- Dit onderwerp bevat 2 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 26/02/2021 om 16:47 door Skye.
-
Reacties
-
Ik was het duivelskind
Auteurs: Angel van der Vecht & Maria GenovaDit boek is het langverwachte en niet minder heftige vervolg op Het Duivelskind, de bestseller met het levensverhaal van Angel. Over foute ouders en falende jeugdzorg. Iedere lezer huilde op een andere pagina. Nu verschijnt het vervolg.
Gemiddeld zit er in elke klas een kind dat verwaarloosd, zwaar geslagen, uitgehongerd of misbruikt wordt. Tijdens de corona-periode hebben deze kinderen het extra moeilijk.
Angel kende ook van die periodes dat ze elke dag misbruikt werd en geslagen, dat ze geen moment aan haar ouders kon ontsnappen om op adem te komen. Als toen slechts één volwassene aan haar had gevraagd hoe het ging, dan was haar leven misschien voorgoed veranderd. Voor sommige kinderen is het nog niet te laat.
De psychische en lichamelijke gevolgen zijn enorm. Jarenlang worstelt Angel met een groot trauma en met de zelf opgelegde plicht om te zwijgen.
Mijn ouders zeiden dat ik slecht zou zijn; er zou nooit iemand van me houden. Ik geloofde dit onvoorwaardelijk, want als je je ouders niet kunt vertrouwen, wie dan wel? Mijn vader mishandelde me waar anderen bij waren. Geen enkele volwassene greep ooit in. Het versterkte mijn gevoel dat ik een duivelskind was.
In dit boek vertelt Angel voor het eerst over de echte rol van haar moeder bij haar misbruik. Daar schaamde ze zich jarenlang voor, ze wilde haar moeder vooral als slachtoffer van haar nietsontziende vader zien. Maar vrouwen zijn niet altijd van die zachtaardige, verzorgende wezens. Veel meisjes en ook jongens worden juist door een vrouw misbruikt. Met haar openhartige verhaal hoopt ze dat nog meer slachtoffers durven te praten over dit ‘verboden’ onderwerp.
Dit taboedoorbrekende, waargebeurde boek gaat over de impact van kindermisbruik en falende hulpverlening.
Wie zijn al die verwarde mensen op straat over wie de kranten schrijven? Angel was jarenlang een van hen. Van de hulpverlening kreeg ze te horen dat er niets te doen was tegen haar slapeloosheid en gruwelijke nachtmerries met flashback over haar jeugd. Keer op keer vond de politie haar in verwarde toestand op straat en bracht haar naar huis. Buren denken dat ze een crimineel is. Want waarom staat er zo vaak een politieauto voor de deur?
Wanneer er een hulpverlener verschijnt die haar werkelijk wil helpen, dit duurde bijna 20 jaar, keert de vechtlust in Angel terug. Ze kreeg ook een hulphond en die bleek een geweldige redder in nood. Haar vechtlust keerde terug en met veel doorzettingsvermogen doet ze dingen waar ze vroeger bang voor was. Beetje bij beetje groeit haar zelfvertrouwen. Grappige en intens trieste momenten wisselen elkaar af in dit boek dat ontroert en inspireert.
Met een aangrijpend voorwoord door Karin Bloemen, zelf slachtoffer van misbruik
Angel van der Vecht (1970) heeft een veelgelezen blog en verzorgt presentaties voor diverse maatschappelijke organisaties. Ze schreef dit boek met medewerking van schrijfster en onderzoekjournalist Maria Genova (1973). Geïnspireerd door het verhaal van Angel vertelt ze in een nawoord voor het eerst over haar eigen ervaringen met ‘grijpgrage’ mannen.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
