‘Ook hier worden vrouwen opgesloten, mishandeld en uitgebuit als huisslaaf’

[LukaModerator]

‘Ook hier worden vrouwen opgesloten, mishandeld en uitgebuit als huisslaaf’

Tijdens de intelligente lockdown zaten velen van ons thuis opgesloten. Voor ‘verborgen vrouwen’ geldt dit altijd, schrijft Shirin Musa. En er is een wet nodig om dit onrecht te bestrijden.

Verborgen vrouwen leven in een chronische situatie van angst, repressie, schaamte en ­financiële afhankelijkheid. BEELD GETTY IMAGES

Dit jaar gaat de geschiedenisboeken in als het jaar van de corona-uitbraak en de lockdown. Het jaar waarin onze bewegingsvrijheid tijdelijk werd ingeperkt om verdere verspreiding van het virus te voorkomen. Een ongewenst effect van deze essentiële maatregelen is dat door corona binnenshuis de spanningen hoog kunnen oplopen. In sommige gevallen leidt dat tot ernstig huiselijk geweld.

De samenleving komt langzaam weer op gang en samen bepalen we wat het nieuwe normaal is. Dit moment moeten we ook aangrijpen om actie te ondernemen voor de ‘verborgen vrouwen’ die in een permanente lockdown leven. Deze vrouwen hebben nooit bewegingsvrijheid en worden altijd gecontroleerd. Dit treft vrouwen met een migrantieachtergrond of huwelijksmigranten, die opgesloten en mishandeld worden door hun man en hun schoonfamilie.

Deze vrouwen worden opgesloten en mishandeld en vaak als huisslaaf uitgebuit. De Pakistaanse Yasmeen kwam als huwelijksmigrant naar Nederland en werd meteen na aankomst opgesloten en ernstig mishandeld door haar man en haar hele schoonfamilie. Ook kreeg ze onvoldoende te eten. Zij leefde volgens getuigen als huisslaaf. Haar poging een volwaardig en bovenal menswaardig leven te leiden heeft zij met de dood moeten bekopen.

De helpdesk van Femmes for Freedom heeft ook de Marokkaanse Amina bijgestaan. Zij vertelde dat ze als huwelijksmigrant gedwongen werd binnen drie maanden de Nederlandse taal te leren, zodat ze binnen afzienbare tijd een betaalde baan kon vinden. Dit lukte haar snel en ze mocht naar haar werk, maar het inkomen en haar bankpasjes moest zij afstaan aan haar schoonfamilie. Na werktijd was ze de huisslaaf van de schoonfamilie.

Mensenhandel
Deze verborgen vrouwen leven in een chronische situatie van onmacht, angst, geweld, repressie, schaamte, financiële afhankelijkheid en uitbuiting. Ze schikken zich in hun lot, want wanneer zij voor zichzelf opkomen, lopen zij het risico mishandeld te worden en in extreme gevallen zelfs vermoord. Als het meevalt worden ze in het land van herkomst gedumpt. Verborgen vrouwen zullen dus niet massaal naar de Dam of het Malieveld komen en ze schuiven al helemaal niet aan bij talkshows.

Omdat zij niet zichtbaar zijn, ook niet voor de hulpverlening, is onduidelijk hoeveel vrouwen dit lot treft. De gemeente Rotterdam heeft een kleine steekproef gedaan waaruit blijkt dat 20 procent van de huwelijksmigranten in een gedwongen isolement leeft. Maar gedwongen isolatie, mishandeling en opsluiting treffen ook meisjes die hier geboren en getogen zijn.

De Nederlandse wet is nog niet voldoende toegerust op dit soort situaties. Ondanks de talrijke slachtoffers heeft minister Sander Dekker (Rechts­bescherming) aangegeven onvoldoende grond te zien om de rechten van deze vrouwen verder te verankeren in de Nederlandse wet. Maar als Yasmeen en Amina als medewerkers van een buitenlandse ambassade fysiek mishandeld zouden worden en werden gedwongen te werken, zou deze uitbuiting vallen onder de definitie van mensenhandel.

Het Openbaar Ministerie heeft de plicht in te grijpen bij een vermoeden van mensenhandel. Echter, omdat Yasmeen en Amina getrouwd waren, ziet de politie het niet als uitbuiting maar als een huwelijksprobleem en worden deze vrouwen niet serieus genomen. Juristen die gespecialiseerd zijn in mensenhandel zijn van mening dat ‘huwelijkse uitbuiting’ wel een vorm van mensenhandel is.

Geen wettelijke erkenning
De situatie die we hier zien, doet denken aan de vroege jaren negentig. Op dat moment was verkrachting binnen het huwelijk nog niet strafbaar. Pas in 1991 werd dit vergrijp door de inzet van feministen opgenomen onder het bestaande wetsartikel dat verkrachting strafbaar stelt.

De geschiedenis herhaalt zich. In Nederland wordt huwelijkse uitbuiting van (migranten) vrouwen nog ontkend binnen het wetsartikel dat betrekking heeft op mensenhandel. En als een delict niet in de wet wordt erkend, ­kunnen slachtoffers ervan er geen rechten aan ontlenen.

Vorig jaar erkende minister Dekker dat het voorkomen van huwelijkse gevangenschap ­verankerd moet worden in het Burgerlijk Wetboek. Nu moet de politiek zich inzetten voor de laatste belangrijke stap: dat huwelijkse uitbuiting specifiek wordt opgenomen binnen het bestaande mensenhandelartikel. Met deze handeling wordt een belangrijke bijdrage ­geleverd aan de vrijheid, veiligheid, gezondheid en emancipatie van migrantenvrouwen.

Meer ondersteuning
Kamerleden Bente Becker (VVD) en Jasper van Dijk (SP) voeren de strijd vanuit de politiek met ons mee. In 2019 diende Becker een initiatiefnota in met tientallen maatregelen om de positie van cultureel onderdrukte vrouwen te ­verbeteren. Ook werd haar amendement aangenomen, waardoor minister Wouter Koolmees (Integratie) geld moet vrijmaken voor meer ondersteuning van de doelgroep. Bij de behandeling van de initiatiefnota, dit najaar, zullen Becker en Van Dijk de regering vragen te onderzoeken of huwelijken die worden gesloten om de partner uit te buiten, onder de definitie van mensenhandel kunnen worden gebracht.

Een versoepeling van maatregelen, een mondmasker of een vaccin werken niet tegen huwelijkse uitbuiting van verborgen vrouwen. Zonder structurele aandacht en verdergaande maatregelen houdt de lockdown voor deze vrouwen nooit op.

Bron: Parool.NL >>

[Auteur]

Reacties