- Dit onderwerp bevat 12 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 07/08/2020 om 22:19 door Mark.
-
Reacties
-
Een rapport over seksueel misbruik en aangiftebereidheid bij Jehova’s getuigen mag gepubliceerd worden, heeft de rechter donderdag bepaald. Jehova’s waren naar de rechter gestapt om de publicatie van de Universiteit Utrecht (UU) te voorkomen.
“Volgens de rechter zou een afwijzing van publicatie de vrijheid van meningsuiting beperken”, schrijft een Trouw-verslaggever op Twitter. Daarnaast weegt ook mee dat het “niet gaat om een willekeurig onderzoek, maar een gewenst onderzoek naar een maatschappelijk belangrijk onderwerp”.
Het kort geding vond op verzoek van de Jehova’s getuigen achter gesloten deuren plaats. Bij het bespreken van de bezwaren van de Jehova’s getuigen zou het rapport zodanig worden besproken, dat het rapport in feite al openbaar zou worden, meldt Het Parool.
Donderdag lekte het AD voor de uitspraak van de rechter al de inhoud van het rapport. Volgens de krant wordt er in het onderzoek geconcludeerd dat Jehova’s getuigen “een ernstig probleem” hebben wat betreft seksueel misbruik. Ook zouden zij beschuldigingen hierover niet of met tegenzin melden aan de politie.
Er zou volgens de onderzoekers verscherpt staatsonderzoek nodig zijn, omdat de jehova’s een gesloten gemeenschap zijn.
Tweede Kamer drong aan op onderzoek
De gemeenschap was naar de rechter gestapt omdat het rapport van de Universiteit Utrecht volgens de Jehova’s getuigen “wetenschappelijk en feitelijk onjuist en lasterlijk en zeer beledigend” is. Het onderzoek, dat is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid, richt zich onder meer op hoe er binnen de kerk wordt omgegaan met misbruik.De Tweede Kamer had voor de zomer van 2018 aangedrongen op een onafhankelijk onderzoek, naar aanleiding van onthullingen over seksueel misbruik door dagblad Trouw. Minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) vroeg het kerkgenootschap in eerste instantie zelf een onafhankelijk onderzoek in te stellen, maar daar voelde de gemeenschap niets voor.
Bron: NU.NL >>
Jehova’s Getuigen reageren laks op meldingen van seksueel misbruik in eigen kring
De gemeenschap van Jehova’s Getuigen treedt vaak niet goed op bij meldingen van seksueel misbruik in de eigen gelederen. Slachtoffers zijn ontevreden over de interne behandeling van hun klachten en doen nauwelijks aangifte bij de politie. Dit blijkt uit een onderzoek naar de streng religieuze gemeenschap in opdracht van minister Sander Dekker voor Rechtsbescherming.
Een moment van gebed tijdens een congres van Jehovah’s Getuigen in Bergen. Beeld Marcel Van Den Bergh
Nooit eerder liet de Nederlandse overheid zo’n onderzoek uitvoeren bij een religieuze groepering. Dekker spreekt van een uitermate zorgelijk beeld. De Universiteit Utrecht, die het onderzoek uitvoerde, adviseert het kabinet de mogelijkheden voor een wettelijke aangifteplicht te onderzoeken. Ook moet er een ‘verscherpt vervolgonderzoek’ komen.De onderzoekers, die uitsluitend hebben bekeken hoe de Jehova’s omgaan met seksueel misbruik, kregen 751 meldingen binnen. Die gingen over incest, aanrandingen, verkrachtingen of ongewenste seks binnen de relatie. Van de meldingen betroffen er 292 eigen ervaringen. De overige meldingen kwamen van personen die weet hadden van misbruik bij iemand anders. Circa 48 procent van de slachtoffers was lid van de gemeenschap toen ze hun verhaal deelden.
Van die slachtoffers heeft 27 procent aangifte gedaan bij de politie. Het gesloten karakter van de gemeenschap houdt veel ervaringen van misbruik binnen de muren van het hoofdkwartier in Emmen. Daar krijgen de ouderlingen vaak wel te horen wat er is gebeurd, maar 75 procent van de slachtoffers is niet tevreden over de klachtbehandeling.
Meldpunt
De onderzoekers pleiten voor een extra meldpunt voor slachtoffers van misdrijven, waarover de Jehova’s jaarlijks verslag moeten uitbrengen. Dekker zegt daarover met het bestuur in gesprek te gaan.Aanvankelijk zouden de resultaten van het onderzoek donderdagochtend worden gepubliceerd. De Jehova’s probeerden die publicatie met een kort geding te voorkomen. In hun ogen hebben de onderzoekers vooringenomen gehandeld, waardoor het rapport feitelijk en wetenschappelijk onjuist zou zijn. De advocaat van de gemeenschap sprak van een lasterlijk en zeer beledigend rapport voor de dertigduizend leden.
Op uitdrukkelijk verzoek van de advocaat van de Jehova’s vond het kort geding woensdag plaats achter gesloten deuren. Volgens ex-leden was dat illustratief voor de cultuur in de gemeenschap: een ondoordringbaar bastion dat elk contact met de buitenwereld mijdt.
Toch heeft de gemeenschap zich gedurende het onderzoek ook meewerkend opgesteld: het bestuur verzocht de leden per brief om mee te werken aan het onderzoek. Maar nadat de leden de conclusies hadden mogen inzien, stelden ze alles in het werk om publicatie te dwarsbomen. De rechter veegde donderdag alle aangevoerde argumenten van tafel.
Eigen rechtssysteem
‘Dit onderzoek bevestigt het cultuurprobleem binnen de Jehova’s’, zegt Raymond Hintjens (42), voormalig lid van de gemeenschap en voorzitter van Reclaimed Voices, een stichting die de belangen van de slachtoffers verdedigt.De Jehova’s behandelen misdrijven via een eigen rechtssysteem. ‘Alle misdrijven worden intern afgehandeld, volgens de procedures die zij menen te lezen in de Bijbel’, zegt Hintjens. ‘Die procedures zijn zwaar in het nadeel van het slachtoffer: zonder tweede getuige kan de berechting niet eens doorgaan. Er is veel te weinig aandacht voor de hulp die een slachtoffer nodig heeft. De wijze waarop Jehova’s met klachten omgaan, is vaak nog traumatischer dan het misdrijf zelf, zo hoor ik in de gesprekken die ik heb met slachtoffers.’
In 2007 stapte Hintjens uit de gemeenschap, omdat hij op mannen valt en dat niet kon uiten binnen de gemeenschap. Zelf heeft hij geen ervaring met seksueel misbruik. ‘Op allerlei fora las ik verhalen over misbruik waarvan de rillingen je over de rug lopen. Dat liet mij niet onberoerd. Daarom ben ik me actief gaan inzetten om slachtoffers te steunen.’
Het onderzoek is gericht op de omgang met seksuele misdrijven, maar volgens Hintjens spelen er ook andere problemen. ‘Het cultuurprobleem speelt ook een rol bij huiselijk geweld. Die zaken worden op precies dezelfde manier opgelost als misdrijven met seksueel geweld. Het is niet mogelijk om openlijk kritiek te uiten.’
Bron: volkskrant.nl
Zonder Frank Huiting was er nooit een onderzoek gekomen naar misbruik bij Jehovah’s Getuigen
Zonder de openheid en inzet van Frank Huiting, was er nooit een onderzoek gekomen naar misbruik bij Jehovah’s Getuigen. ‘Dit is een enorme ontlading.’
De eerste keer dat Frank Huiting zich realiseerde dat hij moest opstaan tegen misbruik bij Jehovah’s Getuigen, was hij dertig jaar oud en stond hij midden op de stoep in een woonwijk in Groningen. Hij had net een gesprek achter de rug met hooggeplaatste Jehovah’s Getuigen bij wie hij al jarenlang het misbruik uit zijn jeugd aankaartte.
Hij hoopte op excuses of maatregelen, maar het gesprek ging vooral over Huitings vergevingsbereidheid. Na afloop stond hij buiten, op de stoep, in de kou. Tegen zijn ouders die mee waren, zei hij: “Die Jehovah’s Getuigen gaan nog van mij horen”. Die voorspelling is uitgekomen, op een manier die hij zelf ook niet helemaal zag aankomen.
Huiting was het eerste misbruikslachtoffer dat zijn verhaal deed in Trouw, toen nog onder de gefingeerde naam ‘Mark’. Enkele maanden later, gesterkt door de vele verhalen van lotgenoten die loskwamen, besloot hij uit de anonimiteit te treden. Met een aantal andere ex-Getuigen richtte hij de stichting Reclaimed Voices op, die zich sinds 2017 inzet voor een betere bescherming van kinderen bij de Jehovah’s Getuigen.
De ophef rond de verschijning van het onderzoek door de Universiteit Utrecht – de Jehovah’s Getuigen probeerden dit tegen te houden met een kort geding – beleefde Huiting ‘als een rollercoaster’. Dat de rechter het verzoek van de getuigen niet honoreerde, zorgde voor een vreugdesprongetje bij Huiting. “Dit is de kroon op vele inspanningen.”
Wat doet het met u dat de Jehovah’s Getuigen het onderzoek lasterlijk en onjuist vinden?
“Ik denk aan de kindertjes die daar opgroeien. En dan zie ik dat het bestuur zo’n waardevol document naast zich neerlegt, er als het ware op spuugt. Terwijl we het hier hebben over de toekomst van kinderen! Dat vinden zij ontzettend belangrijk, dat zeggen ze steeds. Maar dat rijmt niet met hoe ze nu reageren.”Bent u niet bang dat het onderzoek juist bewustwording in de gemeenschap gaat tegenwerken, omdat het bestuur de conclusies presenteert als leugens van Satan?
“Er zijn genoeg Jehovah’s Getuigen die kritisch ingesteld zijn, die dat niet zomaar geloven. Wij hebben als stichting veel contact met mensen die nog onderdeel van de gemeenschap zijn, en we horen dat er een soort tweedeling ontstaat: tussen jonge mensen die willen dat de organisatie transparanter omgaat met misbruik, en de oudere garde die niets wil veranderen. Dus wat dat betreft heb ik hoop dat er toch verandering van binnenuit zal komen.”Kunt u de reactie van de Jehovah’s Getuigen verklaren?
“Zij zijn er oprecht van overtuigd dat ze geen probleem hebben. Dat heeft te maken met hun ware-religie-denken. Ze stellen zich boven de wereld, boven de overheid. Ze moeten God meer gehoorzamen dan mensen. Wie is het WODC, wie is het ministerie om hun te vertellen hoe zij het moeten doen. Hun manier is Bijbels en wordt daarmee gezegend.”Deze dagen moeten voor u confronterend geweest zijn. Hoe gaat het nu met u, twee jaar na het eerste artikel?
“Het was de afgelopen dagen een rollercoaster, maar het gaat heel goed. Door de contacten met andere slachtoffers ben ik echt gegroeid. Ik heb een fase gehad waarin ik heel boos was, ik had zoiets van: die gemeenschap moet verboden worden. Gek genoeg ben ik meer barmhartigheid voor ze gaan voelen, terwijl zij zich juist agressiever en afwijzender opstellen. Ik merkte dat bijvoorbeeld aan hoe ik keek naar de piepjonge advocaat die de internationale advocaat ondersteunde. Die jongen is zelf Jehovah’s Getuige en advocaat in de zorg. Ik vroeg mij af: wat heeft het voor impact op zo’n jongen dat hij op zo’n enorme case gezet wordt. Niet alleen voor zijn plek in de gemeenschap, maar ook voor zijn carrière in de buitenwereld. Weet hij wel waar hij mee bezig is.”Ik kan mij ook voorstellen dat u na de afgelopen dagen de deur definitief sluit voor de Jehovah’s Getuigen.
