- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 23/01/2019 om 13:54 door Mark.
-
Reacties
-
levensverhaal van Marrie van der Feen
Auteur: Els Bakker
Jeremia 29: 11 “Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven.”
Deze bemoedigende woorden lokten Marrie van der Feen vanuit de duisternis naar Zijn wonderbaar licht. Vanuit dat licht kijkt ze terug naar haar leven, waar gijzeling door incest een belangrijke rol speelde. Incest heeft veel impact op het leven van het slachtoffer, maar niet het laatste woord. God belooft een hoopvolle toekomst aan degenen, die hun vertrouwen op Hem stellen. Schoorvoetend durfde Marrie God te vertrouwen, nadat haar eigen vader haar vertrouwen zo zeer had geschonden. Hier volgt een stukje van haar verhaal.
“Als kind was geluk min of meer vanzelfsprekend. In de bedstee bij mijn oma, terwijl de “grote” mensen rondom de tafel in de huiskamer met elkaar spraken. Het gaf een gevoel van diepe vrede en blijdschap. Met z’n allen bij elkaar. Thuis aan tafel met m’n ouders, broers en zus, erwtensoep, pannenkoeken, stampot, wentelteefjes, draadjesvlees enz. Hollandse pot. Knikkeren na schooltijd. Buut met de blikken bus met de kinderen in de buurt. Voetballen op straat met mij als kieper. In de kerk naast mijn moeder met een zak vol mentos (wel wat verveeld vanwege de lange lange zit, die nog langer voelde naarmate ik ouder werd). Zoveel heerlijke momenten, teveel om op te noemen. Op mijn negende jaar kwamen er scheurtjes in mijn kinderlijk geluk.
Het bevreemde me, dat mijn vader me in zijn onderbroek seksuele voorlichting gaf in onze badkamer. Ik was ook onder de indruk. In het ouderlijk bed betastte hij mijn vagina, toen ik naast hem mocht slapen, omdat mijn moeder naar familie was. Het voelde heel heftig en ik wilde niet laten merken, dat ik wakker was. Hij vroeg of ik wakker was en na een poosje liet ik merken, dat ik niet meer sliep. Hij stopte en zei niks.
Ik dacht en praatte er niet over. Het gewone leven kabbelde voort tot een volgend incident. Ik zat bij hem op schoot en hij las voor uit een seksboekje. De inhoud ervan herinner ik me niet, wel zijn vraag: “Vind je papa mooi?” Die vraag was een schok voor me, want ik voelde mijn vaders onzekerheid. Hij was niet langer de vanzelfsprekende autoriteit. Ik denk, dat mijn innerlijke conflict of ik hem wel dan niet moest gehoorzamen toen begonnen is. Soms verzette ik me sterk tegen wat hij van me wilde, ik gaf hem een grote mond en hij pareerde dit door mij een harde klap in mijn gezicht te geven. Daarna deed ik wat hij vroeg. Soms gaf ik helemaal geen weerstand, want ik wist, dat als ik hem met mijn hand tevreden stelde, hij geen andere seksuele dingen van me wilde.
Vele jaren later las ik tijdens mijn psychologie studie de termen voor seksueel misbruik van kinderen. Wat mijn vader deed was een vorm van grooming: een kind voorbereiden op seksueel contact door liefkozingen, cadeautjes, aandacht e.d. Ook las ik over de loyaliteit van een kind naar de ouders en het gezin. Ik wilde dat mijn vader gelukkig was en dat het gezin bij elkaar bleef.
Duidelijk was, dat ik mijn vader niet als de barbaar, de slechterik, mijn verkrachter ervoer, maar dat ik helemaal in zijn net was gevangen geraakt, het net van zijn verlangens en behoeften. Zo gaat het soms ook bij gijzeling, waar het slachtoffer afhankelijk is voor zijn of haar dagelijkse behoeften van de gijzelaars. Er kunnen warme gevoelens van dankbaarheid ontstaan als de gijzelaar zorgt voor zijn slachtoffer. Daarom is de titel van mijn levensverhaal dat door Els Bakker is geschreven “Gegijzeld door incest”. Het boekje geeft inzicht in het psychologische proces van verleiding, grooming en seksueel misbruik van een kind en vertelt hoe God me heeft gered.”.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
