Help, ik sta online! – Francien Regelink

[LukaModerator]

Help, ik sta online!

Auteur: Francien Regelink
Uitgever: Blossom Books Bold

Samenvatting
Daar sta je dan. Naakt. Online. En iedereen kan het zien. Je bent niet de enige of laatste die dit overkomt, maar het is wel heel erg heftig. Ik ga je helpen met dit boek.
Soms belandt een foto die alleen voor jezelf (en je vriend(in)) bedoeld was toch online. Dit overkwam Francien Regelink toen ze vijftien jaar oud was. Ze had in die tijd graag een handleiding gehad waarin stond hoe ze de situatie kon aanpakken. Omdat die er niet was, heeft ze hem zelf maar geschreven.
In Help! Ik sta online lees je wat je moet doen als je foto ongewenst online staat. Er is een stappenplan, wie en welke instanties je kunnen helpen, hoe je aangifte doet en hoe je zorgt dat de foto zo snel mogelijk verdwijnt. Er is ook een deel speciaal voor je ouders of je vertrouwenspersoon, zodat zij ook weten hoe ze jou het beste kunnen helpen.
Het is niet jouw schuld, het is ook helemaal niet erg – en het komt goed. Echt.

[LukaModeratorTopic starter]

Francien was slachtoffer van sexting

Francien Regelink (33) was op haar vijftiende een van de eerste sexting-slachtoffers en had toen graag een handleiding gehad waarin stond hoe ze met de situatie om moest gaan. Afgelopen weekend presenteerde ze haar tweede boek: ‘Help! Ik sta online!’ Ons jongerenplatform Tussenuur sprak met haar.

Als vijftienjarig meisje stuurde Francien een foto van haar borsten naar een jongen waar ze verliefd op was. Hij stuurde het vervolgens door naar zijn vrienden en die vrienden stuurden het ook weer door.

Toen ze na de zomervakantie op school kwam, hingen haar borsten door de hele school. “Francien, laat je tieten nog eens zien!” riep iemand. Ze wist direct dat het heel lang zou duren voordat men dit zou vergeten. Als ze het überhaupt ooit zouden vergeten…

Alleen nog maar hooggesloten kleding
Ongewenste sexting is een probleem. Onlangs arresteerde de politie nog zeven verdachten voor chantage met naaktfoto’s en kreeg iemand een taakstraf voor het verspreiden van een naaktfoto. Toen het Francien overkwam, stortte ze compleet in.

“Ik werd uitgescholden voor hoer en slet. Ze zeiden dat ik dom was, want als je een naaktfoto verstuurd, dan weet je toch dat je een risico neemt? Om te bewijzen dat ik niet dom was, en ook geen hoer of slet, besloot ik alleen nog maar hooggesloten kleding te dragen en wilde ik hoge cijfers halen.”

Francien praatte er met niemand over. “In die tijd was ik een van de eerste bij wie dit gebeurde. Mijn broer wist het, maar mijn ouders niet. Hij zei dat ze het toch niet zouden begrijpen. En ik schaamde me, dus ik durfde het niet vertellen.”

Ze zijn niet de enige
Al die tijd hield Francien het verhaal geheim, maar toen Melissa Pach vertelde over de video die van haar gemaakt werd toen ze Dave Roelvink pijpte in een bubbelbad, wist Francien dat ze actie moest ondernemen. “Ik wilde aan meisjes zoals Melissa laten weten dat ze niet de enige zijn. En, het komt goed!”

En zo begon Francien met het schrijven van haar eerste boek: ‘Francien, laat je tieten nog eens zien’. Vanaf toen moest ze wel open zijn over haar verhaal, ook tegen haar ouders. “Ze vonden het jammer dat ik het niet had verteld en waren teleurgesteld dat ze zelf niets hadden gemerkt.”

Sexting is leuk en gezond
Inmiddels is Francien een open boek als het gaat over ongewenste sexting. Ze geeft er zelfs les over op middelbare scholen. “Toen mijn foto op school belandde, had ik geen idee wat ik moest doen en schoot ik in de ontkenning. Ik werd onzeker en ik schaamde me.”

Francien wil iedereen die dit overkomt op het hart drukken dat je je niet moet schamen. Ze wil sexting normaliseren. “Sexting is leuk en gezond. Er is niets mis mee als je een sexy foto van jezelf maakt! Dat maakt je geen slet of hoer.”

Eén op de acht jongeren heeft wel eens een naaktfoto of seksfilmpje van zichzelf verstuurd. Daarvan maakte 41 procent van de jongens en zeventig procent van de meisjes mee dat de beelden vervolgens ergens anders belandde. De ondervraagden ervaarden dit als vervelend, blijkt uit onderzoek van Kenniscentrum Seksualiteit Rutgers.

Nooit jouw schuld
Steven de Grauw is onderzoeker en interventiemedewerker bij Rutgers en vindt, net als Francien, dat sexting genormaliseerd moet worden. “Sexting hoort bij je seksuele ontwikkeling. Het is heel normaal om daarmee te experimenteren. Het is niet vies en je hoeft je er ook niet voor te schamen. Victim blaming moet aangepakt worden: als iemand offline of online over jouw grenzen gaat, dan is dat nooit jouw schuld. De verantwoordelijkheid ligt bij degene die het doet.”

Uit onderzoek blijkt dat de meeste jongeren het erover eens zijn dat het niet oké is als je een naaktfoto doorstuurt. Toch vinden jonge mensen het lastig om elkaar daar op aan te spreken, omdat ze van elkaar denken dat ze niet dezelfde mening delen. Om die reden is Rutgers een campagne gestart: ‘Generatie Ja… En?’ gestart. “Dat doen we met onderstaande video en volgend jaar gaan we met andere tools aan de slag om jongeren een steuntje in de rug te geven in het opkomen voor anderen.”

