- Dit onderwerp bevat 27 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 28/04/2023 om 23:05 door Luka.
-
Reacties
-
Bij het Centrum Seksueel Geweld kun je terecht als je hulp nodig hebt of vragen hebt omdat je kortgeleden aangerand of verkracht bent. Om de kans op medische en psychische problemen te verkleinen en de kans op het vinden van de dader te vergroten, is het belangrijk je zo snel mogelijk, bij voorkeur binnen een week, bij een Centrum Seksueel Geweld te melden.
Bij elk Centrum Seksueel Geweld staat een team van artsen, verpleegkundigen, politie, psychologen, maatschappelijk werkers en seksuologen klaar om je de beste zorg te geven en te voorkomen dat jij je verhaal steeds opnieuw moet vertellen. Je krijgt medische hulp in de vorm van medicijnen om zwangerschap en besmetting met seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA/HIV) te voorkomen en wordt behandeld als je pijn hebt of gewond bent. Als je overweegt aangifte te doen, kan sporenonderzoek worden gedaan, bewijsmateriaal worden vastgelegd en een afspraak op het politiebureau worden gemaakt om daadwerkelijk aangifte te doen. Na je bezoek aan het Centrum Seksueel Geweld neemt je persoonlijke begeleider regelmatig contact met je op om in de gaten te houden hoe het met je gaat. Indien nodig, kun je een traumabehandeling krijgen.
Het Centrum Seksueel Geweld is dag en nacht bereikbaar op 0800-0188.
Wil je liever anoniem chatten, dan kun je terecht op de chat.
Het Amphia Ziekenhuis in Breda krijgt m.i.v. 22 januari 2018 ook een Centrum Seksueel Geweld. Meer over het Centrum Seksueel Geweld vind je in dit artikel in het AD.
Centrum Seksueel Geweld: ‘#MeToo heeft nog niet veel veranderd’
De #MeToo-discussie van 2017 heeft nog niet genoeg geholpen in de strijd tegen seksuele ongelijkheid, concludeert Iva Bicanic van het Centrum Seksueel Geweld in het UMC Utrecht. Met de ophef rond rapper Boef, stond de man-vrouwverhouding in het nieuwe jaar meteen weer op scherp.Rapper Boef zorgde voor heel wat commotie door drie vrouwen die hem een lift hadden gegeven ‘hoeren’ te noemen. Wat rapper Boef deed, was volgens psycholoog Bicanic (45) een voorbeeld van ‘victim blaming’. Slachtoffers van seksueel geweld krijgen vaak de schuld van wat hen overkomt omdat ze zich sexy kleden of uitdagend gedragen.
Daardoor gaan de slachtoffers zelf óók denken dat het hun eigen schuld is. Een rapper die vrouwen ‘hoeren’ noemt omdat ze uitgaan, drinken en korte rokjes dragen, roept veel discussie op, maar het blijft dus gebeuren. „Het was mooi geweest als #MeToo er toe had geleid dat we dit niet meer doen”, aldus Bicanic, die nu toch een verschuiving ziet ontstaan. „Het publieke protest tegen Boef is wél nieuw, en kan niet los gezien worden van #MeToo.”
Andere doelgroep
Met het Centrum Seksueel Geweld, op vijftien locaties in Nederland, richten Bicanic en haar collega’s zich eigenlijk op een heel andere ‘doelgroep’ dan de vrouwen (en mannen) die de hashtag MeToo gebruiken. „Dat waren in de meeste gevallen volwassen mensen die langer geleden in een machtspositie of tijdens het uitgaan misbruikt zijn. Bij het Centrum Seksueel Geweld gaat het veel meer om slachtoffers van een recente aanranding of verkrachting.”Toch heeft de discussie wel bijgedragen aan de bekendheid van het Centrum, want tijdens het hoogtepunt van de #metoodiscussie, in oktober, belden twee keer zoveel slachtoffers dan daarvoor. „De bekendheid van het centrum is dus wel toegenomen.”
