Jongensprostitutie

[LukaModerator]

Geen profvoetballer maar seksslaaf: Rakim uit Oeganda werd in Nederland gedwongen tot seks met andere mannen

Rakim werd verkocht voor seks met andere mannen

Hij dacht dat in Europa een toekomst als profvoetballer op hem wachtte, maar niets bleek minder waar. Rakim* vluchtte uit Oeganda en werd in Nederland verkocht voor seks met mannen: “Je voelt je een voorwerp.”

Het lijkt volgens de officiële cijfers bijna niet voor te komen: mannen die slachtoffer worden van seksuele uitbuiting. In 5 jaar kwamen bij de officiële instanties slechts 45 jongens in beeld. Maar het zijn er veel meer, blijkt uit het eerste grote landelijke onderzoek naar jongensprostitutie in Nederland. Het gaat vooral om Nederlandse jongens, maar ook om buitenlandse jongens die hier onder valse voorwendselen naartoe worden gehaald.

Uitgekleed en gekeurd
Ook Rakim maakte dat mee. Hij werd seksueel uitgebuit in Nederland, zonder dat instanties daarvan wisten. In november 2015 vluchtte hij vanuit Oeganda naar Italië. Hij was toen 17 jaar. Zijn droom: profvoetballer worden. Direct bij aankomst werd hij gekeurd door een groep Italiaanse mannen en moest hij zich uitkleden. Volgens de mannen om te kijken naar zijn fysieke toestand voor een voetbalcarrière.

Al snel bleek de situatie heel anders in elkaar te zitten. Rakim werd meegenomen en gedwongen tot seksuele handelingen met andere mannen. Als hij dat weigerde of zich verzette, werd hij mishandeld.

‘Mensen denken dat je sterk bent’
De littekens van sigaretten die op zijn armen zijn uitgedrukt zijn nu nog zichtbaar. Uiteindelijk werd hij dagelijks verkocht voor prostitutie. Een uitweg zag hij niet: “Mensen denken dat je sterk bent als man. Ze vragen: waarom vocht je niet terug? Maar je wordt geestelijk een slaaf. Je bent een slachtoffer en denkt dat je dit verdient.”

“Dat is ook wat ze je vertellen. Als zwarte man uit het buitenland spreek je de taal niet en kun je niemand vertrouwen. De enige die je hebt zijn de mensen die je mishandelen. Waar kan je dan naartoe?”

Rakim droomt nog altijd van een voetbalcarrière

Op transport naar Nederland
Na zijn tijd in Italië werd Rakim ‘overgekocht’. Via een verborgen transport kwam hij in Nederland terecht. In Amsterdam werd hij in een klein kamertje gezet in een gang met meerdere deuren. Uit andere kamers hoorde hij het geschreeuw van andere mannen.

Ook in Amsterdam werd Rakim vastgehouden en gedwongen tot prostitutie met mannen. Daarbij werd veel geweld gebruikt en werd hij bespot, geslagen en vernederd. “De mannen die langskomen zijn deftig en dragen pakken. Het zijn mensen waar je het niet van verwacht. Ze komen daar omdat ze dorst hebben en jij bent het water.”

Hulp uit onverwachte hoek
Zijn mensenhandelaren maakten hem duidelijk dat hij buiten geen schijn van kans zou hebben. “Ze zorgen dat je je waardeloos voelt. Je leven hangt van hen af. Zo krijgen ze je te pakken. “Door het voortdurende misbruik ging Rakim geestelijk kapot: “Je voelt je een voorwerp. Mensen komen je kopen om te gebruiken. Ik voelde me zo smerig. Dit was niet het leven waar ik van droomde.”

Na maanden van misbruik kwam er uit onverwachte hoek hulp: een klant die Rakim vaker bezocht, vertelde hem dat hij in Nederland was en moedigde hem aan om te ontsnappen. Met zijn hulp lukte het Rakim om vrij te komen, waarna hij zich in 2016 in het asielzoekerscentrum in Ter Apel meldde.

Asielprocedure
Rakim startte daar een asielprocedure om in Nederland te mogen blijven. Via Ter Apel werd hij naar Echt verplaatst, waar zijn leven weer wat kleur kreeg. Hij ging vaak kijken bij de plaatselijke voetbalclub, waar hem werd aangeboden om zijn voetbaltalent te laten zien en waar hij mee mocht trainen. Een aanbod van een professionele club moest hij laten lopen, omdat hij nog geen verblijfsvergunning had.

Asiel in Nederland kreeg hij toen ook niet. Omdat Rakim eerst in Italië werd geregistreerd zou hij naar dat land worden teruggestuurd om daar asiel aan te vragen. Omdat hij absoluut niet terug wilde, vluchtte Rakim weg uit het azc.

‘Eindelijk voelde ik me belangrijk’
Hij gaat naar Eindhoven. Daar zwierf Rakim rond zonder eten, geld, toegang tot medische zorg of opvang. Bij een rondgang in de stad door expertisecentrum mensenhandel Lumens kwam hij begin 2018 in beeld. “Eindelijk voelde ik me belangrijk en hoorde ik dat ik nut had.”

“Door alles wat was gebeurd, voelde ik me nutteloos, vies, alsof ik niets was. Maar eindelijk wist ik dat ik niet alleen was. Ik kreeg een thuis en er werd voor me gevochten.”

Helpen als ervaringsdeskundige
Een nieuwe aanvraag om toch een verblijfsvergunning te krijgen werd alsnog afgewezen. Toch kreeg hij met hulp van Lumens na een hoger beroep alsnog asiel in Nederland, omdat de rechter bewezen vond dat hij slachtoffer is van seksuele uitbuiting. Als ervaringsdeskundige werkt hij nu voor het expertisecentrum en helpt hij anderen. “Voor mij is het allerbelangrijkste dat ik anderen help die in zo’n situatie zitten als ik.”

