Niet gesloopt maar geslepen – Anton Lagendijk

Forum Lotgenoten Seksueel Geweld Achtergrond & Informatie Boeken: ervaringsverhalen & fictie Niet gesloopt maar geslepen – Anton Lagendijk

  • Dit onderwerp bevat 3 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10/03/2019 om 15:38 door scherppepertje.
4 berichten aan het bekijken - 1 tot 4 (van in totaal 4)
  • Auteur
    Reacties
  • #233764
    Mark
    Moderator

      Waarom God dit leven toeliet

      In dit aangrijpende boek vertelt Anton Lagendijk, slachtoffer van langdurig seksueel en emotioneel misbruik, hoe zijn kapotte leven hersteld werd door de God van wonderen.

      Over het boek
      Het boek bestaat uit 51 hoofdstukken die fragmenten zijn uit Antons leven. De verhalen worden voorafgegaan door drie brieven aan de vader, moeder en familie van Anton. In deze brieven spreekt Anton zijn vergeving uit aan wie hem dit vreselijke kwaad hebben aangedaan. Het leven van Anton is een bewijs dat voor God ieder leven waardevol is, ook wanneer mensen daar anders over denken.

      Download het boek als PDF >>

      #233861
      Mark
      Moderator
      Topic starter

        Ik heb dit boek afgelopen week in één ruk uitgelezen. Voor mij was het ongelooflijk herkenbaar. Eigenlijk was het voor het eerst dat ik een verhaal van iemand anders gelezen heb wat heel erg op mijn eigen verhaal lijkt. Ik vond de manier waarop Anton Lagendijk zijn jeugd en de manier waarop zijn vader het misbruik pleegde, enorm herkenbaar. Waar ik van opkeek, was dat zijn vader, net als die van mij, hem misbruikte om het weer goed te maken als hij op z’n donder had gehad. Dat was bij mij precies zo. Seks werd gebracht als iets wat goed was. Als iets wat ik hoorde te doen omdat mijn vader niet langer boos op me was.

        Het tweede waar ik van opkeek, en waar ik op een merkwaardige manier zelfs ‘blij’ om was, was dat het misbruik bij Anton ook geduurd heeft tot hij het huis uit ging. Ik heb me zo vaak een minkukel gevoeld omdat ik het nooit kon stoppen, daarom deed het mij goed te lezen dat ik niet de enige ben die dat overkomen is. Sterker nog, door Anton’s verhaal te lezen, ben ik zelfs beter gaan begrijpen waarom ik het niet kon stoppen. Waarom ik, ondanks dat ik het absoluut niet wilde, niet in staat was ‘nee’ te zeggen.

        Wat verder voor mij erg herkenbaar was, was de gereformeerde omgeving waarin alles zich afspeelde en in zeker zin ook zijn latere bekering. Hoewel de manier waarop hij zijn geloof beleeft heel anders is dan bij mij, begrijp ik hem volkomen. Ik kan me echter voorstellen dat mensen die dit boek gaan lezen, weerstand voelen bij de laatste hoofdstukken omdat het ‘halleluja gehalte’ daar wel erg hoog is. Mensen die moeite hebben met Anton’s evangelisch gejubel, raad ik aan dit boek niet te laten liggen maar de laatste hoofdstukken over te slaan. Het grootste deel van het boek gaat namelijk over zijn jeugd en de problemen die hij later in zijn volwassen leven ervaart, met name ook binnen de hulpverlening.

        Diep respect dat Anton zijn verhaal zo op heeft kunnen schrijven. Ondanks dat het een heftig verhaal is, leest het toch redelijk makkelijk, zelfs voor iemand als ikzelf die zichzelf erin herkent.

        Groet,
        Mark

         

        #234078
        Malinche
        Lid LSG

          Ik vind het ook een indrukwekkend en aangrijpend verhaal dat Anton in dit boek weet te vertellen. Ik ben ook opgevoed in een gereformeerd gezin gelukkig niet van de steen bevindelijke sekte waar Antons ouders toe behoorden maar toch herkenbaar. Helaas ook herkenbaar de afkeer die Anton heeft gekregen van al het uiterlijk vertoon van deze mannenbroeders en zusters.

          #236369
          scherppepertje
          Lid LSG

            Ik heb het boek ook gelezen. Het eerste deel van het boek over zijn jeugd kon ik het beste herkennen. Maar aan het eind is het boek teveel een soort bekeringsverhaal met veel vergeving. Eigenlijk wil ik wel eens een dergelijk boek lezen waarin aan het eind de daders en vooral de omgeving voor de gehele gemeente en de wereld geconfronteerd worden met wat ze hebben gedaan. Zij moeten zich dan bekeren of ten ondergaan. Juist die mensen in de omgeving die wel genoeg zien maar niks doen zijn voor mij zo walgelijk dat elke samenleving hun er uit zou moeten gooien. In de praktijk zie je juist bij kleine organisaties met een hechte organisatie en duidelijk doel, ook evangelisch organisaties, hoe zij weer de meest kwetsbare leden inpalmen.  Een goed voorbeeld zijn de Jehova Getuigen die kinderen vanaf vroegs in hun sekte inwikkelen. En dan weten deze soort sekten ook nog te doen alsof ze vervolgt worden omdat zij het word Gods brengen terwijl zij gewoon kinderen misbruiken.

            Voor mij is kindermishandeling juist heel sterk in soort geloofsystemen mee opgenomen waar ook de ouders, vanuit mishandeling in hun jeugd, weer de kinderen slachtoffer maken. Maar ik weet ook dat mensen zonder enig geloof prima kinderen kunnen misbruiken. Het opvoeden in een vrije kritische geest is voor kinderen en ouders van belang!

             

            Ezra

          4 berichten aan het bekijken - 1 tot 4 (van in totaal 4)
          • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
          gasten online: 43 ▪︎ leden online: 0
          No users are currently active
          FORUM STATISTIEKEN
          topics: 3.769, reacties: 21.167, leden: 2.814