Snellere actie
Mede dankzij #MeToo zal een volwassene veel sneller misbruik of seksuele intimidatie herkennen en dat ook aan collega’s of dierbaren vertellen of andere actie ondernemen. Ook slachtoffers van onbekende daders vinden hun weg naar de politie meestal wel. Het is juist de jongere doelgroep die door vader, oom of tante misbruikt wordt, die Bicanic wil bereiken. „Bij kinderen gaat misbruik veel subtieler. De daders gaan eerst ‘gewoon’ met de kinderen om, ze maken een uitje, kopen een ijsje en bouwen een relatie op om misbruik te kunnen plegen.”Het heeft heel veel losgemaakt en helemaal geen geld gekost. Een campagne met dit doel opzetten, kost handenvol geld
Bicanic over #MeToo
De #MeToo-discussie was volgens Bicanic wel een indrukwekkende kosteloze voorlichtingscampagne. „Het heeft heel veel losgemaakt en helemaal geen geld gekost. Een campagne met dit doel opzetten, kost handenvol geld. Het ging heel natuurlijk. Maar we zien ook dat de dubbele moraal onveranderd is gebleven. #MeToo heeft nog niet het effect gehad dat je zou hopen. Dat vrouwen een ‘hoer’ en mannen ‘stoer’ zijn als het om seks gaat, is gebleven. De vraag is nu of dat op termijn door #MeToo gaat schuiven, dat zou ook onderzocht moeten gaan worden.”Verdoofd
Als de samenleving beschuldigend blijft reageren op slachtoffers, zullen mensen die seksueel misbruikt zijn blijven zwijgen, stelt Bicanic. „Ze denken dat ze zelf schuldig zijn omdat ze het niet als zodanig herkenden en het hebben laten gebeuren. En de kans groeit dat je na het eerste misbruik weer misbruikt wordt. Door de psychische problemen die misbruik veroorzaakt, raak je verdoofd en kan het makkelijker weer gebeuren.”#MeToo heeft wel inzichtelijk gemaakt hoe groot het probleem van seksueel misbruik is
2018 wordt dan ook niet dankzij #MeToo het jaar van de grote veranderingen, verwacht Bicanic. „Misbruikte kinderen zitten nog te diep in het web van de dader verstrikt om ermee naar buiten te komen. Meer mensen moeten weten wat seksueel misbruik is en dat melden, bij politie, bij ouders, bij vrienden, bij het Centrum Seksueel Geweld. Dat is de grootste uitdaging voor ons allemaal: kinderen van de ene kant vertrouwen laten houden in volwassenen, en aan de andere kant te leren mélden als iemand over de grens gaat. #MeToo heeft wel inzichtelijk gemaakt hoe groot het probleem van seksueel misbruik is.”
Rape Centers
Zes jaar geleden opende Bicanic in Utrecht bij het UMC het eerste Centrum Seksueel Geweld waar acute slachtoffers zich kunnen melden. Over drie weken gaat het zestiende centrum in Breda open. In Scandinavië bestaan zogenaamde Rape Centers al langer en weet iedereen ze te vinden, zegt Bicanic. Het Centrum zit vast aan de spoedeisende hulp en slachtoffers worden meteen in contact gebracht met een verpleegkundige, arts, psycholoog en politie, ook als ze nog niet zeker weten of ze aangifte willen doen.Bicanic: „De eerste week na seksueel geweld is cruciaal. Denk aan medicijnen die soa’s, hiv en zwangerschap voorkomen, maar ook aan acute psychologische zorg. En er kunnen dan eventuele sporen veilig gesteld worden. Als ze dan later aangifte doen, is dat tenminste al gedaan. Er is één landelijk telefoonnummer: 0800-0188. Het is goed geregeld, nu moeten meer mensen ons nog zien te vinden.”
Bron: Algemeen Dagblad
26 januari 2018: Landelijke dekking Centrum Seksueel Geweld een feit
Vandaag heeft het Centrum Seksueel Geweld West en Midden Brabant zijn deuren officieel geopend in het Amphia Ziekenhuis in Breda. Hiermee beschikt het Centrum Seksueel Geweld (CSG) met 16 locaties nu over een landelijk dekkend netwerk. De eerste locatie werd zes jaar geleden geopend in het UMC Utrecht. Tot die tijd was de zorg en onderzoek voor acute slachtoffers van een aanranding of verkrachting versnipperd. Initiatiefnemers Iva Bicanic en Astrid Kremers introduceerden het concept waarin politie en (medische) hulpverlening samenwerken.
