Driekwart van Belgische jonge sporters ervaart grensoverschrijdend gedrag

[LukaModerator]

Maar liefst 75 procent van onze jonge sporters ervaart minstens één keer een vorm van grensoverschrijdend gedrag voor hun 18de. Dat blijkt uit een studie van de UAntwerpen in het kader van het Europese onderzoek ‘Child Abuse in Sport: European Statistics’ (CASES).

Het afgelopen jaar voerde de UAntwerpen opnieuw onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag bij sporters in ons land. In het kader van deze wetenschappelijke studie bevroegen de onderzoekers 1.472 Vlaamse en 1.472 Waalse en Brusselse jongvolwassenen tussen de 18 en 30 jaar over hun ervaringen binnen en buiten de sportwereld.

De wetenschappers verdeelden grensoverschrijdend gedrag onder in vijf categorieën: verwaarlozing (gebrek aan medische zorg of veilig sportmateriaal of infrastructuur), psychisch (vernedering, overdreven negatieve kritiek over uiterlijk, verbaal geweld,…), fysiek (fysiek geweld, geforceerd moeten trainen met een blessure, dooprituelen,…), non-contact seksueel (seksuele opmerkingen, blikken, gedwongen uitkleden,…) en contact seksueel (aanranding en verkrachting).

Internationale competities
Van alle bevraagde sporters maakt 75 procent één van deze vormen van grensoverschrijdend gedrag in de sport mee voor de leeftijd van 18 jaar. Maar liefst 51,3 procent van de sporters meldt fysiek grensoverschrijdend gedrag, 67,6 procent psychisch. Zo’n 36,3 procent van de Belgische sporters geeft aan dat zij verwaarloosd worden. Daarnaast krijgt 36,1 procent te maken met seksueel grensoverschrijdend gedrag zonder fysiek contact, voor 22,8 procent is dit met contact. Bij 8 procent ging het om seksuele aanranding en verkrachting.

Er is een duidelijk verschil tussen jongeren die actief zijn in internationale competities en jongeren die recreatief sporten. Het percentage voor de eerste groep loopt op tot 96 procent in vergelijking met 67 procent voor de laatste. Ook geslacht speelt een rol. Mannen rapporteren meer grensoverschrijdend gedrag, voornamelijk van een fysieke aard. Opvallend, dit is ook het geval voor non-contact seksueel grensoverschrijdend gedrag, zoals seksuele intimidatie.

Ongeveer een derde geeft aan hierover te zwijgen. Zij die er wel over vertellen doen dit meestal tegen personen buiten de sportwereld, zoals familieleden. Minder dan 8 procent durft erover erover te praten met iemand binnen de sportsector.

Meerdere plegers
Voornamelijk sporters uit het eigen of andere team maken zich schuldig aan grensoverschrijdend gedrag, gevolgd door trainers en coaches. Maar ook (para)medische staf, bestuursleden, scheidsrechters, supporters en andere ouders gaan in de fout.

In minder dan 1 op de 3 gevallen gaat het om één pleger. In de andere gevallen zijn er meerdere mensen in de sportomgeving verantwoordelijk. In ongeveer de helft van de gevallen gaat het uitsluitend om mannen en in een kwart van de gevallen gaat het uitsluitend om vrouwen. Bij het andere kwart van de gevallen zijn er zowel mannen als vrouwen betrokken.

Het grensoverschrijdend gedrag vindt vooral plaats op en rond de sportaccommodatie, de kleedkamers en de behandelkamers. Seksueel grensoverschrijdend gedrag vindt daarnaast ook geregeld plaats bij het slachtoffer of de pleger thuis, op hotelkamers of sportinternaat, en in de auto van en naar training of competitie.

Een hardnekkig probleem
De cijfers liggen beduidend hoger dan eerdere studies. In 2014 voerde UAntwerpen een eerste grootschalig onderzoek uit bij 2.000 Vlaamse sporters. Dit onderzoek bracht aan het licht dat 38 procent van de respondenten minstens één keer psychisch grensoverschrijdend gedrag ervoer, 14 procent fysiek grensoverschrijdend gedrag en 14 procent seksueel grensoverschrijdend gedrag. Door dit eerste onderzoek nam de aandacht voor het probleem toe, alsook de aandacht voor grensoverschrijdend gedrag in de brede maatschappij. Het is dan ook niet ondenkbaar dat meer bewustzijn en alertheid ervoor zorgen dat meer grensoverschrijdend gedrag correct herkend en gerapporteerd wordt in het huidige onderzoek.

