- Dit onderwerp bevat 12 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 07/08/2020 om 22:19 door Mark.
-
Reacties
-
Hoe de aanpak van Jehovah’s Getuigen van misbruik in andere landen wél verbeterde
Nederland is niet het eerste land waar de overheid zich verdiept in het misbruikbeleid van Jehovah’s Getuigen. Een kijkje over de grens naar hoe andere landen het probleem met de geloofsgemeenschap aanpakken.
In Nederland was het een unicum: een onderzoek naar een religieuze groepering op last van de overheid. Vorige week kwamen onderzoekers van de Universiteit Utrecht met de resultaten van hun onderzoek naar hoe Jehovah’s Getuigen omgaan met misbruik. De voltallige Tweede Kamer vroeg om zo’n onderzoek nadat de gemeenschap weigerde dat zelf te faciliteren.
Het kort geding dat de Getuigen aanspanden om publicatie tegen te houden, mocht niet baten. De resultaten werden openbaar en bevestigden wat eigenlijk al bekend was: de geloofsgemeenschap gaat niet adequaat om met meldingen van misbruik, wat voor slachtoffers vaak problematisch is.
De Jehovah’s Getuigen hebben al aangegeven de aanbevelingen van de onderzoekers, zoals het instellen van een meldpunt, niet over te nemen. Het is dus afwachten wat er verder gaat gebeuren. Vanwege de vrijheid van godsdienst heeft de minister niet veel mogelijkheden om de groep te dwingen tot medewerking.
Nederland is niet het eerste land waar de Getuigen onder het vergrootglas liggen vanwege hun misbruikprotocollen. Er zijn al meerdere overheden die zich in het dossier hebben vastgebeten: België, Engeland en Australië zijn daar voorbeelden van. Hoe hebben zij dat aangepakt?
België
In België doet het Openbaar Ministerie onderzoek naar misbruik bij de Jehovah’s Getuigen. Het federaal parket laat niets los over de zaak zolang het onderzoek loopt, maar volgens Pascal Mertens, voorzitter van de Belgische tak van slachtofferorganisatie Reclaimed Voices, is er een speciale eenheid die zich met het onderwerp bezighoudt. “Ik heb begrepen dat zij alle klachten die over misbruik bij Jehovah’s Getuigen binnenkomen gebundeld hebben zodat ze een goed overzicht hebben.”Vorig voorjaar deed de politie huiszoeking op het bijkantoor in Kraainem, bij het Belgische hoofdkwartier van de Getuigen. Ze was op zoek naar dossiers van interne rechtszaken.
De doortastendheid van justitie in België is te danken aan het IACSSO, een onafhankelijk overheidsorgaan dat verbonden is aan het ministerie van justitie en gevraagd en ongevraagd advies kan geven over zaken die zij van belang acht. Toen na berichtgeving van Trouw in 2017 over misbruik bij de Getuigen Reclaimed Voices een meldpunt opende, informeerde het IACSSO of daar ook meldingen uit België waren binnengekomen, zegt directrice Kerstine Vanderput. Dat bleek het geval te zijn, waarna het IACSSO een onderzoek instelde naar de interne protocollen van de Jehovah’s Getuigen. Op basis daarvan stuurde het aanbevelingen aan het parlement.
Het IACSSO adviseerde het parlement onder andere een onderzoek in te stellen ‘om inzicht te krijgen in het onderliggende patroon van de interne regels, gebruiken en structuren en de mogelijke invloed ervan op de aangiftebereidheid’. Er werd in maart 2019 een speciale parlementaire commissie opgericht die achter gesloten deuren hoorzittingen hield met deskundigen. “Spijtig genoeg kwamen we vlak daarna zonder regering te zitten”, zegt Vanderput. “Ik heb onlangs geïnformeerd hoe het ervoor staat en wacht nog op antwoord.”
Reclaimed Voices België heeft daarmee haar taak volbracht, zegt Mertens. “Ons doel was het probleem van misbruik onder de aandacht te brengen bij de politiek en bij justitie. Dat hebben we bereikt.” De stichting gaat daarom binnenkort onder een andere naam verder en zal zich nu hard gaan maken voor slachtoffers van de uitsluitingsregeling die de Getuigen hanteren.
Engeland
In Engeland startte de Charity Commission, een onafhankelijke overheidsorganisatie die toezicht houdt op liefdadigheidsinstellingen, in 2014 een onderzoek naar de Jehovah’s Getuigen in Manchester. Twee jaar eerder was een van hun leden veroordeeld voor seksueel misbruik en de commissie wilde weten hoe de organisatie daar zelf mee omgegaan was.Ze kwam tot de conclusie dat er van alles mis was gegaan. “De slachtoffers zijn hopeloos in de steek gelaten”, zei onderzoeksleider Harvey Grenville. Volgens hem gaven Jehovah’s Getuigen geen prioriteit aan het welzijn van de slachtoffers en schoot hun aanpak ernstig tekort. Dat het genootschap niet wilde meewerken, onderstreepte dat nog eens.
Maar er is ook een lichtpuntje: naar aanleiding van de bemoeienis van de Charity Commission hebben de Britse Getuigen hun beleid op een aantal punten gewijzigd. Zo hoeven slachtoffers niet meer hun beschuldigingen te uiten waar de (vermeende) dader bij is en moet een veroordeling door de seculiere autoriteiten ook een reden zijn om de dader restricties op te leggen, ook al zijn er te weinig getuigen om een intern comité te beginnen.
Tegelijk met het onderzoek in Manchester is breed onderzoek naar de organisatie als geheel in Engeland en Wales van start gegaan. Dat is op dit moment nog gaande. Een woordvoerder laat via e-mail weten dat er daarom nog geen uitspraken kunnen worden gedaan over de voortgang, om het onderzoek niet te beïnvloeden.
