- Dit onderwerp bevat 81 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 04/03/2022 om 09:50 door Mark.
-
Reacties
-
Leven met de zwarte hond die depressie heet
Een filmpje wat duidelijk maakt hoe het is om een depressie te hebben en hoe mensen om iemand met een depressie heen ermee om kunnen gaan.
Campagne ‘Omgaan met depressie’
Met de slogan ‘Herken de signalen en praat erover’ is het ministerie van Volksgezondheid samen met de Mental Health Foundation in 2016 een landelijke publiekscampagne gestart over depressie. Om ervoor te zorgen dat depressie nu eindelijk wél onderwerp van gesprek wordt. Want ook al lijdt een op de twintig Nederlanders er aan en is het de belangrijkste reden voor ziekteverzuim, toch wordt over depressie veel te weinig gesproken. Televisiespotjes en acties op social-media laten zien wat het is om een depressie te hebben. De campagne is weliswaar gestart in 2016 maar zal enkele jaren lopen.
Meer informatie vind je op de website omgaanmetdepressie.nl.
Bioscoop spot ‘Omgaan met depressie’ (jongen)
Bioscoop spot ‘Omgaan met depressie’ (vrouw)
WAAROM IS HET BELANGRIJK TE OPENUPPEN OVER WAT JE DWARSZIT?
“Als je praat over je problemen, verwerk je ze beter. Daarnaast kunnen je familie en vrienden je goed ondersteunen. Als zij niets van jouw problemen afweten, kunnen ze ook niet weten hoe ze ermee om moeten gaan.“Ook voel je je uiteindelijk sterker als je praat over je probleem. Jij bepaalt wie je in vertrouwen neemt en je kiest er zelf voor om te praten over je probleem. Doordat je deze twee dingen zelf bepaalt, heb je de leiding. Je hebt het gevoel dat je echt iets doet met je probleem, en daardoor ga je je beter voelen.”
Vraag liever niet elke dag hoe het gaat
20 procent van de volwassenen is een keer in een zijn leven depressief. Wat kun je doen of moet je laten om iemand met een depressie te helpen? Tips van (ervarings)deskundigen.
Blue Monday, de zogenaamd somberste dag van het jaar, is voor een grote groep mensen geen gimmick maar realiteit – ook op dinsdagen, woensdagen en andere dagen zijn ze zwaar somber. Een op de vijf volwassenen in Nederland is volgens het Trimbos-instituut een keer in zijn leven depressief. Om daar aandacht voor te vragen organiseert de Mental Health Foundation deze maandag voor de derde keer het Depressiegala, waar cabaretiers en schrijvers vertellen over hun ervaringen met de ziekte. NRC vroeg (ervarings)deskundigen wat je kunt doen om iemand met een depressie te helpen.
Lees verder op nrc.nl >>
Nu Linkin Park-frontman Chester Bennington uit het leven gestapt is, krijgen we veel reacties van mensen die ook dealen met depressie of gedachtes over zelfmoord. Heb jij hulp nodig? Deel alsjeblieft je situatie met vrienden of familie, of neem contact op met 113 en MIND. Zij kunnen je ondersteunen en hulp bieden!
Eén derde van de jongeren met psychische klachten is juist niet open over tegenover vrienden of familie. “Maar als je praat over je problemen, ga je je uiteindelijk beter voelen,” vertelt Jean-Pierre van de Ven, psycholoog van MIND en Korrelatie. Wij spraken met hem over openstellen en het delen van je problemen.
Waarom is het zo belangrijk om te open te zijn over psychische problemen?
“Als je praat over je problemen, verwerk je ze beter. Daarnaast kunnen je familie en vrienden je goed ondersteunen. Als zij niets van jouw problemen afweten, kunnen ze ook niet weten hoe ze ermee om moeten gaan.“Ook voel je je uiteindelijk sterker als je praat over je probleem. Jij bepaalt wie je in vertrouwen neemt en je kiest er zelf voor om te praten over je probleem. Doordat je deze twee dingen zelf bepaalt, heb je de leiding. Je hebt het gevoel dat je echt iets doet met je probleem, en daardoor ga je je beter voelen.”
(Jean-Pierre van de Ven. © MIND/Korrelatie)Is het belangrijk om met vrienden en familie te praten over psychische problemen? Of is alleen praten met een hulpverlener genoeg?
“Natuurlijk heeft praten met een hulpverlener voordelen. Het is vaak een neutraal persoon die je niet veroordeelt. Maar familie en vrienden kunnen je praktische, financiële én emotionele steun geven.
“Ik denk dat het belangrijk is dat je het gevoel hebt dat je jezelf kan zijn bij de mensen in je omgeving. En bij ‘jezelf zijn’ horen ook minder leuke kanten zoals psychische problemen. Bij een hulpverlener kun je misschien een uurtje in de week terecht, bij familie en vrienden altijd.”
Is het voor jongeren lastiger om hierover te praten dan voor ouderen?