“Al deze cijfers tonen aan dat grensoverschrijdend gedrag binnen de sport, maar ook daarbuiten, nog steeds een groot probleem is in Vlaanderen, België en ook Europa”, vertelt Dr. Tine Vertommen. “In elk van de deelnemende landen werden hoge cijfers gerapporteerd. Dit betekent dat we als maatschappij, en meer specifiek ook de sportsector, tekortschieten als het gaat over het beschermen van onze kinderen en jongeren.”

De onderzoekers leveren daarom ook heel wat adviezen aan in hun rapport om nog verder actie te ondernemen. Ervaringen uit binnen- en buitenland hebben al meermaals bewezen dat een vrijblijvende aanpak omtrent grensoverschrijdend gedrag niet effectief blijkt. Het opleiden van sportbegeleiders in het herkennen en gepast reageren op grensoverschrijdend gedrag is bijvoorbeeld een cruciaal element.

Uittreksel strafregister
Er zitten nog verschillende initiatieven in de pijplijn om het integriteitsbeleid in de sportwereld verder te versterken. Dat zegt Vlaams minister van Sport Ben Weyts (N-VA) in een reactie op nieuw onderzoek over grensoverschrijdend gedrag bij jonge sporters. Zo zouden nieuwe medewerkers van sportclubs in de toekomst een uittreksel uit het strafregister moeten voorleggen bij aanwerving.

Alleen wie een onberispelijk gedrag in de omgang met minderjarigen kan aantonen, kan dan aangeworven worden voor functies die rechtstreeks contact met minderjarigen inhouden.” Normaal gezien wordt het decreet begin volgend jaar behandeld in het Vlaams Parlement.

Bron: HLN.Be >>

[LukaModeratorTopic starter]

Studie: maar liefst 80% van Belgische sportende kinderen krijgt te maken met misbruik

Drie kwart van de kinderen die een sport beoefenden, werden het slachtoffer van psychologisch of lichamelijk misbruik. Jongens liepen een grotere kans om een doelwit te worden dan meisjes. Dat blijkt uit een onderzoek met meer dan 10.000 bevraagden in zes Europese landen, dat zaterdag gepubliceerd is. In België lijkt het misbruik – bij 80 procent van de bevraagden – het vaakst voor te komen.

Voor de studie bevroegen de onderzoekers, onder leiding van Mike Hartill van de Edge Hill University in het Verenigd Koninkrijk en Bettina Rulofs van de Bergische Universität Wuppertal in Duitsland, 10.302 volwassenen tussen achttien en 30 jaar oud uit België, Duitsland, Oostenrijk, Roemenië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Een ruime strekking van gedrag dat schadelijk kan zijn voor sporters, van onder meer verbale pesterijen over seksueel misbruik tot verwaarlozing, kwam aan bod.

65 procent van alle bevraagde volwassenen gaf aan psychologisch geweld te hebben ervaren als kind, 44 procent werd als kind het slachtoffer van lichamelijk geweld in een sportomgeving. 37 procent van de respondenten ervaarde verwaarlozing, 20 procent meldde seksueel geweld. Geweld kwam het minst voor bij de respondenten die recreatief sportten (68 procent) en het meest bij respondenten die op internationaal niveau in competitie sportten (84 procent). Kinderen die deel uitmaken van etnische minderheidsgroepen liepen, met 76,9 procent, meer kans om het slachtoffer te worden van misbruik.

De studie is de eerste om het voorkomen van geweld tegen kinderen in de sport in Brussel en Wallonië te onderzoeken. Over de situatie in Vlaanderen werd in 2016 al een onderzoek gepubliceerd. Zowel Nederlandstalige sporters in Vlaanderen en Franstalige sporters uit Brussel en Wallonië werden voor de studie ondervraagd. In België kwam geweld tegen kinderen – bij 80 procent van de bevraagden – het vaakst voor, in Oostenrijk – bij 70 procent van de bevraagden – het minst. Dat land vormt ook de uitzondering op de bevinding dat jongens een grote kans hadden om slachtoffer te worden.

