook signalen op als de patiënt een verband oppert met psychische stress of ingrijpende gebeurtenissen: die kunnen zeker een rol spelen. Benadruk dat de prognose meestal gunstig is: ‘Het gaat vaak vanzelf snel weer over, of anders met de hulp van een fysiotherapeut en soms met de hulp van een psycholoog.’ Aansluitend het adres van een goede website meegeven, waarderen patiënten zeer (stichtingfns.nl en voor op epilepsie lijkende aanvallen de brochure PNEA op sein.nl).

Een adequate inzet van de neuroloog is cruciaal bij de aanpak van conversie

Diagnose
Dit is de aanpak volgens de hedendaagse neurologische inzichten: de neuroloog stelt de diagnose functionele neurologische stoornis of conversie aan de hand van positieve criteria die de diagnose ondersteunen, zoals toename van kracht bij aanspannen van een contralaterale niet-aangedane antagonist, niet kunnen lopen, wel kunnen zwemmen, niet op commando kunnen bewegen, wel een spontane beweging kunnen uitvoeren, vermindering van de tremor bij nadoen tremor aan contralaterale niet-aangedane zijde en verdeling van sensorische stoornis die past bij een functionele stoornis. In sommige gevallen zal aanvullend onderzoek nodig zijn zoals hersenscan of eeg.3

Ook de Zorgstandaard Conversiestoornis voor de ggz benadrukt het belang van een snelle diagnose door de neuroloog op basis van positieve aanwijzingen voor dit ziektebeeld.4 Op de website van de stichting Functionele Neurologische Stoornis (FNS) staat een informatiefilmpje over deze diagnostiek.5

Helaas hebben nog niet alle neurologen dit in de vingers, of ze houden conversiepatiënten liever af en sturen patiënten zonder diagnose terug naar de huisarts, of ze suggereren een psychiater of psycholoog. Dit zal bij de patiënt veelal leiden tot onbegrip of zich in de steek gelaten voelen, persisteren van de klachten, veel lijden en secundaire psychische klachten en psychosociale problemen. Áls een verwijzing naar een psycholoog of psychiater al tot stand komt, zal de diagnose conversiestoornis op een gegeven moment wel aan de orde komen, maar het momentum voor een adequate aanpak met een gunstige uitkomst is gemist. Onderzoek laat consequent zien dat een lange duur tussen het begin van de klachten en het stellen van de diagnose functionele neurologische stoornis geassocieerd is met een slechte prognose.6 Dit betekent dat een adequate inzet van de neuroloog cruciaal is bij de aanpak van conversie.

Uitleg alleen kan al voldoende zijn. Als dat niet het geval is, is verwijzing door de neuroloog of de huisarts naar een fysiotherapeut zinvol, of als dat meer passend lijkt en de patiënt dat ook wil een psycholoog. Een psychiater komt vooral in aanmerking bij (veronderstelde) comorbiditeit (depressie, angststoornis, PTSS, persoonlijkheidsproblematiek).

Huisartsen
Het is uiteraard van belang dat ook huisartsen op de hoogte zijn van een adequate diagnostiek en de behandelmogelijkheden van een functionele neurologische stoornis en dat zij de diagnose kunnen toelichten met metaforen: bijvoorbeeld de piano is ontstemd, maar de toetsen en snaren zijn intact. De informatie over conversiestoornis op thuisarts.nl is adequaat, alleen de zinsnede dat het een psychische aandoening is, is verouderd. Gebruik ­daarom liever stichtingfns.nl voor de uitleg aan patiënten. Een anamnese volgens het Scegs-model, waarbij gevraagd wordt naar somatische, cognitieve, emotionele, gedragsmatige en sociale aspecten van de klachten, kan helpen als de klachten niet snel ­verdwijnen.

Op stichtingfns.nl zijn fysio- en oefentherapeuten te vinden die opgeleid zijn om patiënten met een functionele neurologische stoornis te behandelen. Dit is van belang omdat lang niet alle fysiotherapeuten bij deze aandoening iets te bieden hebben.

Voor patiënten die een psychologische of psychiatrische behandeling nodig hebben, is eveneens een probleem dat lang niet alle psychologen en psychiaters ervaring hebben met deze problematiek. Dat kan leiden tot een grote vertraging bij het op gang komen van hulp, door wachtlijsten en door het van het kastje naar de muur gestuurd worden. Een verwijzing naar een SOLK-poli (voor patiënten met somatisch onvoldoende verklaarde ­lichamelijke klachten) of een ziekenhuispsycholoog of -psychiater zal vaak het beste aansluiten. Instellingen die hulp bieden voor patiënten met conversiestoornis zijn te vinden op nolk.info.

Er zijn diverse behandelmogelijkheden: cognitieve gedrags­therapie, hypnotherapie, EMDR (eye movement desensitization ­reprocessing), psycho­dynamische psychotherapie, schematherapie of psychomotorische therapie.4 Ook zijn er goede ervaringen met virtual reality. Het betrekken van de naasten bij de behandeling is aan te bevelen, bij kinderen en jeugdigen komt gezinstherapie in aanmerking. Bij hardnekkige, complexe of sterk invaliderende problematiek kan een multi­disciplinaire aanpak geïndiceerd zijn, zo nodig in een klinische setting.