“Voor jongeren is het extra lastig, dat is zeker zo. Volwassenen hebben meer vastigheid in hun leven, hebben vaak een relatie en een vaste baan. Ook hebben ze hun identiteit al ‘gevonden’. Als je jong bent, ben je volop bezig met het ontwikkelen van je identiteit. Je stelt jezelf vragen als: wie ben ik nou eigenlijk?“Ook wil je graag bevestiging van leeftijdsgenoten. Dat je leuk bent en bij de groep hoort. Met psychische problemen voel je je ‘niet normaal’ en val je voor jouw gevoel buiten de groep. Doordat jongeren vaak angst hebben om ergens niet bij te horen, is het extra moeilijk om over je abnormale probleem te praten.”
Is het in deze tijd moeilijker geworden om te praten over problemen? Of was dat altijd al zo?
“Als je vroeger gedoe had op school, ging je naar huis en daarna was het klaar. Door sociale media kun je met dat gedoe de hele dag bezig zijn. Door diezelfde sociale media lijkt het alsof ie-de-reen een perfect leventje leidt. Iedereen, behalve jij.“Online kun je jezelf vergelijken met wie je maar wilt. Door deze overvloed aan perfectie kan het zijn dat je je nóg minder normaal voelt. Hierdoor is de druk om happy te zijn en je goed te voelen groter dan vroeger. Door deze sociale druk streven jongeren extreem naar gelukkig zijn, en wordt het moeilijker om te praten over problemen.”
Waarom vinden jongeren het moeilijk om zichzelf open en eerlijk op te stellen?
“De grootste angst van jongeren is dat het probleem niet goed opgepakt wordt. Mensen kunnen je het gevoel geven dat je je aanstelt. Of mensen proberen het goed te praten. Ze komen met loze aanmoedigingen als: ‘Mijn tante was ook een keer depressief, maar toen ze op yoga ging was het over. Als je even doorzet heb je er geen last meer van.’ Aan dat soort ‘aanmoedigingen’ heb je natuurlijk niks. Je wilt graag begrepen worden.Wat kun je het beste doen als iemand niet chill reageert?
“Sommige mensen worden ongemakkelijk van praten over heftige problemen. Ze worden zenuwachtig en reageren te nuchter of lacherig. Dat kan heel erg vervelend zijn. Reageer dan rustig. Vertel dat je het heel erg vervelend en pijnlijk vindt dat iemand zo raar reageert en sluit het gesprek af. Verder praten heeft geen zin.”Wie kun je het beste in vertrouwen nemen?
“Kies iemand bij wie je je vertrouwd voelt. Bij hen ligt de drempel lager. Denk bijvoorbeeld aan je ouders of je beste vriend of vriendin. Maar het hoeft niet per se iemand te zijn die je heel erg vaak ziet. Je kan bijvoorbeeld ook nadenken of je iemand in je omgeving hebt die je ziet als een wijs persoon. Iemand waar je respect voor hebt of iemand die veel heeft meegemaakt.”Hoe kun je mensen in je omgeving stimuleren om open te zijn over deze issues?
“Onthoud de afkorting LSD. Dit staat voor Luisteren, Samenvatten en Doorvragen. Dit is een tactiek van iemand helpen zonder een oordeel te geven. Luister eerst aandachtig naar iemands verhaal. Vat daarna het verhaal samen en vraag daarna door.”Bron: Npo 3fm.nl >>
Praat over je problemen
“42% van ons krijgt psychische klachten – waarom zouden we er moeilijk over doen?”
37% van de Nederlandse jongeren die psychische klachten hebben, praat daar niet over – zo blijkt uit onderzoek van Newcom. 3FM Tussenuur en Mind Young organiseren deze week daarom de allereerste #open-up week. Het doel: meer openheid over psychische problemen onder jongeren.
En hoewel Mirjam Giphart geen jongere meer is, voelt ook zij zich geroepen om haar verhaal te delen. Het dringende advies van een ervaringsdeskundige aan iedereen die kampt met psychische klachten.
Ik spreek Mirjam Giphart terwijl ze in de trein zit. “Maakt niet uit – als we het dan toch over #open up hebben”, zegt ze laconiek. Giphart is actrice en brengt haar eigen psychische aandoening op het toneel. Erover praten is ze dus wel gewend.
Wat was voor jou de reden om mee te doen aan het #openup project?
“Er ligt een enorm stigma op psychische problemen, dat versterkt wordt door het voortdurend over ‘de verwarde man’ te hebben. Dat is niet terecht: maar 30% van die zogenaamd verwarde mannen heeft daadwerkelijk een psychische aandoening. Ik werk als ervaringsdeskundige in de GGZ en acteur. Via die weg spreek ik over mijn suïcidaliteit, omdat het in de GGZ heel lang not done was om daarover te praten. Dan wordt er eigenlijk een stuk van je ontkend. Vorig jaar heb ik daarom de hashtag #praaterover geïntroduceerd.Via een andere ambassadeur van Samen Sterk zonder Stigma zag ik de vlog van #openup. Mijn imago is goed: ik zie er betrouwbaar uit en ik kom goed uit mijn woorden. Als je een beetje pech hebt daarin, heb je met alles gelijk vette pech. Ik heb toevallig een aantal uiterlijkheden mee waardoor ik wél geholpen word. Daar kan ik me heel druk om maken en dus voel ik me geroepen om met dit soort acties mee te doen en voor anderen op te komen. Toen ik #openup zag, dacht ik: wacht eens even, ik ben ook jong geweest! Ik kan een terugblik geven, omdat ik zie wat ik heb gemist door niet open te zijn.