Voor elke vorm van misbruik en geweld blijken de cijfers vergelijkbaar in de verschillende landen, wat betekent dat het probleem niet samenhangt met één bepaald land. Hoewel de meeste respondenten (85 procent) hun sportervaringen als kind als positief bestempelen, blijkt uit het onderzoek dat sportomgevingen niet immuun zijn voor geweld tegen kinderen. Drie kwart van de respondenten gaf aan minstens één keer geweld te hebben ervaren in een sportomgeving voor ze achttien jaar oud waren. “Dit onderzoek helpt ons om de reikwijdte van het probleem beter te begrijpen”, zegt professor Hartill over de bevindingen, die hij “zeer verontrustend” noemt.

“Helaas wijzen onze bevindingen op een sector die te weinig heeft gedaan om diepgewortelde problemen binnen de sport aan te kaarten. Zij die sport besturen in Europa moeten veel meer doen dan een beleid uitschrijven. Het probleem is geworteld in de aard van relaties tussen volwassenen en kinderen binnen de sport”, zegt professor Hartill. Hij hoopt dat het onderzoek een “goed startpunt is voor een culturele verschuiving binnen de sport”.

Bron: HLN.Be >>

[LukaModeratorTopic starter]

Bijna 3 op de 4 jonge Belgische sporters ervaren minstens 1 keer een vorm van grensoverschrijdend gedrag

Bijna 3 op de 4 jonge Belgische sporters maken minstens 1 keer een vorm van grensoverschrijdend gedrag mee in de sport voordat ze 18 jaar zijn. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van de UAntwerpen dat onderdeel is van een groot Europees onderzoek. Opvallend ook: er zijn meer mannen slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag dan vrouwen.

2. 944 jonge Belgische sporters werden ondervraagd over verschillende mogelijke vormen van grensoverschrijdend gedrag (zie grijs kaderstuk hieronder).

Uit het onderzoek blijkt dat 1 op de 5 Vlaamse sporters tussen 18 en 30 jaar en 1 op de 4 Waalse sporters voor hun 18e contact seksueel grensoverschrijdend gedrag in de sport meemaakt. De helft van de sporters meldt fysiek grensoverschrijdend gedrag, twee derde van de sporters psychisch geweld.

1 op de 3 Vlaamse sporters en 4 op de 10 Waalse sporters werden verwaarloosd.

De meest voorkomende vormen zijn vernederingen, overdreven harde kritiek en ongepaste seksueel getinte grapjes”, zegt criminoloog Tine Vertommen van de Universiteit Antwerpen in “Het journaal”.

De nieuw ontwikkelde vragenlijst bevroeg grensoverschrijdend gedrag aan de hand van 35 mogelijke ervaringen verdeeld over 5 vormen:

1. Verwaarlozing: gebrek aan medische zorg of veilig sportmateriaal of infrastructuur.
2. Psychisch grensoverschrijdend gedrag: vernederingen, overdreven negatieve kritiek over uiterlijk, bedreigingen, verbaal geweld, onrealistisch hoge verwachtingen of genegeerd worden.
3. Fysiek grensoverschrijdend gedrag: fysiek geweld, geforceerd worden om door te trainen met een blessure, fysieke straffen,…
4. Non-contact seksueel grensoverschrijdend gedrag: seksuele opmerkingen, blikken, beeldmateriaal, gedwongen uitkleden, …
5. Contact seksueel grensoverschrijdend gedrag: ongewenst gekust of betast worden, aanranding en verkrachting.

Fysieke oefeningen als straf, vernederingen, genegeerd worden
Volgens het onderzoek zijn de meest voorkomende vormen van grensoverschrijdend gedrag in de sport:

• het ondergaan van fysieke oefeningen als vorm van straf
• vernederingen
• geen enkele waardering krijgen voor de sportprestaties
• overdreven negatieve kritiek over het uiterlijk
• genegeerd worden

Elk van deze gedragingen werd door meer dan 1 op 5 sporters ervaren.

Volgens Tine Vertommen, criminoloog en onderzoeker aan de Universiteit Antwerpen, heeft men veel te lang aangenomen dat een autoritaire aanpak en scheldpartijen erbij horen, waardoor ook jonge sporters en hun omgeving het normaal vonden.

