Sporters helpen sporters

[LukaModerator]

sportershelpensporters.nl

Het platform Sporters helpen Sporters, onderdeel van de Stichting De stilte verbroken, is opgericht door Renald Majoor en Anne van Dijk.

DOEL VAN HET PLATFORM
Zowel Renald Majoor als Anne van Dijk merkten dat praten enorm kan helpen bij het verwerken van een gebeurtenis als grensoverschrijdend gedrag. Normaal gesproken is dit vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Schaamte voor wat er gebeurd is, het gevoel niet begrepen of niet geloofd te worden, het zijn voor alle slachtoffers herkenbare gevoelens. Praten met lotgenoten kan de drempel om te gaan praten enorm verlagen. Wie begrijpt beter wat je hebt doorgemaakt, wat je voelt en ervaart, dan een lotgenoot? Daarom is het platform Sporters helpen Sporters opgericht. Samen praten helpt écht.

[LukaModeratorTopic starter]

Sporters helpen misbruikte sporters: ’Zwijgcultuur doorbreken’

Met een druk op de knop is donderdag het platform ’Sporters helpen sporters’ gelanceerd. Het platform moet een luisterend oor worden voor sporters die misbruikt zijn en tegelijkertijd de doofpotcultuur binnen sportclubs doorbreken.

Slachtoffers kunnen via sportershelpensporters.nl in contact komen met lotgenoten die hun een luisterend oor bieden en indien gewenst advies geven over mogelijke vervolgstappen en deskundige hulp. Het is een voortvloeisel van de stichting De Stilte Verbroken, die oud-voetballer Renald Majoor, eveneens slachtoffer, drie jaar geleden startte. „Juist doordat lotgenoten de telefoon opnemen, is de drempel voor slachtoffers om zich hier te laten horen laag”, zegt hij.

Majoor vroeg oud-voetbalinternational Theo Janssen voor de lancering omdat hij hem kent van zijn tijd bij Vitesse, waar het fout ging. Inmiddels is Janssen daar ook jeugdtrainer. Het platform werkt nauw samen met Slachtofferhulp Nederland en wordt financieel ondersteund door het ministerie van VWS. „De lancering was indrukwekkend. Mensen kregen echt tranen in hun ogen vanwege de heftige verhalen”, vertelt Majoor.

’Vaak excuses gezocht’
Ook is het doel om de zwijgcultuur bij bestuurders van clubs zelf te doorbreken. Dat is hard nodig, zo werd afgelopen jaar nog duidelijk toen bleek dat atletiekcoach Jerry M. jarenlang zijn atleten kon misbruiken bij verschillende sportclubs. Uit cijfers blijkt dat minstens een op de tien sporters vroeg of laat te maken krijgt met seksuele intimidatie of misbruik. En niet alleen door coaches, maar ook door bijvoorbeeld medespelers.

Majoor: „Vaak worden er door clubs excuses gezocht. ’Hier gebeurt zoiets niet’ of ’Dat zou hij nooit doen’, wordt er dan gezegd. Ze stellen hun eigen belang boven dat van de slachtoffers. Terwijl het op lange termijn juist tegen hen werkt als het uitkomt.”

Gefilmd onder kleedkamerdeur
Majoor en Anne van Dijk vertelden eerder aan De Telegraaf hoe lastig het voor hen was om over het misbruik te vertellen. „Toen mijn volleybalcoach mij onder de kleedkamerdeur door filmde terwijl ik me aan het omkleden was, raadde sportkoepel NOC*NSF me in eerste instantie af om aangifte te doen”, stelde van Dijk. ’Dat vreselijke traject wil je niet doormaken’, werd gezegd.” Zij zette echter door, waarna de coach werd veroordeeld. Het platform werkt inmiddels ook goed samen met de sportkoepel.

