Campagne ‘Wat kan mij helpen’ helpt mensen die seksueel geweld meemaken sneller hulp te zoeken

[LukaModerator]

1 op de 5 vrouwen (22%) en 1 op de 16 mannen (6%) in Nederland hebben weleens seksueel geweld meegemaakt. Dit zijn seksuele handelingen die iemand gedwongen heeft uitgevoerd (1). Dit heeft vaak grote impact. Als je seks tegen je wil hebt gehad, is het goed om zo snel mogelijk hulp te vragen. Zo zijn er binnen zeven dagen veel mogelijkheden op medisch, psychologisch en forensisch vlak. Daarom start het ministerie van Justitie en Veiligheid op de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen de campagne ‘Wat kan mij helpen’ om mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt te motiveren hulp te zoeken.

Wie seksueel geweld meemaakt, durft daar vaak niet over te praten. Mensen zijn bang niet geloofd te worden, vragen zich af of ze het er zelf naar hebben gemaakt of begrijpen niet waarom hun lichaam bevroor. Zo komt zeventig procent van de mensen bij ongewenste seks in een ‘freeze’ terecht: zij bevriezen letterlijk van angst. Over die ‘freezereactie’ voelen zij zich vaak schuldig. Dat komt doordat mensen het niet verwachten van zichzelf, terwijl het juist een natuurlijke reactie van het lichaam is. Hulp vragen helpt om met die ingrijpende seksuele ervaring om te kunnen gaan.

In de eerste zeven dagen zijn er op medisch, psychologisch en forensisch gebied belangrijke mogelijkheden. Zoals het voorkomen van een zwangerschap, een SOA of HIV-besmetting. Of psychische hulp om de kans op een posttraumatische stress stoornis te verkleinen. Dat is belangrijk, want uit onderzoek blijkt dat 47% van de mensen die verkracht zijn, drie maanden later aan de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS) voldoet (2). In die eerste dagen kun je ook DNA-sporen van de pleger nog veilig laten stellen. Als je aangifte bij de politie wil doen, helpt dat bij de bewijsvoering.

Minister Dekker voor Rechtsbescherming:

“Slachtoffers van seksueel geweld schromen vaak om hulp te zoeken. Omdat ze zich niet realiseren dat wat hen is overkomen onacceptabel is of omdat ze zich schamen. Terwijl hulp juist kan helpen om je leven weer op te kunnen pakken. Ik hoop dat deze campagne vrouwen én mannen, die slachtoffer zijn van seksueel geweld ertoe aanzet om de stap naar hulp te zetten. En dat geldt niet alleen voor mensen die het net is overkomen, maar ook voor diegenen die klachten hebben door een ingrijpende seksuele ervaring langer geleden.”

‘Wat kan mij helpen’
Met de campagne ‘Wat kan mij helpen’ wil het ministerie van Justitie en Veiligheid mensen die tegen hun wil seks met een bekende hebben gehad, motiveren zo snel mogelijk professionele hulp te zoeken. De campagne is o.a. zichtbaar op billboards, in uitgaansgelegenheden, op scholen en online. Op de website watkanmijhelpen.nl kunnen mensen die een ongewenste, ingrijpende seksuele ervaring hebben gehad, bekijken wat anderen hebben meegemaakt, wat hun gevoelens en twijfels waren, waarom zij professionele hulp hebben gezocht en wat dat hen heeft opgeleverd. De verhalen helpen slachtoffers te beseffen dat het niet oké is wat er is gebeurd en dat professionele hulp kan helpen.

De campagne is in samenwerking met partners gemaakt, zoals VWS, Centrum Seksueel Geweld, Slachtofferhulp Nederland en de politie.

Bron: Rijksoverheid.nl >>

[LukaModeratorTopic starter]

kanmijhelpen.nl

Als je een nare seksuele ervaring hebt meegemaakt, kan je je daarna bang of verward voelen. Misschien schieten er allerlei gedachten en vragen door je hoofd, maar vind je het lastig om hulp te zoeken. Of het nu in de afgelopen week gebeurd is of langer geleden, weet dat er hulp voor je is.

Je vindt op deze site de volgende onderdelen:

• Afgelopen week
  is er iets gebeurd
• Langer geleden
  is er iets gebeurd
• Iemand steunen
  bij wie iets is gebeurd
• Wat hulp voor anderen heeft betekend

[LukaModeratorTopic starter]

Campagne moet slachtoffers seksueel geweld sneller hulp laten zoeken

Mensen die tegen hun wil seks hebben gehad moeten zo snel mogelijk professionele hulp zoeken, maar doen dat vaak niet. Het ministerie van Justitie en Veiligheid begint vandaag een campagne om slachtoffers te motiveren tot het zoeken van hulp.

22 procent van de vrouwen en 6 procent van de mannen hebben weleens gedwongen seks gehad, vaak met een bekende. Wie zoiets heeft meegemaakt, durft daar vaak niet over te praten. Terwijl het volgens de initiatiefnemers van de campagne juist belangrijk is om het snel bespreekbaar te maken en er met een arts of psycholoog over te praten.

