Gamewereld is seksuele intimidatie op de werkvloer zat: ‘We moeten kappen met geschokt te zijn’

[LukaModerator]

Het is hommeles in de game-industrie. Vorige week demonstreerden honderden werknemers voor het hoofdkantoor van hun werkgever Activision Blizzard, vlak bij Los Angeles. De maker van kaskrakers zoals Call of Duty is aangeklaagd wegens discriminatie en seksuele intimidatie. Werknemers en gamers laten het er niet bij zitten eisen dat de top ingrijpt.

Werknemers van het Amerikaanse gamebedrijf Activision Blizzard protesteren voor het hoofdkantoor tegen discriminatie en seksuele intimidatie op de werkvloer. Beeld AFP

In de bomen naast de toegangsweg naar het kantoor van Activision Blizzard hangen hartjes in de kleur van de spellenmaker. De stakende werknemers houden van hun bedrijf, maken ze duidelijk, maar zijn de seksistische praktijken zat. ‘Vecht tegen bad guys in games én in het echte leven’, staat er op een spandoek. ‘Staken voor een betere Blizzard’, op een ander. Ook gamers sluiten zich woensdag bij het protest aan, met de hashtag #ActiBlizzWalkout.

Directe aanleiding voor het protest is de reactie van de directie van Blizzard op een vernietigend onderzoek van een Californische overheidsdienst. Grensoverschrijdend gedrag is bij de producent van grote spellen als Call of Duty en World of Warcraft aan de orde van de dag. Mannen die – grappend over verkrachting – openlijk brak op kantoor komen, achter hun console kruipen om een potje te gamen en de verantwoordelijkheid voor hun werk op vrouwelijke collega’s afschuiven. Naast dat vrouwen minder betaald krijgen en minder snel promotie maken zou er zelfs een vrouwelijke werknemer zelfmoord hebben gepleegd omdat er naaktfoto’s van haar werden verspreid.

Wilt u dit artikel liever beluisteren? Hieronder staat de door Blendle voorgelezen versie.

Werknemers van personeelszaken, vaak bevriend met de collega’s over wie geklaagd wordt, nemen de klachten niet serieus. Daar komt bij dat ze verklaringen doorspelen aan de partij waarover geklaagd wordt, waardoor vrouwen te maken krijgen met vergeldingsacties. Ook de top van Activision Blizzard ontkende de beschuldigingen eerder stellig, wat resulteerde in de demonstratie van vorige week woensdag.

De reacties zijn woedend. Van de 9.500 werknemers ondertekenden er 2.600 een brief waarin ze de reactie van de top van het bedrijf ‘afschrikwekkend en beledigend’ noemen. Bobby Kotick, de topman van Activision Blizzard, maakte vervolgens op persoonlijke titel alsnog excuses voor de ‘gevoelloze’ reactie. Hij beloofde een advocatenkantoor per direct onderzoek te laten doen naar de bedrijfscultuur en leidinggevenden die grensoverschrijdend gedrag hebben vertoond, te ontslaan.

Breder probleem
De beschuldigingen van grof seksisme en wangedrag door mannelijke werknemers bij de gamemaker staan voor een breder probleem in de gamewereld, maar tot een staking van dit formaat hebben eerdere klachten niet eerder geleid. Waar kritiek op het seksisme in de game-industrie in 2014 leidde tot ‘Gamergate’ – een jarenlange massale campagne van bedreigingen en haat jegens de vrouwen die hun mond opentrokken – scharen steeds meer gamers zich achter vrouwen die zich uitspreken.

De vraag is of de protesten van werknemers en gamers een gamechanger zullen zijn. Bij het Franse Ubisoft, onder meer bekend van de populaire reeks Assassins Creed, kwamen vorige zomer klachten van discriminatie en seksuele intimidatie aan het licht. De ophef noopte topman Yves Guillemot aanvankelijk tot serieuze stappen. Zo ontsloeg hij zijn goede vriend Serge Hascoët. Verscheidene studiohoofden, creatief directeuren en andere hooggeplaatste leidinggevenden kregen de bons of stapten zelf op.

