Slachtoffers geweld jeugdzorg krijgen 5000 euro: ‘Sommigen zijn kapot gegaan’

[LukaModerator]

Na excuses komt er nu ook een financiële compensatie van 5000 euro voor de mensen die slachtoffer zijn geworden van geweld of seksueel misbruik in de jeugdzorg. “Dit helpt in de erkenning van ons leed”, zegt slachtoffer Els Dijks. “Sommigen zijn echt helemaal kapot gegaan door al die ellende.”

Misbruik, geweld en verwaarlozing. Het bleek lange tijd de standaard in de jeugdzorg, en het gebeurde onder toeziend oog van de overheid. 75 procent van de kinderen in de jeugdzorg kreeg er tussen 1945 en 2017 mee te maken. Eén op de tien zelfs structureel.

‘Schadevergoeding’
De overheid maakte eerder al excuses. Vandaag is bekend geworden dat de honderden slachtoffers ook een schadevergoeding van 5000 euro krijgen. De regeling gaat dit najaar van start. De slachtoffers hebben dit nieuws vanmiddag tijdens een bijeenkomst in Nieuwegein te horen gekregen.

Slachtoffer Els Dijks is daar blij mee. “Het is heel goed dat dit gebeurt.” Els zat van haar 13de tot haar 16de in een meisjesinternaat en werd daar gedrogeerd. “Dat we schadevergoeding krijgen, voelt als erkenning voor ons leed. Vooral voor de mensen die geestelijk kapot zijn gegaan en daarna niet meer konden werken.”

Een speciale commissie onder leiding van Micha de Winter deed vorig jaar een groot onderzoek naar geweld in jeugdzorg vanaf 1945 tot nu. De conclusies waren schokkend: driekwart van de kinderen die tussen 1945 en nu in de jeugdzorg zijn opgevangen heeft te maken gehad met fysiek, seksueel of psychisch geweld of is daar getuige van geweest.

De kinderen werden decennialang onvoldoende beschermd door de overheid. Er werd ook een speciaal meldpunt opgericht. Daar kwamen zo’n duizend meldingen binnen.

Aantallen lastig te geven
Hoeveel mensen voor de schadevergoeding in aanmerking komen, is volgens minister Dekker lastig te zeggen. Dat komt omdat wellicht niet alle slachtoffers zich al hebben gemeld.

Hij wil niet dat slachtoffers hemel en aarde moeten bewegen om hun zaak te bepleiten. “We gaan kijken hoe we dit op een manier kunnen doen die voor slachtoffers redelijk is. Dat ze niet met pakken papier hoeven aan te komen, maar gewoon op een nette manier hun verhaal kunnen doen”, zegt Dekker.

Minister Hugo de Jonge vult aan: “Het leed is zo groot, dat is niet met geld goed te maken. Maar het is wel goed dat we het leed erkennen.”

Toekomstige gevallen voorkomen
Naast een schadevergoeding krijgen slachtoffers de mogelijkheid hun verhaal met een breder publiek te delen. Dat gebeurt via een nieuwe website, een documentaire en een congres. Zo groeit het bewustzijn en kan kennis worden uitgewisseld om nieuw geweld in de toekomst te voorkomen.

Door minder kinderen te plaatsen in gesloten instellingen en separeercellen én door kinderen zo veel mogelijk op te vangen in een huiselijke omgeving (zoals pleeggezinnen en gezinshuizen) moeten kinderen in de toekomst beter worden beschermd en ondersteund.

Els: met dochter op vakantie
Els Dijks heeft de ellende achter zich kunnen laten. “Ik heb drie jaar moeten werken in een meisjesinternaat. Kinderarbeid was het, waar ik nooit een cent voor heb gekregen. Nu krijg ik daar eindelijk mijn salaris voor. Met het geld wil ik met mijn dochter op vakantie.”

Bron: RTL Nieuws >>

[LukaModeratorTopic starter]

‘We kwamen als slachtoffers binnen en gingen als dubbele slachtoffers naar buiten’

Slachtoffers bij het congrescentrum in Nieuwegein, vanmiddag

Het was onrustig in de zaal, er klonk geschreeuw en er was veel rumoer. Bij de bijeenkomst in Nieuwegein, waar slachtoffers van geweld en misbruik in de jeugdzorg vanmiddag hoorden dat ze ieder 5000 euro krijgen als tegemoetkoming, liepen de emoties hoog op. Dat vertelt Philomeen Soudant, die bij de besloten bijeenkomst aanwezig was.