“Ik zoek contact met jongens die hulp nodig hebben en slachtoffer kunnen worden. Zo hoeven zij dit niet ook mee te maken.”

*De echte naam van Rakim is bij de redactie bekend.

Bron: Een Vandaag / Avro Tros >>

[LukaModerator]

Hoe zestigers hun ‘prinsjes’ publiekelijk vernederden in illegaal jongensbordeel

Hiv-besmette mannen die extra betalen voor seks zonder condoom, gewelddadige klanten of seks onder invloed van drugs: de wereld van de jongensprostitutie is een slangenkuil. Luca werkte een paar maanden bij een illegaal jongensbordeel in Utrecht. ,,Ik heb zelf voor deze branche gekozen. Maar er zijn mij daar dingen overkomen waar ik niet voor heb gekozen.”

Parkeerplaats Vaarle tussen Helmond en Eindhoven is een bekende plek waar mannen seksafspraken hebben. Onder andere op dit matras.

Lees verder: AD.NL >>

[LukaModerator]

Uit de jongensprostitutie | DANNY’S WERELD S3 #8

–

In deze aflevering van Danny’s wereld verdiept Danny Ghosen zich in een bijzondere uitwas van mensenhandel: gedwongen jongensprostitutie. Hij spreekt met twee mannen van in de twintig die uit de wereld zijn gestapt, met steun van hulpverleners. De twee mannen vertellen aan Danny over uitbuiting, verkrachting en besmetting met HIV.

Heb je hulp nodig of vragen over gedwongen prostitutie? Of andere vormen van uitbuiting.
Bel veilig en anoniem 040 219 33 88 of kijk op de website http://www.expertisecentrum-mensenhandel-jeugdprostitutie.nl.

Danny Ghosen gaat in Danny’s wereld op zoek naar waar het wringt in de maatschappij. Hij onderzoekt spanningen en problemen in de samenleving en ontmoet mensen die vaak onzichtbaar zijn, de grens opzoeken, daar overheen zijn gegaan of zich buitengesloten voelen. Danny komt overal binnen, hij vraagt door en oordeelt niet.

[LukaModerator]

Wat is jongensprostitutie?
Jongensprostitutie is een vorm van jeugdprostitutie.

Aangezien er voor meisjes en jongens andere adviezen gelden, is er voor gekozen jeugdprostitutie op te delen in twee factsheets.

In Nederland verstaat men onder jongensprostitutie het verrichten van seksuele diensten in ruil voor een persoonlijk voordeel op het financiële of materiele vlak, door mannen of jongens.

Prostitutie is legaal in Nederland.

In de volgende gevallen is jongensprostitutie strafbaar:

• Het kopen van seks van iemand die de leeftijd van 18 nog niet heeft bereikt.
• Iemand (18-/18+) die door een ander wordt gedwongen om in de prostitutie te werken.

Signalen: hoe kan ik zien dat iemand jongensprostituee is?

• Vage uitleg voor verwondingen.
• Trekt zich terug.
• Stiller/gesloten.
• Isolatie van familie/vrienden + afhankelijkheid van een ander.
• Plotseling veel geld/andere kleding.
• Afpersing (bijvoorbeeld met filmpjes).
• Rondgereden, gehaald en gebracht worden in auto (door nieuw/onbekend persoon).
• Psychosomatische klachten.
• Vertoont sociaal wenselijk gedrag.
• Heeft geheimen.
• Fel ‘Anti homoseksueel’/plotseling erg ‘openlijk’ homoseksueel.
• Bedreiging (van het slachtoffer zelf of van familieleden).
• Drug/alcohol verslaving: meer middelen misbruik dan bij meisjes.
• Heeft meerdere telefoons.
• Veel gebeld worden (controle).
• Aanwezig op locaties die geassocieerd kunnen worden met prostitutie.
• Hebben van anale klachten/ andere lichamelijke klachten die vaag worden uitgelegd.
• Gedragsveranderingen: heeft totaal ander gedrag op verschillende plekken (school/vrienden/thuis).
• Dag en nachtritme is verstoord.
• Concentratie problemen.
• Verslechterende schoolprestaties

Risicofactoren: wie is extra kwetsbaar?

Faseproblematiek
Puberteit, identiteitsproblematiek.
Grote beïnvloedbaarheid
Als gevolg van een verstandelijke beperking, LVB
Multiprobleem
Getraumatiseerde jongens, uithuisplaatsingen en schoolproblemen.
Eergerelateerd geweld en alleenstaande minderjarige vluchteling (amv)
Jonge leeftijd en het leven in twee werelden.
Lees meer in het rapport Jongensprostitutie in beeld

Aandachtspunten voor dit type geweld bij het doorlopen van de 5 stappen in de meldcode
Bij elke vorm van huiselijk geweld en kindermishandeling dien je als professional de meldcode te gebruiken. Algemene meldcode richtlijnen (zoals de 5 stappen) staan niet op deze factsheet beschreven. Wel staan hier aandachtspunten specifiek voor deze vorm van geweld:

• Niet alle ‘werkzaamheden’ gebeuren vrijwillig. Bij seksuele uitbuiting kunnen de daders (mensenhandelaren) familieleden, vrienden of partners zijn.
• Spreek iemand alleen!
• Let extra op eigen veiligheid, die van het slachtoffer en diens familie.
• Buitenlandse slachtoffers hebben vaak weinig kennis van hun rechten en van de betrouwbaarheid van de politie.
• De jongens ervaren niet altijd erkenning voor hun slachtofferschap en kunnen zichzelf niet altijd te zien als slachtoffer. Zij hebben behoefte aan een speciale benadering die niet veroordelend of stigmatiserend is.

