Petitie 'Lijm de zorg'

Tags: 

  • Dit onderwerp bevat 6 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 25/01/2020 om 19:16 door Mark.
7 berichten aan het bekijken - 1 tot 7 (van in totaal 7)
  • Auteur
    Reacties
  • #248162
    Luka
    Moderator

      Manifest voor een betere Jeugdzorg en GGZ

      In een beschaafd en welvarend land moeten we goede zorg kunnen organiseren voor de meest kwetsbare mensen. Maar er is een crisis gaande in de Jeugdzorg en de GGZ.

      Personeelstekorten, wachtlijsten en gebrek aan passende zorg leiden tot schrijnende situaties.

      Het kabinet moet de volle verantwoordelijkheid nemen om de zorg voor kwetsbare mensen goed te organiseren en de meest urgente problemen aan te pakken.

      Vooral mensen met complexe psychische aandoeningen zijn de dupe van alle hervormingen, decentralisaties en vastgelopen systeem. Te veel mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd zonder zicht op passende hulp. Te veel hulpverleners wordt beloofd dat de bureaucratie zal afnemen en de werkdruk minder zal worden, zonder resultaat.

      Het is tijd voor een geluid van hulpverleners en de mensen om wie het gaat zélf. De noodkreet van deze groep mag niet worden genegeerd.

      Lees meer en teken de petitie hier >>

      #248163
      Luka
      Moderator
      Topic starter

        MANIFEST ‘LIJM DE ZORG’ WIL VERBETERING GGZ EN JEUGDZORG

        Hulpverleners en patiënten zijn met het manifest Lijm de Zorg een actie gestart om de jeugdzorg en de geestelijke gezondheidszorg te verbeteren. Volgens de initiatiefnemers moeten de wachtlijsten en de bureaucratie worden aangepakt. “Zo kan het niet langer. In een welvarend en beschaafd land moeten we deze groep fatsoenlijk kunnen opvangen,” stelt initiatiefnemer Louis de Mast.

        Volgens de initiatiefnemers lopen de wachtlijsten en -tijden op. In de GGZ wachten nu 90.000 mensen op psychische hulp. Lijm de Zorg pleit onder andere voor één landelijke helpdesk voor mensen die zijn vastgelopen in het systeem en voor goede behandelplekken voor mensen met complexe psychische problemen. Ook roepen ze het kabinet op de volle verantwoordelijkheid te nemen om de zorg voor kwetsbare mensen goed te organiseren en de meest urgente problemen aan te pakken.

        Gebrek aan urgentie
        Het manifest krijgt steun van vakbonden CNV en FNV, bekende psychiaters als Damiaan Denys en Paul Verhaeghe en politieke partijen GroenLinks en de VVD. Kamerleden Lisa Westerveld (Jeugdzorg) en Wim-Jan Renkema (GGZ) van GroenLinks vinden dat jongeren en volwassenen met psychische problemen de dupe worden van het huidige zorgsysteem. Wachtlijsten, personeelstekorten en gebrek aan passende zorg leiden volgens deze politici tot “schrijnende en soms levensgevaarlijke situaties. Al jaren doen we voorstellen voor verbeteringen. Maar tot nu toe ontbrak het bij het kabinet aan urgentie”.

        Vanuit de VVD in de Tweede Kamer komt er eveneens bijval. De Kamerleden Martin Wörsdörfer (Jeugdzorg) en Kelly Regterschot (GGZ) zeggen te veel verhalen uit de praktijk van wanhopige mensen te hebben gehoord, die van het kastje naar de muur worden gestuurd. Zij vinden volgens het tweetal nergens gehoor bij urgente problemen en hulpverleners bezwijken onder de administratieve ellende. “Wij nemen dit initiatief van onderop heel serieus en pleiten voor daden van dit kabinet in plaats van woorden.”

        Complexe situaties
        Vooral jongeren met meerdere psychiatrische problemen worden al gauw als te complex beschouwd en vallen daarom tussen wal en schip, zegt voorman van de actiegroep De Mast in NRC. Zembla besteedde in eerdere uitzendingen aandacht aan de problematiek rondom de hulp voor patiënten met meervoudige psychiatrische problemen.

        Bron: BNN/Vara – Zembla >>

        #248164
        Luka
        Moderator
        Topic starter

          Actie tegen ‘stille ramp in de ggz’

          Psychiatrie Hulpverleners en patiënten slaan de handen ineen om jeugdzorg en ggz te verbeteren. Wachtlijsten zijn te lang en plekken te schaars, vindt de groep.