De 58-jarige Soudant werd in haar jeugd misbruikt en mishandeld door haar pleegouders. Ze was vanmiddag met hoge verwachtingen naar de bijeenkomst gekomen. “Ik hoopte dat we naar het schadefonds konden gaan, dat we daar ons verhaal zouden kunnen vertellen en dat er dan zou worden bepaald: jij krijgt dit bedrag, jij krijgt dat bedrag.”

In plaats daarvan krijgt ieder slachtoffer dus eenmalig 5000 euro. Met nadruk niet om alle kosten “die voortkomen uit het slachtofferschap te compenseren”, maar als “erkenning van het geweld dat slachtoffers is aangedaan”, schrijft het kabinet in een brief aan de Tweede Kamer.

“Toen ik dat hoorde, brak ik”, vertelt Soudant. “Niemand was er blij mee. Want je kunt niet iedereen over één kam scheren. En geld maakt natuurlijk niet gelukkig, maar dit bedrag is sowieso veel te laag. Alleen al mijn psychotherapeut kost 95 euro per sessie. Reken maar uit.”

Dominique Meijer snapt deze emoties wel. Ook zij was vanmiddag bij de bijeenkomst aanwezig, als lotgenoot en oprichter van de stichting Voor Ons, voor slachtoffers seksueel misbruik of mishandeling. “Het was een emotionele middag. Ik denk dat het totale verhaal daardoor niet bij iedereen is binnengekomen, ook bij mij niet.”

Volgens Meijer gaat het niet alleen om het compensatiebedrag. “Minister Dekker heeft ook over zorgpakketten gepraat. En over bijvoorbeeld een documentaire, om onze verhalen te kunnen delen. Dat zijn dingen die lotgenoten ook allemaal wilden, bleek uit een enquête die is gehouden. Dus ik heb tegen iedereen gezegd: ‘Wacht op het totaalplaatje.'”

‘Was mijn doodvonnis’
Philomeen Soudant heeft haar mening al wel gevormd. Zij kwam op haar achtste terecht in een pleeggezin. Kort daarvoor mocht ze een week met haar toekomstige pleegouders op stap, om te kijken of dat beviel. “Ze hebben me in die week heel Nederland laten zien, van de zee tot de Efteling. Ik vond het fantastisch. Dus toen ze vroegen of ik daar voor altijd zou willen wonen, zei ik meteen ja. Maar dat was mijn doodvonnis. Toen begon de ellende.”

Al vanaf het begin werd Soudant seksueel misbruikt door haar pleegvader. Ook mishandelden haar pleegouders haar. “Ze maakten een plankje met twee elektrische draden eraan en twee elektrisch geladen staven. Die moest ik dan vasthouden. Als ik huilde, was ik een spelbreker. En zij lachten alleen maar.”

Soudant zag haar voogd wel regelmatig, maar altijd met haar pleegouders erbij. “Die zeiden dan dat ik een lastig kind was. Ik kon nooit een-op-een met hem in gesprek.”

Toen het meisje acht jaar bij haar pleeggezin woonde, trok haar broer aan de bel. Hij had het gevoel dat er dingen niet goed gingen. Er kwam vervolgens een gesprek met Soudant, haar pleegouders, broer en de voogd, maar dat leidde niet meteen ergens toe.

Pas twee jaar later – Soudant was inmiddels 18 jaar – kreeg ze de kans om een-op-een met de voogd te praten. “Ik heb hem verteld dat ze tegen me schreeuwden en me een sloerie noemden. Over het misbruik durfde ik niet te beginnen, daar schaamde ik me te diep voor.”

De voogd concludeerde dat Soudant weg moest uit het pleeggezin. “Maar hij kon geen andere opvang regelen, dus stuurde hij me toch weer terug.” Na zes weken hielp haar broer haar om toch uit het gezin weg te komen. Ze ging bij hem inwonen en probeerde haar verleden jarenlang weg te stoppen.

Bezem door jeugdzorg
Nu zit ze wel in therapie. Maar kun je zoiets ooit verwerken? “Dat is moeilijk, vooral na zo’n middag als vandaag. We zijn als slachtoffers binnengekomen en gingen als dubbele slachtoffers weer naar buiten. Ik voel me niet begrepen.”

Aan het lotgenotencontact dat het kabinet wil intensiveren, heeft Soudant niet zoveel, zegt ze. “Ik had liever gezien dat ze geld zouden steken in het oplossen van de problemen die er nu nog zijn binnen de jeugdzorg. Daar moet een hele goede bezem doorheen.”

