Elke dag vijf klachten tegen minderjarigen voor zedenfeiten
Elke dag krijgt justitie vijf klachten voor aanranding of verkrachting gepleegd door een minderjarige. Jaarlijks zijn dat iets minder dan 1.800 jongeren, van wie twee derde nog geen 16 is. “We stappen veel sneller naar justitie bij grensoverschrijdend gedrag”, zeggen experts.
Gemiddeld behandelen de jeugdparketten 1.777 zedendossiers waarin de vermoedelijke pleger jonger dan 18 is. De grootste groep is zelfs jonger dan 16 jaar. “Ontstellend”, vindt Barbara Pas, Kamerlid voor Vlaams Belang, die de cijfers opvroeg.
Lopen er werkelijk duizenden serieverkrachters in wording rond in België? Experts denken van niet. “We mogen niet vergeten dat het hier over klachten gaat”, zegt professor Jeugdcriminologie Jenneke Christiaens (VUB). “Het zou alvast goed kunnen dat een deel van deze jongeren onschuldig blijkt te zijn. Dat vertekent de cijfers.” Justitie geeft toe dat de leeftijden soms verkeerd geregistreerd zijn. Dat kan de 20 à 30 kinderen onder de 6 die jaarlijks opduiken in de statistieken verklaren.
Gruwelijke feiten
Dat jongeren soms vals beschuldigd worden, blijkt uit een zaak in Wemmel. Begin vorig jaar zei een 12-jarig meisje dat ze was verkracht door twee tieners. Dat incident – overigens de aanleiding van de parlementaire vraag – bleek later verzonnen.
“Natuurlijk zijn niet alle klachten onterecht, maar dan nog lijken de cijfers wellicht onrustwekkender dan ze in werkelijkheid zijn”, zegt Christiaens. “Elke seksuele handeling van een minderjarige waarbij er één of andere vorm van penetratie bij komt kijken, is juridisch gezien een verkrachting. We hebben het hier dus niet over honderden minderjarigen die gruwelijke zedenfeiten plegen. Vaak is dit soort jeugdzaken niet zo zwart-wit als de statistieken doen vermoeden.”
De cijfers tonen vooral de grotere maatschappelijke aandacht voor seksueel (wan)gedrag bij jongeren aan. “Ouders, leerkrachten en CLB’s doen meer dan vroeger een beroep op justitie in dit soort zaken.”
Drugs & diefstal
Is seksueel wangedrag een groter probleem onder allochtone dan autochtone jongeren zoals Vlaams Belang vermoedt? Volgens kinderpsychiater Peter Adriaenssens (KU Leuven) is de link met etniciteit niet bewezen. Eén factor komt wel altijd terug: “Ze groeien op in een milieu waar ze de boodschap krijgen: ‘Je mag je voeten vegen aan de rechten van een ander’.” Die grenzen beperken zich dan ook niet tot het seksuele. “Ze omvatten vaak het volledige delictgedrag: drugsmisbruik, diefstal, enzovoort.”
Het probleem ligt bij de behandeling. Adriaenssens: “Als je enkel kijkt naar het seksuele, zijn de resultaten vrij positief, maar je merkt dat het gedrag dan verschuift naar een ander delict.”
Bron: HLN.be >>