Feiten en cijfers

• Er zijn geen precieze cijfers omtrent het aantal jongensprostituees. Geschat wordt dat er 1.500 jongens dagelijks ‘werken’.
• Taboes (op homoseksualiteit, op betaalde seks en op slachtofferschap bij jongens) maken het voor jongens moeilijker om hulp te vragen.
• Mannelijke slachtoffers van uitbuiting maken vaker de gang naar daderschap (vanuit slachtofferschap).
• Jongere jongens (14 tot 16 jaar) worden meer gevraagd dan oudere (18+).
• Niet alle jongensprostituees zijn homoseksueel.
• Jongensprosituees hebben relatief meer kans op SOA’s!

Advies melden

Voor advies, melden of het regelen van opvang en/of andere hulp, neem contact op met:

Veilig Thuis, telefoon 0800 20 00.
CoMensha, telefoon 033 448 11 86.
Een regionaal meldpunt loverboys
Bij acuut gevaar bel 112.

Ontwikkeld door
Deze factsheet is ontwikkeld door het Expertisecentrum Mensenhandel, & (jeugd)Prostitutie in samenwerking met diverse ketenpartners. De factsheet en bronnen zijn als download te vinden bij Publicaties.

Bron: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport >>

[LukaModerator]

Een andere kijk op preventie van seksueel misbruik

‘Wat zet deze jongens aan tot seksueel misbruik?’

<span lang=”nl” xml:lang=”nl”>Risicofactoren voor seksueel grensoverschrijdend gedrag</span>

Michael weigert om een slachtoffer te blijven

‘Plegers van seksueel geweld zijn vaak leeftijdgenoten?’

Goed vaderschap: cruciaal in de strijd tegen misbruik

‘De preventie van misbruik begint bij het aanpakken van stereotypen’

‘Je moet hard werken om in te zien dat je wél iets waard bent’

[LukaModerator]

ADIL, DOOR MARJOLEIN BUSSTRA, MET DANK AAN HALAL

De minderjarige Adil werd jarenlang seksueel uitgebuit door volwassen mannen
Door een driedubbel taboe blijven jongens zoals Adil vaak onzichtbaar in cijfers over misbruik. “Ik was in het begin vooral nieuwsgierig naar hoe dat werkte, mannen die seks hebben met andere mannen. Daarom ging ik het maar in mijn eentje uitzoeken.”

Adil was veertien toen hij begon met paydates – afspraakjes met oudere mannen met wie hij tegen betaling seks had. “Ik werd nooit gelukkig van die dates, maar het voelde tot voor kort als iets wat doodnormaal was,” vertelt hij aan VICE. Voor Adil*, die al van kinds af aan weet dat hij op jongens valt, was seks tegen betaling de enige manier om zijn seksualiteit te ontdekken – zo voelde hij dat, tenminste. Ook was het voor zijn gevoel een manier waarop hij het hoofd boven water kon houden nadat hij door zijn ouders uit huis werd gezet.

Het lukt Adil nu, drie jaar later, om de hulp te accepteren die hij nodig heeft. Toch blijkt het erg ingewikkeld om als mannelijk slachtoffer van seksuele uitbuiting erkenning te krijgen voor zijn trauma’s.

Het verhaal van Adil wordt verteld in Wij praten niet, een documentaire van Marjolein Busstra en HALAL. Daarin zie je het gesprek tussen therapeuten en jongeren die te maken hebben gekregen met seksueel geweld en uitbuiting. VICE sprak Adil over de reeks aan gebeurtenissen die ervoor zorgden dat hij terecht kwam in de wereld van seksuele uitbuiting. Ook spraken we zijn therapeut, Myrna Cleef, over de taboes die er hangen rond minderjarige jongens die slachtoffer zijn van seksueel geweld en hoe je als buitenstaander iemand kan helpen die jarenlang vast zat in een wereld van onvrijwillige seks en geld.

Seksuele uitbuiting: de cijfers
Maar eerst: hoe zit het nou eigenlijk met minderjarige jongens in Nederland die seks hebben tegen betaling? Het Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel (CKM)** onderscheidt verschillende groepen als het gaat om seks tegen betaling. Er zijn meerderjarige mannen die vrijwillig seks hebben tegen betaling, en dus aan sekswerk doen. Daarnaast zijn er jongens die seks tegen betaling hebben omdat ze voor hun gevoel geen andere keuze hebben, omdat ze bijvoorbeeld dakloos zijn of een drugsverslaving hebben. Tot slot zijn er jongens die gedwongen worden tot seks met derden, al dan niet tegen betaling. Als een minderjarig iemand betaald wordt voor seks is er altijd sprake van een misdrijf – ook al zouden de afspraakjes vrijwillig zijn. Jongens tussen veertien en zestien jaar zouden vaker gevraagd worden voor een seksafspraak dan meerderjarige jongens.

Het is moeilijk om een precies te zeggen hoeveel minderjarige jongens in Nederland te maken krijgen met seksuele uitbuiting. In de periode 2015 tot 2019 zijn in totaal 43 jongens en mannen met de Nederlandse nationaliteit gemeld bij CoMensha, het coördinatiecentrum voor mensenhandel. Dat klinkt misschien niet als bijzonder veel, maar onderzoekers van het CKM hebben het vermoeden dat er beduidend meer jongens seksueel worden uitgebuit dan in officiële statistieken terugkomt. Daarvoor geven ze verschillende redenen: de afspraakjes vinden vaak plaats op plekken waar geen controle is, waardoor misbruik niet meteen zichtbaar is. Daarbij zou er ook sprake zijn van een zogenaamd ‘driedubbel taboe’: het taboe op betaalde seks, het taboe op mannelijk slachtofferschap en het taboe op homo- en biseksualiteit.