          Hulpverleners en patiënten slaan de handen ineen. Maandag presenteert actiegroep ‘Lijm de zorg’, een manifest voor een betere jeugdzorg en betere geestelijke gezondheidszorg (ggz). Steun is er van onder meer vakbonden CNV en FNV, bekende psychiaters als Damiaan Denys en Paul Verhaeghe én politieke partijen GroenLinks en de VVD.

          De initiatiefnemers willen een einde maken aan de „stille ramp” die zich zou voltrekken in de jeugdzorg en ggz. De wachtlijsten zijn lang en groeien, het aantal plekken blijft beperkt. Vooral jongeren die meerdere psychiatrische problemen zijn al gauw „te complex” en vallen daarom tussen wal en schip, aldus Louis de Mast, voorman van de beweging en werkzaam als woonbegeleider van mensen met autisme.

          De Mast kan ze zo oplepelen, de voorbeelden van jongeren die het hardst hulp nodig hebben, maar nergens terechtkunnen. Jongeren die niet alleen autistisch zijn, maar ook een eetstoornis hebben. Die een trauma hebben van seksueel geweld én suïcidaal zijn. „Als ze na soms een half jaar wachten op een behandeling aan de beurt zijn, zegt een instelling: ‘Sorry, je klachten zijn te complex, we kunnen je niet helpen.’” Dan begint al het wachten op een behandeling weer van voor af aan.

          Minder marktwerking
          De oplossingen, aldus het manifest: de oprichting van landelijke specialistische centra waar mensen met meerdere complexe psychische problemen terecht kunnen die voor bestaande inrichtingen té complex zijn. Minder regeldruk en administratieve lasten, zodat hulpverleners zorg kunnen bieden, in plaats van formulieren moeten invullen. Minder marktwerking, zodat conflicten tussen verzekeraars, overheden en instellingen vermeden worden.

          Het zijn grote lijnen, een noodkreet, zonder al te veel precieze invulling over hóé de ggz en jeugdzorg precies beter moeten. Het doet denken aan het manifest ‘Scherp op Ouderenzorg’ dat Hugo Borst en Carin Gaemers zo’n drie jaar geleden presenteerden. Daarin riepen ze de politiek op verantwoordelijkheid te nemen voor het probleem dat te veel ouderen niet de zorg kregen die ze nodig hadden. Met effect: het manifest werd unaniem door de Tweede Kamer omarmd, veel punten kwamen in het regeerakkoord van kabinet-Rutte III en er werd 2,1 miljard uitgetrokken voor extra zorgwerkers.

          Op zulke daadkracht hoopt De Mast nu ook van minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid, CDA). Hij moet „de regie oppakken” zodat jongeren die nu nergens terecht kunnen, toch een plaats krijgen. De Jonge is verantwoordelijk voor het zorgstelsel, de specifieke verantwoordelijkheid over lokale zorginstellingen ligt bij gemeenten. Woensdag debatteert de Kamer over vier jeugdinstellingen die sluiten, waardoor er nog minder specialistische plaatsen beschikbaar zijn voor jongeren.

          Helpdesk
          Een eerste, snel te realiseren maatregel uit het manifest zou volgens Kamerleden Lisa Westerveld (GroenLinks) en Martin Wörsdörfer (VVD) de opening van een helpdesk zijn. Daar zouden jongeren en ouders terechtkunnen als ze nú zorg nodig hebben maar die nergens kunnen krijgen.

          Westerveld kreeg het afgelopen half jaar naar eigen zeggen zo’n driehonderd berichten van radeloze jongeren en ouders. Soms, zegt ze, was het zó dringend dat ze de mails naar een speciaal team van het ministerie van Volksgezondheid stuurde. „Maar eigenlijk wil ik niet onderdeel worden van het doorverwijzen, terwijl dáár juist een einde aan moet komen.”

          De twee Kamerleden trekken sinds eind vorig jaar samen op, nadat Westerveld in de Tweede Kamer jongeren met psychiatrische problemen had uitgenodigd. Wörsdörfer, net woordvoerder jeugdzorg van de VVD geworden, kwam luisteren. „Door al die verhalen van jongeren heb ik geen aanmoediging meer nodig om me hiervoor in te zetten”, zegt hij. Samen vroegen ze De Jonge om een landelijk beeld van de wachtlijsten, maar twee maanden later hebben ze nog geen antwoord gekregen.