Waarom vind je het belangrijk dat jongeren zich uiten over hun psychische problemen?
“Ik heb lang als gastdocent gewerkt en gebruikte veel beeldende vormen in de klas. Ik zong een lied en nam ook attributen mee. Er was dan altijd wel een jongere die na de les naar me toe kwam en vertelde dat hij of zij gestimuleerd was om opener te zijn. Wat mij het meeste trof was een jonge vrouw die na 10 jaar therapie nog steeds loog over haar suïcidaliteit. Door mijn les zag ze in dat het oké was, dat haar zelfmoordgedachten ook een deel van haar mochten zijn. Niemand heeft mij ooit echte vragen gesteld. Het heeft zo lang geduurd voordat ik eindelijk woorden aan mijn verwarring kon geven. Het stigma van zelfdoding was decennia lang heel groot, alsof suïcidaliteit geen betekenis mag hebben. Dat heeft het wel degelijk. Als iemand daarover had doorgevraagd, had dat veel geholpen. Tegen mijn voorlaatste therapeut heb ik gezegd dat ze naar me moest luisteren in plaats van me antidepressiva te geven. Met haar heb ik nog steeds contact.Het voorval is een onderdeel van mijn act geworden. Erover praten kan dus wel! Daarom wil ik dat jongeren weten dat ze mogen praten over wat er aan de hand is. Dat hun problemen er mogen zijn. Als je ze ontkent, kun je geen hulp krijgen – niet professioneel en niet in je omgeving.”
Heb je nog tips voor andere jongeren die over hun problemen willen praten?
“Het scheelt als je mensen kent die zelf ook wel eens psychische problemen hebben gehad. Ik merk dat nu op mijn werk ook: een man waar ik een afspraak mee had, wilde niet in zijn kamer afspreken omdat het een grote troep was. Hij schaamde zich. Toen zei ik dat mijn huis ook een troep was – dat is ook een stuk openheid.Een heleboel dingen zijn gewoon menselijk. Mijn eerste tip is dus: kijk of je iemand in je omgeving kunt vinden die iets vergelijkbaars heeft meegemaakt en ga daar eens mee praten. Hoor je stemmen? Ga een praten met iemand die ook stemmen hoort en er gewoon mee leeft. 42% van ons krijgt te maken met een aandoening. Waarom zouden we er zo moeilijk over doen?”
Wat wil je bereiken met je voorstelling?
“Het heet Herstellen doe je niet alleen – een onewomanshow. Dat is een treffende metafoor voor mijn hele proces als cliënt. Het is mijn voorstelling, dus ik heb de regie, maar ik ben tegelijkertijd afhankelijk van mensen die mij helpen in het hele proces.Het stuk gaat over mijn eigen herstelverhaal. Iedereen die iets heeft meegemaakt heeft een herstelverhaal, dat gaat over de manier waarop je met moeilijke situaties bent omgegaan en hoe je dat in de toekomst kunt gebruiken. Soms krijg ik maar één woordje terug als ‘dankjewel’ of ‘ik ga nu hulp zoeken’. Die ontroeren mij nog het meest. Er zijn zo veel mensen die lijden en dat hebben we niet in de gaten.”
Bron: Human >>
Omgaan met depressie
Op deze site vind je veel informatie die je kan helpen een depressie te herkennen, bespreekbaar te maken en iemand met een depressie te helpen. Depressie is een veelvoorkomende ziekte, die bijna 20 procent van de volwassenen ooit in hun leven treft. Het is niet altijd eenvoudig symptomen van een depressie te herkennen.
Project ‘Alles goed’
Waarom we niet praten over een depressie
We antwoorden zelden negatief, als iemand vraagt of alles goed is. Zelfs niet in het diepste dal van een depressie. Waarom eigenlijk? Want als je een gebroken been hebt, kun je dat wél vertellen. En dan krijg je de troost en begrip die je nodig hebt. Maar als we het geestelijk moeilijk hebben, schamen we ons. Zo jammer. Want juist tijdens een depressie heb je troost en begrip nodig.En waarom het zo goed is om dat wel te doen
Op Alles Goed zie je mensen die net zoals jij – of een van je dierbaren – leven met een depressie. Wat heb je daaraan? Simpel. Dankzij de verhalen van anderen ontdek je dat je (láng) niet de enige bent. Dat depressie voor iedereen anders is. En dat je niet raar bent, of stom, of wat je depressie je ook influistert. Deel ook je verhaal of steun dit project.Stichting Durf Te Vragen
stichtingdtv.nl/problemen/depressie
Ben jij vaak verdrietig of somber? Beleef jij geen plezier aan activiteiten die je normaal gesproken wel leuk vindt?
Op de website van Stichting ‘Durf te vragen’ vind je meer informatie, feiten en tips over stemmingsproblemen.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