Australië
In 2013 stelde de Australische overheid een onderzoek in naar de aanpak van seksueel misbruik door allerlei organisaties, van de scouting tot religieuze instituties – waaronder ook Jehovah’s Getuigen. De Royal Commission into Institutional Responses to Child Sexual Abuse, zoals de commissie voluit heette, leverde in december 2017 haar rapport.Religieuze organisaties kwamen er het slechtst van af op het gebied van kindveiligheid. Volgens het onderzoek waren ze niet transparant en namen ze te weinig verantwoordelijkheid. Ook hadden ze de neiging de reputatie van het instituut te stellen boven de veiligheid van de kinderen die aan hun zorg zijn toevertrouwd.
Ook Jehovah’s Getuigen kregen van de Royal Commission kritiek op hun misbruikbeleid. Vooral de tweegetuigenregel (die voorschrijft dat misbruik alleen kan worden vastgesteld als er twee getuigen van zijn, wat in de praktijk zo goed als nooit het geval is) en het nalaten van aangifte bij de autoriteiten zijn problematisch volgens het onderzoek. Tijdens de hoorzittingen bleek dat het religieuze genootschap sinds de jaren vijftig meer dan duizend meldingen van kindermisbruik kreeg die in geen enkel geval werden doorgegeven aan justitie.
De commissie deed meer dan vierhonderd aanbevelingen voor de overheid en verschillende andere soorten instellingen. De specifieke aanbevelingen aan de Getuigen komen voor een groot deel overeen met die uit het rapport van de Universiteit Utrecht van vorige week: laat de tweegetuigenregel varen in misbruikzaken, neem vrouwen op in de hiërarchie en zorg ervoor dat slachtoffers van misbruik niet dubbel gestraft worden door uitsluiting uit de gemeenschap.
De Jehovah’s Getuigen zijn een van de elf instellingen die zijn gevraagd jaarlijks te rapporteren over de voortgang van het implementeren van de aanbevelingen. Dit hebben ze tot nu toe twee keer gedaan: ze voldoen naar eigen zeggen aan alle punten.
Tijdens de hoorzitting werd al duidelijk dat het protocol voor de omgang met misbruik is gewijzigd naar aanleiding van het onderzoek. Deze wijzigingen zijn later wereldwijd ingevoerd; in Nederland gelden ze vanaf 2018. Woordvoerder Michel van Hilten zei in het Dagblad van het Noorden dat het gaat om een verduidelijking van bestaand beleid. Maar er staan wel degelijk nieuwe dingen in, zoals Trouw destijds al meldde. Onder andere dat ouderlingen aangifte moeten doen als een minderjarige nog steeds in gevaar is of als er andere ‘gegronde redenen’ voor zijn.
De Australische overheid heeft bijna alle aanbevelingen van de commissie overgenomen. Ze heeft een nationaal schadefonds opgezet en verwacht dat alle onderzochte instellingen zich daarbij aanmelden, zodat slachtoffers zich daar kunnen melden. Daarvoor hebben ze tot komende zomer de tijd, maar vorig voorjaar voerde de overheid de druk al op door een lijst te publiceren met de instellingen die zich nog niet hadden aangesloten.
Daarnaast hebben bijna alle Australische staten inmiddels het verzuimen van het melden van seksueel misbruik van een minderjarige strafbaar gesteld. In sommige staten geldt dit zelfs voor priesters die bekentenissen van misbruik te horen krijgen tijdens de biecht. Volgens de commissie bijt die verplichting niet met het recht op vrije godsdienstbeoefening. “Dat recht is niet absoluut”, schreef de commissie in haar aanbevelingen. “De wet kan de vrijheid van godsdienst beperken als dat nodig is om publieke veiligheid, orde, gezondheid of zeden of de fundamentele vrijheden van andere mensen te beschermen.”
Bron: Trouw.NL>>
Geen spoedeisend belang, hof vindt verwijdering rapport Jehova’s niet nodig
Arnhem, 04 augustus 2020
In opdracht van de Minister (van Justitie en Veiligheid, voor Rechtsbescherming) heeft de Universiteit Utrecht een onderzoek gedaan naar de afhandeling van seksueel misbruik binnen de gemeente van Jehovah’s getuigen. Jehovah’s getuigen wilden via een kort geding bij de rechtbank publicatie van het rapport dat daarvan is opgemaakt tegenhouden. De rechtbank heeft die vordering afgewezen, waarna de Minister het rapport naar de Tweede Kamer heeft gestuurd en het rapport op verschillende websites is gepubliceerd.
Hoger beroep
In hoger beroep vorderen de Jehovah’s Getuigen verwijdering van het rapport van twee websites en het plaatsen van een rectificatie op deze sites. Daarnaast vorderen zij de Minister op te dragen een brief te sturen aan de Tweede Kamer met rectificerende mededelingen over het rapport.De beslissing
Het hof beslist dat de Jehovah’s getuigen geen spoedeisend belang (dat is een belangrijk vereiste in een kort geding) meer hebben bij die vorderingen: het rapport is inmiddels al gepubliceerd, ook op andere websites, zodat voor verwijdering of rectificatie onvoldoende urgentie bestaat. Bovendien is niet aannemelijk dat verwijdering van het rapport van de websites ertoe zal leiden dat het parlement het onderwerp niet zal bespreken. Daarnaast geldt nog dat het zich niet verdraagt met de staatsrechtelijke verhoudingen dat de civiele rechter een Minister opdraagt een brief te sturen naar de Tweede Kamer, waarin staat wat de Tweede Kamer moet doen of laten naar aanleiding van het rapport.Bron: rechtspraak.nl
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