Niet alleen zwangerschappen en soa’s kunnen dan voorkomen worden. Als je snel met een psycholoog praat, is de kans op een posttraumatische stressstoornis kleiner. Ook zijn er dan mogelijk nog dna-sporen van de dader, die als bewijs gebruikt kunnen worden.

“Slachtoffers zoeken niet snel hulp omdat ze zich schamen of schuldig voelen”, zegt Iva Bicanic van het Centrum voor Seksueel Geweld. “Omdat ze bijvoorbeeld tijdens de seks hebben meegewerkt of niets hebben gedaan, terwijl we weten dat dat normaal slachtoffergedrag is. 70 procent van de slachtoffers doet niets of werkt mee.”

‘Wat kan mij helpen’
De campagne is volgens de initiatiefnemers bedoeld voor slachtoffers van “ongewenste en ingrijpende seksuele ervaringen” als verkrachting en andere vormen van seksueel misbruik. Minister Dekker voor Rechtsbescherming hoopt dat slachtoffers worden aangezet om de stap naar hulp te zetten. “Dat geldt niet alleen voor mensen die het net is overkomen, maar ook voor diegenen die klachten hebben door een ingrijpende seksuele ervaring langer geleden.”

Het Centrum voor Seksueel Geweld zegt voor komend jaar een begrotingstekort te hebben van 2 miljoen euro. Volgens Bicanic werkt de instelling met bepaalde kwaliteitscriteria, waaraan de zorg moet voldoen. Die komt mogelijk in gevaar bij een tekort aan geld. Een eerste oproep aan Dekker heeft geen gehoor gekregen, maar Bicanic verwacht dat de minister het gat uiteindelijk wel gaat dichten.

Het ministerie heeft de campagne ‘Wat kan mij helpen’ genoemd. Op de gelijknamige campagnesite doen slachtoffers hun verhaal en leggen ze uit hoe professionele hulp hen geholpen heeft. Ook worden campagneposters en billboards geplaatst bij uitgaansgelegenheden en scholen.

Bron + filmpje: NOS.NL

[LukaModeratorTopic starter]

Lindsay (26) werd thuis verkracht door haar Tinder-date: ‘Het ging helemaal mis’

De eerste zeven dagen na een verkrachting of aanranding zijn cruciaal om slachtoffers te helpen op medisch, psychologisch en forensisch vlak. De overheid begint vandaag met een campagne om slachtoffers van seksueel geweld te stimuleren sneller hulp te zoeken: ,,De schaamte is zo groot.’’

,,Hoeveel mensen hebben jou ooit toevertrouwd dat ze seksueel zijn misbruikt?’’ Iva Bicanic, klinisch psycholoog en landelijk coördinator van het Centrum Seksueel Geweld, laat bewust een stilte vallen.

,,Als je even nadenkt, is het antwoord waarschijnlijk 1 tot maximaal 3 personen. Terwijl 1 op de 5 vrouwen en 1 op de 16 mannen in Nederland grensoverschrijdend seksueel gedrag hebben meegemaakt. Maar een meerderheid schaamt zich en durft niet te praten over wat er is gebeurd. Terwijl het juist zo belangrijk is dat je die verschrikkelijke ervaring wél deelt en zo snel mogelijk hulp zoekt. Want je moet jezelf niet de schuld geven van een verkrachting. Nooit.’’

Lees verder op de site van het AD + filmpje

[LukaModeratorTopic starter]

Lindsay (26) werd thuis verkracht en zocht pas hulp na een heftige paniekaanval

“Er komt een punt waarin je merkt dat je erover moet praten, om het plekje te kunnen gaan geven,” vertelt de 26-jarige Lindsay Arts uit Amersfoort. Ze werd thuis verkracht tijdens een Tinder-date en hield dat lange tijd stil uit schaamte. En vanuit de angst voor hoe haar omgeving erop zou reageren.

“Vooraf bedenk je: dit overkomt mij niet. Of: als ik al in zo’n situatie kom, dan ga ik wel vechten of dan vlucht ik wel. En dat heb ik allebei niet gedaan”, zegt Lindsay. “Je bent heel erg bang dat je omgeving die schuldvraag gaat bevestigen. Dat ze eigenlijk tegen je gaan zeggen van: je bent ook heel onverstandig geweest. Dat is eigenlijk iets wat je niet wilt horen.”

Heftige paniekaanval
Toch werd Lindsay uiteindelijk gedwongen om te vertellen wat haar is overkomen. “Na twee maanden kreeg ik een heel heftige paniekaanval die 24 uur duurde. De dag nadat het begon heb ik een vriendin helemaal overstuur opgebeld en kwam het er hortend en stotend uit.” Op dringend advies van haar vriendin stapt Lindsay naar haar huisarts. “Dan begint de rollercoaster pas echt, want dan moet je ineens mensen gaan inlichten dat er iets is gebeurd wat volledig verkeerd is gegaan.”

