Traumaseksualiteit – Peter John Schouten

[LSGBeheerTopic starter]

Traumaseksualiteit
Als jongen seksueel misbruikt, mannen tussen slachtoffer- en daderschap
Auteur: Peter John Schouten

‘Traumaseksualiteit’ gaat over levens van mannen die als jongen seksueel misbruikt zijn. Iedereen vindt seksueel misbruik heel erg. Als je echter vraagt wàt er dan zo erg is, dan weten weinigen daar iets zinnigs over te zeggen. Na het lezen van dit boek ben je expert in dit onderwerp. Je verwerft veel nieuwe inzichten en hebt de juiste woorden om details te benoemen.

In deze tijd weet iedereen dat je van roken longkanker krijgt. Maar vroeger wisten we dat niet en was roken stoer. Met dit boek wil ik bereiken dat iedereen weet dat je door seksueel misbruik traumaseksueel wordt en een psychische dwarslaesie oploopt. Deze begrippen geven een nieuwe kijk op de schade en de gevolgen van seksueel misbruik.

Mannen die seksueel misbruikt zijn, zien pas als ze terugkijken op hun leven, hoe dit misbruik in alle facetten hiervan bepalend is geweest. Dit boek geeft tot in detail antwoord op wat er gebeurt op het moment dat een jongen betrokken wordt in de seksualiteit van een volwassene. Dat is in enkele seconden schokkend veel.

Lees in dit boek de invloed van het moment op het verdere leven. Hoe de seksuele imprint van de dader terug te zien is in ‘Traumaseksualiteit’ en de verlammende macht van de dader in de Psychische Dwarslaesie. Als partner besef je soms niet dat je met een seksueel misbruikte man in een driehoeksrelatie terecht bent gekomen met hem en zijn dader. Je kunt als partner veel doen. Lees wat je vooral niet moet doen.

Verwerken van seksueel misbruik is mogelijk. Dat is hoopvol maar het is wel veel werk. Lees het hele proces en alle obstakels die je tegen kan komen. De macht van de dader moet je uit je bannen, anders blijf je je leven lang rondlopen met een trauma dat seksueel aantrekkelijk is.

—

Peter John Schouten (Sydney, 1953) is Psychodrama-therapeut en Psychotherapist (European Registered). Hij werkt inmiddels dertig jaar als hulpverlener met de doelgroep mannen die als jongen seksueel zijn misbruikt, in individuele sessies, groepstherapie en workshops.

Meer informatie over de site van Traumaseksualiteit vind je hier.

[LukaModerator]

Op de één of andere manier lukte het mij maar niet om hier doorheen te komen. Ik weet ook nog wel dat ik het soms echt niet eens was met wat er geschreven werd of het erg bot vond. Het is ook erg theoretisch natuurlijk. Daarom heb ik het voor nu weg gelegd.
Anderen lezen het echter weer in één ruk uit, dus dat is erg persoonlijk.
Als ik het, volgend jaar ofzo, wel helemaal gelezen heb zal ik proberen een wat uitgebreidere reactie te geven. 🙂

[MarkModerator]

Misschien komt dat omdat het voor jou allemaal nog maar kortgeleden gebeurd is. Ik had, toen ik het las, eigenlijk een aaneenschakeling van herkenning, hoewel ik met sommige termen in het begin wel moeite had. En wat ik ook wel vond, is dat het soms wat erg simpel geschetste wordt en dat vind ik het in de praktijk toch niet. Maar al met al vond ik het een goed en vooral verhelderend boek.

[LukaModerator]

Filmpje Peter John Schouten Stichting

[MarkModerator]

Op zich een heel duidelijk filmpje waarin goed uitgelegd wordt wat seksueel misbruik met iemand doet. Maar ik vind het jammer dat dit filmpje niet ingaat op het herstellen van de gevolgen. Hierdoor kan de indruk ontstaan dat dit doodeenvoudig is. Zo van, de dader eruit en herstellen maar! Helaas is dit in de praktijk toch een stuk ingewikkelder…

Verstrengeld
Als ik naar mezelf kijk, zit mijn dader zo verstrengeld in mijn persoonlijkheid en mijn doen en laten, dat ik telkens weer nieuwe dingen ontdek waaruit zijn macht over mij blijkt. Hij heeft me mijn eigen wil afgenomen, zich mijn lichaam toegeëigend en mijn gevoel ontkent. Hij heeft me verantwoordelijk gemaakt voor zijn leven en me de mond gesnoerd door me voor te houden dat ik zijn leven kapot maak als ik anderen vertel wat hij deed. Hij heeft doelbewust gedachten in mijn hoofd geplant zodat ik aan mezelf ben gaan twijfelen en me alleen al schuldig voel bij de gedachte iets voor mezelf te willen. Hij heeft het abnormale normaal gemaakt en het normale abnormaal, waardoor ik niet meer op mezelf en mijn eigen gevoel durf te vertrouwen.