Toch zijn de medewerkers van Ubisoft niet tevreden. Ze scharen zich in een protestbrief achter de stakers van Activision Blizzard. De brief werd door vijfhonderd (ex-)medewerkers ondertekend. Ze onderstrepen dat er inmiddels een jaar is verstreken sinds de aanklachten, maar dat er ondanks de grote schoonmaak in de top niet genoeg is gedaan om het probleem bij de wortels te bestrijden.

Het schuurt dat de top van de gamebedrijven die onder vuur liggen zich niet herkent in klachten of ‘schrikt’ van wangedrag. En dat terwijl de klachten zich al jaren opstapelen, schrijven de werknemers. ‘We moeten kappen met geschokt zijn. Deze vicieuze cirkel van gebrek aan ingrijpen en daders een tweede kans geven moet stoppen.’

Representatie van vrouwen
Ondanks de hardnekkige problemen binnen de bedrijven zelf wordt er in de spellen die door de gamestudio’s worden gemaakt steeds nadrukkelijker aandacht besteed aan emancipatie en diversiteit . Techplatform Wired beschrijft hoe bij de gamesbeurs E3, waarin nieuwe spellen worden gepresenteerd, in 2015 een keerpunt gevoeld werd.

Vrouwen hebben een steeds groter aandeel in de gamerpopulatie gekregen – inmiddels is de helft van de gamers vrouw – maar zagen zichzelf nauwelijks op een geloofwaardige manier gerepresenteerd. Na klachten over het gebrek aan (speelbare) vrouwelijke personages, zetten grote gamestudio’s steeds vaker vrouwen op de voorgrond. Maar het aandeel vrouwelijke werknemers bij de in opspraak geraakte gamebedrijven bedraagt nog geen 22 procent.

EA Games voegde in 2015 voor het eerst vrouwelijke teams toe in het populaire voetbalspel FIFA. Een paar jaar later kwam de Nederlandse gamestudio Guerrilla Games, eigendom van Sony, in Horizon Zero Dawn met een vrouwelijke hoofdpersoon die een karakterontwikkeling doormaakt. Ze kan ook zonder nadrukkelijk aanwezige rondingen uitstekend jagen, vechten en klimmen. Gamestudio Naughty Dog maakte vorig jaar met The Last of Us II een spel waarin twee lesbische vrouwen de hoofdrol hebben. Het sleepte daarmee een recordaantal prijzen in de wacht.

Wie zelf een avatar maakt, hoeft doorgaans niet meer te kiezen tussen een man of een vrouw, met bijbehorende kapsels, lichaamsdelen en stemgeluid. Je kunt nu een compleet eigen samenstelling maken. Spelers kunnen in games zoals Assassin’s Creed ook homoseksuele relaties aangaan.

Toch is de industrie er nog lang niet, concludeert Wired. Het platform analyseerde de representatie van vrouwen in de hoofdrollen van games die sinds 2015 zijn gelanceerd. In minder dan 10 procent van de gevallen stond een vrouwelijke held centraal, in 2019 zakte dat aandeel met slechts 5 procent nog ónder het niveau van 2015.

Bron: de Volkskrant >>

[LukaModeratorTopic starter]

Het giftige seksisme in de gamewereld: ‘Ze weten je ook buiten de videogames te vinden’

Joyce Polling uit Leeuwarden, op een van de twee plekken in huis waar ze haar hobby beoefent. Beeld Harry Cock / de Volkskrant

Schelden, onlinestalken, dreigen met verkrachting en ongepaste foto’s sturen: vrouwen krijgen er veelvuldig mee te maken in online multiplayer games. Mannelijke spelers gaan soms zo ver met seksistisch gedrag dat vrouwen afhaken. ‘De gamecultuur is giftig voor vrouwen.’

Een zware mannenstem uit de mond van een jonge vrouw: met een stemvervormingsprogramma op haar computer verborg Joyce Polling (24) tijdens het spelen van videogames dat ze een vrouw was. Ze was het seksistische gedrag van haar mannelijke medespelers zat. Via haar headset en via chats in games kreeg ze vaak opmerkingen als ‘vrouwen kunnen niet gamen, vrouwen horen hier niet’, maar ook seksuele toespelingen als ‘ik zou jou wel in mijn bed willen hebben’. In haar huiskamer in Leeuwarden, waar je struikelt over de pokémonknuffels, vertelt ze over haar frustraties. ‘Het voelt vreemd als je telkens een masker moet opzetten, gewoon om een hobby te kunnen uitoefenen. Ik kon niet mezelf zijn.’