Majoor wachtte twintig jaar voordat hij uit de school durfde te klappen, omdat een profcarrière op dat moment nog binnen bereik was, en doorbrak de stilte toen hij zich aangemoedigd voelde door het steeds groter wordende misbruikschandaal in de Britse voetbalwereld. „Wat er nu naar buiten is gekomen, is slechts het topje van de ijsberg. We hopen dat er structureel aandacht voor blijft, zodat slachtoffers op een gegeven moment zullen denken ’nu is het mijn beurt om naar buiten te komen.’”

Bron: de Telegraaf >>

[LukaModeratorTopic starter]

Seksueel misbruikte sporters helpen lotgenoten: ‘Dit is iets unieks, iets moois. Hier is de hele sportwereld bij gebaat’

Misbruik in de sport Sporters en oud-sporters die tijdens hun carrière te maken kregen met misbruik en seksuele intimidatie gaan jonge lotgenoten bijstaan.

Jarenlang denkt hij dat hij de enige is, en dat hij er met niemand over kan praten. Zijn verdriet draagt hij alleen. Maar als hij bij tv-programma Nieuwsuur hoort dat de Engelse profvoetballer Andy Woodward als jochie seksueel is misbruikt, is dat voorbij. Renald Majoor (37) stapt naar de Volkskrant en doet uit de doeken dat hem in de jeugd van Vitesse hetzelfde is aangedaan. De directie biedt haar excuses aan. Maar dat is Majoor niet genoeg.

Grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik in de sport mogen nooit meer gebeuren, „dat gun je je ergste vijand niet”, zegt Majoor. Dat voorkomen wordt zijn levensmissie. Hij richt in 2017 een stichting op, die hij doopt tot De Stilte Verbroken. In die periode staan steeds vaker slachtoffers van misbruik in de sport op. Zo vaak als hij kan maakt Majoor het onderwerp in de media bespreekbaar. Hij wordt geholpen door voetbalbond KNVB en sportkoepel NOC-NSF. Het oordeel van een onderzoekscommissie onder leiding van Klaas de Vries is in 2017 spijkerhard: misbruik in de sport is aan de orde van de dag. We zien slechts het topje van de ijsberg.

Subsidie
Majoor krijgt in 2019 subsidie van het ministerie van VWS, 270.000 euro tot het einde van 2021. Daarmee kan hij zich vanuit zijn woning in het Gelderse Wehl fulltime gaan richten op zijn missie. Sinds 2019 bestaat er een officieel meldpunt waar sporters hun verhaal aanhangig kunnen maken, het Centrum Veilige Sport Nederland, opgericht door NOC-NSF. Maar Majoor merkte dat zo’n meldpunt waar professionals de telefoon opnemen spannend kan zijn. „Sommige slachtoffers willen alleen hun verhaal even kwijt aan lotgenoten of sporters, zonder dat daar gelijk consequenties op volgen. Ze willen erover praten. Dat helpt vaak al.”

Bij zijn stichting hebben 28 sporters zich de afgelopen drie jaar gemeld middels een contactformulier op de website. Maar Majoor wilde een nog veiliger plek creëren. Daarom lanceert hij deze donderdag in een radiostudio in Doetinchem samen met oud-voetballer Theo Janssen het nieuwe platform Sporters helpen Sporters. Vier oud-sporters die te maken hebben gehad met seksueel misbruik of grensoverschrijdend gedrag hebben zich aangemeld als lotgenoot om „een luisterend oor” te kunnen zijn voor andere slachtoffers.

Het gaat om volleybalster en ambassadrice van het platform Anne van Dijk (17), oud-wielrenster Petra de Bruin (58), kickboksster Anne Kamminga (22) en atlete Ilonka Wolswinkel (32). In de toekomst zouden er meer sporters bij het platform betrokken moeten worden. „Mensen die dit zelf hebben meegemaakt hoef je niks uit te leggen”, zegt Majoor. „Zij hebben deze dingen aan den lijve ondervonden, en laten slachtoffers weten dat ze niet de enige zijn.”