Circusartiest
Beetje bij beetje kom ik ervan los, maar dat kost ontzettend veel energie, moeite en tijd, iets wat mensen in mijn omgeving niet altijd begrijpen. Dit filmpje helpt mij om het uit te leggen zodat ze het beter gaan begrijpen, maar heeft helaas soms ook het tegenovergestelde effect. Sommige mensen in mijn omgeving die ik dit filmpje heb laten zien, zien er eerder hun eigen idee in bevestigd dat het een kwestie is van onder ogen zien en verder gaan, dan dat ze begrijpen hoe moeilijk ik het vind om alleen al de dader in mijzelf te herkennen. Ze realiseren zich bijv. niet dat dat terugtrekken wat ik altijd gedaan heb, en nog steeds regelmatig doe, een spoor van mijn dader is. Zij kennen mij niet anders en beseffen helemaal niet dat het doorbreken van dat terugtrekken een enorme strijd in mijn hoofd veroorzaakt tussen mijn gevoel en mijn verstand. Vroeger won het gevoel dat ik er niet toe deed maar dat probeer ik nu, sinds iets meer dan een jaar, te veranderen, alleen kost dat enorm veel inspanning en concentratie. Dat voelt alsof ik een circusartiest ben die balanceert op een bal. En dat al meer dan een jaar lang…

Het moet maar eens over zijn
Daar komt nog bij dat ik het verwerken van wat er gebeurd is een moeizaam en erg pijnlijk proces vind. Beseffen wat me aangedaan is en wat daar de gevolgen van zijn, zorgt er bij mij regelmatig voor dat ik heel boos of juist heel verdrietig ben. Ook dat is iets waarvan veel mensen in mijn omgeving langzamerhand vinden dat het maar eens over moet zijn. Helaas heeft die houding op mij het effect dat ik het gevoel krijg dat mijn gevoel er nog steeds niet mag zijn. Het gevolg is dat ik me regelmatig erg alleen voel staan.

Het klinkt zo makkelijk, de verantwoordelijk bij de dader leggen zodat je persoonlijkheid zich opnieuw kan gaan vormen, maar dat is het niet. Want als je nooit anders geleerd hebt dan zijn wie je dader wil dat je bent, wordt dat een automatisme, ook al voel je wel dat het niet klopt.

Kortsluiting
Ik vergelijk het wel eens met weer links leren schrijven als je als linkshandige van kinds af aan rechts hebt moeten leren schrijven. Je hebt waarschijnlijk nooit een mooi handschrift ontwikkeld en ook altijd gevoeld dat het niet klopte, toch ben je eraan gewend geraakt. Dan kun je nu wel, omdat je verteld wordt dat er niks mis is met linkshandig zijn, links willen gaan schrijven, maar dan moet je dat wel helemaal opnieuw leren omdat je het nooit ontwikkeld hebt. Waarschijnlijk begin je er niet eens aan omdat het veel te veel inspanning kost en je ondertussen geleerd hebt je met rechts schrijven te redden. Maar als je er wel aan begint, is de kans groot dat je regelmatig, bijv. als je snel iets op moet schrijven, boos wordt omdat het niet goed lukt of, voor je er erg in hebt, de pen al weer in je rechterhand wilt pakken.

Iets soortgelijks gebeurt er bij mij, bijv. als iemand vraagt hoe het met me gaat. Als iemand me ruimte geeft, lukt het me aardig te vertellen hoe ik me voel, want ondanks dat ik nog steeds het gevoel heb dat ik er niet toe doe, weet ik met m’n verstand inmiddels dat dat niet klopt. In feite doe ik tijdens zo’n gesprek dus niks anders dan mijn gevoel onderdrukken. Maar zodra er iets gebeurt waardoor dat niet meer lukt, bijv. als iemand een opmerking maakt in de trant van ‘Tja, iedereen heeft wel iets’, krijg ik een soort kortsluiting in m’n hoofd waardoor ik ineens heel boos kan worden en fel uit kan halen of, voor ik er erg in heb, hetzelfde doe als vroeger; me terugtrekken in mijn hoofd en niks meer zeggen. Het lukt gewoon (nog) niet op zo’n moment ‘normaal’ te reageren.Ik voel me soms net een botsautootje. Ik vlieg alle kanten op, knal overal tegen aan, doe me pijn, wil soms opgeven en praat mezelf dan weer moed in om toch door te gaan. Maar je wil niet weten hoe vaak ik gedacht heb, ik kap ermee, ik stop alles weer weg, doe alsof het niet bestaat en ga gewoon verder zoals ik vroeger deed. Dat voelde vertrouwd, daar voelde ik me veilig bij.

