- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 27/09/2019 om 21:18 door Stefan.
-
Reacties
-
Trailer:
Samenvatting:
Unbelievable gaat over het onderzoek naar een serieverkrachter in de USA, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, die zich richtte op kwetsbare, alleenstaande vrouwen/meiden.Het begint met een verkrachting van een meisje, die vervolgens meermalen haar verhaal moet doen bij de politie. De politie kan echter geen sporen vinden, geen bewijs van verkrachting en/of inbraak, geen DNA… niks. Het enige wat het meisje kan vertellen zijn een paar gebeurtenissen met een mes en hoe het ongeveer gebeurd zou kúnnen zijn. Niet heel veel meer.
Als het meisje haar verhaal nogmaals doet op het politiebureau, komen er inconsistente verklaringen. De ene keer verklaart ze andere details dan de andere keer. Zodoende neemt de politie haar steeds minder serieus en kunnen ze ook niks met haar aangifte doen. Haar verleden ziet er ook niet rooskleurig uit en daardoor wordt die stempel alleen maar zwaarder. Ze krijgt wel te horen dat er een mogelijkheid bestaat dat zijzelf wordt aangeklaagd wegens onterecht aangifte doen, wat kan leiden tot een rechtszaak.Daarna vindt er ergens anders nog een verkrachting plaats, daarna nog een en nog een… een hele serie. Aanvankelijk worden deze apart van elkaar onderzocht, wat logisch is, maar ik wil niet te veel spoilen.
Inmiddels is er een hoop gaande in het leven van het meisje, waaronder dat ze niet geloofd wordt (ook omdat ze haar aangifte heeft laten intrekken en dat dat wordt opgepakt door de media) door haar omgeving, ze haar baantje kwijtraakt en ook haar huisvesting. Ze krijgt last van de beelden van de verkrachting en ze wordt prikkelbaarder en opstandelijker.
Review:
Ik kon me alles heel goed voorstellen. Zowel de pijn van het meisje en de andere slachtoffers als de politie die haar zodoende behandelde. Een zedenmisdrijf, zeker zonder bewijs en/of DNA, is heel moeilijk om te onderzoeken en vast te stellen. Het was misschien wat hardhandig handelen van de politie; een valse verklaring leg je ook niet zomaar af als je eerst praat over een verkrachting, maar wel enigszins begrijpelijk als je verhaal na een paar keer al niet overal meer klopt. Dus die worsteling snap ik heel goed.
Het was ook mooi en indrukwekkend om te zien hoe de andere eenheden de andere verkrachtingen onderzochten en hoe ze uiteindelijk bij de dader uitkwamen. Juist omdat het gecompliceerd lag, wederom wil ik niet spoilen, en het niet zomaar op te lossen viel, ondanks er veel slachtoffers waren.
Door de hardnekkigheid, vastberadenheid en doorzettingsvermogen van een afdeling, waaronder 2 vrouwelijke rechercheurs, is het uiteindelijk wel tot iets gekomen. Ook dat is wel mooi om te zien.De pijn en frustratie, de dagelijkse dingen en het hele gedoe in het leven van het meisje ging door merg en been. Alle struggles (door de hele serie heen, dus ook met ‘vergoedingen’) kon ik heel goed plaatsen en kon ik me vaak ook wel in vinden. Ik heb de serie ook niet in 1 keer kunnen kijken. Vaker pauzeerde ik een aflevering om het eventjes te laten bezinken. Sommige dingen triggerden ook en ik heb flink gejankt gedurende de serie.
Ondanks het een gesloten einde heeft, hoop ik wel op een 2de seizoen. Eventueel met andere cases, welke van mij wel op waargebeurde verhalen gebaseerd mogen worden, en ook met mannelijke slachtoffers (zodat het niet te stereotyperend wordt en ook mannen erkend worden als slachtoffer). Maar dit was al een heel indrukwekkende, mooie serie!
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