          Nine Kooiman van de Nederlandse Politiebond (NPB), oud-Kamerlid (SP) en gezinsvoogd in de jeugdzorg, deelt die urgentie: „Veel jongeren en verwarde personen raken bij de politie uit beeld en kunnen nergens terecht. We zien ze pas weer als het te laat is: als ze suïcidaal zijn, of crimineel.”

          Psychiater Jim van Os, als hoogleraar verbonden aan het UMC Utrecht, is enthousiast over het manifest, maar mist wel een fundamenteel punt: „Het gaat vooral over behandelzorg, maar we moeten ook investeren in een weerbare samenleving. Je kan ook ziek worden van een samenleving die zich richt op maakbaarheid. Maak de jeugd weerbaarder voor de toxische elementen van de samenleving: alles meetbaar, alles haalbaar, een constante druk om te presteren.”

          Bron: NRC.NL >>

          #248166
          Luka
          Moderator
          Topic starter

            GEEN ZORG VOOR BIJNA HELFT PSYCHIATRISCHE PATIËNTEN

            “Patiënten komen nu onnodig in crisissituaties terecht.”

            Bijna de helft van mensen met psychische problemen heeft onvoldoende toegang tot zorg. Dit in tegenstelling tot mensen met lichamelijke problemen. Een van de reden hiervoor is dat de kosten te hoog zijn. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van de patiëntenkoepels Landelijk Platform GGz, Patiëntenfederatie Nederland en Ieder(in).

            Van mensen die een lichamelijke aandoening hebben, mijdt volgens het onderzoek een op de drie zorg. Bij mensen met psychische problemen is dat bijna de helft. Ze nemen bijvoorbeeld toch maar geen medicijnen terwijl die wel zijn voorgeschreven, gaan niet naar de psychiater of ze kunnen de dagbesteding niet betalen. Ook wachtlijsten vormen vaak een drempel. Vooral als het gaat om de behandeling van borderline, autisme en angst- en dwangstoornissen moeten patiënten lang wachten, schrijft Trouw. Het probleem doet zich vooral voor bij mensen met complexe psychische problemen.

            Een van de oorzaken voor het grote aantal zorgmijders is volgens het onderzoek dat gemeenten, huisartsen en psychiaters niet goed samenwerken. Er is vaak niet genoeg kennis van de problemen. Daarvoor zou eigenlijk eerder overlegd moeten worden met GGZ-instellingen.

            Een ander probleem is het tekort aan ambulante zorg. Volgens het kenniscentrum van de GGZ, het Trimbos instituut, is het aanbod daarvan niet voldoende. Het aantal plekken in psychiatrische instellingen wordt wel afgebouwd, maar het aantal ambulante zorgverleners groeit niet snel genoeg, waardoor mensen met psychische problemen vaker thuis zitten zonder zorg.

            Tegelijk groeit het aantal verwarde mensen nog steeds. In 2015 kreeg de politie 60.000 meldingen, bijna de helft meer dan vijf jaar daarvoor. Ongeveer een derde van deze mensen kampt ook echt met psychische problemen.

            Onnodig in crisissituaties

            Mirjam Drost van het patiëntenplatform waarschuwt dat er snel iets gedaan moet worden aan de problemen bij de GGZ, omdat deze groep mensen anders alleen maar groter wordt. Drost in Trouw:

            “Pas in oktober 2018 moeten de gemeenten een plan van aanpak hebben om deze tienduizenden verwarde mensen te helpen. Dat vinden wij onverantwoord en inhumaan. Patiënten komen nu onnodig in crisissituaties terecht.”

            Vooral maatschappelijk probleem
            Volgens GGZ-bestuursvoorzitter Adriaan Jansen is het grote aantal zorgmijders vooral een maatschappelijk probleem en niet een probleem van de GGZ. Hij ziet dat mensen steeds meer teruggeworpen zijn op zichzelf. Ook komen steeds meer mensen niet meer mee na de crisis, waardoor ze in een isolement raken. Tegelijk zegt hij dat GGZ-instellingen meer rekening moeten houden met mensen met te weinig geld voor zorg. Ook vindt hij dat de zorg kleinschaliger moet: ‘De relatie met patiënten is vaak belangrijker dan medicatie.”

            GGZ levert onvoldoende maatwerk
            Dat de GGZ moeite heeft met het verlenen van goede psychologische hulpverlening op maat blijkt duidelijk uit onze ZEMBLA ‘Martijn wil een huis met een tuintje’ over de autistische Martijn die iedere keer in een verkeerd zorgplan van de GGZ belandt en ondertussen alleen maar verder achteruit gaat. Kees Lemke, bestuurder van GGnet, zei toen:

            “Je ziet dat als er meerdere problemen op elkaar gestapeld worden, de standaardbehandeling niet werkt. De GGZ levert nog onvoldoende maatwerk.”