Whatsapp, e-mail of telefoon
Zij zullen afhankelijk van de wensen van een slachtoffer via whatsapp, e-mail of per telefoon beschikbaar zijn om over eventueel misbruik te praten. Meldingen komen binnen bij Majoor, die samen met Van Dijk het gezicht is van het platform. Zij zijn door Slachtofferhulp Nederland opgeleid om een ondersteunend gesprek te kunnen voeren. Afhankelijk van de ernst van een zaak kan worden doorverwezen naar hulpinstanties.

Majoor: „We willen een veilige plek zijn, dus we opereren onafhankelijk. We zijn een warm platform, waar iedereen met zijn of haar verhaal terecht kan. Dit moet de drempel om te praten over wat je is aangedaan nog verder verlagen. Wat doe je bijvoorbeeld als je je geen slachtoffer voelt, en dus geen contact wil met Slachtofferhulp Nederland? Of wat als je NOC-NSF niet durft te bellen omdat je bang bent dat de mensen op je vereniging gelijk worden ingelicht? Nou, dan kan je dus bij ons terecht. We zijn nadrukkelijk geen meldpunt. Dat bestaat al. Dit platform opereert daarnaast, als een laagdrempelig alternatief. We versterken elkaar.”

Om drie uur, deze donderdagmiddag, gaat de website live, tijdens een talkshow op Omroep Gelderland, met een druk op de knop. „Dit is iets unieks, iets moois”, zegt Majoor. „Hier is de hele sportwereld bij gebaat.”

PETRA DE BRUIN (58) | OUD-WIELRENSTER
Ik hoop dat er een tijd komt dat ik niet alleen meer als slachtoffer word gezien

„Een tijdje terug heb ik mezelf gegoogled. Ik kwam een link naar de uitzending van Nieuwsuur tegen waarin ik vertel dat ik door meerdere mensen uit het wielercircuit seksueel ben misbruikt. Het viel me op dat ik mezelf goed uitdrukte en kwetsbaar opstelde. Daar was ik trots op.

„Ik hoop dat er een tijd komt dat ik niet alleen meer als slachtoffer word gezien, maar ook als iemand die hard kon fietsen. Gewoon als Petra de Bruin, zeg maar, een vrouw met meerdere kanten en talenten.

„Ik knok de laatste maanden voor een plek in de maatschappij, na een lange, donkere periode. Ik ben van de antidepressiva af, loop bij een haptonoom en loopbaancoach. Hopelijk krijg ik een stageplek in een zwembad, als begeleider van autisten of blinden.

„Als ervaringsdeskundige denk ik dat ik sporters kan helpen die met misbruik te maken hebben gehad. Want het is toch anders als je tegenover iemand zit die kan voelen wat jij voelt. Ik praat ook makkelijker over mijn scheiding met een hulpverlener die zelf gescheiden is.

„Een wegwijzer in de jungle van misbruikleed – zo zie ik mezelf. Ik heb 85 bochten moeten nemen om te komen waar ik nu ben. Het zou mooi zijn als ik anderen tijd en pijn kan besparen door over die bochten te vertellen. Boeken aan te reiken. Nieuwsgierig te maken naar het werk van bijvoorbeeld een haptonoom.

„Luisteren en erkenning geven, dat helpt voor mijn gevoel het meest. Ik moet er alleen voor waken dat ik niet op de stoel van de hulpverlener gaan zitten. Dat dunne lijntje wil ik – met hulp van een GGZ-hulpverlener – goed in de gaten houden.

„Ik wil er goed uitzien als het platform gelanceerd wordt. Even naar de kapper en de schoonheidsspecialist. Gepaste kleding. Om te laten zien: ik mag er zijn.”

ANNE VAN DIJK (17) | VOLLEYBALSTER
Teamgenoten en vriendinnen vroegen: weet je wel zeker wat je hebt gezien?

