Nafluiten op straat is niet flirten
Het is intimidatie (en dat moet stoppen)
Fietfieuwen naar een voorbijganger of roepen dat iemand er lekker uitziet. Onschuldig flirterig gedrag? Nee, zegt de grootste groep jongeren. Tweederde (67 procent) vindt iemand nafluiten op straat niet kunnen. Toch had de helft van de jonge vrouwen (54 procent) hier het afgelopen jaar mee te maken. Dat blijkt uit onderzoek van 3Vraagt, in het kader van onze serie Het F-woord.
In de derde aflevering van Het F-woord, onze serie over feminisme vierde golf, is de strijd van de feminist het onderwerp. De verschillende personages vertellen op welke manier en vooral waarvoor zij strijden.
Eén van die personages is de jonge Ambrien Moeniralam. Zij runt het Instagram-account Catcalls of Ams. Catcalling wil zoveel zeggen als de dingen die (meestal) vrouwen op straat naar hun hoofd krijgen geslingerd door (meestal) mannen, soms relatief onschuldig tot soms hevig intimerend. Ambrien krijt deze catcalls op straat om mensen bewust te maken van de straatintimidatie.
Uit onderzoek van 3Vraagt blijkt dat afgelopen jaar meer dan de helft van de ondervraagde vrouwen te maken hebben gehad met catcalling. Voordat we de rest van de cijfers van dit onderzoek delen, eerst een video van een vrouw die op straat in New York loopt en onophoudelijk wordt geintimideerd, waarin ook meteen duidelijk wordt hoe ongemakkelijk, irritant, vulgair en soms zelf angstig dit is.
–
Compliment versus aandacht
Acht op de tien vrouwelijke deelnemers (80 procent) vindt catcalling een vorm van intimidatie. Onder jonge mannen is dat zes op de tien (62 procent). Volgens de jongeren geeft catcalling vaak een ongemakkelijk of onveilig gevoel aan de ontvanger. Ook vinden velen het denigrerend om iemand ongevraagd in het openbaar te seksualiseren.
Iemand schrijft: “Ik loop niet op straat om gekeurd te worden. Het is echt intimiderend als een vreemde je als lustobject ziet en ongepaste opmerkingen gaat maken waarvan je niet weet hoe ver ze zullen gaan.” En iemand anders: “Ook als je ‘alleen maar’ naar iemand fluit op straat zeg je eigenlijk al dat je diegene wel zou willen doen.”
Een aantal jonge vrouwen vertelt dat de situatie soms grimmig wordt. Zo vertelt een deelnemer: “Ik negeerde wat ze riepen en liep snel door. Dat werd niet gewaardeerd en toen was ik een ‘kuthoer’.” Een ander: “Catcalling draait niet om een complimentje geven, maar om aandacht krijgen. Probeer maar eens het ‘compliment’ af te slaan. Negen van de tien keer word je uitgescholden. Gebeurt dit ook bij een oprecht compliment? Lijkt me niet.”
Niet in de buurt van je moeder
Toch zien drie op de tien (29 procent) jonge mannen en negentien procent van de jonge vrouwen catcalling niet meteen als een vorm van intimidatie. “Je moet toch een beetje kunnen flirten,” vraagt iemand zich af.
Wel is het volgens de meesten afhankelijk van de toon en setting. Een compliment maken over wat iemand aan heeft en vervolgens doorgaan met je leven, oké. Iets zeggen over iemands lichaam, wat je met diegene zou willen doen en opdringerig gedrag, niet. “Alles wat je niet in de buurt van je moeder zou durven zeggen is ongepast,” vat een deelnemer samen.
Mannen minder gecatcalled
Naast nagefloten worden, kreeg de helft (52 procent) van de vrouwelijke deelnemers een compliment over hun uiterlijk toegeroepen op straat. Drie op de tien (28 procent) werden het afgelopen jaar eenmaal of vaker achterna gelopen.
Mannelijke deelnemers kregen in mindere mate te maken met catcalling. Zeventien procent werd een of meerdere keren nageroepen met een compliment over hun uiterlijk. Acht procent werd nagefloten en een even grote groep (acht procent) kreeg een seksueel getinte opmerking toegeroepen. Zeven procent werd eenmaal of vaker achterna gelopen.
Bron: Human >>