Ik ben niet de enige
Ondertussen ken ik behoorlijk wat lotgenoten en merk dat het bij veel van hen zo werkt. Het is dus niet zo dat ik één of andere merkwaardige uitzondering ben die bovenmatig veel moeite heeft met het proces van loskomen van mijn dader, het verwerken van het misbruik en het herstellen daarvan. Dus ik wil wel benadrukken dat dit filmpje de indruk kan werken dat herstellen van seksueel misbruik doodeenvoudig is, maar zo eenvoudig is het beslist niet! Ik hoop dan ook dat er binnenkort een filmpje komt dat laat zien hoe ingewikkeld en tijdrovend het herstelproces is!

[MarcelLid LSG]

Dit boek heeft bij mij uiteindelijk geholpen om echt alles aan te kijken wat er is.

Het is zeer direct geschreven in de “je-vorm” zodat je er ook echt ingezogen wordt en continu voelt dat het over jezelf gaat.

(bij mij tenminste wel)

Het is confronterend; net zoals de titel. Dus je moet er wel aan toe zijn om het te lezen.

Stukjes lezen kan ook al genoeg zijn. In het begin begon mijn lijf al te sputteren als ik het boek zag liggen.

Nu is het voor mezelf het belangrijkste naslagwerk geworden.

[LukaModerator]

Nu ook beschikbaar in het Engels!

Traumasexuality
Men abused as boys, men between victim and perpretrator
by Peter John Schouten

Traumasexuality concerns the lives of men who were sexually abused as boys. The term provides a new perspective on the damage caused by sexual abuse. Processing sexual abuse is possible, but demands a lot of work. The entire process is explained here with all the obstacles you may encounter.

Traumasexuality concerns the lives of men who were sexually abused as boys. Everyone finds sexual abuse very upsetting. However, if you ask the question what makes it so bad, very few people can say anything sensible about it. Once you have read this book, you will be an expert in this subject. You will acquire new insights and have a precise vocabulary for naming the details.

In these times everyone knows you can contract lung cancer from smoking. But in the past, we did not know that, and smoking was cool. My intention, through this book, is that everyone learns that you suffer mental paralysis as a result of sexual abuse.

The terms traumasexuality and mental paralysis provide a new perspective on the damage caused by sexual abuse. Men who have been sexually abused, only see when they reflect on their lives how the abuse has determined every facet of it. This book provides a detailed answer to what happens to a boy at the moment he is sexually abused by an adult. In just a matter of seconds he is dealt a whole range of shocks.

Read about the influence that this moment has on the rest of their lives. How the sexual imprint of the perpetrator can be seen in Traumasexuality and the paralytic power of the perpetrator in the Mental Paralysis. As a partner, you sometimes do not realise that with a sexually abused man you have entered a triangular relationship with him and his perpetrator. You can do a lot as a partner. But read here what you must avoid doing.

Processing sexual abuse is possible. This is hopeful, but it demands a lot of work. The entire process is explained here with all the obstacles you may encounter. You have to banish the perpetrator’s control, otherwise you will carry a trauma with you your entire life that is sexually attractive.

Traumasexuality is a must-read, because it provides an exceptional perspective on the inner damage that sexual abuse inflicts on boys. This book will take you to a world you do not know and one you really do not want to venture into.

What makes this book so extraordinary is that the accounts and descriptions in the book have not just originated from psychotherapeutic practice conversations with men but most especially from psychodrama sessions. In a psychodrama session the client’s inner world is put on stage. The motivation for the behaviour is exposed and the deeper subconscious layers that are connected with this are revealed.

Feelings frozen in, for example, powerlessness, disgust and desire are shown in context. During this, the perpetrator always makes his entrance. He has apparently, without the man being aware of it, always steered the motivation for feelings and actions. The absent witness for the abuse, who can still appear in the scene, initiates the healing process.

—

Peter John Schouten (Sydney, 1953) is a Psychodrama Therapist and a Psychotherapist (European Registered). He has worked for thirty years as a counsellor with the target group men sexually abused as boys, in individual sessions, group therapy and workshops.

His own sexual abuse at a very early age and the enormous amount of information from all the men who shared their accounts in his practice have resulted in in–depth knowledge and many new insights into the sexual abuse of boys.

With this book he introduces new boundaries and terms that could result in the earlier recognition of sexual abuse in boys and men. A sensible approach, recognition of the damage and expert help for this target group would benefit society as a whole.

[Auteur]

Reacties