Zeg je nee, krijg je toch vingers in je vagina: over geweld in de verloskamer

Forum Lotgenoten Seksueel Geweld Achtergrond & Informatie Opinie & actualiteit Zeg je nee, krijg je toch vingers in je vagina: over geweld in de verloskamer

  • Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 27/02/2020 om 20:41 door Luka.
1 bericht aan het bekijken (van in totaal 1)
  • Auteur
    Reacties
  • #249308
    Luka
    Moderator

      Ongewenst vingers in de vagina krijgen, iemand die keihard op je buik duwt om de bevalling te bespoedigen… Het zijn vormen van ‘obstetrisch geweld’, meent Sophie Van Cauwelaert, die een bachelorproef over het volgens haar onderbelichte fenomeen maakte.

      “Ik zag een moeder in spe bijna tegen het plafond plakken van de pijn toen de vroedvrouw haar vingers binnenbracht voor een vaginaal onderzoek. De moeder riep ‘neen’ en ‘stop’, maar de vroedvrouw ging gewoon door.” Voor Sophie Van Cauwelaert, net afgestudeerd als vroedvrouw, waren ervaringen als deze de trigger voor het schrijven van een bachelorproef over ‘obstetrisch geweld’.

      Het is een fenomeen waarmee volgens haar heel wat vrouwen te maken krijgen, zonder dat ze er een woord voor hadden. Het gaat om zowel fysiek, verbaal als seksueel geweld en kan gaan van ongewenst vingers in de vagina krijgen om de ontsluiting te meten, voor je het weet ingeknipt worden, iemand die bijna op je buik komt zitten om de bevalling te bespoedigen tot ongewenst een keizersnede moeten ondergaan. Allemaal handelingen die nodig of nuttig kunnen zijn, maar waarbij de bevallende vrouw te weinig wordt betrokken en er te weinig wordt stilgestaan bij haar fysieke integriteit.

      “Cijfers over België zijn er niet, maar internationale cijfers wijzen erop dat één op de drie vrouwen een bevalling als traumatisch ervaart”, stelt Van Cauwelaert. “Bij ruim twee derde komt dit door actie van zowel vroedvrouwen als gynaecologen. In mijn opleiding tot vroedvrouw kreeg ik nooit iets te horen over deze vorm van geweld, tot ik het zelf vaststelde tijdens mijn stages. Die vroedvrouw toen zag ook zelf het probleem niet. Ik bleef met een wrang gevoel achter. Ik was getuige geweest van seksueel geweld maar leek de enige die dat problematiseerde.”

      Pas na haar eerste stages ontdekte Van Cauwelaert dat er wel degelijk een term bestaat voor wat ze zelf te zien kreeg: obstetrisch geweld, en dat het zware gevolgen kan hebben. Want vrouwen die hun bevalling als erg traumatisch ervaren, kunnen last krijgen van het posttraumatisch stresssyndroom (PTTS) of besluiten om geen tweede keer zwanger te worden.

      GOEIE INFORMATIE
      “Het is niet allemaal de schuld van de zorgverleners”, benadrukt Van Cauwelaert. “Zij hebben vaak de beste intenties maar werken onder enorme tijdsdruk of strikte orders. Alles staat nu in functie van de baby. Toch is het cruciaal voor het welzijn van vrouwen dat ook voor hen meer aandacht is.”

      Bij de Vlaamse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (VVOG) zijn ze blij met de aandacht voor deze problematiek. Want concreet onderzoek of cijfermateriaal rond deze materie is er inderdaad niet. “Het enige wat we nu hebben, is de informatie uit de patiëntenenquêtes die ingevuld worden bij het verlaten van het ziekenhuis”, zegt vicevoorzitter en woordvoerder Johan Van Wiemeersch. “Daarin wordt gepolst naar hun ervaringen, maar of pas bevallen vrouwen op dat moment al in staat zijn om hun ervaring te verwoorden, is wel de vraag.”

      Bij de opleiding van nieuwe gynaecologen wordt tegenwoordig wel de nadruk gelegd op een goeie communicatie met de patiënt, benadrukt dokter Van Wiemeersch. “Het is bijzonder belangrijk dat vrouwen op voorhand goeie informatie krijgen over zaken als de zuignap, het inknippen of drukken op de buik. Een paar weken voor de bevalling vindt er idealiter een gesprek plaats tussen gynaecoloog en patiënt, waarbij alles besproken kan worden.”

      Ook op het moment zelf is uitleg geven en handelingen vooral zacht uitvoeren belangrijk. Al geeft ook dokter Van Wymeersch toe dat het bij de oudere generatie gynaecologen soms nog anders verloopt. “We komen uit de tijd dat dokters als halfgoden werden gezien. Ik heb vroeger nog meegemaakt dat bij een vrouw, die geen enkele klacht had en ook geen toestemming had gegeven, de baarmoeder verwijderd werd. Toen ze vroeg waarom dat nodig was, zei de gynaecoloog ‘omdat ik het je zeg’. Om maar te zeggen, we komen van heel ver.”

      Bron: de Morgen >>

    1 bericht aan het bekijken (van in totaal 1)
    • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
    gasten online: 36 ▪︎ leden online: 3
    Mango456, Trees50, Devine21
    FORUM STATISTIEKEN
    topics: 3.753, reacties: 21.085, leden: 2.775