„Ik was 13 jaar toen de ervaring mij overkwam. Hij was al bijna twee jaar mijn trainer, een lieve, leuke man, begaan met ons. Ik was mentaal jong, had niet door dat de manier waarop hij mij vastpakte eigenlijk niet kon, dacht dat het speels bedoeld was. Mama waarschuwde wel, maar ik vond dat ze niet zo moest overdrijven.

„Ik wilde graag bij de beachselectie, en toen hij vroeg of ik een setje kwam passen in een apart kleedlokaal, dacht ik dat ik geselecteerd zou worden. Eenmaal binnen draaide hij de deur op slot. Toen ik stond te passen, zag ik dat hij me onder de deuropening door filmde. Ik schrok heel erg. Ik vroeg hem zijn fotogalerij te laten zien, maar het filmpje was al verwijderd.

„Tegen mijn teamgenoten en mijn moeder zei hij dat ik zijn schoen had gezien onder de deur.

„Nog die avond zijn we naar het bestuur gegaan en hebben we aangifte bij de politie gedaan. Ze vonden laptops, harde schijven en usb-sticks met belastend materiaal. Hij heeft uiteindelijk acht maanden cel gekregen, honderdvijftig uur werkstraf en moest in behandeling. Bij het Instituut Sportrechtspraak is hij voor tien jaar geroyeerd.

„De club stelde mijn trainer meteen op non-actief. Trainingen gingen door, niemand sprak er nog over. Bij NOC-NSF raadde een vertrouwenspersoon het me zelfs af om een zaak te beginnen. Ik zou een vreselijk traject in gaan, kon voor smaad worden aangeklaagd.

„In die periode kreeg ik het echt zwaar. Teamgenoten en vriendinnen vroegen: weet je wel zeker wat je hebt gezien? Dan begin je aan je eigen verhaal te twijfelen. Ik bleef zitten met mijn emoties, alsof ik een hand voor mijn mond kreeg. Mijn moeder is via een verhaal in de krant in contact gekomen met Renald Majoor, en zijn stichting De Stilte Verbroken.

„Sinds vorig jaar mei ben ik er ambassadrice. Renald en ik misten allebei een plek om te kunnen praten, voelden ons geïsoleerd met onze emoties.

„Met ons nieuwe platform willen we een luisterend oor zijn voor degenen die dit is overkomen. Het moet laagdrempelig zijn, en vertrouwelijk. Naar het NOC-NSF stappen is een te grote drempel.

„We zijn lotgenoten, kunnen ons verplaatsen in slachtoffers. Ze kunnen bellen, mailen, en whatsappen. Als het ernstig is, kunnen we doorverwijzen naar Slachtofferhulp. Ik ben er voornamelijk voor jonge mensen, heb mijn traject voldoende verwerkt om er voor hen te kunnen zijn. Sinds januari kan ik volmondig en eerlijk zeggen dat het goed met me gaat.”

„Voor mij is dit een nieuw begin, ik kan mijn eigen verhaal op de achtergrond zetten en er anderen mee helpen. Ik wil ook lezingen gaan geven op scholen en sportclubs. Kinderen moeten jong leren dat bepaald gedrag niet oké is.”

ILONKA WOLSWINKEL (32) | OUD-ATLETE
Ik ben zo ver dat ik mijn pijn kan dragen, en anderen kan helpen

„Ik kreeg meteen bijzondere aandacht in zijn trainingsgroep. Ik was 16, had talent, was ambitieus, maar wel een eenling tussen voornamelijk oude mannen. Ik had anorexia, op school isoleerde ik me, mijn ouders vonden het moeilijk om met me om te gaan. Hij gaf me vertrouwen, stuurde me naar een diëtist. Ik voelde me gehoord.

„Op een gegeven moment vroeg hij of ik met hem mee wilde op vakantie naar Frankrijk, de bergen in, als een soort trainingsstage. Zijn vrouw ging ook mee, dus ik zocht er niks achter. Daar zei hij terloops dat ik mooie borsten had. Ik vond het gek, maar dacht dat hij het niet zo bedoeld had.