Driedubbel taboe
Dat was ook het geval bij Adil. “Op mijn twaalfde begon ik te puberen. Ik was de oudste thuis, en ik had niet het gevoel dat ik met mijn ouders kon praten. Er is iets gebeurd in mijn jeugd waar ik liever niet over praat, dat heeft me eigenlijk voorgoed veranderd. Ik ontdekte ook al snel dat ik op mannen val, maar ik kon dat niet accepteren,” vertelt Adil. Adils ouders zijn islamitisch. Hij vertelt dat homoseksualiteit in zijn gezin taboe was, waardoor hij het zelf ook moeilijk vond om te accepteren dat hij op jongens valt. “Mijn ouders weten het inmiddels wel, maar we hebben er nooit een normaal gesprek over gehad. Door al mijn opgekropte verdriet en trauma kreeg ik soms ontzettende woede-uitbarstingen. Ik ging steeds minder naar school, uiteindelijk spijbelde ik soms volledige dagen.”

Op zijn veertiende werd Adil uit huis gezet. “Ik had die dag een vreselijke ruzie met mijn vader. Ik had afgesproken met vrienden, maar ik mocht van hem het huis pas verlaten nadat ik de keuken had opgeruimd. Toen zei hij: als je nu naar buiten gaat, kom je niet meer terug. Ik nam dat letterlijk en pakte mijn spullen om weg te gaan. Die ruzie liep uit de hand,” vertelt hij. Adil vertelt hoe hij meegenomen werd naar een politiebureau. Van daaruit moest hij naar een crisisopvang waar hij “even moest afkoelen”. “Ik verbleef zes weken in die crisisopvang. Dat vond ik heel erg heftig. Het voelde alsof mijn leven voorbij was,” vertelt Adil.

“Hoewel ik nog maar net veertien jaar oud was, waren de mannen met wie ik afsprak vooral senioren zonder seksleven. Ze vonden het leuk dat ik zo jong was. Minderjarige jongens zijn erg gewild, nu nog steeds.”

Niet lang na die aanvaring met zijn vader begon Adil af te spreken met oudere mannen tegen betaling. “Vanaf dat moment verloor ik de controle. Niemand op die crisisopvang hield in de gaten wat ik de hele dag uitspookte, waardoor ik mijn eigen gang kon gaan. Iemand die ik kende uit het uitgaansleven liet vallen dat als je seks wilt hebben met mannen, je dat ook tegen betaling kon doen. Ik dacht op dat moment dat ik er alleen voor stond. Voor mij was het de ideale manier om voor mezelf te zorgen. Ik kreeg wel eten en onderdak bij de crisisopvang, maar ik had het gevoel dat ik veel geld moest verdienen.”

Adil vond de mannen met wie hij uiteindelijk af zou spreken op datingsapps en websites. Die mannen waren ervan op de hoogte dat hij op dat moment nog maar veertien jaar was, zegt Adil. Ze waren een stuk ouder dan hij. “Hoewel ik nog maar net veertien jaar oud was, waren de mannen met wie ik afsprak vooral senioren zonder seksleven. Ze vonden het leuk dat ik zo jong was. Minderjarige jongens zijn erg gewild, nu nog steeds.”

MYRNA IN GESPREK MET ADIL IN DE DOCUMENTAIRE ‘WE PRATEN NIET’

Adils verhaal is vergelijkbaar met die van andere jongeren die op minderjarige leeftijd seksueel uitgebuit worden, bevestigt Myrna Cleef. Zij is orthopedagoog en werkt als behandelaar bij PinQ, een behandelcentrum voor jongeren die slachtoffer zijn van mensenhandel. Ook is ze de therapeut van Adil, met wie ze ook in de documentaire in gesprek gaat. Er zijn een aantal elementen die ze ziet terugkomen bij de jongeren die ze behandelt. “Het is meestal een combinatie van factoren die ervoor zorgt dat ze terecht kunnen komen in een situatie van seksuele uitbuiting,” vertelt ze aan VICE. “Vaak gaat het over jongeren die nergens terecht kunnen. Niet zelden hebben ze op jonge leeftijd iets traumatiserends meegemaakt – in veel gevallen gaat dat om een seksueel trauma. Ze praten niet over wat ze hebben meegemaakt en geven zichzelf er de schuld van. Ze schamen zich, waardoor het praten over hun ervaring nog moeilijker wordt. Ze gaan hun trauma’s onderdrukken, maar kunnen zich daardoor minder goed concentreren op school, waardoor hun cijfers achteruit gaan. Drugs kunnen aantrekkelijk worden, omdat ze daardoor hun problemen even kunnen vergeten, maar tegelijkertijd worden hun grenzen dan verlegd. Vaak zijn ze op zoek naar aandacht en liefde, erkenning die ze in hun jeugd niet hebben gekregen. Ze willen horen dat ze er toe doen. Daar kunnen mensen misbruik van maken, een pooier bijvoorbeeld. Misbruikers hebben echt een neus voor kwetsbare jongeren.”

Seksuele ontdekkingstocht
Voor Adil waren de afspraakjes een manier om zijn seksualiteit te ontdekken. “Ik was in het begin vooral nieuwsgierig naar hoe dat werkte, mannen die seks hebben met andere mannen. Ik kon daar met niemand over praten, niet in mijn klas en ook niet met mijn vrienden. Daarom ging ik het maar in mijn eentje uitzoeken,” vertelt hij. “Mijn eerste keer seks was een onenightstand tegen betaling. Ik vond die seks verwarrend, maar ik dacht dat dit nu eenmaal was hoe het hoorde. Ik begon dingen te doen waarvan ik achteraf denk dat ik ze niet had moeten doen. Ik wist bijvoorbeeld niet wat een soa was, of hoe je veilig seks hebt.”

“We hebben niet veel jongens in onze hulpverlening. Dat komt ook doordat seksuele uitbuiting bij jongens een groter taboe is,” vertelt Cleef. Ze zegt dat jongens de situatie vaak zelf willen oplossen, omdat ze het idee hebben dat hulp vragen niet mannelijk is. Er komt een hoop schaamte bij kijken. “Bij de jongens die we hebben gezien op PinQ zie ik veel overeenkomsten, ook qua identiteitsproblematiek en hoe ingewikkeld hun geaardheid is in combinatie met hun opvoeding,” vult Cleef aan. “Deze jongens weten vaak al vroeg dat ze op mannen vallen, maar vanwege hun thuissituatie kunnen ze daar niet openlijk voor uitkomen, dus zijn ze aangewezen op een ondergrondse wereld. Ze gebruiken apps, het moet allemaal stiekem en ook daar hebben mensen die er misbruik van willen maken een neus voor.”