Dat ze niet openlijk als vrouw kon meedoen aan online-multiplayergames voelde voor Polling als een pijnlijke uitsluiting van de gamewereld. En die wereld betekent veel voor haar. De inrichting van haar huis is voor een groot deel gewijd aan haar hobby: in de huiskamer staan twee bureaus, één van haar en en één van haar vriend, elk met twee beeldschermen. Voor haar parkieten staat er een rekje op het bureau van Joyce, zodat ze naast haar kunnen zitten tijdens het gamen. Haar zolder is zelfs compleet gewijd aan videogames. ‘Ik heb hier expres geen internetkabel naartoe aangelegd, zodat ik me compleet kan focussen op gamen.’ Een oude Nintendo-console uit de jaren tachtig, nog meer pokémonknuffels, legofiguren en stapels videogames vullen de kasten.

Polling begon op haar 15de met online-multiplayergames, videogames die je met onbekenden online speelt, en heeft sinds die tijd honderden mannen moeten blokkeren die haar online lastigvielen. Sommige mannen zochten haar op via sociale media, om daar door te gaan met het sturen van vervelende berichten. ‘Ze weten je ook buiten de videogames te vinden. Ik heb daarom al mijn accounts op privé gezet’, zodat haar profiel is afgeschermd voor onbekenden. Aan de top van de gamewereld wordt seksistisch gedrag wel aangepakt – zo stapte de directeur van een van de grootste gamebedrijven ter wereld, het Amerikaanse Activision Blizzard, recentelijk op nadat vrouwelijke werknemers de cultuur van discriminatie en seksuele intimidatie binnen het bedrijf publiekelijk hadden aangekaart.

Maar vrouwelijke gamers merken hiervan weinig. Polling is er gefrustreerd over. ‘Wij als gamers staan helemaal onder aan de piramide. Het gaat wel even duren voordat er voor ons dingen veranderen.’

Vrouwenhaat
Waar komt de agressie van sommige mannelijke spelers vandaan? Mediawetenschapper Dan Hassler-Forest van de Universiteit Utrecht vindt de heersende cultuur van vrouwenhaat onder een bepaald type gamer niet moeilijk te duiden. ‘De cultuur is gevormd door een industrie die aannam dat hun belangrijkste publiek tienerjongens en mannelijke adolescenten waren. Er is een traditie gebouwd waarin de spellen en de onlineomgeving op hun behoeften is gericht. In die traditie ligt de nadruk op geweld en hebben vrouwen vaak een ondergeschikte rol, als lustobject. Die traditie willen de mannen behouden. Nu andere mensen een plek proberen te veroveren, komt hun eigenaarschap in het gedrang.’ En dat geldt niet alleen voor de mannen die begonnen in de tijd dat er bijna geen gamende vrouwen waren, maar ook voor een deel van de jonge mannelijke gamers.

Nu er in de gamewereld zelf meer vrouwen gaan werken en er meer vrouwelijke gamers zijn, komt er ook kritiek op de marketing van games, die traditioneel vooral op mannen is gericht. Zo hebben vrouwelijke personages in videogames vaak een geseksualiseerd uiterlijk, schaars gekleed met prominente rondingen, en hebben ze geen belangrijke plaats in het spel. Inmiddels zijn er meer games waar dit anders is en vrouwelijke personages een serieuzere rol spelen, maar Hassler-Forest betwijfelt of dit mannelijke gamers die anti-vrouw zijn, zal beïnvloeden. ‘Er zijn paradepaardjes zoals The Last of Us II waarin vrouwen een prominente rol krijgen, maar die spellen spelen chauvinistische mannelijke spelers niet. Zolang zij een belangrijke doelgroep blijven voor de gamemakers, zullen er spellen gemaakt worden die aan hun soms bizar specifieke eisen blijven voldoen en die groepen gelijkgestemden aantrekken.’