            GGZ beloofde verbetering
            Naar aanleiding van deze uitzending voerde GGZ Oost-Brabant een intern onderzoek uit waaruit bleek dat er te weinig gebruik was gemaakt van de eigen kennis bij de behandeling van Martijns ingewikkelde problemen. De zorginstelling beloofde verbetering. De vraag is of dat haalbaar is met het groeiend aantal mensen met ingewikkelde psychische problemen en steeds duurdere zorg.

            Bron: BNN/VARA – Zembla >>

            #248167
            Luka
            Moderator
            Topic starter

              Zorg bereikt veel psychiatrische patiënten niet


              Bijna de helft van de mensen met psychische problemen zegt dat goede zorg slechts soms of nooit beschikbaar is. Mensen met psychische problemen krijgen vaker onvoldoende zorg dan mensen met lichamelijke klachten. Ze nemen vaker geen medicijn of gaan niet naar de hulpverlener, omdat ze het niet kunnen betalen.

              Dat blijkt uit een onderzoek onder meer dan 10.000 patiënten dat de patiëntenkoepels Landelijk Platform GGz, Patiëntenfederatie Nederland en Ieder(in) vandaag publiceren.

              Bijna de helft van de ondervraagden met een psychisch probleem mijdt zorg, vooral vanwege de hoge kosten. Bij patiënten met een lichamelijke aandoening mijdt slechts één op de drie zorg. Psychische patiënten nemen bijvoorbeeld toch maar geen medicijn terwijl dat wel is voorgeschreven, of zien af van een bezoek aan de psychiater of kunnen dagbesteding niet betalen.

              Bijna de helft van de psychiatrische patiënten zegt dat goede zorg slechts soms of nooit beschikbaar is als het nodig is. Bij mensen met lichamelijke problemen gebeurt dat maar bij één op de drie. Vooral mensen met complexe psychische problemen melden dit probleem.

              Belemmeringen
              Voor mensen op zoek naar psychologische hulp zijn kosten en wachtlijsten ook vaker een drempel dan voor andere patiënten. Vooral op een behandeling van borderline, autisme en angst- en dwangstoornissen moeten patiënten lang wachten, merkt het platform voor de GGZ.

              Ook mensen met een verstandelijke beperking hebben meer problemen om goede zorg te krijgen dan patiënten met een lichamelijke ziekte. Zij mijden eveneens vaker zorg en zien meer belemmeringen. Net als mensen met psychische problemen melden ze vaak dat het regelen van goede zorg hen meer energie kost.

              Volgens Mirjam Drost van het patiëntenplatform worden mensen met psychische klachten vaak te laat doorverwezen. Huisartsen, gemeenten en de psychiatrie werken lang niet altijd soepel samen. “Vaak is er te weinig kennis van psychische problemen. Om die te herkennen, moet eerder overlegd worden met GGZ-specialisten.”

              Het Trimbosinstituut, kenniscentrum voor de GGZ, concludeerde eind vorig jaar dat de afbouw van ‘bedden’ in de psychiatrie sneller gaat dan de opbouw van zogeheten ambulante zorg, de hulp thuis die de beddenafbouw moest opvangen. Dat is er ook een oorzaak van dat de zorg mensen met een psychisch probleem minder goed bereikt, zet Drost. “Als niemand langskomt, is het niet raar dat een patiënt verder wegzakt.”

              ‘Onverantwoord en inhumaan’
              Dat er meer ‘verwarde personen’ worden geteld, noemt Drost schrijnend. “Zij hebben gewoon recht op goede zorg.” In 2015 kreeg de politie 60.000 meldingen, bijna de helft meer dan vijf jaar daarvoor. Naar schatting heeft een derde van deze verwarde personen ook daadwerkelijk psychische problemen. Ook vorig jaar steeg het aantal meldingen flink.

              Adriaan Jansen, bestuursvoorzitter van GGZ Friesland, vindt dat hierin te snel wordt gewezen naar de zorg. “Volgens mij is de oorzaak eerder maatschappelijk dan dat het aan ons ligt. Mensen worden steeds meer teruggeworpen op zichzelf. Na de crisis kan een grotere groep niet meekomen, ze zitten in een isolement en mijden zorg ook sneller omdat het te duur is.” Trouw volgt deze week de patiënten van GGZ Friesland.