„Terug in Nederland raakte hij me steeds vaker aan. Als hij me terugbracht naar de trein begon hij me in de auto te zoenen. Een stemmetje in mijn hoofd zei: Ilonk, dit kan niet. Maar ik kon er niet meer uit. Hardlopen was alles wat ik had.

„Op mijn negentiende heeft hij me verkracht, in de buurt van de atletiekbaan tijdens een mountainbiketochtje. Ik heb me honderd keer afgevraagd waarom ik me niet verzet heb, vond dat het mijn eigen schuld was. Toen het gebeurd was, voelde hij zich ineens schuldig en heeft hij het zijn vrouw verteld. Samen stonden ze me de volgende dag op te wachten om te zeggen dat ik weg moest bij de club. Hij stelde de mail over mijn vertrek zelf op. Een half jaar na mij vertrok hij ook.

„Daarna ging het slecht met me, maar ik heb mijn gevoelens elf jaar lang weggestopt. Tot ‘hashtag metoo’ kwam. Toen werd ik zo vaak met mijn verleden geconfronteerd dat ik er niet meer voor kon weglopen en ben ik in therapie gegaan. Ik moest eerst leren hoe misbruik werkt. Dat het normaal is dat een slachtoffer mee beweegt met de dader. Ik heb tegenover hem gezeten. Perspectief Herstelbemiddeling regelde een gesprek. Ik heb hem verteld wat hij heeft aangericht. Nu had ik de regie in handen.

„Ik ben zo ver dat ik mijn pijn kan dragen, en anderen kan helpen. Op seksueel misbruik rust een taboe. Veel mensen kijken ervoor weg, durven er niet over te praten. Zelfs mijn familie. Als het onbespreekbaar blijft, wordt er tegen daders ook nooit opgestaan. Tijdens mijn therapie heb ik contact gehad met Ela Hutten, die ook misbruikt is en daar een boek over heeft geschreven. Dat was heel fijn.

„Mensen die misbruikt zijn spreken onderling dezelfde taal, voelen verbondenheid. Alleen al je verhaal vertellen kan helpend zijn, een goede eerste stap in de verwerking. Daarom wil ik meedoen aan dit platform. Ik denk dat het pijn zal doen om andermans verhaal te horen, maar mijn wonden zijn voldoende schoon. Het gaat voldoening geven. En zo kan ik wat mij is aangedaan zinvol inzetten.”

Bron: NRC.nl >>

[maraLid LSG]

‘Hij probeerde mijn broek uit te trekken, aan mijn edele delen te zitten’

Het lotgenotenplatform voor slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag in de sport, Sporters Helpen Sporters, heeft binnen een maand al zeven aanmeldingen binnengekregen. Dat laat oprichter Renald Majoor weten aan Hart van Nederland. Volgens het platform maakt nog altijd één op de acht sporters seksueel overschrijdend gedrag mee.

Veel sporters die te maken hebben gehad met seksueel misbruik durven er niet over te praten. Als gevolg dragen ze de ervaring jarenlang in stilte met zich mee. Zo ook Paul*, hij werd door een teambegeleider op zestienjarige leeftijd onzedelijk aangeraakt.

“Hij probeerde mijn broek uit te trekken, aan mijn edele delen te zitten”, herinnert hij zich. “Ik denk: ‘Ik moet schreeuwen, bijten.’” Het enige wat zijn begeleider tegen hem zegt is: “Blijf kalm, er gaat niets gebeuren.” Paul raakt totaal in paniek en laat hem weten dat hij van hem af moet blijven. “Maar hij klemt je gewoon.”

Talent
Paul is op dat moment een talentvolle voetballer, op weg naar het betaald voetbal. De dag na het incident zou hij een selectiewedstrijd spelen voor scouts van verschillende grote jeugdteams. Een stap waardoor Paul naar het betaald voetbal zou kunnen doorstromen.