Iva Bicanic geeft uitleg over Victim Blaming
Zwijgen
Het is best zeldzaam als iemand je uit zichzelf toevertrouwt dat zij of hij te maken heeft gehad met seksueel geweld. De meeste mensen die seksueel misbruikt zijn, stoppen namelijk hun herinneringen weg en delen hun verhaal niet uit angst, schuld en schaamte. Ze zijn vaak bang dat de omgeving hen anders gaat behandelen, waardoor relaties of vriendschappen veranderen. Mensen hebben behoefte aan erkenning voor wat ze doorstaan hebben, maar willen niet gezien worden als zielig slachtoffer.
Moeten slachtoffers vertellen?
In de #metoo periode leek het alsof iedereen met zijn of haar ervaringen naar buiten moest komen, en alsof slachtoffers die durven te praten sterker of moediger zijn dan mensen die er niks over zeggen. Maar uit onderzoek blijkt dat het niet per se beter gaat met mensen die openlijk verteld hebben over het misbruik vergeleken met mensen die zwijgen. Vertellen kan helpend zijn, als je een steunende reactie krijgt van je omgeving. Maar als je na een onthulling de schuld in de schoenen geschoven krijgt (victim blaming) of niet geloofd wordt of andere negatieve reacties krijgt, dan kan dat juist schadelijk zijn voor het slachtoffer. Dat is bijvoorbeeld het geval als de ‘ontvanger’ van de boodschap helemaal niks zegt, wegkijkt of snel van onderwerp verandert om het gesprek te ontlopen.
Ik geloof je
De grootste behoefte na een onthulling is steun en geloofd worden. Laat daarom als ontvanger weten dat je het naar vindt voor de ander, zie het delen als een uiting van vertrouwen en vraag wat je voor de persoon kunt doen of betekenen. Jouw reactie voorspelt in belangrijke mate hoe iemand herstelt van ervaringen met seksueel misbruik. In het geval van psychische klachten als gevolg van de traumatische ervaringen, kun je helpen bij het zoeken naar traumabehandeling zoals EMDR of cognitieve gedragstherapie. Bij lichamelijke klachten kan de huisarts het beste worden ingeschakeld. In geval van acuut seksueel geweld, korter dan één week geleden, dan kan het Centrum Seksueel Geweld worden gebeld. Daar werkt de politie samen met verpleegkundigen, artsen en psychologen om sporen veilig te stellen en acute medische en psychologische zorg te geven. Ook als iemand geen contact wenst met politie, is het Centrum Seksueel Geweld de aangewezen plek voor slachtoffers van een recente aanranding of verkrachting. Via het gratis nummer 0800-0188 word je verwezen naar één van de 16 locaties verspreid over het land.
Zelf vragen
Sommige mensen vinden het ‘not done’ om rechtstreeks te vragen naar negatieve, seksuele ervaringen. Persoonlijk denk ik dat het OK is als mensen binnen een vriendschap of een relatie elkaar bevragen over ervaringen met seksueel geweld. Na #metoo kan niemand er meer omheen dat seksueel geweld bestaat. Maar je mag natuurlijk altijd nee antwoorden op de vraag, ook als het eigenlijk ja is. Iedereen heeft tenslotte recht op een geheim. Maar als je de vraagt stelt, wees dan oprecht bereid om te geven wat iemand zelf nodig heeft en om niet te oordelen. Want slachtoffers veroordelen zichzelf al meer dan goed voor ze is.
Bron: CSG >>
SPECIALE ONDERZOEKSKAMER IN ENSCHEDE VOOR BETERE OPSPORING DNA VERKRACHTER
Centrum Seksueel Geweld richt speciale onderzoekskamer in om dna-sporen bij slachtoffers veilig te stellen. Het moet er aan bijdragen dat daders sneller worden veroordeeld.