              Drost vreest dat de groep verwarde personen alleen maar groter wordt, als er niet snel iets aan de problemen in de GGZ gebeurt. “Pas in oktober 2018 moeten de gemeenten een plan van aanpak hebben om deze tienduizenden verwarde mensen te helpen. Dat vinden wij onverantwoord en inhumaan. Patiënten komen nu onnodig in crisissituaties terecht.”

              GGZ-voorman Jansen wijst erop dat juist mensen met een laag inkomen verdwalen in de psychische zorg. “Daarmee moeten wij ook zelf meer rekening houden dan we lang deden. En ook al zijn we grote instellingen geworden, de zorg moet kleinschaliger. De relatie met patiënten is vaak belangrijker dan medicatie.”

              Bron: Trouw.NL >>

              #248321
              Skye
              Moderator

                 

                Journalist Charlotte Bouwman (26) kampt met mentale problemen en probeerde zich meerdere keren van het leven te beroven. De zorg die Charlotte nodig heeft is de behandeling voor complexe PTSS en dissociatieve identiteitsstoornis. “De behandeling die ik nodig heb is geschrapt in december. Voor een nieuwe behandeling moet ik weer een jaar wachten. Dat was ik zat, dus ik dacht: hier moet ik wat aan doen.” Ze heeft aan den lijve ondervonden hoe slecht het gesteld is met de geestelijke gezondheidszorg in Nederland. Ze schrijft daar een boek over en begon deze week een actie: Lijm de Zorg, een manifest voor een betere jeugdzorg én betere geestelijke gezondheidszorg (ggz).

                Zie voor het gehele fragment onderstaande link.

                Bron: DWDD

                #248364
                Mark
                Moderator

                  Manifest Lijm de Zorg heeft 50.000 handtekeningen en kan naar de Kamer

                  Het manifest Lijm de Zorg dat maandag geïntroduceerd werd door hulpverleners en patiënten heeft in ruim vijf dagen tijd meer dan 50.000 handtekeningen opgeleverd. Coördinator Louis de Mast vertelt in gesprek met NU.nl dat het manifest binnenkort naar de Tweede Kamer gaat, maar dat het voorlopig nog openblijft om nog meer steun te werven.

                  Lijm de Zorg had 40.000 handtekeningen nodig om het manifest aan de Kamer te mogen overhandigen. Dat gaat na het debat in de Tweede Kamer over wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) gebeuren, verzekert De Mast.

                  Voor het zover is, hoopt hij dat er in totaal 90.000 handtekeningen geplaatst zijn. “Zo lang is de wachtlijst. Het zou een mooi symbolisch aantal zijn. Er worden momenteel nog veel handtekeningen gezet.”

                  Volgens De Mast zijn er veel reacties binnengekomen van “Charlottes” in Nederland. Daarmee refereert De Mast aan Charlotte Bouwman, een van de initiatiefnemers die sinds maandagochtend iedere dag urenlang voor het ministerie zat. Haar wachttijd voor de juiste hulp was opgelopen tot boven de achthonderd dagen.

                  Bij het manifest ontving De Mast veel soortgelijke reacties. “Veel handtekeningen zijn afkomstig van patiënten die jarenlang moesten wachten op de juiste hulp en aan het einde van de rit ‘te complex’ bevonden werden. Dan zit er niets anders op dan weer achteraan de wachtrij aan te sluiten.”

                  Overigens zit Bouwman zaterdag en zondag niet voor het ministerie. “Charlotte heeft een paar rustdagen: het ministerie is immers toch gesloten. Zo kan zij even bijkomen van een hectische week”, aldus De Mast. Maandag om 9.00 uur neemt zij weer plaats voor het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

                  De Mast baalt dat zowel het ministerie als zorgverzekeraars en -aanbieders geen verantwoordelijkheid durven te nemen. “Ze wijzen naar elkaar. Zorgverzekeraars hebben een wettelijke zorgplicht, zegt het ministerie. Maar de zorgverzekeraars roepen dat er te weinig specialistische plaatsen beschikbaar zijn. Aanbieders daarvan vragen al tijden om extra personeel en geld van het ministerie. Het is een schrijnende situatie.”

                  Een helpdesk is een tussenoplossing, vindt De Mast. “Laat daar iemand de regie nemen en de zorg organiseren. Breng de verantwoordelijkheid terug naar waar die hoort: op het ministerie.

                  Bron: nu.nl

                7 berichten aan het bekijken - 1 tot 7 (van in totaal 7)
                • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
                gasten online: 27 ▪︎ leden online: 0
                No users are currently active
                FORUM STATISTIEKEN
                topics: 3.753, reacties: 21.084, leden: 2.773