› Forum Lotgenoten Seksueel Geweld › Achtergrond & Informatie › Films, documentaires, radio & TV programma’s › De verandering: Anton Lagendijk – EO, 26 januari 2019
- Dit onderwerp bevat 2 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 29/01/2019 om 14:17 door Mark.
-
AuteurReacties
-
26 januari 2019 om 19:06 #233759MarkModerator
Anton is nog maar een klein jongetje als hij het slachtoffer wordt van verkrachting. Nog wel door zijn eigen vader. Niemand grijpt in want aan de buitenkant is het gezin waarin Anton opgroeit zeer christelijk: elke zondag naar de kerk, de Bijbel aan tafel lezen, de meisjes zedig gekleed. Dat soort dingen. Maar dat Anton, naast dat hij regelmatig verkracht wordt, ook zonder eten, onder de blauwe plekken en schrammen, naar school wordt gestuurd, daar neemt niemand notie van. Als Anton 21 is, doet hij aangifte bij de politie en oud-rechercheur Koppes staat de zaak nog helder voor ogen. De vader bekent en gaat voor een paar jaar achter de tralies. Maar voor Anton gaat de ellende door. Hij trouwt, gaat scheiden en belandt zelfs in een psychiatrische kliniek. Toch is Anton uit deze ellende gekomen en blijkt zelfs in staat blijkt zijn vader te vergeven.
Klik op de afbeelding om de uitzending te bekijken.
26 januari 2019 om 20:03 #233760MarkModeratorTopic starter‘Mijn vader misbruikte mij, maar ik vergaf hem’
Anton Lagendijk groeit op in een groot gezin, samen met elf broertjes en zusjes. Het is een streng christelijk gezin: elke zondag twee keer naar de kerk, regelmatig de Bijbel open, en eindeloze gebeden. Geen radio of televisie en netjes naar catechisatie. Een keurig plaatje, zo aan de buitenkant.
Maar niemand weet dat Anton als kind langdurig het slachtoffer is van seksuele, lichamelijke en emotionele mishandeling. Hij wordt door zijn vader ernstig misbruikt, door zijn moeder zwaar mishandeld.
Zondig
Op zondagochtend gaat het gezin netjes naar de kerk. “Mijn vader en moeder knikten in de kerk altijd vriendelijk naar iedereen,” vertelt Anton. “Een glimlach die ik alleen op zondag zag. En ik dacht dan altijd: dat is niet echt, hoor. Thuis is het anders! Tegelijkertijd schaamde ik mij, want dat mocht ik niet denken. Dat was zondig. ‘Eert uw vader en uw moeder’ werd er altijd gepreekt. En dat zeiden mijn ouders ook tegen me als de kerkdienst afgelopen was: ‘Heb je het gehoord? Je moet je vader en moeder eren.’ Tegelijkertijd kreeg ik dan weer een pets met een pollepel tegen mijn hoofd.”‘Ik ben moe. Ik heb heel lang wakker gelegen nadat mijn vader mij naar bed gebracht heeft. Zijn handen graaiden weer en zijn mond zei weer: ‘Ssst, je weet het hè?’
Ik heb pijn in mijn maag. Ik voel me al heel lang moe en ben ongelofelijk bang. Voordat ik uit bed kom, heb ik al een strijd geleverd door tegen mezelf te zeggen: ‘Ik voel niets, denk niets, hoor niets, en ik word niet geslagen en uitgescholden.’
– fragment uit Antons boek Niet gesloopt maar geslepen. –Beschadigd
Jarenlang wordt Anton uitgescholden, geslagen en vernederd door beide ouders. Ondertussen gaat ook het misbruik door. Pas als hij 21 is, doet Anton eindelijk aangifte bij de politie. Oud-rechercheur Koppes staat de zaak nog helder voor de geest. “Het was een van de meest ernstige zedenzaken die ik ooit heb meegemaakt, verschrikkelijk.”
De vader van Anton wordt veroordeeld en verdwijnt achter de tralies. Maar voor Anton betekent dit niet het einde van de verschrikkingen. Hij is emotioneel en lichamelijk zwaar beschadigd. Hij trouwt, maar gaat weer scheiden. Wanhoop overheerst. Anton wil een einde aan zijn leven maken en belandt in een psychiatrische kliniek.Vergeving
Hoe Anton uit deze diepe ellende is gekomen en hoe hij zelfs in staat blijkt om zijn vader – maar ook zijn moeder – te vergeven, is te zien in deze aflevering van De Verandering.Bron: visie.eo.nl
29 januari 2019 om 14:17 #233860MarkModeratorTopic starterIn het subforum ‘Boeken: ervaringsverhalen & fictie’ vind je de pdf van het boek ‘Niet gesloopt maar geslepen‘ dat Anton Lagendijk geschreven heeft over zijn leven.
-
AuteurReacties
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.