“Je bent gewoon niet in de wedstrijd en niet met de wedstrijd bezig”, vertelt Paul. “Op een gegeven moment zegt de trainer: ‘ Je hebt niet gebracht wat je had moeten brengen. Hier houdt het voor jou op.’” Paul’s voetbaldroom valt in duigen.

Twintig jaar lang deelt hij deze ervaring met niemand. “Ik heb mijn mond gewoon gehouden”, vertelt hij. “Ik heb het heel diep naar binnen gestopt want je schaamt je gewoon tegenover je teamgenoten. Tegenover je familie. Het maakt je van binnen gewoon kapot.”

Eenzaamheid
Het is iets wat Majoor bij veel slachtoffers van seksueel misbruik in de sport tegenkomt. “Ik heb er zelf ook ruim twintig jaar mee rondgelopen. Je hebt een soort van eenzaamheid en het is ontzettend moeilijk om erover te praten.”

Majoor hoop met zijn platform sporters zoals Paul te kunnen helpen. “Het is belangrijk dat er wat gebeurd. Er gebeurd wel wat, maar je ziet uit de meldingen die wij hebben gekregen dat we er nog lang niet zijn.”

De bewuste teambegeleider van Paul is inmiddels overleden.

* Paul is een gefingeerde naam, de echte naam is bekend bij de redactie.

Bron: hartvannederland.nl

[LukaModeratorTopic starter]

Misbruik melden is belangrijker dan winnen, weten sporters met ervaring

Als slachtoffers van seksueel misbruik in de sport proberen Renald Majoor en Anne van Dijk lotgenoten te helpen. Ook voor hun nieuwe platform krijgen ze hulp van PSV-directeur Toon Gerbrands. Een gesprek over het bewaken en overschrijden van grenzen. ,,Onder het mom van gouden medailles werd alles weggepraat

Je ziet dat sportieve belangen heel makkelijk boven het welzijn van de sporter worden gesteld

Renald Majoor, Sporters Helpen Sporters

Majoor (37) zegt dat er mensen zijn die de boel willen sussen om olympische dromen niet te dwarsbomen. ,,Terwijl de situatie eigenlijk te erg is om binnenskamers te houden. Je ziet dat sportieve belangen heel makkelijk boven het welzijn van de sporter worden gesteld. Maar niets doen is geen optie, dan zit je nog langer met de trainer opgescheept.”

Voor Majoor is het helder: de trainer moet weg, hoe goed hij ook is. ,,Het staat los van zijn kwaliteiten als coach.”

Te ernstig
Niemand hoeft hem te vertellen hoe lastig het is om melding te maken van seksueel grensoverschrijdend gedrag of hoe groot de gevolgen kunnen zijn. Het misbruik kroop in zijn hoofd en brak het toptalent in de knop.

Maar Majoor heeft een nieuwe roeping sinds hij drie jaar geleden als eerste Nederlandse voetballer vertelde over seksueel misbruik. Zijn missie: lotgenoten steunen, taboes doorbreken en misbruik uitbannen.

Dat probeert hij al drie jaar met stichting De Stilte Verbroken. Eind mei kwam daar platform Sporters Helpen Sporters bij. ,,Er hebben zich in die korte tijd al negen mensen gemeld met hun verhalen.” De twijfelende topsporter is er één van. ,,Die denkt ook: gooi ik mijn eigen glazen niet in? De trainer staat hoog aangeschreven.”

De focus moet weer op de toekomst, maar dan wel met een andere coach

Renald Majoor, Ervaringsdeskundige

Majoor praat al met de moeder van de sporter en stapt binnenkort naar de directeur van de betreffende bond, zegt hij. ,,Dit is te ernstig om door te laten sijpelen. De focus moet weer op de toekomst, maar dan wel met een andere coach.”

En nee, hij noemt geen namen. Dat is aan het slachtoffer en niet aan het platform waar sporters anoniem en in vertrouwen hun verhaal kwijt kunnen en hulp krijgen bij een volgende stap. Door nu toch een paar snippers te delen, hoopt hij mensen aan het denken te zetten. ,,Wat is nou belangrijker: winnen? Of misbruik melden?”