Ook de commissie-De Winter, die vorig jaar met een rapport kwam over geweld in de jeugdzorg sinds 1945, toonde zich kritisch over de plannen van het kabinet voor het huidige jeugdzorgstelsel. “Daar wordt niet extra in geïnvesteerd. Het zijn heel veel woorden, maar ze zeggen weinig”, zei commissielid Mariëlle Bruning vanmiddag. Over de compensatieregeling was Bruning wel tevreden.

Bron: NOS.NL >>

[LukaModeratorTopic starter]

5000 euro voor slachtoffers jeugdzorg, teleurstelling over maatregelenpakket

Slachtoffers van geweld in de jeugdzorg krijgen per persoon 5000 euro compensatie als tegemoetkoming voor het leed. Dat hebben de ministers Dekker en De Jonge bekendgemaakt.

Verder worden in nauw overleg met de betrokken brancheverenigingen en lotgenotenorganisaties initiatieven opgezet zodat slachtoffers hun ervaringen kunnen delen. Het gaat onder meer om lotgenotencontact. Ook krijgen slachtoffers de mogelijkheid hun verhaal met een breder publiek te delen, via een website, een documentaire en een congres.

De commissie-De Winter, die vorig jaar kwam met een rapport over geweld in de jeugdzorg sinds 1945, is tevreden over de compensatieregeling voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg, maar teleurgesteld over de rest van de maatregelen.

“Wij hebben aanbevelingen gedaan over hoe het nu en in de toekomst beter kan in de jeugdzorg. De ambitie van het kabinet op deze punten is erg laag en op sommige punten erg vaag”, zegt commissielid en hoogleraar jeugdrecht Mariëlle Bruning.

Volgens Bruning lijkt het kabinet de urgentie niet helemaal te voelen. “Er zijn grote zorgen over het huidige jeugdzorgstelsel en daar wordt niet extra in geïnvesteerd.” In de brief die vandaag naar de Tweede Kamer is gegaan wijzen de ministers op plannen die al in gang zijn gezet om de jeugdzorg te verbeteren.

Dat is wat de hoogleraar betreft niet genoeg. “Het zijn heel veel woorden, maar ze zeggen weinig. Er wordt vooral doorverwezen naar de brancheorganisaties, maar wij vinden dat de regering de regie moet houden. De regering moet met plannen komen over wat gaan doen om dit niet weer te laten gebeuren.”

Geweld voorkomen
Uit het rapport van de commissie bleek dat driekwart van alle kinderen die na de oorlog in de jeugdzorg hebben gezeten, te maken heeft gehad met fysiek, verbaal of seksueel geweld.

In het stuk stonden aanbevelingen voor erkenning van de slachtoffers in het verleden, maar ook om geweld in de toekomst te voorkomen. Dat kan bijvoorbeeld door de groepsgrootte binnen jeugdzorginstellingen te verkleinen, pleegouders beter te ondersteunen, sterker en onafhankelijk toezicht te organiseren en te zorgen voor genoeg en goed geschoold personeel.

Bron: NOS.NL >>

[LukaModeratorTopic starter]

‘Niet meer dan terecht’ vindt Ben de schadevergoeding die hij krijgt omdat hij als kind mishandeld werd in de jeugdzorg

21-2-20

Slachtoffers van geweld of seksueel misbruik in de jeugdzorg kunnen straks aanspraak maken op een schadevergoeding. Minister Dekker maakt vanmiddag bekend hoe de regeling eruit komt te zien.

Ben Meijer-Hof is een van de slachtoffers. Hij werd als kind misbruikt door zijn pleegvader en later door diens biologische zoon.

Krankzinnigengesticht
Toen hij rond zijn zeventiende uit de kast wilde komen als homo, werd hij voor gek verklaard en gezien als een gevaar voor anderen. Tegen zijn zin werd hij vastgehouden in een ‘krankzinnigengesticht’. “Ik wilde gelukkig zijn, maar zij wilden me genezen van mijn homofilie.”

Ben liep meerdere keren weg uit de kliniek waar hij werd vastgehouden. “Ik werd dan opgepakt door de politie en moest als straf een paar dagen in de isoleercel. Ik herinner mij dat ik spiernaakt in een bedje, vastgebonden aan enkels en polsen, kreeg te horen dat men elektroshocktherapie wilde doen om mij ‘van mijn homofilie’ af te helpen.”