“Vaak zijn ze op zoek naar aandacht en liefde, erkenning die ze in hun jeugd niet hebben gekregen. Ze willen horen dat ze er toe doen. Misbruikers hebben echt een neus voor kwetsbare jongeren.”

Als een jongere eenmaal in contact is met een persoon met verkeerde intenties, dan kan het snel gaan, zegt Cleef. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat jongeren bij zo’n afspraakje worden gefilmd, en met die beelden later gechanteerd worden. Aangezien deze afspraakjes vaak de eerste vormen van seksueel contact zijn, zijn ze nog onwetend over hun eigen seksualiteit, ook in relatie tot anderen. Zo kan het gebeuren dat afspraakjes steeds grimmiger worden, zonder dat de jongeren doorhebben dat wat hun aangedaan wordt illegaal en verkeerd is. “Vaak denken ze: ik heb het contact zelf opgezocht door op datingsapps te gaan, ik zal dit wel zelf uitgelokt hebben. Ze denken: ik heb ja gezegd, dus automatisch ook ja op de rest wat er gebeurt.”

Dat gebeurde ook bij Adil. “Ik had maar één duidelijke regel: ik zoen niet, omdat ik dat onhygiënisch vind. Voor de rest had ik geen regels. Ik had ook geen pooier, waardoor ik alles in mijn eentje fixte. Hoewel zo’n pooier ook vreselijk is, belandde ik in onveilige situaties omdat niemand op me lette. Ik sprak af op plekken waar amper controle was, soms met meerdere mannen tegelijkertijd,” vertelt Adil. “Soms werden afspraken over wat we wel en niet mochten doen verbroken. Dan liet ik die mannen maar begaan. Ik wist wel dat wat ze deden eigenlijk niet klopte, maar ik bedacht me altijd: je krijgt hier geld voor. Onthoud dat. Ik zette mijn gedachten op zulke momenten op zwart, en negeerde mijn onderbuikgevoel. Ik dacht: als ik het niet bewust meemaak, gaat het me ook niet raken. Dat bleek niet te kloppen. De traumatische ervaringen haalde me later altijd in. Ik vind het nog steeds moeilijk om hier in detail over te vertellen.”

Woede en verdriet
Adil vertelt hoe hij met de dag humeuriger en ongelukkiger werd. Hij zocht vaak ruzie en kwam in gevechten terecht. “Hoe meer ik opkropte, des te agressiever ik werd. Er hoefde maar iets te gebeuren en mijn emmer stroomde over. Ik probeerde die woede kwijt te raken op een boksbal, maar ik zocht ook vaak ruzie. Twee keer is de politie hierbij gekomen,” vertelt hij.

Uiteindelijk komt Adil terecht bij behandelcentrum PinQ, waar hij therapie krijgt en begint te begrijpen wat hem overkomen is. “Ik kwam er in therapie bijvoorbeeld achter dat ik eigenlijk vooral heel verdrietig ben, maar dat ik dat omzet in woede,” vertelt hij. “Ik heb altijd geleerd dat je verdriet niet mag laten zien, omdat ik dan zwak overkom. Woede was, zo dacht ik, het tegenovergestelde van zwakte. Nog steeds wil ik niet janken waar mensen bij zijn, dus dan word ik maar kwaad. Ik kan nog steeds heel erg boos worden, maar ik heb het wel meer onder controle. Ik besef nu langzamerhand dat het niet allemaal mijn schuld is. Ik ben als kind uit mijn vertrouwde wereld gesleurd, dat heeft alles veranderd. Ik besef nu dat er misbruik is gemaakt van het feit dat ik zo jong was en geen thuis had.”

Bij PinQ kunnen jongeren wonen tot ze weer op hun eigen benen kunnen staan. Er worden verschillende vormen van therapie aangeboden. Er wordt aan yoga gedaan en gesport, maar ook is er systeemtherapie met gezinsleden om het trauma bij de wortel aan te pakken. In een klein klaslokaal kunnen jongeren les volgen als ze zich op school onprettig voelen, of als het voor hen daar onveilig is. De jongeren zijn meestal gewend om elke nacht naar buiten te gaan, maar bij PinQ blijven ze binnen. Zo’n plaatsing kan enorm heftig zijn voor een getraumatiseerd kind, benadrukt Cleef. “Je merkt dat jongeren daar gek van worden. Ze zeggen: ik hang nog liever de hele nacht rond op straat dan dat ik alleen in een kamertje ben met mijn gedachten,” vertelt ze. “Dat is natuurlijk inherent aan trauma. Wanneer je lichaam tot rust komt, dan komen al die herinneringen terug. Vaak willen ze niet slapen, omdat ze nachtmerries krijgen. Dag en nacht verandert. En vaak zijn ze heel erg prikkelbaar. Ze zien overal gevaar in.”

Ook Adil merkt dat hij moeite heeft met slapen sinds hij niet meer thuis woont. Niet alleen is zijn ritme verandert omdat hij jarenlang ‘s nachts op pad was, ook vindt hij het moeilijk om in slaap te vallen en geconfronteerd te worden met herinneringen aan zijn trauma’s. “Soms kan ik herinnerd worden aan momenten die ik liever wil vergeten,” vertelt hij. “Dat kan gebeuren als ik een bepaalde straat passeer waar ik een nare date heb gehad. Of als ik een woord hoor, dan kan mijn brein allerlei connecties leggen die me ineens doen denken aan een traumatische gebeurtenis. Soms komt het ook naar boven als ik met iemand afspreek of seks heb. Maar ik probeer dat altijd te onderdrukken.”