Marlies Hofstra (25): ‘Ik werd online gestalkt door iemand die intieme foto’s van mij wilde.’ Beeld Harry Cock / de Volkskrant

‘Als je mij niet wilt, kom ik je opzoeken’
Zittend aan haar keukentafel laat Polling een aantal berichten zien die ze via sociale media heeft ontvangen. ‘Wil je een video sturen waarin je met je voeten mandarijnen plet?’, luidt de vraag van een wildvreemde man. ‘Vooral mannen met een voetenfetisj sturen rare verzoeken’, zegt ze lachend. Dan weer serieus: ‘Mannen vragen me vaak om naaktfoto’s en -video’s, terwijl ik in games en op sociale media niets seksueels doe of zeg.’ Vaak komen de berichten van zogeheten ‘incels’: mannen die vrouwen haten door gebrek aan seksueel contact.

Naast verzoeken om naaktfoto’s krijgt Polling ook dreigementen. ‘Bedreigingen om me te verkrachten hoor ik geregeld. Sommige mannen proberen via games met je te flirten als ze horen dat je een vrouw bent. Als je dan zegt dat je in een relatie zit of geen interesse hebt, slaan sommigen compleet om. Die zeggen dan: ‘Als je mij niet wilt, kom ik je opzoeken en zorg ik dat je me wilt.’ Sommigen zeggen heel direct: ‘Ik ga je verkrachten.’’ Haar toon is opvallend kalm als ze erover vertelt: ze is aan deze opmerkingen gewend geraakt.

Verborgen identiteit
Polling is niet de enige gamester die door vervelend gedrag van mannelijke spelers besloot haar vrouw-zijn zoveel mogelijk te verbergen in videogames. Twee onderzoekers van de TU Dublin en de Nottingham Trent University doken in de forumberichten van 271 vrouwelijke gamers en constateerden dat vrouwen vaak te maken hebben met seksuele intimidatie tijdens het spelen. Hierdoor spelen vrouwen vaker alleen, wisselen ze sneller van team en proberen ze hun identiteit actief verborgen te houden, onder meer door hun microfoon uit te laten. Vrouwen voelen zich vaak eenzaam tijdens het spelen, terwijl voor mannen online-multiplayergames juist een belangrijke manier zijn om sociaal contact te onderhouden.

Bij sociale media kan pestgedrag worden aangepakt door haatvideo’s of berichten te verwijderen en de maker (permanent) van het platform te schorsen. Bij online-multiplayergames is dat moeilijker, omdat het pesten vaak live gebeurt. Er zijn wel mechanismen die bepaalde scheldwoorden in een live chat registreren, maar die pikken uitspraken als ‘ga terug naar het aanrecht’ er niet uit, zo vertelde gamesontwikkelaar Leena van Deventer tegen de Britse krant The Guardian.

Op haar speciaal ingerichte gamezolder speelt Polling vooral alleen: multiplayer games met vreemden, dat hoeft voor haar niet meer. Als ze al met anderen speelt, dan alleen met goede vrienden. ‘Ik game voor mijn plezier en om te ontspannen. Het kost erg veel mentale energie om telkens geconfronteerd te worden met seksisme. Ik ben weggelopen uit die giftige omgeving.’

‘Vrouwelijke gamers lijken verdoofd te zijn geraakt door al die uitspraken’

Laura Ausma (24): ‘Tijdens het gamen krijg ik te maken met een combinatie van flirten en plagen. Ik hoor dingen als ‘Maak eens kusgeluidjes voor me!’. Verder krijg ik van mannelijke medespelers veel commentaar op hoe ik speel. Ze proberen constant mijn aandacht te trekken. Ik heb het idee dat je als vrouw ook veel harder op je gameprestaties wordt afgerekend dan een man. Vriendinnen van mij werden in de game Valorant (een zogeheten first person shooter-game, waarbij je vecht tegen andere onlinetegenstanders, red.) met de grond gelijkgemaakt toen ze goed speelden. De mannen denken ‘Jij bent een vrouw, wij horen beter te zijn dan jij’.’

‘Ik speel nu eigenlijk bijna nooit meer online-multiplayergames, en ik ben te zeer ontmoedigd om het nog te proberen. Ik zit er niet op te wachten om afgekraakt te worden door mannen. Voor mijn bachelorscriptie deed ik onderzoek naar vrouwendiscriminatie in de online-gamecommunity, waarbij ik mannelijke en vrouwelijke gamers liet reageren op seksistische uitspraken. Ze konden op een schaal van 1 tot 10 aangeven hoe schokkend ze deze vonden. Gemiddeld genomen vonden mannen deze schokkender dan vrouwen. Dit ging tegen mijn verwachting in, want het zijn vaak juist mannen die deze uitspraken doen. Waarschijnlijk schrikken mannen er meer van omdat ze deze uitspraken minder vaak tegenkomen en er daardoor minder tegen gehard zijn. Vrouwen daarentegen lijken verdoofd geraakt voor dit soort uitspraken, omdat ze er zo aan gewend zijn.’

Marlies Hofstra Beeld Harry Cock / de Volkskrant

‘Ik werd online gestalkt door iemand die intieme foto’s van mij wilde’

Marlies Hofstra (25): ‘Ik heb sinds mijn 12de al verschillende games gedaan, vooral online met anderen. De meeste meisjes van mijn leeftijd gameden toen niet, dus als meisje viel ik op. Ik kreeg vaak opmerkingen als: ‘Meisjes kunnen niet gamen’ of ‘vrouwen moeten in de keuken staan’. Soms werd het heftiger dan dat, er waren mannen en jongens die meer van mij wilden dan samen gamen. Ik heb ook wel eens dick pics ontvangen. Ik probeerde via headsets vaak met een lagere stem te praten zodat het niet zou opvallen dat ik een meisje was.

‘Een van mijn vervelendste ervaringen is dat ik online gestalkt werd door iemand die intieme foto’s van mij vroeg, die ik natuurlijk helemaal niet wilde delen. Hij bleef het maar vragen en aandringen. Ook heb ik een keer de fout gemaakt om een relatie te beginnen met een jongen die ik kende via een videogame. Nadat het was uitgegaan, begon hij me online zwart te maken. Hij zei dat ik een hoer was en seks had met mannen voor geld. Hij vertelde dat aan mensen die mij persoonlijk kennen, en zij geloofden hem.’

Nora Migdad Beeld Harry Cock / de Volkskrant

‘De gamecultuur is giftig voor vrouwen’

Nora Migdad (22): ‘Ik ben een erg agressieve speler, dus medespelers denken vaak dat ik een man ben. Als ik kenbaar maak dat ik een vrouw ben, verandert hun gedrag. Veel mannelijke gamers hebben het idee dat vrouwen niet kunnen gamen. Als ze dan toch door een vrouw verslagen worden, voelen ze zich dubbel een loser. Soms zoeken ze juist graag contact als ze weten dat je een vrouw bent. Dan krijg je ongewenste foto’s via de chat. Ik probeer me zoveel mogelijk genderneutraal op te stellen, omdat ik geen gezeik wil. Vaak gebruik ik de mute-optie, zodat mensen niet aan mijn stem kunnen horen dat ik een vrouw ben.

‘Inmiddels speel ik alleen met mensen die ik persoonlijk ken. Mensen zitten vaak online anoniem achter hun scherm, dan kunnen ze schelden wat ze willen. Het gaat vaak om mannen die veel binnen zitten en enkel met andere mannen omgaan, dat voedt elkaar heel erg. De gamecultuur is giftig voor vrouwen, zowel op het niveau waar het gemaakt wordt als in de games zelf. Ik hoorde dat er laatst een vrouwelijke werknemer bij het gamebedrijf Blizzard zelfmoord had gepleegd: dat is bizar! Er zijn zo veel vrouwelijke gamers en vrouwelijke developers, je zou denken dat de gamewereld daardoor ook verandert. Maar mensen moeten echt nog leren dat dit gedrag niet kan.’

Bron: de Volkskrant >>

[Auteur]

Reacties