Psychisch, fysiek of seksueel misbruikt
Het rapport ‘Kwetsbare kinderen onvoldoende beschermd’ van onderzoekscommissie De Winter bevestigde vorig jaar dat kinderen zoals Ben decennialang te weinig werden beschermd tegen geweld in de jeugdzorg.

Driekwart van de kinderen die tussen 1945 en nu in de jeugdzorg hebben gezeten is psychisch, fysiek of seksueel misbruikt door leiders in jeugdinstellingen of door pleegouders. Commissie De Winter komt vandaag met een vervolg. Namelijk hoe kun je de slachtoffers erkenning geven?

‘Waarom?’
Ben gaat vanmiddag naar de bijeenkomst in Nieuwegein, net als naar verwachting nog 250 andere slachtoffers van misbruik in de jeugdzorg. Hij wil een antwoord op de vraag ‘waarom?’ “Waarom kon ik met een gerechtelijk bevel wegens ‘krankzinnigheid’ worden opgenomen in een psychiatrische inrichting omdat ik homoseksueel ben?”

Ook wil hij excuses. Want die heeft hij nog niet persoonlijk gekregen. “Zo’n algemeen excuus van ministers De Jonge en Dekker is voor de bühne. Maar als je iemand echt excuses wilt maken, dan kijk je diegene in de ogen, dan maak je persoonlijk contact.”

900 gulden schuld
Over mogelijke compensatie heeft Meijer-Hof nog niets gehoord, maar zou in zijn ogen niet meer dan terecht zijn. “Al is het maar omdat tijdens mijn tweejarige gedwongen opvang mijn uitkering van de Ziektewet en later de WAO is ingehouden. Ik kwam de kliniek uit met 900 gulden schuld, dat kwam er dus nog eens bovenop. Ik zou alleen niet weten hoe je ons leed in geld kunt uitdrukken.”

Bron: EenVandaag / Avro Tros >>

[LukaModeratorTopic starter]

NA EXCUSES OOK SCHADEVERGOEDING VOOR SLACHTOFFERS GEWELD IN JEUGDZORG

Slachtoffers van geweld en misbruik in de jeugdzorg kunnen straks aanspraak maken op een schadevergoeding. Het kabinet maakte al eerder excuses voor de misstanden, maar komt nu ook met compensatie, meldt minister Sander Dekker van Rechtsbescherming.
De slachtoffers krijgen per persoon 5000 euro als tegemoetkoming voor het leed. Dat hebben ministers Dekker en De Jonge bekendgemaakt, aldus de NOS. Ook worden initiatieven opgezet, in overleg met betrokken brancheverenigingen en lotgenotenorganisaties, zodat slachtoffers hun ervaringen kunnen delen.

Minister Dekker vindt dat de overheid een verantwoordelijkheid had om met schadevergoedingen te komen. “Deze kinderen hadden recht op een veilige omgeving, die hadden ze thuis niet. Dan ga je naar de jeugdzorg en krijg je juist daar te maken met geweld. De overheid heeft hun niet de veiligheid kunnen bieden waar ze recht op hadden. Dan hoort daar ook een regeling bij.”
Hoeveel mensen ervoor in aanmerking komen is volgens Dekker lastig te zeggen, omdat waarschijnlijk niet alle slachtoffers zich al hebben gemeld. “We gaan kijken hoe we dit op een manier doen die voor slachtoffers redelijk is. Dat ze niet met pakken papier hoeven aan te komen, maar gewoon op een nette manier hun verhaal kunnen doen”, aldus Dekker.

‘Teleurgesteld’
De commissie-De Winter die vorig jaar met het rapport kwam is tevreden over de compensatieregeling voor slachtoffers van geweld in de jeugdzorg, maar teleurgesteld over de rest van de maatregelen, zegt de commissie tegen de NOS.

Uit het rapport van de commissie bleek dat ruim driekwart van de kinderen in jeugdzorginstellingen en pleeggezinnen de afgelopen decennia is geconfronteerd met misbruik, mishandeling, treiteren of verwaarlozing. Toezichthouders hebben verzuimd in te grijpen, concludeerde de commissie-De Winter. Slachtoffers ondervinden tot op de dag van vandaag hinder van die nare ervaringen. Minstens één slachtoffer is naar de rechter gestapt om schadevergoeding van de overheid af te dwingen.