Een leven lang
Deze problematiek kan een jongere een leven lang achtervolgen als er geen goede hulp is, zegt Cleef. “Het beïnvloedt de relaties die je aangaat en je vriendschappen, want je hebt het gevoel dat niemand je begrijpt en dat je daarom nooit je trauma’s zal kunnen delen. Je hebt geen vertrouwen in anderen, wat het aangaan van nieuwe relaties moeilijk maakt.” Ze ziet dat het voor de jongeren moeilijk kan zijn om positieve ervaringen te ontlenen aan seksualiteit, omdat hun idee van seks beschadigd is. Daarbij speelt ook het gebrek aan vertrouwen in anderen een rol.

“Die dates gaven me een verkeerd beeld van hoe seks en liefde werken. Ik had het graag op een andere manier uitgezocht.”

“Die dates gaven me een verkeerd beeld van hoe seks en liefde werken,” zegt Adil. “Ik had het graag op een andere manier uitgezocht. Het heeft mijn vertrouwen in mensen flink beschadigd.” Daarbij kunnen trauma’s ervoor zorgen dat je je moeilijk kan concentreren, waardoor het volgen van een opleiding lastig wordt. Adil begon op de havo, maar maakte die niet af en ging zonder diploma naar het MBO. Daar verveelde hij zich: hij zocht afleiding en haalde ook zijn MBO-diploma niet.

Uiteindelijk is het een vicieuze cirkel. Adil heeft geen diploma, maar kan wel flink geld verdienen met seksafspraken. “Je ziet dat jongeren daardoor moeite hebben met stoppen met dit werk,” vertelt Cleef. “Adil heeft er een hoop geld mee verdiend. Je ziet dat die jongeren vaak ook bijbaantjes hebben, maar daar verdienen ze beduidend minder geld mee. Dat is ingewikkeld. En de verslavingscomponent is ook belangrijk. Drugs wordt gebruikt om te vergeten, maar hoe meer je gebruikt, des te meer je nodig hebt. Ook dat kost steeds meer geld, waardoor het aantrekkelijk blijft om dit werk te doen. En je ziet vaak dat de grenzen van jongeren die harddrugs gebruiken tijdens zo’n afspraak vervagen, waardoor er gemakkelijk misbruik genomen worden. Dat zijn dan vaak de momenten dat er een filmpje wordt opgenomen.”

“Ik had steeds meer geld nodig om te blowen, waardoor ik op meer paydates ging en ik meer nare herinneringen kreeg, waardoor ik weer meer behoefte had om te blowen,” vertelt Adil. “Ik omringde me met mensen die niet goed voor me waren. Nu pas besef ik hoe raar het is dat die zogenaamde vrienden een 14-jarige jongen mee namen naar die clubs, om er seks te hebben met mannen. In die wereld draait alles om geld. Op een goede week kon ik vijfduizend euro verdienen. Ik ontwikkelde een dure smaak. Het geld dat ik verdiende was verslavend. Ik gaf het uit aan dure spullen en joints. Een lange tijd heb ik mezelf ook aangeleerd dat geld gelukkig maakt. Als ik volgende week weer zou kunnen afspreken met iemand voor geld, dan zou ik dat misschien zelfs wel weer doen. Maar ik weet ook dat dat een slecht idee is, omdat ik weet dat ik me na zo’n date slecht en vies voel. Geld verdwijnt in spullen, en na een tijdje verliezen die voor mij toch hun waarde. Het kan niet opboksen tegen de trauma’s die het me geeft. Geld gaat op, herinneringen blijven.”

*De naam van Adil is gefingeerd, zijn echte naam is bekend bij de redactie.

Bron: Vice >>

[MarkModerator]

Vanaf z’n 16e zat Delano in prostitutie: ‘Elke keer als ik gestopt was, lonkte het geld en de spanning weer’

Payboys worden ze genoemd. Jongens die hun geld in de prostitutie verdienen, in een donkere wereld die zich afspeelt in hotels, parken en op achterbanken van auto’s. Dit is het openhartige verhaal van payboy Delano (24), die hoopt lotgenoten een zetje te geven om uit het wereldje te stappen.

De zenuwen gieren door zijn lijf als hij in de zomer van 2014 uit de trein stapt en op station Houten de parkeerplaats oploopt. Zijn ogen zoeken een grijze Volvo. De dagen ervoor heeft hij gechat met ‘Stef’, die als eerste reageerde nadat hij zijn profiel intikte op homochatsite Bullchat, een platform voor snelle en anonieme seks.

‘Randy, 18, twink, zoekt een date$’. Dat hij dan 16 is, verzwijgt hij. Zo ziet hij er ook niet uit. Maar hij blijkt niet de enige die de waarheid over zijn leeftijd niet heeft verteld. Stef van 45 jaar blijkt een stuk ouder te zijn. Dikker ook dan op de foto die hij stuurde.

Hart in zijn keel in de gezinswagen
Als in de Volvo een klik duidelijk maakt dat de deurvergrendeling in het slot schiet, stokt Delano’s adem. ,,Ik voelde me zo verschrikkelijk alleen.’’ Zijn hart zit in zijn keel als zijn date zijn gezinswagen richting hockeyclub Kampong stuurt, waar de klant een donker en rustig plekje weet. Daar op een parkeerplaats aan de Mytylweg schuift Stef achteloos 100 euro op Delano’s schoot. ‘De andere 50 krijg je als we doen wat we afgesproken hebben.’

Ik walgde meestal van het werk dat ik deed, maar ik verdiende natuurlijk zoveel meer dan dat ik bij de ‘Mac’ urenlang cheesebur­gers zou bakken
Delano

,,Ik raakte al snel in paniek. Wilde dat zeker niet laten merken, maar hij propte vrijwel meteen zijn tong naar binnen, terwijl ik daar vooraf duidelijk over was geweest: orale seks – wederzijds –en niet meer dan dat. Ik besloot toch mee te doen. Was bevroren. Dacht: laat het maar gebeuren, dan ben ik snel 150 euro rijker. Aan de andere kant voelde ik me misbruikt. Steeds dacht ik: gast, JIJ hebt deze afspraak óók gemaakt, waarom ga je mijn grens over?’’