De bereidheid om aangifte te doen van verkrachting of aanranding neemt toe, maar het is lastig om de bewijslast tegen verdachten rond te krijgen. „Vaak zijn er geen getuigen en is er sprake van een één op één situatie, met sterk uiteenlopende verklaringen”, zegt Margot Vlutters, projectleider van het Centrum Seksueel Geweld Twente-Achterhoek. „Het bewijs moet veelal komen uit tactisch onderzoek op de plaats delict en op basis van dna-onderzoek bij het slachtoffer.”
Twee keer zo veel meldingen van seksueel geweld in Eindhoven als elders in Nederland
EINDHOVEN – Het Centrum Seksueel Geweld in Eindhoven heeft gemiddeld twee keer zoveel meldingen als andere centra, elders in het land.
Opmerkelijk is het zeker, vindt beleidsmedewerker Wil Saenen. Het Centrum Seksueel Geweld (CSG) in Eindhoven, werkgebied Oost-Brabant, is een van de drukst bezochte van het land. ,,Het kan zijn dat slachtoffers makkelijker de weg vinden om geweld te melden. Maar je kunt niet zeggen dat verkrachting en aanranding hier meer voorkomen. Daar is meer onderzoek voor nodig.”
Er zijn zestien centra in het land en ze zijn relatief van recente datum. De oudste (Amsterdam, Utrecht) bestaan een jaar of vijf. Die in Eindhoven in het Catharinaziekenhuis opende in april vorig jaar. Bij alle centra meldden samen zich vorig jaar 1103 slachtoffers: gemiddeld bijna zeventig per centrum. Vijf procent van de meldingen betreft mannen.
VROUWEN ZOEKEN VAKER EN EERDER HULP NA VERKRACHTING
Slachtoffers van aanranding en verkrachting zoeken steeds vaker én sneller hulp. Mede door alle publiciteit rond het #MeToo-schandaal kregen de vijftien Nederlandse rape centers vorig jaar een derde meer aanloop.
Dit is het topje van de ijsberg. Jaarlijks zijn er 100.000 nieuwe slachtoffers
Iva Bicanic, landelijk coördinator Centrum Seksueel GeweldIn een Centrum Seksueel Geweld (CSG) kunnen slachtoffers sinds 2012 medische en psychologische hulp krijgen na een recente verkrachting of aanranding. Ook kan bewijsmateriaal worden veiliggesteld voor latere aangifte. Dat gebeurt steeds meer: 1103 slachtoffers bezochten binnen een week na hun verkrachting of aanranding een Centrum Seksueel Geweld, blijkt uit het vanmiddag verschijnende jaarverslag over 2017. Dat waren er 833 een jaar eerder.
Eerste hulp bij verkrachtingszaken
In het Centrum Seksueel Geweld werkt medisch personeel met de politie samen. In Eindhoven melden zich opvallend veel slachtoffers.
Op de spoedeisende hulp van het Eindhovense Catharina Ziekenhuis staat een doos, achter slot en grendel: de onderzoeksset zedendelicten. Daarin wattenstokjes, tien bakjes voor nagels met een klein schaartje, envelopjes voor de haren, een liniaal om verwondingen te meten en een grote papieren zak voor de kleren van het slachtoffer.
Sinds april vorig jaar beschikt het Brabantse ziekenhuis over een Centrum Seksueel Geweld, waar slachtoffers van verkrachting of aanranding de eerste medische hulp krijgen. Hier ontfermen vier personen zich over het slachtoffer: een gespecialiseerde verpleegkundige, een forensisch arts, een forensisch rechercheur en een zedenrechercheur. Er worden ook sporen veiliggesteld die kunnen helpen bij een mogelijke aangifte. Alleen als het slachtoffer dat wil, wordt de politie ingeseind. Er komen allerlei soorten slachtoffers langs, al zijn jonge vrouwen oververtegenwoordigd. Het centrum is ook open voor slachtoffers van seksueel geweld dat langer geleden plaatsvond.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