‘Te gek voor woorden’
Na het verhaal over de topsporter is het even stil aan de tafel met behalve Majoor ook Anne van Dijk en PSV-directeur Toon Gerbrands. Zij zijn bij elkaar om te praten over het nieuwe platform. De 63-jarige Gerbrands als ambassadeur, Van Dijk (17) als mede-oprichter. Zij was dertien toen haar volleybaltrainer haar heimelijk filmde tijdens het omkleden.

Na de rechtszaak sprak bijna niemand meer over wat er was gebeurd

Anne van Dijk, Sporters Helpen Sporters

Bijna niemand in het dorp Zeeland geloofde haar. Tot de politie de man oppakte en meer beeldmateriaal van meisjes vond. Resultaat: acht maanden cel, 150 uur taakstraf. Niet dat dat wat veranderde. ,,Na de rechtszaak sprak bijna niemand meer over wat er was gebeurd.”

Anne van Dijk. © Van Assendelft Fotografie

Gerbrands kauwt nog even op wat hij hoorde over de sporter met olympische aspiraties. ,,Eigenlijk is het te gek voor woorden om het niet te melden, als je er goed over nadenkt. Ook als ouders zijnde. Je stelt prestaties boven de mens. Uit angst dat ze je eruit gooien en je geen kans meer maakt op Olympisch goud. Die angstcultuur, dat patroon; dáár zit precies het probleem.”

‘Ongelooflijk’
De PSV-directeur haalt een documentaire aan die hij onlangs zag op Netflix: Athlete A. ,,Die móét je kijken, je gelooft niet wat je ziet. Honderden kinderen misbruikt door één teamdokter, soms zelfs terwijl de ouders ernaast staan. De kinderen durfden niks te zeggen, bang dat ze niet meer geselecteerd zouden worden en hun turncarrière voorbij zou zijn. De bond deed niks. Iedereen beschermde het systeem. Onder het mom van gouden medailles werd alles weggepraat. En dat is nog maar een paar jaar geleden gebeurd. Ongelooflijk. Die documentaire is wel heel extreem, maar als je het doortrekt weet je dat het ook in Nederland nog gebeurt.”

Die documentai­re is wel heel extreem, maar als je het doortrekt weet je dat het ook in Nederland nog gebeurt

Toon Gerbrands, PSV-directeur

Renald Majoor en Anne van Dijk krijgen voor hun platform hulp van PSV-directeur Toon Gerbrands. © Dolph Cantrijn

Wat heet. Nadat Welhenaar Majoor naar buiten kwam met zijn verhaal liet sportkoepel NOC*NSF een onafhankelijke commissie onderzoek doen naar dit soort zaken. Onthutsende conclusie: één op de acht sporters in Nederland heeft als kind minstens één ervaring met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Dat kan van een trainer of leider zijn, maar ook van een teamgenoot.

‘Heel emotioneel’
Tegelijk met Majoor meldde ook een oud-jeugdspeler van PSV zich anoniem over misbruik in de jaren zestig. De club opende meteen een meldpunt waar binnen een half jaar nog eens vijf mannen aanklopten. Het verklaart de betrokkenheid van Gerbrands bij de stichting en het nieuwe platform. ,,Als PSV zijn wij niet schuldig, maar wel verantwoordelijk.”

Hij vertelde het wel tegen ons, maar niet tegen zijn vrouw en kinderen die hij er niet mee wilde belasten. Zo diep zit het

Toon Gerbrands, Ambassadeur

De directeur heeft met alle zes de slachtoffers persoonlijk gesproken. ,,We hebben ze ook bij elkaar gebracht, bij een wedstrijd hier in het stadion. Heel emotioneel. Als je die verhalen hoort. Eén van hen had veertig jaar lang niks gezegd en voelde zich opgelucht dat hij het eindelijk kwijt kon. Hij vertelde het wel tegen ons, maar niet tegen zijn vrouw en kinderen die hij er niet mee wilde belasten. Zo diep zit het.”