In de week die volgt walgt Delano van zichzelf. Er thuis over praten is geen optie. ,,Mijn moeder had ik al op mijn 13de verteld dat ik dacht op jongens te vallen. Ik experimenteerde ook met vrienden. Ze vond het oké, maar zei ook wel eens dat ze hoopte dat het over ging. Toen ik een nieuwe stiefvader kreeg, werd alles anders. Als er iets over homoseksuelen op tv was, maakte hij keiharde grappen. Mijn moeder durfde niet te zeggen dat ik ook zo was en ikzelf al helemaal niet.’’

Óók nieuwsgierig
Internet fungeert als vluchtheuvel voor de jongen. ,,Want ik was óók nieuwsgierig. Wilde mijn seksualiteit ontdekken en daarmee mijn identiteit. Van een jongen die ik kende in Amersfoort waar ik toen woonde, hoorde ik dat je veel geld kon verdienen als jongenshoer.’’

Delano had een profiel op Bullchat, een platform voor snelle en anonieme seks. © ANP XTRA / Bullchat

Hij valt in de smaak, merkt hij al gauw. ,,Als ik mijn chat opende, stroomde het in no time vol met reacties. Van allerlei mannen. De een wilde alleen samen eten. De ander wilde meer. Toen ik 18 was, kwam alles in een stroomversnelling. Ik was vastgelopen op school. Verdiende geen ruk met een klotebaantje als afwasser. En elke keer als ik gestopt was met paydates, lonkte het weer: het geld, de spanning. Maar óók de stress en de angst kwamen terug.”

,,Bij wie kon ik terecht? Wie kon ik vertrouwen? Klanten, ze waren zo verschillend, van directeuren tot schilders, van sporttrainers tot leraren. Al weet ik van heel veel van hen niet eens of ze de waarheid vertelden over wie ze waren. Ik kwam een keer een ‘vrijgezelle’ klant tegen in de gym. Met zijn chick. Hij keek langs me heen. Dat is prima – het is ook een soort ongeschreven code met klanten – maar ik wist 100 procent zeker dat hij het was, door zijn tattoo.’’

Niet alleen maar ellende
In gedachten gaat hij veel klanten langs, maar hij gaat behoedzaam om met details. ,,Vanwege discretie. Echt, ik zou liegen als ik niet ook gewoon hele aardige klanten heb ontmoet. Soms wilden ze alleen praten en daar kreeg ik dan 80 euro voor. Of ze betaalden extra in spullen; telefoons, kleding, luxe etentjes. Eentje nam me zelfs mee naar Spanje voor twee weken. Zo’n betaalde vakantie in ruil voor eenmaal seks per dag… ik had het prima naar mijn zin in Sevilla.’’

Maar er is ook een andere kant. ,,Ja, je komt online nogal wat creeps tegen. Sommigen vinden echt ‘wie betaalt, bepaalt’. Dan eisten ze van alles, waren dwingend en dan zag ik op de achterbank kinderboekjes liggen en dacht: hoe zou je het vinden als iemand dit bij jouw kind zou doen later?”

,,Ik ben een keer zo stom geweest om een naaktfoto te sturen naar iemand met wie ik dacht een klik te hebben. Hij was er alleen maar op uit om me te chanteren. Ik ben heel erg bang geweest dat mijn moeder en stiefvader er achter kwamen. Mijn grootste angst was dat hij mijn echte vader zou mailen. Die heeft mijn moeder en mij vreselijk veel pijn gedaan – hoe vertel ik liever niet –, maar ergens wil ik hem nog steeds niet teleurstellen.

Met de een had je seks, de ander nam foto’s. Ik ben één dag naar de rechtszaak geweest
Delano

,,Ik zou me kapot schamen als hij zou weten dat ik seks heb met mannen op parkeerplaatsen langs de snelweg. Omdat ik ook besef dat ik op heel veel momenten mijn eigenwaarde aan de kant heb gegooid. In het begin was ik heel stellig en wilde niet daten met mannen boven de vijftig, maar die eis heb ik losgelaten naarmate ze meer cash boden. Weet je, het is zo dubbel allemaal. Ik walgde vaak genoeg van het werk dat ik deed, maar ik verdiende natuurlijk zoveel meer dan dat ik bij de ‘Mac’ urenlang cheeseburgers zou bakken. Ehh, ik ben echt wel een luxepoes zeg ik eerlijk.’’

Oprollen van jongensbordeel in 2018
Dat hij een half jaar geleden uit het wereldje is gestapt vindt zijn oorsprong in het oprollen van een jongensbordeel in 2018. De voormalige Avro-dj Romeo A. (65) en zijn kompaan Nico L. (60) werden in 2020 veroordeeld tot zes jaar cel en tbs. Ze ronselden jongens, die ze vaak oppikten bij internaten en jeugdinstellingen. Kwetsbare jongeren dus. Volgens de rechtbank verloor het pooierduo bij hun jacht op snel geld hun menselijke waardigheid en hebben ze de persoonlijke vrijheid van tientallen payboys ernstig aangetast.

Eén van hen – Kaj – maakte tijdens het proces indruk met zijn slachtofferverklaring. ,,Ik kan nog steeds niet geloven dat je voor je eigen plezier anderen kapotmaakt,’’ zei hij. Hij worstelde twee jaar na de politie-invallen, die in 2018 een einde maakten aan het gesplitste jongensbordeel op de Vulcanusdreef en de Ibisdreef, met PTSS. De eenzame jongen zocht online warmte en een slaapplaats, maar belandde in de hel van het Overvechtse clandestiene bordeel. ,,Ze mogen niet de kans krijgen om dit nogmaals te doen.’’

Proefdate bij het veroordeelde duo
Delano deed ook ooit een proefdate bij het veroordeelde duo. Want dat was hun werkwijze. Met de een had je seks, de ander nam foto’s, zo blek ook tijdens het proces. ,,Ik ben één dag naar de rechtszaak geweest. Alle details… hoe ze van iedereen logboeken bijhielden inclusief alle maten en centimeters, hoe ze jongens impalmden en gebruikten om geld te maken. Nico die vol trots vertelde aan de rechters dat hij opmerkelijk groot geschapen is, te walgelijk voor woorden. Hij zag ons stuk voor stuk als zijn zoveelste trofee.’’

Delano verliet de rechtbank met een dubbel gevoel. Lachend: ,,Gemengde gevoelens zijn mijn specialiteit.’’ Enerzijds vol afgrijzen, anderzijds opgelucht dat hij uit de klauwen van de twee pooiers was ‘ontsnapt’. ,,Dat appartement zag er niet uit, de sprei op bed stonk. We moesten tegen klanten zeggen dat we de flat huurden van ‘iemand die in het buitenland op reis was’.’’

Vaak zie je wel dat er al eerder iets mis is gegaan. Denk aan geweld, een vechtschei­ding of misbruik
Hulpverlener

Toch overwoog hij om met hen in zee te gaan, want dat zij alles regelden was ook wel weer makkelijk. Ze maakten en beheerden profielen op sites als boys4u.nl en ze namen de telefoon op voor klanten. ,,Ik heb vaker met pooiers gewerkt, maar ‘in the end’ lopen ze hun ‘piep’ en portemonnee achterna. Ze zijn meedogenloos en profiteren van jongeren met een grote kras op hun ziel. En die kras wordt er niet kleiner op kan ik je zeggen. Pas later merk je hoezeer je een nummer voor hen bent.’’

Oproep: zoek hulp
Uiteindelijk kostte het hem nog jaren om te stoppen met paydates. ,,Ik ken best veel jongens die na hun worsteling ook weg zijn gekomen uit de prostitutie. Want dat is meestal niet het leven dat je echt wil leven. Ik ben na dat Overvecht-verhaal kieskeuriger geworden. Ik sprak alleen af als ik voelde dat ik er zelf ook fun aan zou beleven. Of het geld goed kon gebruiken. Ik had de afgelopen jaren nog een paar vaste klanten. En had ook het geluk dat ik het twee jaar terug heb gedurfd om alles aan een van mijn ooms op te biechten.’’

Die hielp Delano aan een baan in zijn bedrijf. ,,Natuurlijk wist ik dat ik op termijn op een andere manier mijn geld moest verdienen. De meeste klanten vallen op jong. Na je 25ste ben je niet meer aantrekkelijk voor hen. Maar je hebt wel hulp nodig om aan je toekomst te kunnen bouwen. Ik heb nooit echt spijt gehad van mijn keuzes. Deels voelde ik me gedwongen tot dingen, maar deels ook helemaal niet. Het was wel tijd om deze wereld definitief achter me te laten. Ik wilde dit verhaal vooral vertellen om andere jongens uit deze wereld te houden. Want neem één ding van me aan: geld is niet alles.’’

Hoe stap je uit de wereld van jongensprostitutie?
Hoeveel jongens als payboy werken in Utrecht en omgeving is volgens hulpverlener Rafael Taapken van de stichting Pretty Woman/Best Man ‘ingewikkeld vast te stellen’. ,,Omdat we het niet concreet weten en er slechts vermoedens zijn van aantallen. We weten dat niet alle jongens terecht komen in de hulpverlening. Als zij zich wel melden, zorgen we er altijd voor dat hun begeleiding prioriteit heeft. Deze kwetsbare doelgroep moet zeker niet op een wachtlijst terecht komen. Ze vragen niet makkelijk om hulp, maar als ze het wél doen moeten ze het gevoel hebben dat we achter hen staan.’’

Een vertrouwensband opbouwen is de insteek. ,,We zijn hun steun in de rug. Willen ze dat we meegaan naar een zitting bij de rechtbank, dan doen we dat. En als ze woonruimte zoeken of gesprekken hebben op school of met familie idem dito. ,,We begeleiden hen heel breed. Dan gaat het om onderwerpen als het versterken van hun identiteit, relatie en intimiteit, seksualiteit – hoe werkt het ook alweer met soa’s? – en traumaverwerking.’’

Jongens met een krasje
Taapken zegt dat de verhalen die achter het leven van payboys schuil gaan heel divers zijn. ,,Vaak zie je wel dat er al eerder iets mis is gegaan. Denk aan geweld, een vechtscheiding of misbruik. Zulke jongens geven wel degelijk signalen af dat ze knel zitten, maar die worden niet opgepakt. Dan komen ze bijvoorbeeld vaak te laat op school en is de enige vraag die ze daar stellen of ze moeilijk kunnen opstaan. Wie doorvraagt komt er wellicht achter dat het mede komt omdat ze op hele diverse uren als payboy opereren, ook ’s avonds laat. Dat steeds weer te laat komen is dan feitelijk al een schreeuw om hulp. Maar mensen trekken de verkeerde conclusies.’’

De hulpverlening aan payboys is meestal een kwestie van een lange adem. ,,Soms komen ze vijf, zes keer niet opdagen. Of zeggen ze af met vage excuses. Voor ons is het dan zaak te blijven appen en het contact open te houden. En niet kwaad te worden als ze tussendoor toch weer een paydate hebben. Het lijntje waarop ze lopen is flinterdun, maar dat ze het eerlijk vertellen als ze weer een betaalde date hebben gehad is voor het proces belangrijker dan dat ze er over zwijgen. We zoeken samen naar een duurzame oplossing.’’

Bron: gelderlander.nl

[Auteur]

Reacties