Doe aangifte!
Francien raadt slachtoffers aan om zo snel mogelijk in actie te komen. “Doe aangifte, ga naar de politie! En eis van de school dat ze actie ondernemen. Hoe meer meldingen ervan gemaakt worden, hoe duidelijker de grootte van dit probleem wordt.”

Maar wat gebeurt er eigenlijk met je aangifte? Francien sprak voor haar boek een politieagent, die antwoordde dat ze eerst bekijken hoe urgent de zaak is. Zaken waarbij de dader of betrokkenen in gevaar zijn, krijgen de hoogste prioriteit. “De politie is onderbezet, dus vaak hebben ze geen tijd om grootschalig onderzoek te doen.”

En dat kan beter, vindt de schrijfster. “Slachtoffers vertellen mij vaak dat de politie geen onderzoek doet omdat er te weinig bewijs is. Ook hebben ze geen tijd om te achterhalen wie de foto allemaal heeft doorgestuurd. Zo blijven daders ongestraft rondlopen. Een groot onderzoek komt alleen als Peter R. De Vries zich ermee bemoeit of als een slachtoffer zichzelf van het leven berooft….”

Zo zijn onlangs een jongen en meisje uit Enschede veroordeeld omdat zij een foto hebben verspreid van een viertienjarige jongen, die de dag nadat de foto uitlekte zelfmoord pleegde.

Qua beleid wereld te winnen
Francien neemt haar taak erg serieus en is nog lang niet klaar. “Qua beleid kan het zoveel beter. Neem Denemarken als voorbeeld. Daar is bijvoorbeeld een zaak geweest waarin twee seksfilmpjes en een naaktfoto van minderjarigen werden verspreid via Facebook Messenger. Via Europol kwam dit bij de Deense politie terecht, die dit zeer serieus nam. Jongeren die de beelden hadden gedeeld, moesten naar het bureau komen. Dat geeft een duidelijk signaal af: ongewenste sexting kan echt niet. Ik hoop dat we hier in Nederland ook naartoe gaan.”

Bron: Human >>

[LukaModeratorTopic starter]

Waarom stoppen met sexting een slecht idee is

2018-10-23
Elke dag melden zich drie slachtoffers van chantage na sexting.

Omdat dit aantal nog nooit eerder zo hoog is geweest, vond de politie dat ze er iets aan moest doen en startte ze vorige maand een campagne. Ophouden met het versturen van erotische foto’s via je smartphone, zo luidde het advies.

Maar is dit wel de juiste manier om de daders aan te pakken? Op zichzelf is sexting niet verkeerd. Sterker nog, het draagt bij aan je seksuele ontwikkeling. ‘Het is niet beter dan andere seksuele activiteiten, of het enige, het hoort erbij,’ zei Marijke Naezer afgelopen vrijdag op radio 1. Naezer doet onderzoek naar de manier waarop jongeren hun seksualiteit vormgeven op social media. Het gaat pas mis als de ontvanger besluit de sexy foto’s te delen met anderen.

‘Eigen schuld, dikke bult’
Eigenlijk belemmert de campagne ‘stoppen met sexting’ jongeren dus in hun seksuele ontwikkeling. En als gevolg van de campagne krijgen de slachtoffers het extra moeilijk. Want wie durft er nog naar de politie te stappen als hij of zij gechanteerd wordt? ‘Eigen schuld, dikke bult’ krijg je dan te horen. ‘We hadden je toch gewaarschuwd?’ Slachtoffers van seksueel geweld hebben sowieso al moeite om met hun verhaal naar buiten te komen. ‘Het is nog steeds zijn woord tegen het hare’, kopte de Volkskrant afgelopen weekend boven een verhaal over seksueel geweld en ons rechtssysteem. Slechts een op de acht slachtoffers doet aangifte. Uit schuldgevoel en schaamte durven de meesten niet naar de politie te gaan.

In plaats van de daders aan te pakken, degenen die de sexy foto’s of filmpjes doorsturen, krijgen zo de slachtoffers de schuld. Wat op het eerste gezicht een goed advies lijkt – stuur geen sexy foto’s want je krijgt er narigheid mee -, is bij nadere beschouwing niet alleen een betuttelende actie, maar ook nog een enorme denkfout. En zo trapt de nationale politie in de valkuil van wat psychologen de ‘just world bias’ noemen, ofwel de rechtvaardige-wereldfout. Het advies om te stoppen met sexting komt voort uit het idee dat de wereld een rechtvaardige en geordende plek is waar iedereen krijgt wat hij verdient. Gezegden als ‘boontje komt om zijn loontje’ en ‘wie goed doet, goed ontmoet’ weerspiegelen deze vooringenomenheid.

Slachtoffers blijven slachtoffers
Als we het slachtoffer verantwoordelijk maken voor zijn schaamte en pijn, houden we de illusie in stand dat we zelf controle hebben over de gevolgen van ons gedrag. Het is alsof je tegen een vrouw die verkracht is zegt: had je maar niet zo’n kort rokje aan moeten doen. Of zoals de burgemeester van Keulen twee jaar geleden deed, na de massale aanrandingen in de nieuwjaarsnacht. In plaats van zich te concentreren op de daders stelde ze een gedragscode voor vrouwen voor.

Laten we de boel niet omkeren. Slachtoffers blijven slachtoffers. En de politie moet achter de daders aan.

Bron: Human >>

[Auteur]

Reacties