Zo jong nog

Zo jong nog

Acht jaar was ik toen mijn oudste broer, toen achttien, me misbruikte. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? Nou, dat was simpel: de gelegenheid maakt de dief! 

Als onze ouders niet thuis waren, moest mijn broer op ons passen. Op een keer speelden wij verstoppertje. Toen hij mij vond op mijn verstopplek, moest ik hem bevredigen. Natuurlijk besefte ik toen nog niet wat het was wat ik moest doen. Ik vond het vooral heel vies en eng en schrok er enorm van. Het overdonderde me, dus deed ik maar wat hij wilde.

Het was ons geheim

Toen hij klaar was, sprak hij een teken met me af zodat ik zou weten wanneer hij weer wilde dat ik met hem mee kwam. Hij zei dat ik er met niemand over mocht praten omdat het ons geheim was. Ondanks dat dit geheim zwaar op mij drukte, voelde ik me ook heel speciaal. Dat kwam omdat hij mij vaak mee liet rijden in zijn auto en me heel veel snoep gaf. Dat was heel wat tweeënveertig jaar geleden, want wij kregen niet vaak snoep.

Toen hij me de keer daarop dat teken gaf, ging ik met hem mee want ik dacht dat ik dan weer snoep zou krijgen. De derde keer dat ik met hem meeging, moest ik hem niet alleen bevredigen maar deed hij ook dingen bij mij. Ik vond dat helemaal niet leuk, voelde me heel erg vies en schaamde me kapot. Toen heb ik me voorgenomen niet meer op zijn teken te reageren. Gelukkig stopte het daardoor, alleen durfde ik tegen niemand te vertellen wat hij gedaan had.

Spijt en vergeving

Pas toen ik drieëntwintig jaar was heb ik het tegen mijn moeder durven vertellen. Helaas geloofde zij mij niet en zei ze dat ik het allemaal verzon. Ik kreeg dus niet de erkenning waar ik op hoopte.

Mijn broer heb ik op een gegeven moment geconfronteerd met wat hij gedaan heeft. In eerste instantie wilde hij het niet erkennen maar later, toen er meerdere mensen bij waren, heeft hij het toegegeven. Hij heeft spijt betuigd en mij om vergeving gevraagd.

Hoe het nu gaat

Inmiddels is het tweeënveertig jaar geleden. Mijn leven gaat met ups en downs. Sinds mijn twintigste heb ik verschillende opnames achter de rug, zowel op open als gesloten afdelingen, omdat ik erg depressief was en ik heb nog steeds hulp om met de gevolgen van het misbruik om te gaan. Ik heb PTSS, dissocieer veel, voel geen emoties en hou me altijd groot. Verder word ik regelmatig getriggerd waardoor mijn leven weer even helemaal op zijn kop staat. Dat gebeurt bijvoorbeeld door mediaberichten over misbruik, maar ook door geuren zoals sigarettenrook. Dat haalt veel nare herinneringen boven, want mijn broer rookte zware shag.

Ik heb ook nooit een relatie willen aangaan omdat ik het niet aan zou kunnen aangeraakt te worden. Wel heb ik een hele goeie vriendin, maar met haar kan ik niet over het misbruik praten want zij kent de details niet. Waar ik echt van kan genieten, zijn mooie bloemen. Verder hou ik van handwerken en puzzel ik graag. Vooral woordzoekers vind ik fijn om te doen. En wat me elke keer weer helpt er bovenop te komen, is mijn geloof.

Dit verhaal is geschreven door Paula. De foto is een stockfoto. Het meisje op de foto is dus niet de schrijfster van dit verhaal.

Wil je reageren op dit verhaal?

Op reacties zijn onze huisregels en ons privacybeleid van toepassing. Wij behouden ons het recht voor reacties die niet conform onze huisregels zijn, niet te plaatsen. Reacties worden doorgaans binnen 24 uur beoordeeld en geplaatst.

3 gedachtes op “Zo jong nog”

  1. Hoi Paula,

    Dapper van je dat je je verhaal hier durft te vertellen. Ik vind het heftig om te lezen dat je nu nog steeds problemen ervaart door wat je broer vroeger gedaan heeft. Vooral ook omdat je schrijft dat je in je leven meerdere opnames hebt gehad en nu nog steeds hulp krijgt. Erg dat al die hulp er niet toe geleid heeft dat je helemaal van de gevolgen van het misbruik hebt kunnen herstellen. Ik ben i.i.g. blij voor jou dat je uit je geloof de kracht haalt er telkens weer bovenop te komen en dat je ook leuke dingen in je leven hebt waar je van kunt genieten.

    Groet,
    Mark

  2. wow dit lijkt wel wat op mijn verhaal.. ik was zelf 7 jaar oud en werd tot mijn 13 e jaar misbruikt door mijn neef 5 jaar ouders als mij bij mijn oma thuis, iets waar mijn neef en ik altijd waren op woensdag en zondag, dan bleven we daar eten, ik moest dan ook mee om hutten te gaan bouwen in de slaap kamer, deze slaap kamer kon op slot en dat deed hij dan ook, ik moest toen ook seksuele handelingen bij hem doen en snap precies hoe u zich voelt ik begreep toen ook niet dat dit iets was wat niet hoorde, ik hoorde mijn vriendinnetjes toen er ook nooit over , de geur de smaak en nu alles wat er mee te maken heeft op tv gaat niet uit mijn hoofd meer, ik heb hier een zwaar leven door gekregen, heb Borderline CPTTS en Verslaving, ik heb nooit iemand wat gezegd over de dingen die ik van mijn neef moest doen pas toen ik 24 jaar was heb ik dat tegen mijn vriend verteld, want die zag mijn nachtmerries en gedrag, Helaas geloofde mijn ouders en familie dit ook niet, en daardoor kreeg ik ook de erkenning niet en is het met mij alleen maar bergafwaarts gegaan, ik ben iemand die doet wat iemand zegt en vooral als ze er bij gaan dreigen en mij op mijn gezin gaan pakken, hierdoor is er 2 jaar geleden weer wat gebeurt en heeft een oudere man mij onder dwang gezet waardoor hij een foto heeft gemaakt van mijn geslachtsdeel, en dit door de hele buurt gestuurd heb, mensen kijken me nu aan als of ik een hoer ben, zo voelt het als ze me na kijken, mijn relatie met mijn vriend staat op een zijden draadje.
    nu hoor ik alleen maar ja ma ja je meisjes die dit vroeger al mee hebben gemaakt die doen het sneller omdat ze het toch al hebben moeten doen. ben nu 30 en geloof het mijn leven is een puin hoop.. en geen idee hoe ik hier ooit te boven moet komen en hoe ik hier te boven kom. en nog hoe komt mijn vriend hier boven op, hij heeft er ook zo’n last van en kan het niet begrijpen, wat logisch is want ik snap het zelf ook niet. we willen er samen boven op komen maar hoe komen we hier boven op?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *