Dank je wel

Om mezelf eerst even snel voor te stellen, ik ben een meisje van 18, kom uit een liefdevol maar lastig gezin en ben de oudste van twee meiden. Ik was altijd een sociaal vrolijk meisje. Tot ik een jaar of acht was ging alles goed. Ik speelde met klasgenootjes had veel vriendinnen en was close met mijn ouders.

Maar toen werd mijn vader depressief. Waar ik vroeger altijd met hem leuke dingen deed lachte hij nu opeens niet meer. Ik was te jong om betrokken te worden en mijn ouders dachten dat ik het niet doorhad. Ik had geen idee wat er gaande was en begon al snel mezelf de schuld te geven. Achteraf weet ik nu dat dat niet zo was. Ik werd met de maanden ongelukkiger.

Zelfbeschadiging

Toen ik naar de middelbare school ging werd alles alleen nog maar erger. Op school kropte ik alle emotie op en thuis gooide ik alles eruit. Ik maakte alleen nog maar ruzie. Tot ik een andere manier vond om met mijn emoties om te gaan. Mezelf pijn doen was vanaf toen de enige manier waarop ik met mijn gevoel om kon gaan.

Online ontmoette ik een jongen, ik noem hem hier Mike. Ik was twaalf en hij zeventien. Voor een jaar hebben we alleen online gepraat. Ik luchtte vaak mijn hart bij hem en hij was er voor me. Ik heb in die periode nooit begrepen waarom hij met mij zou praten, ik was voorzichtig en wou hem ook niet echt zien. En dat vond hij prima, met mij praten online en bellen was genoeg.

Misbruikt

Toen ik net veertien was kreeg ik mijn eerste vriendje. Hij kwam me ophalen na school en we gingen naar mijn huis. Zodra we binnen waren begon het. Onschuldig met zoenen maar al snel begon hij mij aan te raken. Ik duwde zijn hand weg maar hij bleef het opnieuw proberen. Ik wou nog steeds niet tot hij de woorden: ‘zie je wel dat je het lekker vindt’ zei. Toen ging ik twijfelen en durfde ik geen nee meer te zeggen. Hij was immers mijn vriendje dus ik zou het toch lekker moeten vinden?

De weken daarop zag ik hem veel en deed hij telkens hetzelfde. Ik verzette mij niet eens meer. Uiteindelijk heb ik het Mike verteld. Door hem zag ik in dat het niet klopte. Hij zei dat hij langs zou komen om me te helpen. Een paar dagen daarna kwam hij langs. We spraken ergens in een parkje af. Ik kende hem toen ruim twee jaar zonder hem ook maar een enkele keer te zien of maar enig seksueel contact met hem te hebben.

Toen ik hem zag hebben we gewandeld tot we ergens in het park op een afgelegen plek zaten. Hier zoende hij mij al snel. Wel heeft hij mij ervan overtuigd om namens mij een berichtje naar mijn vriendje te sturen om het uit te maken.

De maanden hierna is mijn ‘ex’ nog vaak langs mijn huis gekomen. Wanneer hij mijn fiets buiten zag staan kreeg ik berichtjes dat hij zag dat ik alleen thuis was. Mike kwam een maand daarna weer langs en ook met hem heb ik uit schuldgevoel dat hij mij geholpen heeft seks gehad. Ik was hier nog steeds veertien en hij inmiddels twintig. Na de seks vertelde hij mij dat hij een vriendin had dus dat ik echt mijn mond erover moest houden, tegen iedereen.

Therapie

Een week daarna ben ik naar de huisarts geweest nadat mijn ouders mijn open gehaalde polsen zagen. Vanuit hier ben ik doorverwezen naar mijn eerste therapeut. Toen ik onderweg was kwam ik mijn ‘ex’ weer tegen. Hij heeft gewacht op mij in de wachtkamer en me mee genomen naar huis. Hier heeft hij mij weer tot seks gedwongen.

Op mijn eerste dag van therapie heb ik besloten dat ik het niet aankon en geprobeerd er een einde aan te maken. Hierna heb ik een weekend in het ziekenhuis gelegen. De week daarop had ik dan toch mijn eerste therapiesessie en ben ik beoordeeld aan niet suïcidaal en niet depressief. Ik had wat depressieve klachten. Ik kreeg het gevoel alsof ik me aanstelde. Alsof ik aandacht zocht, terwijl ik het hier met niemand over had.

Ik heb mijn therapie tijd uitgezeten en ben elke sessie met zware tegenzin in gegaan. Ik heb nooit eerlijk iets verteld.

Achter mijn rug om

Op een gegeven moment kreeg ik een nieuw vriendje. Tot op de dag van vandaag ben ik er niet achter wat voor iemand hij was. Aan de ene kant was hij erg lief, luisterde goed en hielp me enorm. Aan de andere kant manipuleerde hij me op momenten dat hij boos was. Hij zei dan de naam van mijn eerste vriendje of dwong me tot het sturen van naaktfoto’s, met deze foto’s zou ik hem dan weer blij maken zei hij.

Hij was de eerste persoon aan wie ik meer over mezelf verteld hebt en wat er gebeurd is met mijn eerste vriendje. Uiteindelijk heeft hij achter mijn rug om mijn ouders verteld over mijn eerste vriendje. Dit was een dag voor mijn eindgesprek bij mijn therapeut. Mijn ouders hebben haar verteld wat er gebeurd was met mij. Mijn therapeut kreeg enkel wat vlekken in haar nek en wist niet wat ze ermee aan moest. Nadat ze iemand erbij had gehaald, is mij verteld dat ze me niet verder konden helpen.

Ik voel me gedwongen

Vanaf het moment dat Mike bij mij is geweest ben ik seks gaan zien als iets waarmee je dankjewel zegt. Ik voelde mij snel gedwongen seks te hebben met jongens als ze aardig tegen me deden. Dit heb ik nog steeds. Ik ben uiteindelijk nog bij vier à vijf psychologen geweest maar heb nooit kunnen vertellen wat er gaande met me was. Ik heb altijd gelogen over hoe ik me voel en wat er gebeurd is. Ik was bang dat ze zouden zeggen dat ik me aan zou stellen. Waarschijnlijk door mijn eerste slechte ervaring.

Op mijn zestiende ben ik iemand tegen gekomen die wel luisterde. Tot op de dag van vandaag is hij mijn beste vriend. Ik voelde me eindelijk geaccepteerd. Hij is ook een tijdje mijn vriend geweest en we hebben ook seks gehad en dit was, zeker in het begin, eng. Maar hij heeft nooit iets geprobeerd bij mij. Wel had ik last van paniekaanvallen. Op sommige momenten als hij mij aanraakte dacht ik dat hij mijn eerste vriendje was. Daarnaast heb ik nooit echt nee kunnen zeggen als ik geen seks wou. Dit zijn dingen waarmee ik nog steeds moeite me heb.

Mijn hele verhaal delen is iets wat me zwak laat voelen. Bang dat het weer tegen me gebruikt zou worden. Dit is meer dan ik ooit in een keer op een manier gedeeld heb. Het is niet alles, maar veel. Ik hoop dat ik ooit meer kan delen. Maar het is een begin.

Dit verhaal is geschreven door Lisanne. De foto is een stockfoto. De persoon op de foto is dus niet de schrijfster van dit verhaal.

Wil je reageren op dit verhaal?

Op reacties zijn onze huisregels en ons privacybeleid van toepassing. Wij behouden ons het recht voor reacties die niet conform onze huisregels zijn, niet te plaatsen. Reacties worden doorgaans binnen 24 uur beoordeeld en geplaatst.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *