- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 16/09/2019 om 12:47 door Mark.
-
Reacties
-
Ik ben Kenza en ik heb Strong like a fighter opgericht omdat ik vond dat er iets mistte in de wereld. Namelijk een plek waar iedereen zichzelf kan zijn en waar mensen door elkaar geïnspireerd kunnen worden. Ik wil zo mezelf en anderen helpen. Ik wil taboes doorbreken. Ik wil motiveren en inspireren. Ik wil verhalen vertellen. En het allermeest wil ik laten zien dat het kan. Het kán beter worden. Ik wil het bewijs zijn van dat het mogelijk is, dat er na pijn leven mogelijk is.
Mijn verhaal
Op twaalfjarige leeftijd kwam ik in aanraking met seksueel geweld. Als reactie daarop begon ik mezelf te beschadigen. Ik strafte mezelf omdat ik dacht dat alles mijn schuld was. De zelfbeschadiging werd in de jaren die volgden, alleen maar erger. Ik werd in totaal tien jaar seksueel misbruikt en in die jaren deed ik er alles aan om mezelf kapot te maken. In het ziekenhuis was ik vaste klant en ik zat veel opgenomen op gesloten afdelingen. Ik werd zo nu en dan vastgebonden aan een ziekenhuisbed omdat ik zo’n gevaar voor mezelf was. Op mijn veertiende stopte ik met eten en kreeg ik anorexia. Ik wilde zo graag kapot.Zelf dacht ik dat het goed was dat ik mezelf zoveel pijn deed. Ik dacht dat ik het verdiend had. Ik ben jarenlang knetter psychotisch geweest waardoor ik mezelf extreem kon beschadigen. Ik heb dingen gedaan die ik zonder psychose nooit had kunnen doen. Mijn leven stond in het teken van destructie. Elke dag probeerde ik mezelf nog meer kapot te maken. Ik was jaren depressief, had/heb ernstige ptss en de automutilatie was niet meer in bedwang te houden. De anorexia was gelukkig wel te behandelen en ik ben nu al enkele jaren eetstoornisvrij. Maar ook na mijn eetstoornis bleef de zelfbeschadiging onverslaanbaar.
Een jaar geleden (25 augustus 2017) veranderde alles. Het seksueel misbruik waar ik in vastzat, stopte. Mijn leven veranderde compleet. Ineens was ik bevrijd en kon ik een nieuw leven opbouwen. Een leven zonder misbruik, zonder zelfdestructie, zonder zelfhaat en zonder zoveel pijn. Ik ben nog steeds bezig dat nieuwe leven op te bouwen. Het is moeilijk want de zelfhaat en de drang naar destructie zitten diep. Maar ik weet dat zelfhaat en destructie nooit de oplossing kan zijn dus ik vecht ertegen en doe er alles aan om aardig tegen mezelf te zijn en goed voor mezelf te zorgen.
Nog steeds ga ik vaak op mijn bek. Maar ik weet nu zeker dat ik mijn oude leven nooit terug wil. Ik wil écht leven, van de zelfbeschadiging af komen en van mezelf houden. Langzaam ben ik mezelf aan het accepteren en liefhebben. Mijn zoektocht naar selflove is pas net begonnen en ik heb nog heel wat stappen te zetten. Maar dit is precies het pad dat ik wil lopen.
Op mijn instagram deel ik mijn weg naar genezing en selflove. Op de website en mijn youtube deel ik alles wat daarbij komt kijken. De ptss en de trauma’s beïnvloeden nog steeds mijn dagen maar ik vecht ertegen zo hard als ik kan. Ik aanvaard alle hulp aan die ik krijgen kan. Ik doe nu zware traumatherapie en mijn droom is dat mijn trauma’s op een dag mij niet meer in hun greep hebben. Met mijn verhaal hoop ik mensen te raken en te inspireren. Ik hoop dat mijn verhaal hoop geeft. Want na zoveel haat kan je liefde vinden. Het maakt niet uit wat je allemaal hebt moeten doorstaan. Het maakt niet uit in welke kut situatie je zit. Het kán veranderen. Vecht voor je leven want je hebt er maar één.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