Misbruikt onder toezicht
In de Zembla-uitzending ‘Misbruikt onder toezicht’ komt naar voren hoe jeugdorganisaties kinderen ernstig in gevaar brengen door falende communicatie

Bron: BNN Vara >>

[LukaModeratorTopic starter]

Roos Haase: ‘De hoofdprijs is de erkenning, maar geld maakt de dingen wel makkelijker’

Roos Haase: ‘Hoe moet ik nou bewijzen wat er gebeurd is? Wie erbij was, ligt onder de grond.’Beeld Foto Maarten Hartman

Als kind in een pleeggezin werd ze lange tijd misbruikt en mishandeld. Roos Haase hoorde vrijdag van minister Dekker dat ze mogelijk een schadevergoeding krijgt.

Bij Roos Haase (75) komen geregeld nog nieuwe nare herinneringen boven. “Alsof je nog een keer gestraft wordt voor iets waar je als kind niets aan kon doen”, zegt ze. Vanaf haar geboorte tot haar achttiende woonde ze in een pleeggezin, waarin ze tot haar zestiende mishandeld werd. Steeds had haar pleegmoeder nieuwe ‘vriendjes’, door wie ze misbruikt werd, zo vertelt ze.

Ze werd niet geloofd
Als 7-jarige vroeg ze de huisarts om hulp, maar die geloofde haar niet. Nog altijd heeft ze de pop waar ze als kind zelf gaten in maakte om aan anderen duidelijk te maken wat haar was overkomen. Ze werd niet geloofd.

Minister Sander Dekker van rechtsbescherming vertelde gisteren aan slachtoffers van geweld in de jeugdzorg dat ze in aanmerking komen voor een financiële compensatie van 5000 euro per persoon. Haase was erbij.

“Ik ben ontzettend emotioneel nu”, zegt ze. “En onder de indruk. De wanhoop van mensen, de boosheid. Er lag zo’n emotie over de zaal. Zelf ben ik niet meer boos. Dat is geweest. Ik kan niets aan het verleden veranderen. Wat mij diep raakte, was dat minister Dekker refereerde aan woorden die ik veel heb gebruikt: wie gelooft er nu een kind? Hij kon nu invoelen hoe het was.”

Zelf pleegmoeder geworden
Het geweld tekende Haase’s leven. De liefdevolle jeugd die ze zelf nooit had, wilde ze wel aan andere kinderen geven. “Daarom ben ik veertig jaar geleden pleegmoeder geworden”, zegt Haase. Een laatste pleegzoon van 19 woont nog bij haar. Hoeveel kinderen ze in al die jaren een veilig thuis heeft geboden, weet ze niet meer.

Haase kampt zelf nog steeds met de gevolgen van haar verdrietige jeugd. Ze is ervan overtuigd dat het hartinfarct waar ze drie jaar geleden door getroffen werd, te maken heeft met de stress van haar onverwerkte verleden. “Ik moest drie maanden revalideren, en kan nog steeds bijna niet lopen. Ik zie het ook bij andere slachtoffers gebeuren: die vallen nu alsnog om, bijvoorbeeld door hartklachten.”

Nu komt Haase mogelijk voor een vergoeding in aanmerking. De regeling wordt dit najaar geopend, daarna moet blijken of ook zij geld krijgt. “De hoofdprijs is voor mij de erkenning, het gevoel dat er naar ons geluisterd wordt”, zegt ze. “Maar geld kan de dingen wel makkelijker maken. Ik zou bijvoorbeeld naast mijn scootmobiel een kleine rolstoel voor in huis willen, maar dat kan ik me nu niet permitteren.”

‘Ik blijf vechten’
Een eerdere financiële regeling, specifiek voor slachtoffers van seksueel geweld in de jeugdzorg, ging aan Haase voorbij. Ze kon niet genoeg bewijs overleggen. “Dat vond ik heel verdrietig. Toen heb ik besloten: ik blijf vechten.”

Ze hoopt daarom voor slachtoffers dat de nieuwe regeling inderdaad eenvoudiger en laagdrempeliger wordt, zoals het kabinet belooft. Wat Haase betreft is het woord van de slachtoffers daarbij voldoende bewijs. “Want hoe moet ik nou bewijzen wat er gebeurd is? Wie erbij was, ligt onder de grond.”

Voor Haase was het pijnlijk het verleden weer op te rakelen. Maar ze vindt het ook belangrijk. “Hoe meer bekendheid er is voor dit soort zaken, hoe makkelijker kinderen die dit nu of in de toekomst overkomt, naar buiten kunnen treden. Volledig uitbannen van dit soort geweld gaat niet, maar laten we er allemaal alert op zijn.”

Bron: Trouw >>

[Auteur]

Reacties