- Dit onderwerp bevat 3 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 12/08/2022 om 21:29 door Luka.
-
Reacties
-
Slachtoffer seksueel misbruik in familiekring wil met biecht taboesfeer doorbreken. “Grootmoeder stond zwijgend aan de trap terwijl grootvader mij mee naar boven nam”
Hij heeft de stille wens dat alle slachtoffers van seksueel misbruik de moed vinden om alarm te slaan. J., een Vlaams-Brabantse man van 28, deed er meer dan twintig jaar over om het jarenlange misbruik door zijn opa in de openbaarheid te gooien. “Niemand wist ervan. Pas nadat ik er een eind aan wilde maken, vond ik de moed om mijn verhaal te doen.” Hij pleit ervoor om de verjaringstermijn voor slachtoffers om klacht bij de politie in te dienen af te schaffen.
“Je mag er nooit met je ouders over praten. Anders zal papa boos zijn en zullen jullie hier nooit meer op bezoek mogen komen.” Het zijn de zinnen die J. al twintig jaar achtervolgen. Zinnen uit de mond van zijn grootmoeder, stilzwijgend wachtend aan de trap terwijl haar kleinzoon, amper 5 – en later 6, 7 en 8 jaar oud – aan grootvaders hand mee naar de slaapkamer moest. We schrijven midden jaren ‘90 en het tafereel herhaalt zich tientallen keren.
“De meeste herinneringen van wat er daar gebeurd is, heb ik jarenlang verdrongen”, vertelt hij in een café in Vlaams-Brabant. “Erover praten lucht eindelijk op”, zegt hij. Het is de eerste keer in 23 jaar dat hij zijn traumatische verhaal vertelt aan een buitenstaander. Een pijnlijk verhaal van betasten en bevredigen. “Zoals elk kleinkind ging ik na school naar mijn grootouders of ging ik in de vakantie al eens logeren. Omdat ik zo jong was, dachten ze ermee weg te komen. En intussen gingen de vrolijke familiefeesten gewoon door. En ik? Ik zweeg. Omdat een ander slachtoffer van hem mij smeekte om te zwijgen.”
J. spreekt bewust in het meervoud als hij over het seksueel misbruikt spreekt. “Ik neem het mijn grootmoeder misschien nog wel meer kwalijk”, vertelt hij. “Keer op keer zag ze die onschuldige, angstige blik in mijn ogen aan de trap en liet haar zieke man begaan. Mijn eigen grootouders hebben mijn zelfvertrouwen, mijn waardigheid en mijn geloof afgepakt. Nooit heeft mijn oma ingegrepen. Ze deed alsof er niks gebeurd was.”
Depressie, wanhoopspoging, biecht
Het nooit verwerkte en stilgehouden misbruik was de oorzaak van twintig jaar onrust in de kop, opnames in psychiatrische ziekenhuizen, een verstoorde seksuele beleving, een verslaving aan een middel tegen astma -, en zelfs een bijna dodelijke cocktail van slaappillen.
“Jarenlang zat ik met een trauma dat weggedrukt zat, maar helemaal niet weg was. Tijdens een therapeutische sessie, een oefening waarbij ik het eerste waaraan ik dacht moest tekenen als ik een bepaald muziekgenre hoorde, brak ik plots in huilen uit. De klassieke muziek die ik te horen kreeg, deed me opnieuw in mijn grootouders’ woonkamer belanden. Bijna heb ik er die periode aan een eind aan gemaakt.Niet veel later heb ik mijn vader en naaste familie ingelicht. Mijn vader reageerde bijzonder emotioneel en voelde zich onwaarschijnlijk schuldig, omdat hij helemaal niets in de gaten had. Toch twijfelde hij niet dat ik de waarheid sprak. Niet veel later doken immers nog twee gelijkaardige verhalen van gelijkaardig misbruik op.”Bekentenis en deur definitief dicht
Eerder dit jaar, meer dan twintig jaar na de feiten, volgde in een Vlaams-Brabantse woonkamer een pijnlijke confrontatie. Tot grote verbazing van de grootouders. J.: “Ik heb eerst alles op tafel gegooid, in het bijzijn van mijn vader en grootouders. To the point, met ingetogen woede. Waarna mijn vader aan zijn vader vroeg of het klopte. “Ja, het is waar”, was het enige wat volgde. Een immense opluchting. En meteen ook laatste keer dat ze ooit nog in de woonkamer van de grootouders hebben vertoefd. Ondanks de opluchting en de lange tijd na de feiten volgt deze week een klacht bij de politie. De grootouders in kwestie reageerden dit weekend niet op onze vraag tot reactie.”Schaf verjaringstermijn af”
J. zegt dat het hem 23 eindeloze jaren gekost heeft om zijn verhaal openbaar te maken. “De verjaringstermijn voor seksueel misbruik bij minderjarige slachtoffers is destijds op voorstel van Open VLD verlengd”, legt Vlaams Parlementslid Carina Van Cauter uit. Concreet heeft iemand als J. vanaf het ogenblik dat hij meerderjarig wordt vijftien jaar de tijd om klacht in te dienen. “Voor mij mag die verjaringstermijn zelfs helemaal afschaft worden”, zegt J. “Want hoe kan een wetgever bepalen wanneer je als slachtoffer de moed vindt om je jeugdtrauma met de wereld te delen?”
Hij startte dit weekend alvast een online petitie, in de hoop om voldoende draagvlak te vinden om politici tot een nieuw wetsvoorstel te bewegen. Honderden mensen gaven intussen hun virtuele handtekening. “Ik deel mijn verhaal met de wereld omdat ik niet diegene ben die zich moet schamen. Het is heel simpel: je blijft met uw poten van kinderen af.”Bron: petitie.be
Dit artikel is iets uitgebreider ook geplaatst als plus-artikel op nieuwsblad.be. Wat in het Nieuwsblad vermeld staat is de reactie van de grootouders nadat de redactie contact met het had gezocht. Quote: De grootouders in kwestie reageerden zondagavond eerder laconiek op de beschuldigingen. Ontkennen doet de grootvader aan de telefoon niet. “Maar hij overdrijft.”
Hoi allemaal,
Ik ben de persoon waar dit artikel over gaat… De petitie heeft alleszins succes gehad; de verjaringstermijn op seksueel geweld werd eind 2019 in België afgeschaft. Ik kan gelukkig ook meedelen dat het onderzoek eindelijk is afgerond, na drie lange jaren. Mijn grootouders mogen zich dit najaar gaan verantwoorden voor de correctionele rechtbank. Spannend!
Groetjes,
Jeremy
Hi Jeremy,
Wat een enorm succes!
Heel veel sterkte in de komende periode.
Ik hoop dat de rechtszaak brengt wat je er van hoopt.Groet,
Luka
Hi Jeremy,
Wat een enorm succes!
Heel veel sterkte in de komende periode.
Ik hoop dat de rechtszaak brengt wat je er van hoopt.Groet,
Luka
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
