Moet je je dader vergeven?

[MarkModerator]

Gisteren stond er in Trouw een artikel over de aanpak van seksueel misbruik in Evangelische en Pinkstergemeenten.

“Er ligt zo’n nadruk op je nieuwe leven als christen, dat er weinig rekening wordt gehouden met menselijk falen. Als er dan wel iets misgaat, is dat algauw de schuld van demonische krachten. Daarmee wordt de eigen verantwoordelijkheid [van daders] geminimaliseerd.”

“Het idee is dat je [als slachtoffer] verplicht bent [je dader] te vergeven omdat God jou ook vergeven heeft.”

Lees het artikel ‘Misbruik? Dan niet alleen maar vergeven’ op trouw.nl >>

Vergeving op zich is prachtig. Het kan voor zowel daders als slachtoffers van (seksueel) geweldsdelicten een hele positieve uitwerking hebben. Maar Bijbels gezien zijn er wel voorwaarden aan verbonden. Vergeving zonder dat aan die voorwaarden is voldaan, is geen vergeven, maar loslaten of toegeven. Loslaten kan bevrijdend werken, maar wel alleen als je daar zelf aan toe bent en jouw dader je niet meer lastig valt. Toegeven zorgt ervoor dat je dader gewoon door kan gaan met zijn leven en jouw pijn en verdriet alleen jouw probleem is. Je staat er dus helemaal alleen voor.

Bijbels gezien rust het principe van vergeving op vier pijlers: inzien, berouw tonen, goedmaken en vergeving vragen. Vergeving draait dus om bewustwording en spijt en niet om daders ergens makkelijk mee weg te laten komen en slachtoffers op zichzelf terug te werpen.

Als mensen je vertellen dat je je dader moet vergeven en jij kunt dat (nog) niet, mag je ze rustig vertellen dat je dader dan eerst:

• moet inzien dat hij/zij je iets vreselijks heeft aan gedaan;
• berouw moet tonen voor wat hij/zij je aan heeft gedaan;
• moeite moet doen je te helpen er overheen te komen en/of eventuele schade moet herstellen/vergoeden;
• jou persoonlijk om vergeving moet vragen.

Vertel deze mensen maar dat ze zich tot je dader richten om hem/haar duidelijk te maken wat hij/zij moet doen om vergeving van je te krijgen. En dan nog hoef je alleen te vergeven als jij dat, vanuit jezelf, kunt en wilt en niet omdat christenen je vertellen dat het moet omdat God het ook doet. Mensen zijn niet gelijk aan God. Het is dan ook een oneigenlijk argument van christenen om van mensen te verwachten dat zij handelen als God.

[LSGBeheer]

N.a.v. dit opiniestuk is een discussie ontstaan over vergeven en geloof. Omdat deze discussie erg persoonlijk werd en wij van mening zijn dat hij daarom niet thuishoort in het openbare deel van ons forum, is hij verplaatst naar het ledendeel.

Login of registreer als je nog geen lid van LSG bent.

Het team van LSG

[MarkModeratorTopic starter]

Vandaag stond er een artikel in het Reformatorisch Dagblad n.a.v. een themamiddag over vergeving. Ik vind it artikel wel aansluiten bij dit topic, daarom heb ik het hieronder geplaatst.

Groet,
Mark

________________________

Vergeven is een opgave en een genadegave

Vergeving na seksueel misbruik. Kan dat? Of moet dat? Over deze vragen werd maandag nagedacht tijdens een themamiddag in Amsterdam.

De bijeenkomst was georganiseerd door de Protestantse Theologische Universiteit (PThU), Stichting VPSG –advies en ondersteuning bij vragen rond seksueel geweld, godsdienst en zingeving– en SMPR, het meldpunt seksueel misbruik in de kerk.

Marie Hansen-Couturier, theologe en bezig met een onderzoek naar de (on)mogelijkheid van vergeving na misbruik in het pastoraat, hield een lezing over visies op vergeving na seksueel misbruik. Haar vraagstelling luidde: „Hoe kun je op zo’n manier over vergeving spreken dat het bevrijdend is voor slachtoffers/benadeelden van seksueel misbruik in het pastoraat?”

Hansen-Couturier signaleerde een drietal problemen met vergeving. Allereerst kan er sprake zijn van miscommunicatie. „Als je aan tien mensen vraagt wat vergeving is, kun je minstens acht verschillende antwoorden krijgen.”

Vergeving kan ook een methode worden om iets in de doofpot te stoppen. „Al snel wordt gezegd: „Zand erover.””

Ten derde kan vergeving –of het (nog) niet kunnen of willen vergeven– een enorm schuldgevoel bij het slachtoffer aanwakkeren. „Vergeven wordt immers over het algemeen als moreel goed gezien.”

De klassieke visie op vergeving is vergeving als christelijke plicht. „Vergeving is een Bijbelse opdracht. Bij deze visie is genade een kernbegrip, gekoppeld aan de kruisdood van Jezus”, aldus Hansen-Couturier.

Woede
Een alternatieve visie op vergeving is een feministisch-theologische visie waarbij voorwaarden bij het vragen om vergeving belangrijk zijn. Recht doen is hierbij belangrijk, zei Hansen-Couturier. „Het begint met het spreken van de waarheid, zodat er ruimte komt voor erkenning en woede.”

Binnen de feministische theologie wordt ook nog anders over vergeving gedacht. Vergeving wordt ook gezien als per definitie onderdrukkend. „Het houdt patriarchale machtssystemen te veel in stand.”

Het verzet tegen vergeving kan ook als profetisch verzet worden gezien, aldus Hansen-Couturier. „Om onrecht en onrechtmatige sociale en maatschappelijke verhoudingen aan te klagen.”

Als je de ervaringsverhalen legt naast de verschillende visies, valt er een aantal dingen op. Allereerst zijn er de nadelen van vergeving: gebrek aan ruimte/tijd of gebrek aan waarheidsvinding. Maar daarnaast is er ook de kracht van vergeving. „Daardoor kun je loslaten en heel worden.”

Wat zijn de belangrijkste voorwaarden voor vergeving? zo vroeg Hansen-Couturier zich af. Allereerst moet er ruimte zijn voor erkenning. Het is daarnaast geen verplichting en er moet tijd gemaakt worden voor vergeving. Ook vergeven kan profetisch zijn: een daad richting heling en hoop op een geheelde toekomst. Hansen-Couturier benadrukt: zowel vergeving als (nog) niet vergeven om bepaalde redenen is theologisch te verantwoorden. „Waar gewerkt wordt aan heling en heelwording, hoe dan ook, dáár is God dichtbij in de verhalen van mensen.”

Opgave
Ds. Judith van der Werf, theoloog, en drs. Marjoleine Vosselman, psycholoog, hielden een lezing over vergeving in de praktijk van de VPSG. Zij bespraken drie casussen en gaven een aantal richtlijnen rond vergeven na seksueel geweld in en rond het gezin. „Vergeven is een opgave en een genadegave, het wordt je geschonken. Je laat de gefixeerde rollen van dader-slachtoffer los.”

Daarnaast is vergeven geen kwestie van moeten of willen. „Vergeving kan niet opgelegd worden door een ander.”

Vergeven is meestal niet een enkele stap, maar een veelheid van stappen, aldus Van der Werf en Vosselman.

Bron: rd.nl (op zondag niet bereikbaar)

[Auteur]

Reacties