“Ik ben zeker niet blij met hun standpunt, maar ze zijn niet afgeschreven. Ik wil nog steeds graag met hen praten. Ik begrijp de emoties op sociale media, waar mensen schrijven dat die organisatie opgeknoopt moet worden, maar met woede bereiken we niets. Wel met dialoog.”Bron: trouw.nl
„Houding Jehovah’s Getuigen heel schadelijk”
Er is een cultuuromslag nodig binnen de gemeenschap van de Jehovah’s Getuigen, zegt Berna van der Zouwen, oprichter en voorzitter van het Reformatorisch Meldpunt voor seksueel misbruik. „Het verzwijgen en niet melden van seksueel misbruik brengt slachtoffers veel schade toe.”
Van der Zouwen reageert hiermee op het rapport van de Universiteit Utrecht (UU) over seksueel misbruik binnen de Jehovah’s Getuigen dat donderdag openbaar werd.Leden van de geloofsgemeenschap melden beschuldigingen van misbruik niet of met tegenzin aan de politie, blijkt uit het rapport. Onderzocht zou moeten worden of de Jehovah’s Getuigen verplicht kunnen worden om misbruik te melden, omdat zij een „gesloten gemeenschap” zijn.
In totaal hebben 751 onderzoeksdeelnemers ervaringen gedeeld van seksueel misbruik. Daarbij gaat 4 procent over misbruik door een ouderling; het merendeel van het misbruik vond plaats buiten de kerk, in de familiekring of bij leden thuis.
Het aantal meldingen valt Van der Zouwen tegen. „Het genootschap telt 30.000 leden. Uit onderzoek blijkt dat een op de drie jongeren te maken krijgt met misbruik. Ik vrees dat dit aantal van 751 nog maar het topje van de ijsberg is.” Het Reformatorisch Meldpunt is een anoniem en laagdrempelig contactpunt voor slachtoffers van seksueel misbruik in reformatorische kring.
Wat Van der Zouwen opvalt, is dat driekwart van de slachtoffers vindt dat ze door de geloofsgemeenschap onvoldoende zijn geholpen. „Dat zie je helaas vaker in gesloten groepen. Mensen willen niet met het seksueel misbruik voor de dag komen, omdat ze bang zijn dat dit het beeld van de groep beschadigt. Die houding berokkent veel schade.”
Ook in de kerk komt Van der Zouwen dit groepsmechanisme regelmatig tegen. „Slachtoffers wordt afgeraden om aangifte te doen. We praten erover, spreken vergeving uit en daarmee is de zaak afgedaan, denken mensen. Maar ze vergeten dat dit de eenzaamheid van slachtoffers alleen maar vergroot.”
Cultuuromslag
Dat de onderzoekers aandringen op het instellen van een meldpunt voor seksueel misbruik binnen de gemeenschap van de Jehovah’s Getuigen vindt de coördinator positief. „Ik zou deze gemeenschap zeker aanraden om zo’n meldpunt in te stellen. Dat zou dan wel onafhankelijk moeten zijn. Seksueel misbruik laten onderzoeken door leden van de eigen kerk lijkt mij heel complex en geeft geen goed signaal af aan slachtoffers.”Er is volgens Van der Zouwen een cultuuromslag binnen de Jehovah’s Getuigen nodig. „Dat ze erkennen dat seksueel misbruik bij hen voorkomt, dat ze naast slachtoffers gaan staan en daar ook naar handelen. Zo’n omslag heeft tijd nodig.”
Zaken die meer openheid kunnen creëren bij de Jehovah’s Getuigen zijn de aanhoudende publiciteit en de slachtofferverhalen die nu naar buiten komen, zegt Van der Zouwen. „Bij de Rooms-Katholieke Kerk heeft het vijftien jaar geduurd, maar er is nu sprake van een duidelijke kentering in de omgang met seksueel misbruik. De paus kondigde vorig jaar aan dat een kardinaal uit zijn ambt werd gezet vanwege misbruik. Zo’n uitspraak doet slachtoffers goed.”
Bron: rd.nl (niet op zondag)
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