De minst voorkomende vormen van grensoverschrijdend gedrag zijn:

seksuele aanranding en verkrachting
Maar seksuele aanranding en verkrachting werden elk toch door 8% van de deelnemers ervaren in de sport voor hun 18e.

23% van de jonge Belgische sporters werd slachtoffer van seksueel geweld mét contact, 36% van seksueel geweld zonder contact.

Mannen rapporteren meer grensoverschrijdend gedrag
Mannen rapporteren meer grensoverschrijdend gedrag dan vrouwen. Vooral bij fysiek grensoverschrijdend gedrag is dit verschil groot: met 61% van de mannen en 43% van de vrouwen die het melden in de sport.

Opmerkelijk is dat mannen ook meer non-contact seksueel grensoverschrijdend gedrag, waaronder seksuele intimidatie, in de sport rapporteren, terwijl eerder onderzoek uitwees dat vrouwen vaker slachtoffer zijn.

Het grensoverschrijdend gedrag wordt vooral gepleegd door sporters uit het eigen of uit een ander team, en in tweede instantie door trainers, coaches of andere volwassenen in de sportclub.

Er heerst een algemeen klimaat van silencing.
Tine Vertommen, criminoloog en onderzoeker

Ongeveer één op de drie sporters die grensoverschrijdend gedrag meemaken, vertellen dit tegen niemand. Wie het wel vertelt, doet dat meestal tegen familieleden of mensen buiten de sportsector. Slechts 4 à 8 procent van de sporters die dit meemaakten, vertelden het tegen iemand binnen de sportorganisatie.

Dit verklaart Vertommen in Humo als volgt: “Er heerst een algemeen klimaat van silencing. Incidenten worden geminimaliseerd, in twijfel getrokken, in de doofpot gestopt, er is haast geen pakkans. We hebben te lang onze schouders opgehaald voor de sukkelaar die aan de rand van het zwembad op kinderen stond te geilen. Of we zwegen over zatte Frans die in de kantine zijn hand op je achterwerk liet liggen. Intussen weten we dat ook die mildere gevallen van seksuele intimidatie een impact kunnen hebben.”

Cijfers liggen ook buiten sport hoog
Aan dezelfde mensen werd gevraagd of ze dit grensoverschrijdend gedrag ook in andere sectoren meemaakten. Ook buiten de sport, bijvoorbeeld binnen het gezin, op school of in de vrije tijd, liggen de cijfers hoog. Zo meldt 82% van de respondenten minstens één ervaring met grensoverschrijdend gedrag buiten de sport (86% van de Waals-Brusselse respondenten en 78% in Vlaanderen).

Vooral wat betreft non-contact seksueel grensoverschrijdend gedrag wordt er nog meer gemeld buiten de sport, met in totaal 56% van alle respondenten die ervaringen buiten de sport rapporteert.

Grensoverschrijdend gedrag is nog steeds een groot probleem, in Vlaanderen, in België en in Europa.
Tine Vertommen, criminoloog en onderzoeker

De Belgische cijfers liggen in lijn met de cijfers in de andere Europese landen die deelnamen aan dit onderzoek.

“Deze cijfers tonen aan dat grensoverschrijdend gedrag binnen de sport, maar ook daarbuiten, nog steeds een groot probleem is in Vlaanderen, België en Europa”, zegt Vertommen. “In elk van de deelnemende landen werden hoge cijfers gerapporteerd. Dit betekent dat we als maatschappij, en meer specifiek ook de sportsector, tekortschieten als het gaat over het beschermen van onze kinderen en jongeren.”

In het kader van het CASES-onderzoek (Child Abuse in Sport: European Statistics) werden er in België 1.472 Vlaamse en 1.472 Waalse en Franstalige Brusselse jongvolwassenen, evenveel mannen als vrouwen en allen tussen 18 en 30 jaar, bevraagd over hun ervaringen met grensoverschrijdend gedrag binnen en buiten de sport.

Hetzelfde onderzoek liep gelijktijdig in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Spanje, Roemenië en Oostenrijk.

Het is de eerste keer dat zoveel mensen in zoveel landen met dezelfde vragenlijst over kindermisbruik werden geconfronteerd.

Bron: VRT.Be >>

[Auteur]

Reacties