Inmiddels heeft ze haar trauma verwerkt en zet zich in als ervaringsdeskundige om slachtoffers van seksueel geweld te helpen om uit de taboe-sfeer te stappen en naar buiten te treden met hun verhaal. Dat is ook de inzet van de nieuwe campagne ‘Wat kan mij helpen’ van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. De campagne moet mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt via verschillende kanalen motiveren om een eerste stap te zetten naar professionele hulp.

Grotere kans op PTSS
Lindsay heeft aan haar paniekaanval ‘te danken’ dat ze haar traumatische ervaring inmiddels heeft kunnen verwerken, al had ze het liever nooit zover willen laten komen. “Je wilt dat mensen zo snel mogelijk hulp gaan zoeken om ook de schade te beperken. Hoe langer je wacht, hoe groter de kans op PTSS.” Lindsay hield zelf ook PTSS over aan haar ervaring.

Ze roept dan ook alle slachtoffers van seksueel gewond op om zo snel mogelijk aan te kloppen voor hulp. “Er is iets gebeurd wat niet had mogen gebeuren en je verdient gewoon hulp. En je verdient gewoon om te ervaren dat nadat je zoiets gebeurt, dat het leven ook weer heel erg leuk is. Dat je dat weer mag voelen en mag meemaken.”

Bron: Hart van Nederland >>

[LukaModeratorTopic starter]

HOE IS HET OM SLACHTOFFER TE WORDEN VAN SEKSUEEL GEWELD?

Een op de vijf vrouwen krijgt te maken met seksueel geweld. Om slachtoffers aan te sporen snel professionele hulp te zoeken start de overheid met de campagne ‘Wat kan mij helpen?’. Een van die slachtoffers is Rebecca van Gemert. Zij maakte tot twee keer toe een vorm van seksueel geweld mee. Tegenwoordig helpt ze anderen door haar verhaal te delen.

Verkracht en zwanger
Toen ze achttien jaar was kwam ze voor het eerst in aanraking met seksueel geweld. Ze werd verkracht. Na de verkrachting bleek Rebecca zwanger te zijn. Ze heeft toen besloten een abortus te laten uitvoeren. Drie jaar later kwam ze opnieuw in een situatie van seksueel geweld terecht. Ze werd gedrogeerd en misbruikt. Ze vertelt erover in Na het Nieuws.

Na beide voorvallen durfde Rebecca lange tijd niks te zeggen. Niemand wist ervan. ‘Het heeft acht jaar geduurd voor ik psychologische hulp heb gevraagd. Ik heb lang gedacht het zelf wel te kunnen oplossen. Ik dacht: als ik doe alsof het er niet is, dan is het er niet.’ Maar het was er wel en dat begonnen zowel Rebecca zelf als haar omgeving in te zien. ‘Je loopt eigenlijk gewoon heel lang met een geheim rond en dat ging niet meer. Mijn vriendinnen zagen mij steeds minder leuke dingen doen. Ik wilde nergens meer heen en niemand begreep dat. Dus toen dacht ik: hoe kunnen mensen het ooit begrijpen, als ik niks vertel?’ Op dat punt besloot Rebecca het te vertellen aan vrienden en familie. Vervolgens zette ze de stap naar de huisarts. ‘Hij heeft mij verder geholpen.’

PTSS
Rebecca kampt nu met een posttraumatische stressstoornis. Een veelvoorkomende aandoening bij mensen die te maken hebben gehad met seksueel geweld. Ze wordt daarvoor behandeld. ‘Op dit moment zit ik zelfs intern, daar heb ik drie weken geleden te horen gekregen dat ik PTSS heb.’ Dit benadrukt het belang van de campagne ‘Wat kan mij helpen?’ die aanspoort snel professionele hulp te zoeken na een incident. ‘Ik denk wel dat het mij had geholpen als ik eerder hulp had gezocht. De eerste keer was ik natuurlijk heel erg jong. Ik had toen geen idee waar ik het moest zoeken.’

Uitlaatklep
Nu helpt Rebecca anderen door op YouTube openlijk te praten over haar ervaringen. ‘Ik heb altijd het idee gehad dat als er toen een persoon was die deed wat ik nu doe, dat het makkelijker voor mij was geweest. Dan krijg je het idee dat je niet de enige bent die dit meemaakt.’

–

Klik hier voor meer video’s van Rebecca

Melden van seksueel geweld
De campagne stuurt aan op het melden van seksueel geweld. Dit is iets anders dan een aangifte. Wel kan er wanneer er een melding wordt gemaakt, slachtofferhulp worden aangeboden aan het slachtoffer. Ook vergemakkelijkt het de stap naar een daadwerkelijke aangifte. Maar wat nog belangrijker is, volgens Rebecca, is het doorbreken van het taboe. ‘Hoe meer erover gepraat wordt, hoe meer het taboe eraf gaat. Heel veel mensen durven het niet. Ik had dat ook. Ik wilde niet dat mensen me zouden zien als een slachtoffer. Maar ik denk dat aandacht geven aan het onderwerp heel veel kan doen. Ik dacht bij het maken van mijn video’s: als ik er een slachtoffer mee kan helpen dan is dat mooi meegenomen.’

Bron: BNN VARA >>

[Auteur]

Reacties