Waarom we moeten kappen met foute sekstermen als pedo en loverboy: ‘Ik kreeg echt geen cadeautjes hoor’

[LukaModerator]

Als het om seksueel geweld gaat, zit de Nederlandse taal vol termen die de schuld bij slachtoffers leggen. Er moet een streep door pijnlijke woorden als kinderprostitutie en loverboy, zeggen deskundigen. „Ik was geen slachtoffer van een charmante man, maar van een keiharde crimineel.”

Je voelt niet de pijn, de meedogenloosheid en het geweld waarmee iemand tot prostitutie wordt gedwongen. In plaats daarvan klinkt het bijna liefkozend. Een jongen die verliefd wordt. Loverboy. „Het past totaal niet bij wat mij is aangedaan”, vertelt Eline, zelf slachtoffer. „Die man was een monster en hij heeft mijn leven kapot gemaakt. Dan slaat het woord ‘loverboy’ toch nergens op?”

Gruwelijkheden
Als het gaat om seksueel geweld zit de Nederlandse taal vol met woorden die totaal geen recht doen aan de gruwelijkheden die slachtoffers hebben meegemaakt. Soms kloppen woorden ook simpelweg niet. En dus komen kinderrechtenorganisaties Defence for Children en Terre des Hommes met een lijst van negentig (foute) termen die niet, of anders, moeten worden gebruikt rondom seksueel geweld bij minderjarigen.

Zo wekt het woord ‘kinderprostitutie’ de indruk dat het de kinderen zijn die zich prostitueren, terwijl zij juist worden uitgebuit. Om een heel andere reden moet er worden opgepast met een woord als pedofiel. Dat is officieel een psychiatrische stoornis: een volwassene die gevoelens heeft voor kinderen van twaalf jaar of jonger.

In praktijk wordt het woord onterecht gebruikt voor alle daders die zijn veroordeeld voor seksueel misbruik van (oudere) minderjarigen.

Complimenten en cadeautjes
In die lijst staat ook loverboy. Google op internet naar een definitie en je komt uit op iets als ‘een man die meisjes door middel van verleidingstechnieken inpalmt en uiteindelijk in de prostitutie dwingt’. Het slachtoffer laat zich in de val lokken met aandacht, complimenten en cadeautjes.

Hij gaf me drugs, maakte me er afhanke­lijk van en dwong me uiteinde­lijk tot betaalde seks met andere mannen.

Slachtoffer Eline over de man die haar seksueel uitbuitte
„Dat zeggen mensen dan ook tegen je: ‘je hebt zeker cadeautjes gehad?’ Want dat is het beeld dat ze hebben”, reageert Eline. De Eindhovense werd op haar zeventiende een half jaar lang in de prostitutie gedwongen door een man.

„Hij sloeg toe op mijn meest kwetsbare moment, toen ik thuis problemen had. Hij gaf me drugs, maakte me er afhankelijk van en dwong me uiteindelijk tot betaalde seks met andere mannen. Ik kreeg echt geen cadeautjes hoor.”

Bij victim blaming krijgt het slachtoffer alle schuld in de schoenen geschoven. © Ilse van Kraaij

Gechanteerd
‘Loverboy’ dekt dan ook totaal niet de lading. Meiden en jonge vrouwen worden niet verleid, maar vooral gemanipuleerd en gechanteerd. „Veel slachtoffers durven desondanks niet naar de politie te stappen”, vertelt Eline, die als ervaringsdeskundige nu andere slachtoffers bijstaat. „Ze voelen zich naïef, dom en zoeken de schuld bij zichzelf.”

En anders doet de samenleving dat wel voor haar. Victim blaming heet dat fenomeen. Als het schandaal rond de The Voice of Holland, en vooral de reactie daarop van John de Mol, ons iets heeft geleerd; dan is het wel dat de schuld niet bij de slachtoffers moet worden gelegd. Het probleem bij The Voice was niet dat vrouwen zich niet durfden te melden, maar dat mannen zich misdroegen.

Het klassieke voorbeeld van victim blaming: ‘Die vrouw die werd verkracht droeg ook wel een heel kort rokje.’

Toch gebeurt victim blaming in de samenleving aan de lopende band. Het klassieke voorbeeld: ‘Die vrouw die werd verkracht droeg ook wel een heel kort rokje.’ Maar ook: ‘Hoe kun je zo gemakkelijk in de praatjes van een loverboy trappen?’

Woorden zoals loverboy wekken victim blaming in de hand, volgens Eline: „Meisjes worden niet verleid door een charmante man, maar zijn slachtoffer van een keiharde crimineel. Noem het dan ook zo: een mensenhandelaar.”

Eline heet eigenlijk geen Eline. Ze wil niet met haar echte naam in het artikel.

Bron: ED.nl >>

[Auteur]

Reacties