Regionale netwerken
Het zou goed zijn als er regionale netwerken gerealiseerd worden, vergelijk­baar met die voor parkinsonpatiënten of hoofdpijnpatiënten, waarin neurologen, fysiotherapeuten, revalidatieartsen, psychologen en psychiaters samenwerken. En waarbij ook ervaringsdeskundigen betrokken zijn, omdat zij met hun inbreng vanuit het patiëntperspectief van grote meerwaarde zijn voor professionals en patiënten. Bij kinderen is uiteraard samenwerking met kinderarts en kinderpsycholoog van belang.

Tot slot de gebruikte terminologie. Conversie betekent omzetting en dit past bij de verouderde kijk waarbij het altijd gaat om de uiting van iets psychisch in lichamelijke verschijnselen. Het lijkt dan ook beter de term functionele neurologische stoornis of kortweg FNS te gebruiken. De DSM-5-term functioneel-neurologisch-symptoomstoornis kan ook, maar lijkt minder handig.

Onze belangrijkste boodschap: bij het vermoeden van conversie of FNS is een goed begin bij de neuroloog met een op positieve aanwijzingen gebaseerde diagnose, die aan de patiënt wordt verteld en uitgelegd, het halve werk. En ga niet bij voorbaat uit van een psychische achtergrond van de klachten!

Bron: Medisch Contact >>

[LukaModerator]

Dit zijn de rare effecten van stress op je lichaam

Wist je dat je het aan je nagels kunt zien als je chronische stress hebt?

We weten inmiddels dat je door stress slechter slaapt, je meer honger hebt en je je minder goed kan concentreren. Maar er zijn ook dingen die in eerste instantie onverklaarbaar lijken, maar die tóch met stress hebben te maken.

Rare effecten van stress op je lichaam

1. Je moet wat vaker naar het toilet voor een #2. Ja, wat zullen we zeggen? Dieren moeten poepen als ze een levensbedreigende situatie meemaken en mensen dus ook. Dat blijkt uit onderzoek van het Digestive Diseases Research Center in Los Angeles. Dus als je onder druk staat kun je merken dat je vaker naar het toilet moet, en in het ergste geval kun je last krijgen van diarree.

2. Je haren vallen uit. Als je héél erge stress hebt (voor een paar dagen, of langer) kan het zijn dat je merkt dat je haren uitvallen. Letterlijk ja, alsof je in de rui bent. Dit klinkt verschrikkelijk en dat is het ook, maar het goede nieuws is dat je lokken vanzelf weer aangroeien als je weer in rustiger vaarwater terecht bent gekomen.

3. Je hebt je herinneringen niet meer allemaal op een rijtje. Als je het ons vraagt, is dit best een beetje eng. Het zit zo: als je te veel van het stresshormoon cortisol aanmaakt, kan dat je geheugen aantasten, waardoor je herinneringen een beetje door elkaar gaan lopen en waardoor sommige herinneringen wegvallen. Daarom is het onder acute stress soms zo moeilijk om goed na te denken.

4. Je kunt niet alleen buikpijn krijgen, maar ook rugpijn. Dit heeft weer te maken met die overlevingsmodus. Waarschijnlijk staan de spieren van je rug onder spanning, omdat je direct zou moeten kunnen reageren op gevaar. Meerdere onderzoeken hebben bevestigd dat stress en negatief denken in verband staan met rugpijn. Dus geef niet meteen je bed of zithouding de schuld, hoewel die dingen je rugpijn wel erger kunnen maken.

5. Die rimpels komen sneller tevoorschijn. Don’t shoot the messenger, maar van veel stressen word je dus echt sneller oud. Chronische stress kan ervoor zorgen dat de beschermlaagjes op je cellen verdwijnen, waardoor je cellen sneller oud worden en jouw rimpels sneller tevoorschijn komen. Het goede nieuws is dat je dit proces minder snel kunt laten gaan door te sporten. Sorry, een Netflix-marathon is nog steeds geen sport. Ja, ook ik baal daarvan.

6. Je nagels vertonen ook tekenen van stress. Heb je wel eens verticale lijnen gezien op je nagels? Daar hoef je je geen zorgen over te maken, maar die ontstaan doordat je ouder wordt. Daar kunnen we helaas niks aan doen dus. Waar je je wel zorgen over moet maken: horizontale lijnen op je nagels. Die wijzen op stress en het kan zijn dat er wat meer aan de hand is in je lichaam, dus een doktersbezoekje kan geen kwaad.

7. Je blijft maar verkouden en die wondjes gaan ook niet weg. Als je stijf van de stress staat, heb je niet alleen meer kans om verkouden te worden (hallo verminderde weerstand!) omdat je lichaam in de overlevingsmodus staat en het even druk heeft met andere dingen dan verkoudheidjes, je merkt misschien ook dat je verkoudheid langer aanhoudt. Je snapt misschien waar we nu heen willen: stress. Jep, de universiteit van Carnegie Mellon heeft verklaard dat je door chronische stress ook chronisch verkouden kan blijven. En dat heb je nou net niet nodig als je hard moet studeren of werken.

En die wondjes die maar niet weggaan? Ook stress: cortisol zorgt dat je huid minder gehydrateerd is, dus al je huidproblemen worden erger of ze gaan niet weg. Yikes.

Bron: Common >>

[Auteur]

Reacties