Niet naïef
PSV bood de slachtoffers steun en professionele hulp, liet nagaan wat strafrechtelijk nog mogelijk was met de daders en stelde een interne én externe vertrouwenspersoon aan. Ouders en trainers kregen instructies mee om grensoverschrijdend gedrag te voorkomen of herkennen.

,,Je moet niet paranoia worden, maar ook niet naïef”, zegt Gerbrands in zijn kantoor met uitzicht op de grasmat in het Philips Stadion. Daar voetballen Op dat moment tientallen kinderen. Een eind verderop in de gang geven twee jongemannen een groep kinderen les op de Playstation, om de digitale variant van het spelletje in de vingers te krijgen. Ook zij kijken uit op de grasmat. Transparantie troef.

Open deur
Voor hij directeur werd, was Gerbrands volleyballer en coach. Hij heeft zelf geen nare dingen meegemaakt, zegt hij, maar dat wil niet zeggen dat hij niet bewust met het onderwerp bezig was. ,,Judocoach Cor van der Geest heeft me geleerd dat je alles toetsbaar moet houden. Trek die deur niet dicht, zorg dat er altijd mensen bij zijn die zien wat je doet.”

Als coach van vrouwenteams kwam Gerbrands alleen in de kleedkamer als de kust veilig was. ,,Als ik een teambespreking moest doen, kwam de aanvoerster me halen: ‘Wij zijn klaar, kom maar even de motivatiespeech houden’. Voor het afsluitend praatje na de wedstrijd controleerde altijd eerst iemand of er niet al iemand in de kleedkamer zat of onder de douche stond. Als je daar goed over nadenkt, is het vrij simpel om het voor jezelf comfortabel te houden. Ik zeg altijd zo: als je iets dat je doet niet durft te vertellen of te laten zien aan anderen, is het al dubieus.”

We hebben nu ook het verzoek gekregen om onze activitei­ten uit te breiden naar racisme en discrimina­tie in de sport

Renald Majoor, Stichting de Stilte Verbroken

De directeur denkt dat er nog een wereld te winnen valt om misbruik uit te bannen in de sportwereld. Zijn rol daarin is bescheiden. Hij is slechts ambassadeur van het platform, zegt hij, omdat ‘een bekend gezicht soms wel wil helpen’.

Ervaringsdeskundigen Van Dijk en Majoor voeren de vertrouwelijke gesprekken met sporters. Hun platform krijgt steun van onder meer het ministerie en Slachtofferhulp. ,,We hebben nu ook het verzoek gekregen om onze activiteiten uit te breiden naar racisme en discriminatie in de sport.”

Drempel omlaag
Majoor zint op meer manieren om bewustwording in de sport te vergroten en, als het toch nog misgaat, de drempel voor slachtoffers te verlagen om erover te praten. Hij denkt na over een vertrouwenspersoon die écht onderdeel uitmaakt van de club, net als een trainer, coach of fysiotherapeut. ,,Iemand die rondloopt op de club en met spelers praat over kleine dingen. Hoe was het weekend? Korte praatjes maken, even bij de training kijken. Zodat het contact er al is en het makkelijker is om met de vertrouwenspersoon te praten als het écht nodig is.”

Als één iemand minder slachtof­fer wordt, dan is het alle inspanning al waard

Toon Gerbrands, Ambassadeur

Maar wat als diegene zelf de fout ingaat? ,,Daarom hebben wij óók een externe vertrouwenspersoon, die buiten de organisatie staat”, zegt Gerbrands, om de complexiteit aan te geven. Hij denkt graag mee. Eerst al met de stichting, nu met het platform. ,,Als één iemand minder slachtoffer wordt, dan is het alle inspanning al waard.”

Bron: BD.nl >>

[Auteur]

Reacties